sam arch 55879 مالک ارسال شده در 14 مهر، 2014 معماران: دفتر فرآیند منطقی در طراحی معماری موقعیت: شهر اصفهان، ایران معمار مسئول: احسان حسینی، الهام گرامی زاده تیم طراحی: امیرعلی پورکیان پیمانکار: مهدی حسن نژاد مساحت: 640 متر مربع سال ساخت: 2012 مترجم:کارگاه ترجمه نواندیشان خلق پروژه های معماری با ایده های خلاقانه، معمولا از: شرایط اقتصادی خاص، شرایط منحصربه فرد در سایت، خواسته های مختلف کارفرما و چنین مسائلی می آید. با این حال،فرم شهرها، محله ها و کوچه های ما توسط ساختمان هایی شکل گرفته اند که در ابعاد مشابه و برنامه های اقتصادی و فیزیکی بدون بررسی های قبلی ساخته شده اند.قوانین محدود کننده شهرداری ، به ویژه در شهرها، حضور معماران را به حداقل کاهش می دهد و نقش آنها بیشتر محدود به طراحی جزئیات نما و ترکیب مصالح می شود. پس از کار در محدوده ی این قوانین سعی شد ایده های آینده نگری این پروژه را اصلاح کند، ایده های جدید ما تنها منجر به طراحی نما می شد، اما ویژگی های جدیدی را نیز برای ساکنین پروژه فراهم می کرد. این پروژه یک ساختمان مسکونی در اصفهان است.پروژه با یک الگو متداول شامل دو واحد در طبقه اول و دوم و یک طبقه زیر زمین، در سایتی به ابعاد 11 در 26 مترمبع که 60 درصد از آن مجاز برای ساخت بود ،ٰطراحی شد. قوانین شهرداری تعیین کرده بود که بازشوها در نمای شمالی باید 170 سانتی متر بالاتر از سطح زمین طراحی شود، هر بازشو در زیر این سطح به دلیل اشرافیت باهمسایگان شمالی ممنوع بود. از سوی دیگر، در جهت شمال غربی ساختمان، یک پارک محلی است که از درون ساختمان با چرخشی45 درجه قابلیت مشاهده آن وجود دارد. در نمای جنوبی، هیچ محدودیت برای ایجاد بازشو وجود ندارد، اما در پروژه های معمول در بازار کار، معمولا بازشوهایی که رو به حیاط در ارتفاع طراحی می شوند، ارتباط بین حیاط و داخل ساختمان در نظر گرفته نمی شود. بنابراین، ما سعی کردیم با سازماندهی نماهایمان از طریق تعریف جدیدی از روزنه ها در سطح و لایه های مختلف به این موضوع پاسخ دهیم. در نمای شمالی: با توجه به اشرافیت به همسایه های شمالی و با توجه به قوانین شهرداریٰ،ایجاد یک نمای نیمه شفاف در نظر گرفتن قدرت مشاهده ی پارک محلی در سمت شمال غربی ساختمان. ارائه یک فیلتر سبز برای کنترل سر و صدا و تأکید بر درونگرایی و همچنین شفافیت تعریف یک لایه از بازشوها به دیدی گسترده از آسمان در نمای جنوبی: تعریف یک لایه از باز شوها به یک دیدی گسترده از حیاط ایجاد فضاهای باز کنترل شده در طبقه فوقانی در امتداد فضاهای داخلی ایجاد یک فضای نیمه باز در کنار حیاط در طبقه دوم به عنوان یک فضای محله ای 2
سامیار220 10919 ارسال شده در 14 مهر، 2014 خانه شریفی ها / علیرضا تغابنی،Nextoffice معماران: علیرضا تغابنی،Nextoffice موقعیت: محله ی دروس، تهران، ایران طراح: علیرضا تغابنی زیربنا: 1400 متر مربع سال: 2013 مترجم: کارگروه ترجمه ی نواندیشان همکاران طراحی: روح الله رسولی، فریده آقامحمودی همکاران طراحی جزئیات: Bahoor Office (حمید محمدی، امیر تالشی) مشاور ارشد در جزئیات: شهناز گوهربخش نظارت: شهناز گوهربخش، عیرضا تغابنی همکاران پروژه: مجتبی مرادی، نگار راهنمازاده، عسل کرمی، مجید جهانگیری، مسعود ساقی، حسین نقوی، فاطمه سادات طباطباییان، ایمان جلیلوند ساخت و ساز: مهندسی مشاوره ایمن سازه فدک مشاور منظر: بابک مستوفی صدری، امید عباس فردی سازه: سهراب فلاحی مشاور تاسیسات مکانیک: هوفر اسماعیلی مشاور تاسیسات الکتریکی: محمد ترکمانی سیستم اتاق های گردان : شرکت Bumat توضیحات معمار: در قلب مفهوم طراحی این پروژه، عدم قطعیت و انعطاف پذیری نهفته است. احساس شور و شعف در ساختارهای کیفی فضای داخلی ،درکنار پیکره بندی رسمی بیرونی آن، در جابه جایی باکس ها به طور مستقیم اشاره به فضاهای باز و بسته و درونگرایی و برونگرایی دارد. این