masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 مرداد، ۱۳۹۳ خرنوب در كتب طب سنتى با نامهاى«خرنوب»و«خّروب»آمده است.به فرانسوى reibuoraC و ebuoraC و erogahtyp ed ev?eF و به انگلیسى eert boraC و boraC و buoraK و daerb yenoH و dop teewS گفته مى‌شود.گیاهى است ازخانوادهء easonimugeL تیره فرعى eaecaniplaseaC نام علمى آن .L auqilis ainotareG و مترادف آن .bsilaS aecairoc ainotareC مى‌باشد. مشخصات خرنوب درختى است به بلندى ١٢ - ٧ متر با برگهاى مركب متشكل از ١٠ - ٨ جفت برگچه سبز مایل به قرمز چرمى برّاق ضخیم.دور تنهء این درخت غالبا تا ٢ مترمى‌رسد.گلهاى آن بدون گلبرگ به شكل خوشه و به رنگ قرمز یا ارغوانى است.میوهءآن غلافى دراز خمیدهء آویزان و گوشتى به طول ٣٠ - ١٠ سانتى‌متر است.میوه‌هاى‌خرنوب از نظر مواد قندى خیلى غنى است ولى از نظر مواد پروتئینى ضعیف است. داراى طعم شیرین شبیه به عسل و در داخل غلاف آن ١۶ - ١٢ عدد تخم سخت شبیه‌عدس قرار دارد.چون میوه‌هاى درخت خرنوب شبیه لیلكى است،عده‌اى از جمله‌شلیمر این درخت را با لیلكى و كرات اشتباها یكجا ذكر كرده و اضافه كرده است كه‌در مازندران و گیلان مى‌روید.در مخزن الادویه نیز نویسنده خرنوب را با لیلكى یكى‌مى‌داند كه اشتباه است.زیرا طبق نظر عامهء كارشناسان این درخت اصولا از درختان‌شاخه درخت خرنوب C) میوه B) گل ماده A) گل نر جنگلى شمالى ایران نیست و در ایران فقط در فارس در غار شاپور نزدیك كازرون به‌طور خودرو دیده شده است.البته از نظر مطالعاتى تحقیقاتى براى كاشت وبررسى چگونگى رشد خرنوب در شمال ایران شده و بذر آن را از قبرس واردكرده‌اند و در شمال ایران مطالعاتى در این زمینه صورت گرفته ولى این‌مطالعات سالها پس از دوران نویسندهء مخزن و شلیمر انجام شده است. این درخت بومى مناطق مدیترانه‌اى است و به‌طور وحشى در سوریه و شامات وصحراى آناتولى مى‌روید ولى در هندوستان و اكثر مناطق مدیترانه‌اى وكالیفرنیا نیز كاشته مى‌شود.تكثیر خرنوب از طریق كاشت بذر یا پاجوش آن‌در خاكهاى آهكى صورت مى‌گیرد،بذر را باید قبل از كاشت ۵ - ۴ روز در آب‌روان خیساند و پس از اینكه جوانه آغاز گردید فورا به كاشت آن اقدام نمود. یا اینكه بذر را در نهالستان مى‌كارند و پس از ٢ سال نهالها را به مزرعه‌منتقل مى‌نمایند.تركیبات شیمیایى از نظر تركیبات شیمیایى در تخم آن روغن چرب وجود دارد،و به علاوه داراى‌صمغى است كه شامل مانوز ١ و گالاكتوز ٢ است.در میوهء این درخت كه شیرین است،وجود مقدار زیادى،در حدود ۶٠ درصد،هیدراتهاى كربن شامل ٣٣ درصدساكاروز و ١٨ درصد گلوكز و ١ درصد مواد نشاسته‌اى گزارش شده است.به علاوه‌میوه داراى تانن و كمى ویتامینهاى A،B،D و سایر مواد مى‌باشد. خواص-كاربرد خرنوب از نظر طبیعت سرد و خشك است و از نظر خواص مدّر است و براى‌بیمارى‌هاى سینه و تقویت معده و چاق شدن بدن نافع است.ولى بطئ الهضم و نفّاخ‌است،خصوصا اگر میوهء تازهء آن‌كه هنوز یكسال از چیدن آن نگذشته باشد،خورده‌شود.اگر مخلوط با شیر خورده شود خیلى لذیذ و اشتهاآور است و براى سرفه مزمن‌نافع مى‌باشد.اگر عصارهء شیرین میوهء تازهء آن را به زگیل بمالند یا قسمتى از تخم آن رابه زگیل بچسبانند،زگیل قطع مى‌شود.تخم آن سرد و خشك است.و بسیار قابض وبراى جلوگیرى از خونریزى مفید است.مقدار خوراك از عصارهء میوهء ١ - ٠ / ۵ گرم‌است و عصارهء پوست آن ٠ / ۵ - ٠ / ٣ گرم براى رفع اسهال نافع است.در هند ازغلاف میوهء آن به عنوان قابض و براى قطع سرفه استفاده مى‌شود و پوست دانهء آن رابه عنوان مسهل و قابض مصرف مى‌كنند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده