masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ گیاهشناسی: هویج شناسنامه هویج: نام فارسی : هویج / نام انگلیسی : carrot / نام علمی : daucus carota / خانواده : umblliferae ویژگیهای گیاه شناسی: گیاه علفی گياهي و دوساله و محصول فصل سرد و گياهي روز كوتاه و داراي توليد مثل جنسي وخودگشن و از نظر جوانه زنی، برون جوانه زنی دارد. ریشه: ریشه عمودی و ضخیم و ریشه اصلی عمیق و ریشه های فرعی اندک است. ریشه دارای رنگ های مختلف است. سطح مقطع ریشه 2ناحیه دارد: 1- اپیدرم نازک 1. - حلقه خارجی 2- یک لایه سلولهای چوب پنبه ای(بیشترین بتا کاروتن) 3- باند عریضی از آوندهای آبکش ثانویه(محل ذخیره قند) 1- آوند چوبی ثانویه 2- حلقه داخلی 2 - مغز حلقه خارجی از سلولهای پارانشیم تشکیل شده است.عریض بودن حلقه ی خارجی و نازک بودن حلقه داخلی از صفات کیفی هویج خوب است. برگ: تشکیل برگ روزت در سال اول ودارای برگها متناوب و دندانه دندانه است. ساقه: ساقه بی کرک و ارتفاع ساقه 60 تا 90 سانتی متر و ساقه در سال اول کوتاه و در سال دوم طویل میشود. گل: گلها هرمافرودیت و گلها سفید رنگ و ریز و دارای 5 گلبرگ و 5 پرچم و مادگی 2 برچه و گل آذین چتری که از داخل غلافی از راس ساقه خارج میشود ارقام هویج: طبقه بندی از نظر رنگ : قرمز بنفش نارنجي زرد طبقه بندی از نظر شکل: مخروطي و توپ گلفي و استوانه ای طبقه بندی از نظر عمق ریشه: برداشت بذرافشاني نوع پايان ارديبهشت ، اوايل خرداد مهر ريشه كوتاه خرداد و تير بهمن تا اسفند ريشه كوتاه يا Round مهر و آبان بعد ازفروردين و ارديبهشت ريشه متوسط در آذر ماه ارديبهشت ريشه متوسط يا Chantenay طبقه بندی از نظر طول دورهی رویش: هويج هاي زودرس : بين 3- 2 ماه مثل Amsterdamer هويج هاي متوسط رس ( تابستانه ) : بين 4- 3ماه مثل Chantenay,Rothn,Juwarot هويج هاي ديررس ( پاييزه ) : بين 6- 5 ماه مثل انواع Hertz Long rote ohne فاکتور های موثر بر رنگ هویج: كاهش رنگ با مصرف آب بيش از اندازه كاهش رنگ هويج در دماي بالا و پايين ترازاپتيمم كاهش رنگ با كاهش تعداد ساعات آفتاب دهي کاهش رنگ هویج با استفاده از کود دامی تازه افزايش رنگ هويج در خاك هاي شني و مرغوب عواملی که سبب چند شاخه ای شددن ریشه می شود: خاک سنگین و یا خاک دارای سنگریزه تنش های رطوبتی یخ زدگی هویج استفاده از کود دامی تازه دمای بالا استفاده بیش از حد از کود های ازته هویج گیاهی است دو ساله از خانواده چتریان؛ یعنی در سال اول تولید ریشه ضخیم و قابل استفاده غذایی کرده و در سال دوم از وسط برگ های آن که به شکل روزت و از روی طوقه ریشه می رویند شاخه گل دهنده ظاهر می شود. این شاخه تا ارتفاع 60 تا 90 سانتیمتر رشد می کند و پس از تلقیح که بوسیله حشرات انجام می گیرد تولید بذر می کند. موطن اصلی هویج در اروپا و شمال آفریقا و آسیا می باشد و پاره‌ای از انواع آن در آمریکای شمالی و جنوبی یافت می شود. هویج به عنوان یک محصول سبزی و صیفی در شادابی ، نشاط و تامین برخی از ویتامینهای مورد نیاز جامعه نقش ارزنده ای دارد ومصرف آن به صورت تازه در انواع مختلف غذاها و استفاده در تهیه مربا ، آب هویج ، ترشیجات مختلف و در صنایع تبدیلی روبه افزایش می باشد. هویج ، گیاهی است دوساله که ریشه آن عمودی بوده و قسمت وسط ریشه گوشتی وخشبی و به رنگ زرد میشود که هویج مصرفی را تشکیل میدهد. به هر میزان که این قسمت ظریف تر و ضخامت آن کمتر باشد ، هویج مرغوب تر خواهد بود . برگ های این گیاه دندانه دندانه و ساقه گل آن درسال دوم ظاهر میشود . برای مصرف ، محصول هویج ، در سال اول و یا فصل زراعتی اول برداشت می شود و به منظور بذرگیری در سال دوم مورد استفاده قرار میگیرد . گل های این گیاه، سفید رنگ و ریز می باشند که در سال دوم به صورت چتری از داخل غلافی در راس ساقه گل خارج می گردند . هویج به صورت ، خام و پخته مصرف می شود . هویج به هوای خنک سازگاری بیشتری نشان می دهد و تولید و رشد بوته و غده در این شرایط به خوبی انجام می گیرد . در هوای نسبتا گرم نیز میتوان این محصول را تولید نمود ولی موجب کیفیت نامطلوب و تلخ شدن ریشه و همچنین خشبی شدن محصول خواهد گردید و این گیاه پس از استقرار براحتی می تواند تا 5 درجه زیر صفر را تحمل نماید. انتخاب زمین زراعت هویج احتیاج به زمینی کاملا آماده و نرم دارد . اگر چه در اغلب خاکها قابل تولید است اما بهتر است در خاکهای سلیتی یا لومی رسی با زهکش و حاصلخیزی مناسب کشت گردد. مناسبترین pH برای محصول هویج 8/6 - 6 میباشد . اراضی و خاکهای سنگین باعث دو شاخه شدن ریشه (غده) خواهد شد به همین سبب مصرف مقادیر قابل توجهی کودهای حیوانی در این زراعت توصیه می گردد. کاشت این گیاه وسیله بذر تکثیر می شود . بذر هویج کوچک و به رنگ های خاکستری و سبز و معطر می باشد . شکل بذر هویج کمی محدّب و دارای خار است و اغلب این خارها موجب می شوند که چند بذر بع هم بچسبند . به همین علت بایستی در زمان کاشت ، بذرها را کمی به یکدیگر مالید تا ازهم جدا شوند . بذر انواع زودرس را می توان در اسفندماه کاشت . البته در محل های محصور و بطور کلی پس از گذشت سرمای زمستان و بعد از عید نوروز در فروردین ماه می توان هویج را کاشت . طرز کاشت هویج به صورت خطی و یا دستپاش می باشد . در هردو صورت بایستی پس از سبز شدن گیاه ، زمین را از علف های هرز وجین کرد و در صورت لزوم هویج ها را تُنُک کرد . در صورتی که بذر هویج و تربچه را به نسبت مساوی باهم مخلوط نموده بکارند ، همزمان با سبز شدن هویج ها تربچه ها قابل برداشت می شوند و چون تربچه را برداشت می کنند خود به خود فضای لازم برای رشد و نمو هویج باز می شود و از یک زمین در یک زمان دو استفاده شده است . در طریقه خطی ، فاصله بین خطوط ۲۰ تا ۲۵ سانتیمتر مناسب است و بایستی دقت شود که روی بذرها زیاد خاک داده نشود . از زمان کشت بذر ، تا برداشت محصول هویج نسبت به انواع زودرس و دیررس ۳ تا ۶ ماه به طول می انجامد روش کاشت: کاشت هویج علی رغم ریزی بذر باید بصورت مستقیم در زمینی اصلی صورت گیرد و در صورت امکان بصورت ردیفی کشت گردد. کشت ردیفی با دستگاههای مخصوص اینکار ( بذور ریز ) صورت می گیرد و یا می بایست ردبفها را آماده کرد و با دست بذور را به آرامی روی ردیفها پخش نمود و سپس بذر ها را ز یر خاک کرد