تغییرات ممکن است با توجه به تغییر فصول و یا حالتهای مختلف عملکردی اتفاق بیافتد. به مانند بسیاری از قطعات شهری، زمین این پروژه در عرض به طور قابل توجهی دارای یک نمای باریک نسبت به عمق آن در طول است. در نتیجه، براساس تجربیات ما ، دگرگونی نما از حالت دو بعدی به سه بعدی به یک امر ضروری واجتناب ناپذیر تبدیل شد. در اینجا، باز و بسته شدن حجم ساختمان ، به خانه های سنتی ایرانی اشاره دارد که به صورت پویا در فصول مختلف و حالت های زندگی متناسب با آن در دو بخش زمستان نشین (یک اتاق نشیمن در فصل زمستان) و تابستان نشین (یک اتاق نشیمن در فصل تابستان) به ساکنان خود خدمت رسانی می کند. در فصل تابستان، خانه ی شریفی ها با بازشدن احجام، منفذی باز با حجم گسترده ای از شفافیت را در قالب یک تراس بزرگ ارائه می دهد. در مقابل، در طول زمستان های پر برف و سرد تهران ، بسته شدن باکس ها، ارائه حداقل بازشوها و ناپدید شدن همین تراس تابستانی را ارائه می دهد. در این پروژه، چالش های مربوط به نوع شناسی در مفاهیم درون گرایی و برونگرایی، منجر به یک تحول فضایی هیجان انگیز در ساختمان مسکونی شده، که همیشه در حال تغییر است. خانه در 7 طبقه تقسیم شده است: دو طبقه زیر زمین به فضاهای جشن ها و مهمانی های خانواده، امکانات و تجهیزات ورزشی( تناسب اندام) و استخر برای حفظ سلامتی اختصاص داده شده است، در حالی که در طبقه همکف خانه ی سرایدار و انباری ها و پارکینگ قرار دارد. فعالیت های عمومی در طبقات اول و دوم اتفاق می افتد، و فضای خصوصی زندگی خانواده ها در طبقه سوم و چهارم شکل می گیرد. این پروژه شامل 4 بخش عمده است؛ ساختار اصلی بر اساس یک حجم ثابت،وید یا فضای خالی، حجمی ثابت که با ساختار حجمی متحرک، همراه است. هنگامی که جعبه ها با چرخش بسته می شوند، نور در سرتاسر وید مرکزی جذب ساختمان می شود ، همچنین دو بخش حجمی ساختمان با پل هایی بهم متصل می شوند و حالت تعلیق را در فضا ایجاد می کنند. فضاهای خانه قادر هستند که با توجه به نیازهای عملکردی اعضای آن به روز شوند. به عنوان مثال، بسته به اینکه آیا مهمان برای خانواده بیاید یا نه، اتاق مهمان (واقع در طبقه دوم) را می توان برای اهداف مختلف مورد استفاده قرار داد. یا به طور مشابه، دفاتراداری خانه و اتاق صبحانه (در طبقه اول و سوم) می توانند با تغییر در ظاهری رسمی خود با توجه به خواسته های ساکنان تغییر کاربری دهند. به عبارت دیگر، همیشه امکان داشتن فصل یا حالت نورپردازی مختلف، که برخی از آنها در حال حاضر در برنامه BMS این پروژه در نظر گرفته شده است،وجود دارد. در گام های اولیه طراحی ، ما متوجه شدیم که سه درخت کاج بیرونی می تواند در فضاهای داخلی اثرگذار باشد. در حال حاضر، در حالت باز خانه، درختان به صورت دلپذیری اسیر در چهارچوبها پنجره هستند. با عقب نشینی حدود 3 متری از خط مرزی ساخت بنا ما مجاز به فراهم کردن نوری برای طبقه ی زیرزمین با قرار دادن فوراه های شیشه ای شده ایم. فضاهای ورزشی(تناسب اندام) و استخر بین دو چشمه حوضچه کوچک ، که اجسام درون خود را به مانند آینه به تصویر می کشند و معنکس کننده درخشندگی آب در سراسر فضا هستند،قرار دارند. تکنیک های مورد استفاده برای مکانیسم چرخشی در پروژه در واقع یک نمونه ی ساده از همان روش های به کار گرفته شده در چرخش صحنه های تئاتر، چرخش در کف نمایشگاه های ماشین و همچنین توسط شرکت های فولاد و صنایع کشتیرانی در ایران به کار گرفته شده است. اما کارفرمای ما خود واردکننده ی تراش های CNC و دیگر ماشین آلات صنعتی آلمانی مشابه بود، او ترجیح داد از سیستم ساختاری که در آلمان ساخته شده،استفاده کند. با این کار، او می توانست از کارکنان شرکت خود در فرایند ساخت استفاده و آنها را برای تعمیر و نگهداری پروژه در آینده نیز آموزش دهد. جزئیات مربوط به دستگیره های نرده و روش های کنترل نفوذ هوا از