بطوری که نیاز به تنک کمتر ( سبک ) داشته باشد. اگر چه تنظیم کاشت این بذور با ماشینهای مخصوص نیز بسیار دشوار می باشد و علی رغم اینکه در مواردی صحبت از تهیه خزانه ونشا کاری هویج مطرح می گردد اما اینکار اصلا توصیه نمی گردد. با توجه به شرایط آب و هوایی استان این زراعت را می توان از اواسط آبان تا اوایل اسفند کشت نمود. مقدار بذر مورد نیاز برای یک هکتار هویج 3 تا 4 کیلو گرم است . بطور متوسط فاصله ردیفها در این منطقه 40 تا 50 سانتی متر و فاصله بین بوته ها روی ردیف حدود 10 سانتی متر توصیه می گردد . نتایج تحقیقات بعمل آمده در استان موید تولید 15 تا 18 تن هویج در هکتار می باشد. پس از کاشت در صورت عدم و جود رطوبت کافی می بایست زمین را آبیاری نمود . با تامین رطوبت مورد نیاز در مدت 6 تا 8 روز مزرعه سبزخواهد گردید و در زمان داشت برای تولیدرضایت بخش ، خاک باید مرطوب باشد ولی از ایجاد رطوبت زیاد (گل نمودن زمین ) پرهیز گردد. فواصل کاشت: فواصل رديف‌ها براى هويج زودرس ۲۵ سانتى‌متر و براى هويج ديررس، ۳۰ تا ۴۰ سانتى‌متر فواصل بوته‌ها به‌طور متوسط ۵ الى ۱۰ سانتى‌متر. عمق کاشت: عمق کاشت بذر در حدود ۳ سانتى‌متر بايد باشد. مخصوصاً وقتى از علف‌کش قبل از سبز شدن هويج استفاده مى‌شود. مقدار بذر : مقدار بذر يا تراکم بايد طورى باشد که زمين به‌سرعت پوشيده شود و در ضمن بدون تنک کردن محصول با کيفيت خوب به‌دست آيد. بنابراين مقدار بذر براى هويج ۵ تا ۷ کيلوگرم در هکتار توصيه مى‌شود. تناوب ارزش زراعى: هويج براى گياهان بعدى چندان زياد نيست اگرچه هويج را مى‌توان بعد از خودش کشت کرد ولى براى جلوگيرى از انتشار و تکثير آفات آن را در تناوب چندساله قرار مى‌دهيم بعد از هويج زودرس مى‌توان کلم قمرى و يا کلم گل کاشت. کودهای شیمیایی مقدار کودهای شیمیایی مورد نیاز بر اساس تجزیه خاک مشخص می گردد ولی در صورتیکه امکان تجزیه خاک و جود نداشته باشد برای منطقه 150 کیلو گرم کود اوره ، 100 کیلو گرم کود فسفات و 250 کیلو گرم کود پتاس توصیه می گردد. در زراعت هویج به پتاس بیشتری نیاز داریم اما از مصرف زیاد ازت باید خود داری کرد . مصرف زیاد ازت باعث رشد سریع غده می شود و در موارد بسیاری موجب ایجاد ترک از ابتدا تا انتهای ریشه می شود .لازم به توضیح است که تنشهای رطوبتی یا آبیاری که پس از یک دوره خشکی اتفاق بیافتد نیز سبب ترک یا دو شاخه شدن انتهای محصول خواهد شد. آفات و بیماریها: در صورتیکه محصول پر ( انبوه ) باشد و یا تنک نگردیده باشد و همچنین در صورت مصرف بیش از حد کودهای شیمیایی ، رشد رویشی گیاه زیاد می شود . در صورت آبیاری بیش از حد ، بیماری سفیدک در این زراعت مشکل آفرین خواهد بود. شپش هویج: محل خسارت:یک سوم بالایی ریشه روش مبارزه:استفاده از تله های صفحه چوبی و مقاطع ریشه هویج تعبیه شده در خاک استفاده از سم pirimiphos – methyl در اواسط تابستان مگس هویج: محل خسارت:دو سوم پایین ریشه اوایل تابستان تا اوایل پاییز امکان ظهور این آفت وجود دارد. روش مبارزه:استفاده از تله های چسبنده نارنجی یا زرد استفاده از سم pirimiphos-methyl در اواسط تابستان استفاده از گونه های مقاوم مثل Fly away و Syran كرم هويج (Wire worm) محل خسارت:بذر های در حال جوانه زنی و ریشه در تمام سال امکان مشاهده اين آفت وجود دارد روش مبارزه:استفاده از سمومي چون pirimiphos-methyl زردی آستر: علایم خسارت:برگهای بسیار زیاد،زرد،بههم پیچیده و ریشه های کرک دار پوسیدگی سیاه هویج: پوسیدگی سیاه در روی ساقه و ریشه ضاهر می شود. علایم بیماری:ریشه های هویج سیاه می شوند. عامل بیماری:گونه Alternaria radiciana مبارزه: جمع آوری بقایای آلوده و بذر گیری از بوته های سالم پوسیدگی نرم باکتریایی هویج: علایم بیماری:هویج هایی که در انبار در دمای بالا نگه داری می شوند بیشترین خسارت را می بینند. این بیماری بافت پارانشیمی را مورد حمله قرار داده و بیماری به صورت لکه های آب سوخته ضاهر می شود. عامل بیماری:باکتری Erwinia carotovora مبارزه:نگه داری در انبار در دمای صفر درجه سانتیگراد و رطوبت کمتر از 90% ضد عفونی کردن انبار و جعبه ها با فرمالین یا سولفات مس نماتد مولد غده در ریشه: علایم بیماری:ظهور غده هایی به قطر یک میلیمتر تا دو سانتیمتر روی ریشه عامل بیماری:نماتود Meloidogyne مبارزه: 1-تناوب زراعی:این اقدام جمعیت نماتود های خاک را کاهش می دهد. 2-مبارزه شیمیایی:استفاده از متیل بروماید و اتیلن دی بروماید 3-استفاده از ارقام مقاوم برداشت محصول هویج تقریبا در تمام فصول سال هویج در بازار یافت میشود ولی هویجهایی که در اواخر بهار و اوایل تابستان به فروش می‌رسند محصول انواع زود رس هستند و هویجهایی که در پاییز و زمستان به بازار عرضه می‌شوند از انواع هویج دیر رس به عمل آمده‌اند. هویج پاییزه یا آخر فصل را بوسیله گاو آهن از زمین می‌کنند. برداشت زمانی صورت می گیرد که برگها از سبز به زرد تغییر یافته باشد. قطر ريشه هويج ها بايد به 3.5-2.5 سانتيمتر رسيده باشند.براي برداشت بايد بستر را با آب بخيسانيد. خاك هاي اطراف ريشه را هنگام برداشت كنار بزنيد. اگر هویج با شاخ و برگ برداشت شود،دسته ای گفته می شود. اگر هویج بدون شاخ و برگ برداشت شود،کپه ای می گویند. سر شاخه زنی در مزرعه و سر برگها جدا شده و 2.5 تا 5 سانتیمتر از ساقه باقی می ماند و ساقه قبل از بسته بندی بریده می شود.هویج را در سطح وسیع با ماشین برداشت چغندر قند، برداشت می کنند. نگه داری پس از برداشت: قبل از نگهداری در انبار،انبار را با محلول 2درصدی سولفات مس تمیز می کنند. شستشوي هويج ها و سپس قراردادن در كيسه هاي پلاستيكي هویج را در انبار در دمای 0درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی% 100- 95به مدت 4تا 6ماه میتوان نگهداری کرد. هویج را دور از سیب،سیب زمینی،گلابی و سایر میوه هایی که اتیلن تولید می کنند،دور نگهدارید.ماندن هویج برای مدت طولانی در انبار سبب کم شدن قند آن می شود.اگر هدف بذر گیری باشد،ریشه های خوب را جدا کرده و در بهار سال بعد این ریشه ها کشت شده و در مرداد و شهریور بذر برداشت می شود تصاویر دستگاه برداشت هویج carrot استفاده از دستگاه برداشت در کشاورزی مدرن اجتناب ناپذیر است و شرکت آسا با 75 سال تجربه در این زمینه پاسخگوی نیازهای کشاورزان در تمام دنیا میباشد انبار کردن هویج انبار کردن هویج کاملا شبیه نگاهداری چغندر در فصل زمستان میباشد باید دارای حرارت و رطوبت باشد. میزان رطوبت نسبی انبار بین 93 و 98 درصد باشد. ماندن هویج برای مدت طولانی در انبار باعث کم شدن مقدار قند آن میشود و از حیث مرغوبی لطمه می‌بیند. 4 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ ترکیبات غذایی موجود در 100 گرم هویج: پروتئین g 742/0 چربی کل g 137/0 کربوهیدرات g 301/7 سدیم mg 25 اسید آسکوربیک mg 696/6 ویتامین B6 mg 106/0 پتاسیم mg 56/232 کلسیم mg 440/19 فسفر mg 680/31 منیزیم mg 800/10 آهن mg 360/0 روی mg 144/0 مس mg 034/0 منگنز mg 102/0 63/209 g آب 12 mg ویتامین A مصارف هویج: عصاره ی ریشه ی هویج را روی سوختگی می گذارند و شفابخش است. هويج منبع مهم بتاکاروتن و الياف مي باشد که هر دو اينها کمک به جلوگيري از سرطان و حمله قلبي مي کنندمصرف هويج سطح آنتي اكسيدان هاي خون را افزايش مي دهد.افزايش سلامتي چشم ها: به توليد ارغوان شبكيه در چشم كمك مي كند.آب هویج در صبح ناشتا مواد سمی را از خون خارج می كند .اگر آسم یا گرفتگی صدا درید آب هویج بخورید.اگر بخواهید لاغر شوید همه روزه با غذا هویج خام بخورید .اگر می خواهید چاق شوید بعنوان صبحانه باید آب هویج بخورید .در هویج یك نوع انسولین گیاهی وجود دارد كه اثر كم كننده قند خون را دارا می باشد.مقدار نیترات هویج زیاد است که از ارزش غذایی آن می کاهد. 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ تنوع هويج منجمد: هويج كامل (هويج بصورت كامل و بدون هيچ برشي منجمد شده است). هويج ورقه اي (هويج در مقطع بصورت ورقه هاي گرد برش خورده است) هويج مكعبي (هويج بصورت قطعات مكعبي شكل برش خورده است) مزاياي هويج منجمد : هويج منجمد پريس داراي رنگ يكنواخت است. به علت بازرسي هاي مكرردر طول فرآيند توليد بدون آفت زدگي و آسيب هاي برخاسته از بيماري هاي گياهي است. با بكارگيري تكنولوژي انجماد سريع (IQF) تمامي ارزش غذايي آن حفظ شده است. هويج منجمد پريس بدون خال و لكه و هرگونه مواد زائد مي باشد . براساس فراوري كه روي ماده اوليه انجام مي شود، عاري از هرگونه آلودگي ميكروبي است. استفاده از هويج منجمد پريس علاوه بر بهره گيري ازسهولت آماده سازي در زمان نيز صرفه جوئي خواهد شد. هويج منجمد پريس داراي اشكال و اندازه يكنواخت است. هويج منجمد پريس بدون هيچگونه ماده نگهدارنده اي به مدت 12 ماه در فريزر قابل نگهداري است. [TABLE=class: paris-table] [TR=class: gray] [TD=width: 174]انرژي [/TD] [TD=width: 66] Kcal [/TD] [TD=width: 76] 5/26 [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 174] كربوهيدرات [/TD] [TD=width: 66] gr [/TD] [TD=width: 76] 6/0 [/TD] [/TR] [TR=class: gray] [TD=width: 174] چربي [/TD] [TD=width: 66] gr [/TD] [TD=width: 76] 1/0 [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 174] پروتئين [/TD] [TD=width: 66] gr [/TD] [TD=width: 76] 9/0 [/TD] [/TR] [TR=class: gray] [TD=width: 174] قند [/TD] [TD=width: 66] gr [/TD] [TD=width: 76] 3/3 [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 174] ويتامين [/TD] [TD=width: 66] mg [/TD] [TD=width: 76] 2 [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: img-table-paris] [TR] [TD][/TD] [TD][/TD] [/TR] [/TABLE] 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام [h=3] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام [/h] 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در اين مطلب طرح توجيهي بسته بندي آب هويج آماده دانلود مي باشد. برخي مطالب موجود در فايل طرح توجيهي بسته بندي آب هويج: _فرآوريهاي هويج _مشخصات كنسانتره آب هويج _موارد كاربرد _قيمت جهاني محصول _روند تكنولوژي توليد _دكانتورهاي مورد استفاده براي توليد آب هويج _بررسي بازار _بررسي فني و اقتصادي طرح بسته بندي آب هويج برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام توجه : پسورد فایل زیپ : می باشد 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ کنستانتره آب هویج ظرفیت : ۳۰۰۰ تن در سال اشتغال زایی : ۲۵ نفر - معرفی محصول - نام و کد محصول - شماره تعرفه گمرکی - ارائه استاندارد های محصول - بررسی و ارائه اطلاعات لازم در زمینه قیمت محصول - موارد مصرف و کاربرد - طبقه بندی محصول - کالای قابل جانشین - بسته بندی محصول - مشخصات فنی و خواص محصول - وضعیت عرضه و تقاضا - بررسی ظرفیت بهره برداری - وضعیت طرح های جدید - بررسی روند واردات محصول - بررسی روند مصرف - بررسی روند صادرات محصول - بررسی نیاز به محصول با الویت صادرات تا پایان برنامه چهارم - وضعیت تقاضا - بررسی اجمالی تکنولوژی ،مواد اولیه و روش تولید - مواد اولیه - مهندسی مشاور، خدمات فنی و مهندسی - برآورد حجم سرمایه گذاری - زمین - محوطه سازی - ساختمان سازی - ماشین آلات و تجهیزات - تاسیسات - ابزارآلات و وسایل فنی و آزمایشگاهی - وسایل نقلیه - لوازم اداری - هزینه های قبل از بهره برداری - هزینه های پیش بینی نشده - محاسبه اجزا و میزان سرمایه ثابت - میزان مواد اولیه مورد نیاز سالیانه و قیمت آن - نیروی انسانی مورد نیاز 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ تولید کنسانتره آب هویج به روش تبخیری با توجه به پیچیدگی های موجود در تهیه کنسانتره آب هویج، تاکنون تهیه این محصول در ایران غیر ممکن بوده است. کنسانتره آب هویج بعنوان طعم دهنده در دیگر آب میوه ها استفاده می شود، ضمن این که خاصیت رنگ دهندگی بسیارخوبی دارد. این در حالی است که آب هویج بعد از 24 ساعت ترش شده و حالت دلمه و ژله ای پیدا می کند و از ماندگاری بسیار کوتاهی برخوردار است. در پروژه های گذشته، با استفاده از عملیات حرارتی در دمای بالا، آب هویج تغلیظ می شد که این روش ضمن این که مستلزم حرارت بسیار زیادی بود، موجب خروج بسیاری از مواد معطر از محصول تولیدی می شد که رنگ کنسانتره تولیدی به دلیل انجام برخی واکنش های مضر، قهوه ای شده و تولید برخی ترکیبات، باعث کدر شدن رنگ کنسانتره و بد طعم شدن آن می گردید. از طرفی، مقایسه تبخیر تحت خلاء و تبخیر