مسائل عمده بود که در حین طراحی جعبه های چرخشی مورد نظر بود. طراحی دستگیره های تاشونده نرده و طراحی خالص لبه های جعبه ، راه حل های عملی بود که انجام شد. با توجه به ویژگی های این نوع معماری، سیستم سازه ای به ناچار نامنظم بود. پس از مدل سازی دیجیتالی سازه،براساس یک سری از آنالیزهای SAP2000 به بررسی ایستایی و عملکرد دینامیکی سیستم پیشنهادی پرداخته شد. قابلیت جابجایی بخشی از ویژگی های غالب این مجموعه از ساختار بود، که در طول فرآیند ساخت توسط شرکت تولید کننده ی آلمانی در نظر گرفته شده بود. و به این ترتیب همه ی بارهای اصلی بر تیر های اتاق نشیمن، تکیه داشتند. با توجه به تنظیمات مختلفی که جعبه چرخان میتواند به خود بگیرد، بیشترین بارگذاری هایی که می تواند بر روی سیستم اعمال گردد، محاسبه شده است. علاوه بر این،ابزارهای کنترل کننده ی لرزش های احتمالی برای جلوگیری از تغییر شکل ساختاری در جعبه های چرخان در طول طراحی خانه در نظرگرفته شده است. در تابستان این خانه یک حجم باز و شفاف با یک تراس وسیع ایجاد میکند و برعکس در زمستان با بسته شدن حجم و ارائه حداقل دهانه و عدم وجود تراس وسیع فضای مناسب این فصل را ایجاد می کند. در این پروژه چالش بین مفاهیم درونگرایی و برونگرایی یک تحول فضایی هیجان انگیز از ساختمانهای مسکونی همیشه در حال تغییر را به نمایش گذاشته است. این ساختمان شامل 7 طبقه است. 2 طبقه زیرزمین که شامل فضاهای ورزشی و تفریحی است. طبقه همکف شامل پارکینگ و سرایداری،طبقه اول و دوم فضاهای عمومی و طبقه سوم و چهارم شامل فضاهای خصوصی می باشد. این پروژه شامل 4 بخش عمده است. ساختار ثابت بنا، فضای وید،ساختار حجمی ثابت و ساختار حجمی متحرک. هنگامی که مکعب ها بسته باشند ساختمان نور را از طریق وید مرکزی در سراسر بنا پخش میکند. 3
sam arch 55879 مالک ارسال شده در 7 آبان، 2014 معماران: گروه معماری (EBA) شاخه ی تجربی معماری موقعیت: تهران، ایران معمار مسول: آرش مظفری مساحت: 14000 متر مربع سال: 2012 عکس: علی دقیق کارفرما: شهرداری تهران مشاور و ناظر پروژه: شاخه ی تجربی معماری مشاور حفاظت: امیر اروند مشاور طراحی مکانیکی: رستاک پویا مشاور طراحی سازه: بهرنگ بنی آدم و همکاران پیمانکار: شایان شوسه ترجمه:کارگاه ترجمه نواندیشان ساختمان های موجود این بنا که در گذشته زندان های ترسناکی بوده که در خاطرات زندانیان آن باقی مانده است؛ در حال حاضر به فضاهایی آرام، گالری های زیبا و آرامش بخش، کتابخانه ها، آمفی تئاترها، کافه ها و رستوران هایی تبدیل گشته اند که نه تنها ساکنان محلی خود، که تمامی ساکنین شهر را به خود جذب می کند.که در نتیجه این کار کیفیت محل افزایش پیدا کرده است. دروازه زندان پس از انجام پروژه به بخش اداری تغییر کاربری داده است. این مجموعه پس از افتتاح، مورد استقبال خیره کننده ی مردم قرار گرفته است. آمار به دست آمده در یک دوره ۱۲ روزه ی (تعطیلات عید نوروز در سال جاری)، نشان دهنده ی 125 هزار بازدید کننده و ۶۰۰۰ بازدید در طول روز از این مجموعه بوده است. با توجه به بهره برداری از فضاهای فرهنگی شهر تهران، به نظر نمی رسد که این مجموعه با محدودیت های شدیدی در مواجه با میزان بازدیدکنندگان روبه رو گردد. بنابراین، این نوع سرمایه گذاری در حفاظت و نگهداری از سایت های تاریخی در مقیاس ملی، معقول و منطقی به نظر می رسد. تعداد و تنوع کاربران این باغ موزه، قطعا تصویری متفاوت از موفقیت را در این پروژه در جذب گروه های متفاوت اجتماعی داشته است. پس از برگزاری تعداد زیادی از رویدادهای اجتماعی در باغ موزه ی قصر، همچون فستیوال نوروز، چهارمین سمپوزیوم بین المللی و تعداد بسیاری اجرای برنامه های هنری، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) این موزه را به عنوان خلاق ترین موزه در سال ۱۳۹۲ و در کل کشور معرفی نموده است. 1
ارسال های توصیه شده