اتمسفریک، نشان داد که ترکیبات فرار موجود در آب هویج در اثر تغلیظ تحت شرایط اتمسفریک از بین می روند در حالیکه در تغلیظ تحت خلاء، ترکیبات معطر کمتری از آب هویج جدا شده و کنسانتره حاصل طعم و عطر مطلوب تری خواهد داشت و بر همین اساس و به منظور حفظ ترکیبات شیمیایی، عطر، طعم و خواص هویج، عملیات تبخیر در شرایط خلاء و در دمای پایین تری انجام گرفت تا مواد معطر فرار در سیستم باقی بمانند و کنسانتره با طعم واقعی هویج تهیه شود. مشکلات موجود در راه استخراج آب هویج: استخراج آب از درون بافت های گیاهی هویج بسیار مشکل است و در بسیاری از موارد، تفاله بدست آمده پر از آب هویج است. در این موارد، اعمال فشار راه خوبی بنظر نمی رسد و اضافه کردن اسید، موجب افزایش راندمان تولید و همچنین افزایش پایداری حالت ابری آب هویج می شود که متاسفانه اضافه کردن اسید، کیفیت رنگ و طعم آب هویج تولیدی را کاهش می دهد؛ اما با استفاده از اضافه کردن آنزیم ها، بافت گیاهی هویج شکسته شده و بازدهی استخراج آب هویج افزایش می یابد. استفاده از آنزیم ها علاوه بر افزایش راندمان به افزایش رنگ و پایداری حالت ابری آب هویج و کاهش ویسکوزیته و کدورت آن منجر می شود. شایان ذکر است که کنسانتره بدست آمده در دمای 18 – درجه سلسیوس در حالت منجمد نگهداری می شود و به عنوان طعم دهنده در مخلوط آب میوه ها بکار می رود. 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ [h=2]کنستانتره آب هویج به روش تبخیر تولید شد[/h] به گزارش روابط عمومی دانشگاه امیرکبیر، دکتر "عبدالرضا اروجعلیان" مجری این طرح با اشاره به سابقه تهیه کنستانتره آب هویج افزود با توجه به پیچیدگی های موجود در تهیه کنستانتره آب هویج ،تا کنون این تولید این محصول درایران غیرممکن بوده است. این عضو هیات علمی دانشکده مهندسی شیمی و صنایع غذایی دانشگاه امیرکبیر افزود بطور کلی در دیگر کشورها نیز تهیه کنستانتره هویج تنها در اختیار چند شرکت خاص قرار دارد. وی با اشاره به اینکه آب هویج پس از 24 ساعت ترش شده و حالت لخته و ژله ای به خود می گیرد و ماندگاری کوتاهی دارد در مورد کاربردهای کنستانتره گفت، کنسانتره آب هویج به عنوان طعم دهنده در دیگر آبمیوه ها استفاده می شود ضمن اینکه خاصیت رنگ دهندگی بسیار خوبی دارد. به گفته اروجعلیان، در پروژه های گذشته با استفاده از عملیات حرارتی در دمای بالا آب هویج غلیظ می شود که این امر ضمن اینکه مستلزم حرارت بسیار زیاد است و موجب خروج بسیاری از مواد معطر از محصول تولیدی می شود. وی افزود در آن روش کنستانتره تولیدی به دلیل انجام برخی واکنش های مضر از جمله واکنش های قهوه ای شدن و هم چنین تولید ترکیبات بدطعم، کدر و بد طعم می شود. این استاد دانشگاه اظهار داشت، آزمایش تبخیر تحت خلا و تبخیر اتمسفر یک نشان می دهد که ترکیبات فرار موجود در آب هویج در اثر تغلیظ تحت شرابط اتمسفر یک از بین می روند در حالی که در تغلیظ تحت خلا، ترکیبات معطر کمتری از آب هویج جدا شده و کنستانتره حاصل طعم و عطر مطلوب تری خواهد داشت. مجری این طرح گفت برای آنکه ترکیبات شیمایی عطر،طعم و خواص هویج، حفظ شود باید عملیات تبخیر در شرایط خلا و در دمای پایین تری انجام گیرد تا مواد معطر فرار در سیستم باقی بمانند و کنستانتره با طعم واقعی هویج تهیه شود. این پژوهشگر اظهار داشت استخراج آب از درون بافت های گیاهی هویج کار دشواری است و در بسیاری از مواد تفاله به دست آمده پر از آب هویج است در این موارد اعمال فشار راه خوبی به نظر نمی رسد. در چنین مواردی اضافه کردن اسید موجب افزایش بازده نولید و همچنین افزایش پایداری حالت ابری آب هویج می شود که اضافه کردن اسید کیفیت رنگ و طعم آب هویج تولیدی را کاهش می دهد. به گفته وی اما در پروژه حاضر با افزودن آنزیم ها با شکسته شدن بافت گیاهی هویج، بازده استخراج آب هویج افزایش یافت. اروجعلیان تاکید کرد استفاده از آنزیم نه تنها موجب افزایش بازده تولید آب هویج می شود بلکه با افزایش رنگ و کاهش ویسکوزیته موجب کاهش کدری و پایداری حالت آب هویج می شود. کنستانتره بدست آمده در دمای منفی 18 درجه سانتی گراد در حالت منجمد نگهداری می شود به عنوان طعم دهنده در مخلوط آب میوه ها بکار می رود. 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام پكتين كربوهيدرات محلول در آبي است كه در ديواره‌هاي سلولي ياخته‌هاي گياهي يافت مي‌شود.از لحاظ شيميايي پكتين پلي‌مري است كه از به هم پيوستن مولكول‌هاي اسيد گالاكتوزوئيك تشكيل شده كه شكل اوليه آن در بافت‌هاي گياهي به صورت پروتوپكتين نامحلول در آب بوده و در ساختمان آن همي‌سلولز، آرابان، گالاكتان و .... وجود دارد. به هنگام رسيدن ميوه تحت تاثير آنزيمهاي پكتوليتيك و هيدروليز عوامل مذكور پكتين ايجاد مي‌شود. پكتين در حضور مواد قندي و محيط اسيدي قادر است ژل تشكيل دهد. به اين دليل معمولا ميوه رسيده براي تهيه مربا مناسب است. مربا بايد بافت مالش‌پذير و كوتاه داشته باشد و قطعات ميوه در آن به آساني قابل تشخيص باشند. جدا شدن ميوه و دو فاز شدن محصول، كريستاليزاسيون قند و بافت سخت از عوامل نامطلوب كيفي در مورد مربا محسوب مي‌شوند. تهيه مربا با روش سنتي در روش سنتي به طور معمول براي هر سه كيلو ميوه موردنظر تقريبا 5/2 تا 3 كيلو شكر مصرف مي‌شود و بنا به سليقه و به تناسب ميوه موردنظر، از طعم‌دهنده‌هايي مثل وانيل، گلاب، آبليمو و دانه هل استفاده مي‌شود. پس از جدا كردن هسته، دم و يا پوستگيري و صاف كردن به تناسب بافت هر ميوه و تركيب آن، اقداماتي براي بهبود طعم، رنگ و شفافيت مربا انجام مي‌گيرد. مثلا در آب آهك قرار دادن ميوه براي تردتر شدن و يا در آب جوش قرار دادن براي اجتناب از سياه شدن ميوه و تلخي گرفتن از برخي ميوه‌ها، اختلاط سفيده تخم‌مرغ با شربت براي سفيدتر كردن شربت و خيساندن در آب سرد براي نرم شدن بافت ميوه از جمله اين اقدامات است. اما اصول كلي تهيه مربا به روش سنتي تقريبا براي تمامي ميوه‌ها و خلال‌ها و سبزي‌هاي مشابه بوده است. پس از آماده‌سازي ميوه اعم از شستن، پاك كردن ، اسلايس كردن، دم‌گيري يا هسته‌گيري در صورت لزوم، همراه با شربت يا پس از قوام آمدن شربت ميوه را براي جوشيدن درمصطفی پورمظفرون ظرف ترجيحا لعابي روي شعله قرار مي‌دهند. پس از پخته شدن ميوه و قوام مناسب شربت ضمن جدا كردن كف از سطح شربت و اضافه كردن مواد طعم‌دهنده دلخواه در اواخر پخت، مربا را از روي آتش برداشته پس از سرد شدن درون شيشه تميز ريخته، معمولا شربت را صاف مي‌كنند بعد به قطعات ميوه اضافه مي‌كنند. براي تهيه مرباهاي سنتي رعايت برخي اصول مثل تهيه ميوه از بهترين نوع، بدون لكه و كرم‌زدگي ضروري است. همچنين شربت بايد كاملا غليظ باشد و پس از سرد شدن به حالت كش‌دار از قاشق ريخته شود. همچنين به شربت مربايي كه از ميوه‌هاي شيرين تهيه مي‌شود بايد بعد از قوام آمدن، كمي ترشي در اواخر طبخ مربا افزود تا رنگ مربا تيره نشود. به طور كلي موقع طبخ مربا بايد در ظرف باز باشد تا رنگ مربا تغيير نكند مگر مرباي به كه در ظرف بايد بسته باشد تا رنگ مربا قرمز شود. اسانسي كه براي معطر كردن مربا به كار مي‌رود بايد در اواخر طبخ اضافه شود. اگر مربا بعد از مدتي شكرك زد علت آن جوشيدن بيش از اندازه و يا كم بودن ترشي مرباست، در اين صورت بايد كمي آب جوش به مربا افزود پس از دو سه جوش كمي آب ليمو به مربا افزود. اگر مربا بعد از مدتي كپك بزند علت آن كافي نبودن غلظت و شكر مرباست و پس از جدا كردن كپك از سطح و با افزودن شكر به مربا و حرارت دادن تا چند جوش مي‌توان مشكل را حل كرد. مربا را نبايد بعد از طبخ بلافاصله در شيشه ريخت بلكه پس از آنكه يك شب در ظرفي كه طبخ شده باقي ماند و رقيق نشد در شيشه و در جاي خنك قرار مي‌دهند. در صورتي كه مربا رقيق شده بود بايد دوباره شربت را جوشاند. درنهايت نبايد ميزان زيادي شربت و مربا روي هم انباشته شود تا شكل مربا خود را بهتر نشان دهد. تهيه مربا به روش صنعتي مواد اوليه 1ـ ميوه و سبزي در توليد مربا به روش صنعتي ميوه يا سبزي مورد استفاده بايد به درجه رسيدگي نسبي رسيده باشد و عطر و طعم و رنگ آنها كاملا ظاهر شده باشد ولي كاملا رسيده نباشند. زيرا در صورت رسيدگي زياد پكتين موجود در بافت ميوه توسط آنزيمهاي پكتوليتيك هيدروليز شده و قدرت تشكيل ژل پايين مي‌آيد. همچنين ميوه و سبزي مورد استفاده در تهيه مرباي صنعتي بايد بافت مقاوم و نسبتا سختي داشته باشد تا در حين فرآيند پخت متلاشي نشود و ديگر اينكه داراي ماده خشك محلول بالا و PH پايين باشد. 2 ـ مواد قنديعمده‌ترين شيرين‌كننده مورد استفاده در مرباسازي ساكارز يا قند معمولي است. در فرآيند پخت مقداري از ساكارز به قند اينورت تبديل مي‌شود. با توجه به ايكه غلظت مواد قندي در محصول نهايي بالا است بنابراين چنانچه تمامي مواد قندي مصرفي به صورت ساكارز باشد، احتمال كريستاليزاسيون ساكارز و يا به اصطلاح شكرك زدن مربا وجود خواهد داشت. بنابراين به علت حلاليت بالاي مخلوط ساكارز و قند انورت، براي ممانعت از شكرك زدن مربا،مقداري از قند را هيدروليز كرده و به قند اينورت تبديل مي‌كنند. اما بايد توجه داشت كه هيدروليز بيش از حد ساكارز به علت افزايش غلظت دكستروز بالاتر از 25 درصد، ايجاد كريستال‌هاي دكستروز كرده و موجمصطفی پورمظفرب سست شدن ژل تشكيل شده مي‌شود و ممكن است ژل به صورت توده چسبناكي مشابه عسل دربيايد. بنابراين ميزان بهينه قند اينورت در محصول نهايي 35 ـ25 درصد پيشنهاد مي‌شود. علاوه بر ساكارز ممكن است از شربت گلوكز (گلوكز مايع)نيز در تهيه مربا استفاده شود. حداكثر ميزان استفاده از گلوكز بايد حدود 25 درصد كل مقدار قند لازم باشد. استفاده از گلوكز مايع موجب ممانعت از كريستاليزاسيون و ايجاد بافت كوتاه و غيركشدار در مربا است. 3 ـ پكتين مقدار و نوع پكتين مورد استفاده در تهيه مربا بستگي به نوع محصول، درجه رسيدگي آن و سطح فعاليت آنزيمهاي پكتوليتيك بعد از برداشت دارد. برخي از ميوه‌ها داراي ميزان پكتين نسبتا بالايي هستند همانند سيب، مركبات و آلو، اما ساير ميوه‌ها مانند توت‌فرنگي، تمشك و گيلاس از محتواي پكتين پاييني برخودارند بنابراين افزودن پكتين در تهيه مربا براي تشكيل ژل مناسب از اين محصولات ضروري است. معمولا پكتين را ابتدا در آب حل كرده سپس به محصول در اواخر مرحله پخت اضافه مي‌كنند. 4 ـ اسيد وجود محيط اسيدي براي تشكيل ژل، انورسيون ساكارز و جلوگيري از فعاليت ميكروارگانيسم‌هاي مضر (باكتري‌ها) در مربا ضروري است. افزودن اسيد در تهيه مربا و محصولات مشابه آن ضروري نيست چون بسياري از ميوه‌ها به صورت طبيعي اسيديته لازم را در محصول ايجاد مي‌كند. اسيديته اپتيمم در مربا حدود 1 ـ 5/0 درصد يا PH ميان 5/4 ـ 5/3 است. در مورد ميوه‌هايي كه قادر به تامين اسيديته لازم نيستند مانند هويج از مواد اسيدي مانند اسيدسيتريك يا آبليمو و يا اسيد تارتاريك استفاده مي‌شود. 5 ـ ديگر افزودني‌هاي مجاز از انواع مواد افزودني مجاز نظير مواد طعم‌دهنده مانند گلاب و يا اسانس، مواد نگهدارنده (به هنگام پايين بودن غلظت قند مورد استفاده) مواد رنگي مجاز و غيره استفاده مي‌شود. فرمولاسيون تهيه مربا بسته به نوع فراورده، سليقه مصرف‌كنندگان و استانداردهاي موجود متفاوت است اساس توليد مرباي صنعتي 1 ـ آماده‌سازي ميوه يا سبزي اين مرحله شامل عمليات مختلف از قبيل سورتينگ، شست‌وشو، پوستگيري، هسته‌گيري، خرد كردن، خلال كردن و غيره است كه با توجه به نوع محصول به روش‌هاي مختلف دستي و مكانيكي انجام مي‌شود. 2 ـ تهيه شربت اگرچه مي‌توان شكر را مستقيما به داخل ديگ پخت حاوي ميوه يا سبزي اضافه كرد ولي بهتر است كه در مخزن ديگري شكر را در آب جوش حل كرده پس از صاف كردن شربت به وسيله صافي‌هاي پارچه‌اي آن را به ديگ پخت اضافه كرد. در بعضي موارد نصف شكر را در آب حل مي‌كنند و به محصول در ديگ پخت اضافه مي‌كنند و بعد از اتمام پخت بقيه شكر را اضافه مي‌كنند تا محصول به بريكس نهايي (غلظت مناسب) برسد. 3 ـ پخت اين عمليات به دو روش صورت مي‌گيرد، يكي پخت در ديگ‌هاي روباز و ديگري پخت تحت خلأ. در فرآيند پخت روباز در فشار اتمسفر دماي محصول به حدود 105 ـ100 درجه سانتيگراد مي‌رسد و باعث ايجاد طعم و رنگ مخصوص مي‌شود. در فرآيند تحت خلأ عمل جوشاندن در دماي 60 ـ 50 درجه سانتيگراد و خلأ 540 الي 640 ميلي‌متر جيوه انجام مي‌گيرد. در اين مصطفی پورمظفرروش ميزان كارامليزاسيون كاهش يافته، تغيير طعم كمتر محسوس مي‌شود و از سوي ديگر رنگ محصول به‌خصوص در ميوه‌هايي كه نسبت به تغيير رنگ حساس هستند بهتر حفظ مي‌شود. پخت در ديگ‌هاي روباز (در فشار اتمسفري) يك فرآيند سنتي محسوب مي‌شود. براي اين كار از ديگ‌هاي روباز از جنس استيل ضدزنگ استفاده مي‌شود كه دوجداره بوده و بين دو جدار آنها بخار يا آب داغ به عنوان به عنوان محيط گرم‌كننده يا در مرحله خنك كردن محصول آب سرد جريان دارد. معمولا ظرفيت اين ديگ‌ها حدود 100 ـ 75 كيلوگرم است و به تعداد 4 الي 8 عدد مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بنابراين امكان توليد مداوم فراهم مي‌شود. از سوي ديگر براي ممانعت از چسبيدن محصول به جدار ديگ و سوختن آن از همزن با دور 25 ـ 16 دور در دقيقه در داخل آنها استفاده مي‌شود. براي خارج ساختن بخارهاي توليدشده طي فرآيند پخت بهتر است كه در بالاي هر ديگ يك هود هواكش نصب شود. بارگيري مواد اوليه به داخل ديگ مي‌تواند به صورت دستي با به وسيله نيروي وزن، پمپ يا فشار هوا از مخزن اختلاط اوليه انجام بگيرد. بعد از بارگيري، شير بخار باز شده و محصول را تا پخت آن و رسيدن به ميزان ماده خشك محلول نهايي مي‌جوشانند. نقطه پايان عمل با كنترل بريكس به وسيله رفراكتومتر (حداقل 65 درصد) يا اندازه‌گيري نقطه جوش (104 الي 106 درجه سانتيگراد) مشخص مي‌شود. در تشخيص نقطه پايان توسط اندازه‌گيري نقطه جوش بايد با توجه به فشار اتمسفر نقطه جوش نمصطفی پورمظفرهايي را تصحيح كرد. براي كنترل دقيق دما ترمومتدهاي الكتريكي به نقطه مركزي ديگ وصل مي‌شود و مي‌توان آن را طوري تنظيم كرد كه لحظه رسيدن به دماي موردنظر را اعلام كنند. البته با ارزيابي حسي و تجربي هم مي‌توان نقطه پايان را تشخيص داد. در نهايت اسيد، پكتين، آروما و رنگ‌هاي مجاز مورد نظر را افزوده و مراحل بعدي پر كردن، درپوش‌گذاري و بسته‌بندي انجام مي‌گيرد. پخت تحت خلأ به روش‌هاي غيرمداوم و مداوم صورت مي‌گيرد. در روش غيرمداوم ديگ‌هاي پخت تحت خلأ با ظرفيت 2000 ـ 500 كيلوگرم محصول در هر ؟؟ به كار برده مي‌شوند. اين ديگ‌ها به شكل اواپراتورهايي از جنس استيل ضدزنگ ساخته مي‌شوند و مجهز به همزن لنگري در داخل ديگ، ژاكت بخار، پمپ خلأ، شير نمونه‌برداري، دريچه ورودي، شيشه نظارت و گاهي يك رفراكتومتر هستند. در اين روش ابتدا مخلوط اوليه در يك ديگ دوجداره مجهز به سيستم حرارت‌دهي و همزن تهيه مي‌شود. مخلوط ميوه و شربت در اين ديگ تا دماي 60 درجه سانتيگراد گرم شده، سپس توسط خلأ به داخل ديگ‌هاي پخت كشيده مي‌شود. ميزان فشار هوا در داخل اواپراتور طوري تنظيم مي‌شود كه محصول در دماي 60 ـ 50 درجه سانتيگراد بجوشد. اين عمل تا رسيدن به بريكس نهايي حدود 65 درجه سانتيگراد ادامه مي‌يابد. در اين روش افزودن اسيد و آروما و پكتين در اواخر مرحله پخت صورت مي‌گيرد تا از تشكيل ژل زودهنگام كه متعاقب آن مشكلاتي در فرآيند به وجود مي‌آيد پيشگيري شود. بعد از اين مرحله خلأ را مي‌شكنند و اجازه داده مي‌شود تا دماي محصول به حدود 90 درجه سانتيگراد افزايش يابد. اين كار به منظور حصول اطمينان از سالم‌سازي محصول و تشكيل ژل پكتين انجام مي‌گيرد. تخليه ديگ به وسيله پمپ، فشار هوا يا نيروي وزن انجام مي‌شود. سيستم APV و سيستم آلفالاول دو روش عمده تهيه مربا تحت خلأ به صورت مداوم هستند. در سيستم APV از يك اواپراتور صفحه‌اي جهت تغليظ محصول استفاده مي‌شود. اين سيستم به علت فاصله كم بين صفحات به عمل‌آوري مرباهاي حاوي قطعات يا سبزي يا سبزي ريز محدود مي‌شود. سيستم آلفالاول از يك مبدل حرارتي سطح تراش بهره مي‌برد و قادر است قطعات درشت محصول را نيز فرآيند كند. در سيستم APV مواد اوليه ابتدا در مخازن اختلاط اوليه مخلوط مي‌شوند و بعد به صورت مداوم به داخل اواپراتور تغذيه مي‌شوند. از آنجايي كه زمان فرآيند در اواپراتور كوتاه است اگر ماده اوليه داراي So2 باشد لازم است كه بعد از مخزن اختلاط يك گرمكن مقدماتي و فلاش تانك تعبيه شود. با حرارت دادن محصول در گرمكن So2 موجود خارج مي‌شود. سپس محصول وارد اواپراتور مي‌شود. اين اواپراتور از نوع فيلم صعودي يا نزولي است كه در آن توده محصول از ميان صفحات استيل ضد زنگ كه به وسيله بخار گرم‌شده عبور مي‌كند و دماي آن تا نقطه نظر جوش افزايش مي‌يابد. سپس مخلوط مايع و بخار حاصل وارد برج خلأ يا سپراتور شده، در آنجا در اثر خلأ موجود بخار از محصول جدا مي‌شود. فراورده تغليظ‌شده توسط پمپ از زير محفظه بيرون كشيده مي‌شود. اين سيستم براي تهيه مرباهاي حاوي قطعات بسيار ريز مناسب است. سيستم آلفالاول بر اساس استفاده از يك مبدل حرارتي سطح تراش عمودي استوار است. ابتدا مواد اوليه در مخازن اختلاط تهيه و مخلوط مي‌شوند، سپس به داخل سيستم حرارت‌دهي تغذيه مي‌شوند كه در واقع نوعي مبدل حرارتي سطح تراش است كه در فشار پايين كار مي‌كند. محصول تا نقطه جوش گرم مي‌شود و سپس وارد سپراتور مي‌شود. بخارهاي حاصل، در سپراتور توسط خلأ به كندانسور كشيده مصطفی پورمظفرمي‌شوند و محصول توسط يك پمپ با جابه‌جايي مثبت به سيستم پركن منتقل مي‌شود. در اين روش (فرآيند مداوم) بايد بريكس محصول به طور مداوم كنترل شود و بهتر است از يك واحد كنترل اتوماتيك بريكس مجهز به سيستم كنترل تغذيه اتوماتيك اوپراتوري استفاده شود. 4 ـ پر كردن و درپوش‌گذاري پر كردن و درپوش‌گذاري براي تمام روش‌ها يكسان است و با استفاده از ماشين‌هاي پركني پيستوني گردان و يا به صورت دستي انجام مي‌گيرد. براي بسته‌بندي از ظروف شيشه‌اي استفاده مي‌شود. اين شيشه‌ها با سرعت ثابتي به دستگاه پركن وارد شده، در آنجا پر مي‌شوند. سيلندرهاي پركن طي هر بار گردش دوباره پر مي‌شوند. درپوش‌گذاري و دربندي به صورت دستي يا توسط دستگاه‌هاي دربندي خلأ ـ بخار انجام مي‌گيرد. دماي محصول در موقع پر كردن بايد بين 95 ـ 85 درجه سانتيگراد باشد. كنترل اين شرايط براي حصول اطمينان از شرايط بهينه براي توزيع ميوه در مربا، به حداقل رسانيدن تغييرات وزن فراورده ناشي از تغييرات دانسيته و به دست آوردن يك محصول استريل ضروري است. براي پايداري مربا از لحاظ ميكروبي بايد مقدار ماده خشك قابل حل آن حداقل 70 درصد باشد. در مرباهايي كه اين مقدار كمتر است براي نگهداري محصول بايد از فرآيند پاستوريزاسيون استفاده كرد. اگر دماي پركني نيز از 185 درجه فارنهايت (85 درجه سانتيگراد) كمتر باشد عمل پاستوريزاسيون ضروري است. براي پاستوريزاسيون مربا از دماي 195 درجه فارنهايت استفاده مي‌شود به طوري كه دماي مركز بسته بايد به 185 درجه فارنهايت برسد. 5 ـ خنك كردن براي خنك شدن، شيشه‌هاي حاوي مربا از زير دوش‌هاي آب عبور مي‌كنند به طوري كه از افشان‌هاي اوليه با دماي 60 درجه سانتيگراد استفاده مي‌شود تا از وارد آمدن شوك حرارتي و شكستن شيشه‌ها اجتناب شود. در مرحله‌اي ديگر خنك كردن با آب 20 درجه سانتيگراد انجام مي‌گيرد. شيشه‌هاي مربا پس از بيرون آمدن از دستگاه سردكن براي حذف رطوبت از ميان جريان هواي گرم عبور كرده وارد ايستگاه بازرسي چشمي مي‌شوند. برچسب‌زني و كارتن‌گذاري و شيرينك مراحل واپسين مرباسازي در كارخانه هستند. اجزای تشکیل دهنده ی مربا میوه .طبق استاندارد ایران حداقل 40 ٪ می باشد .بستگی به نوع میوه نیز دارد.اگر خشبی باشد (مثل هویج) مقدار کم تر و همچنین اگر آلبالو باشد , مقدار بیشتری لازم است . شکر . طبق استاندارد ایران 55٪ برای میوه های ترش (آلبالو) میزان بیشتری لازم است. اسید استیک . PH را کاهش می دهد .با ایجاد قند اینورت از شکرک زدن مربا جلوگیری می کند و هم چنین طعم شیرینی را به علت افزایش حلالیت افزایش می دهد . هم چنین از رشد میکروارگانیسم ها به علت کاهش فعالیت آبی جلوگیری می کند . آب. بسته به نوع میوه و روش تولید میزان متغیر است ولی اب باید میزانش حداقل باشد . پکتین. مهمترین جزو می باشد .پلی ساکاریدی از دی گالاکتورونیک اسید می باشد.به منظور ایجاد ژل و قوام در مربا استفاده می شود .البته BX را تحت تاثیر قرار نمی دهد . انواع پکتین High metoxy pectine که به دو دسته ی rapid set pectine و slow set pectin تقسیم می شود , که دسته ی اول در ph 2/3 تا 4/3 تا 50٪ متوکسی دارد و دسته ی دوم از ph 8/2 تا 2/3 , 50 تا 70 درصد متوکسی دارد. شایان ذکر است زیر Ph 8/2 مربا آب می اندازد. عوامل تعیین کننده ی یک پکتین مناسب , یکی مقدار و دیگری ph مناسب برای تشکیل ِژل است . از دیگر تفاوت های پکتین ها با یک دیگر یکی در میزان شکر مصرفی و هم چنین ph مورد نیاز برای تشکیل ژل است .که در high metoxt pectin ,ph کمتر ومیزان شکر بیشتر است . برای low metoxy pectin این امر برعکس می باشد .همچنین برای تشکیل ژل به یون کلسیم نیاز است. تعیین میزان مواد اولیه X × 45/100 = 914 X= 2031gr کل مربا میزان شکر 2031 × 55/100 = 1117.05 gr 1/3 + pectine 2/3 + 744.7 gr میزان اسید سیتریک 2031 × 34 /100 = 6.9 gr مراحل تولید مربای هویج در آزمایشگاه هویج را شسته و پوست آن را با استفاده از روش سایشی جدا می کینم .هویج را تا رسید به بریکس 55 , حرارت می دهیم .سپس به آن اسید سیتریک اضافه کردیم .بعد از این کار پکتین را به همراه شکر به هویج افزودیم .بعد از افزودن پکتین و شکر , طعم دهنده اضافه می کنیم , که ما در ازمایشگاه از وانیل استفاده کردیم . سپس یک بار دیگر به آن شکر افزودیم و تا رسیدن به بریکس نهایی که 68 تا 72 درصد می باشد , حرارت مید هیم. Pectine grade, مقدار سوکروز برای تشکیل ژل با یک کیلو گرم پکتین. مصرف پکتین در مربا به pectine grade بستگی دارد . منبع starters.blogfa.com برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ [h=1]پوست گیری اتوماتیک هویج، سیب زمینی، پیاز[/h] طرح : تمام استیل سیستم عملکرد : الکترومکانیک ، پنوماتیک ظرفیت : به طور متوسط 2 تن در ساعت کاربرد : پیاز ، سیر ، هویج ، سیب زمینی ، پوست سبز گردو از ویژگی ها و وجه تمایز این دستگاه نسبت به دستگاه های مشابه خارجی و ایرانی ، توانایی پوست گیری و شستشوی همزمان محصول است و دیگر اینکه به لحاظ داشتن سیستم سایشی حساس همراه با فشار آب ، عمل پوست گیری را با کیفیت و دقت بالا و بدون ضایعات انجام می دهد . همچنین این دستگاه مجهز به وان مخصوص جمع آوری پوست با صافی های چند مرحله ایی جهت برگشت آب به داخل دستگاه می باشد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ تکنيک توليد کنسانتره شفاف از ميوه 1- ماده خام آلبالو، سيب، انگور و انار مواد خام اصلي براي توليد کنسانتره شفاف را تشکيل مي دهند. گلابي و به ، هم بصورت کنسانتره شفاف و همچنين کدر مورد فرآيند قرار مي گيرند. 2- شستشو به منظور جدا کردن خاک، شن ، گرد و غبار ، برگ ، آشغال و غيره که توسط ميوه حمل مي گردند و نيز به منظور دور نمودن بقاياي حشره کش هاي موجود بر روي ميوه ها انجام مي گيرد. علاوه بر اين، با انجام اين عمل بار ميکروبي ميوه ها نيز تا حد معيني کاهش مي يابد. عمل شستشو در يک سيستم متشکل از شناورسازي، ته نشين سازي، تکان دادن و حل نمودن انجام مي گيرد. رايج ترين سيستم مورد استفاده در شستشوي ميوه ها، از يک حوضچه و يک بالابر شيب دار تشکيل مي گردد. ميوه ها در حوضچه توسط هوايي که به داخل اب تزريق مي گردد، تکان داده شده . شسته مي شوند. مواد خارجي سبک درقسمت فوقاني حوضچه جمع و بوسيله سرريز کردن آب جدا مي گردند. مواد خارجي سنگين در قسمت در قسمت تحتاني حوضچه زير صفحه مشبک جمع مي گردند. ميوه هايي که بوسيله بالابر از حوضچه خارج مي شوند، بوسيله دوش آب ، آبکش مي گردند. اين عمل بعد از عمل جداسازي نيز انجام گرفته و يا تکرار مي گردد.کفايت عمل شستشو به وسيله تعيين خاکستر نامحلول در اسيد کلريدريک رقيق ( ١٠ % ) در آبميوه و يا کنسانتره کنترل مي گردد که اين انديس شامل ترکيبات سيليس دار نمي باشد. 3- جداسازي ميوه هايي که در توليد آب ميوه مورد استفاده قرار مي گيرند بايد قابل خوردن باشند. از سوي ديگر، ترکيب ميوه ها با توجه به درجه رسيدگي آنها، متفاوت بوده که روي ويژگيهاي آب ميوه مانند رنگ و طعم تاثير مي گذارد. بدين جهت، جداکردن ميوه هاي پوسيده، له شده و غيره از ماده خام عملي است که بايد قبل از همه فرآيندهاي ديگر انجام پذيرد. جداسازي توسط کارگراني که در دو طرف ميز سورتينگ وجود دارند انجام مي گيرد. به منظور تشخيص ميوه هاي معيوب، اين عمل اکثرا بعد از شستشو انجام مي گيرد. 4- دم گيري در مورد آلبالو انگور اجرا مي گردد. دستگاه دم گيري آلبالو، از تعداد زيادي غلطک کائوچوئي که در جهت مخالف هم حرکت نموده و فاصله آنها قابل تنظيم مي باشد، تشکيل شده است. سيستمي که غلطک ها بوجود مي آورند شيب دار بوده و هنگام حرکت ميوه ها در قسمت رويه غلطک ها دم آنها در ميان غلطک ها گير کرده و جدا مي گردد. دستگاه جداسازي ساقه انگور ، لز يک غربال استوانه اي شکل که قطر سوراخ خهاي آن از قطر حبه هاي انگور بزرگتر مي باشد و يک غلطک که داراي دندانه هاي فنري بوده و در محور غربال و استوانه مي چرخد تشکيل شده است. ساقه هاي جداشده از طرف ديگر استوانه بيرون ريخته و خود ميوه از قسمت غربال استوانه بيرون مي افتد. 5- خرد کردن قبل از پرس کردن بايد بافت ميوه متلاشي شده و ديواره سلول تا حدي تجزيه گردد. بدين منظور،آلبالو و انگور از ميان دو غلطک که در جهت مخالف هم چرخيده و فاصله آنها قابل تنظيم مي باشد عبور داده مي شود. در آلبالو شکستن بيش از حد هسته ها سبب نفوذ آميگدالين موجود در هسته به آب ميوه مي گردد. در اثر تجزيه، اين گلوزيد، همراه بنزآلدهيد ( آروماي مخصوص بادام ) اسيد ئيدروسيانيک بوجود مي آيد. بدين جهت اين موضوع بايد با دقت بيشتري مورد توجه قرار گيرد. سيب، گلابي و به در آسياب ميوه خرد مي گردند. به ميوه خردشده " مش" گفته مي شود. 6- گرم کردن مش به محض متلاشي شدن بافت، قهوه اي شدن رنگ ميوه شروع مي گردد. اين پديده که قهوه اي شدن آنزيمي ناميده مي شود توسط آنزيمهاي ارتو- دي فنيل اکسداز، و پار- دي فنيل اکسيداز ، که به طور طبيعي در ميوه وجود دارد کاتاليز مي گردد. ترکيباتي که به عنوان سوبسترا، در واکنش شرکت مي کنند اکثرا داراي بافت ارتو- دي ئيدروکسي فنوليک مي باشند. يکي از روش هاي اساسي جلوگيري از اين تغييرات نامطلوب، غير فعال کردن حرارتي آنزيم ها مي باشد بدين منظور مش آلبالو و انگور در درجه حرارت ٨٥-90 درجه سانتيگراد به مدت 4-2 دقیقه حرارت داده مي شوند. به طور متداول براي اين منظور از مبدل هاي حرارتي لوله اي دو جداره استفاده مي گردد. در اين سيستم براي گرم کردن آب ميوه از بخار و براي سرد کردن تا دماي ٥٠ درجه سانتيگراد با هدف فرمانتاسيون ( آنزيم زني) از آب سرد استفاده مي شود. در مورد سيب، گلابي و غيره عموما عمل گرم کردن مش انجام نمي گيرد. 7- فرمانتاسيون مش فرمانتاسيون مش در حقيقت عمل آنزيم زني مي باشد. بدين منظور، آنزيم هاي مورد استفاده علاوه بر فعاليت پکتوليتيک، داراي فعاليت سلولوتيک، همي سلولوتيک و پروتوليتيک نيز مي باشند. بدين ترتيب، متلاشي شدن ديواره سلول هنگام پرس کردن اسان گشته و راندمان پرس افزايش مي يابد. مقدار آنزيم مورد نياز بسته به ميزان فعاليت آن، به ازاي هر تن مش در مورد آنزيم هاي جامد 20-10 گرم و در مورد آنزيم هاي مايع ١٠٠ -200 ميلي ليتر مي باشد. در جه حرارت مناسب براي اين فرآيند بين ٤٥- 50 درجه سانتيگراد و زمان تاثير آن بسته به نوع آنزيم مصرفي بين ١ – 2 ساعت مي باشد. مقدار بهينه آنزيم مورد نياز بوسيله " تست چکاندن " تعيين مي گردد. 8- پرس کردن متداول ترين روش براي استخراج آب ميوه از مش ، پرس کردن مي باشد. ديفيوژن و آبگونه سازي کل روش هاي ديگري هستند که در اين مورد مي توان بکار برد. به منظور استخراج آب ميوه از مش ، انواع مختلف پرس مورد استفاده قرار مي گيرد که بر حسب طرز کارشان به دو گروه مداوم و غير مداوم تقسيم مي گردند. بسته به نوع پرس ، ترکيب آب ميوه و راندمان آن متفاوت مي باشد. راندمان آب ميوه در پرس ها بسته اي در مورد سيب، انگور و آلبالو 65-83 % 70-85 و 65-75% تغيير مي کند. 9- آروماگيري عمل آروماگيري در مورد ميوه هايي که مي خواهيم آنها را تغليظ نمائيم بايستي قبل از عمل تغليظ انجام گيرد اين عمل يا قبل از شفاف سازي و يا قبل از عمل تغليظ انجام مي شود. انجام آروماگيري قبل از شفاف سازي به دليل تهيه آروماي طبيعي تر و بيشتر، مطلوبتر مي باشد. اين عمل در سيستمي به نام " آروماگير " انجام مي گيرد که از بخش هاي اواپراتور، تجزيه جزء به جزء و سرد کن تشکيل شده است . از ١٥٠-200٢٥٠ ليتر آب ميوه کنسانتره به منظور تهيه آب ميوه حدود ١ ليتر(0.6-0.4) کنسانتره آروما بدست مي آيد. اين آروما در موقع رقيق کردن کنسانتره به منظور تهيه آب ميوه مجددا به آن اضافه مي گردد. 10 - شفاف سازي دماي اب ميوه خروجي از آروماگير ٩٠- ٩٢ درجه سانتيگراد است که توسط مبدل حرارتي به ٤٥ - ٤7 درجه سانتيگراد رسيده و به تانک هاي شفاف سازي منتقل مي شود. ابتدا، به روش آنزيمي، پکتين و در صورت وجود نشاسته تحزيه مي شود. سپس با افزودن مواد کمکي در همان دما و يا در دماي ٢٠-٢٥ درجه سانتيگراد فلوکاسيون ( لخته) ايجاد مي گردد. براي جدا کردن لخته آب ميوه مدتي در داخل تانک نگهداري مي شود تا لخته رسوب نمايد و يا با اجراي عمل فلوتاسيون (شناورسازي) ، از آب ميوه جدا مي گردد. 11- فيلتراسيون بعد از جدا کردن رسوب ، عمل صاف کردن انجام مي گيرد. براي صاف کردن آب ميوه از صافي هاي صفحه اي و يا پوششي استفاده مي شود. در سالهاي اخير ، اجراي فيلتراسيون خلاء نيز رايج شده است. 12 - کنسانتره کردن ( تغليظ کردن ) آبميوه شفاف اکثرا تغليظ شده و نگهداري مي شود. بدين ترتيب، هم در برابر فساد ميکروبيولوژيکيو تغييرات شيميايي مقاوم گشته و هم حجم آن کاهش مي يابد. آب ميوه تغليظ شده، بعدا در تهيه آب ميوه مورد استفاده قرار مي گيرد. در اين رابطه سه روش تغليظ به شرح زير وجود دارد : ١- تغليظ به روش حرارتي ٢- تغليظ کردن به روش انجماد ٣- تغليظ کردن به روش اسمز معکوس متداولترين اين ها، تبخير و يا به عبارت ديگر تغليظ حرارتي مي باشد. در تغليظ به روش انجماد، آب ميوه ابتدا منجمد شده و قسمت معيني از آب موجود در آن بسته به درجه حرارت انجماد به حالت يخ در مي آيد. سپس کريستال هاي يخ بوسيله سپراتور جدا مي گردد و مقدار ماده خشک موجود در قسمت منجمد شده افزايش مي يابد. آب سيب هنگامي که حاوي ١١ % ماده خشک باشد در دماي مابين - ٥ الي - ٨ درجه سانتيگراد منجمد مي گردد، ٨١,٥ آب آن به صورت کريستال يخ جدا گرديده و مقدار ماده خشک تقريبا به ٤٠ % مي رسد. با وجود اينکه در اين روش ميزان انرژي مورد نياز براي انجماد هر واحد آب ( ٨٠ کيلوکالري براي منجمد کردن يک کيلوگرم آب) نسبت به روش حرارتي کمتر مي باشد ( تقريبا ٣٠ % اواپراتور سه مرحله اي ) ، ولي به دليل گران بودن فرم انرژي و نيز بالا بودن هزينه تاسيسات، اين سيستم در مقايسه با سيستم حرارتي بسته به ظرفيت ٢-7 برابر گرانتر مي باشد. بدين جهت تغليظ به روش انجماد فقط در مورد آب پرتقال که در مقابل حرارت حساس مي باشد در سطح محدودي اجرا مي گردد. در اين مورد ميزان ماده خشک نهايي به گرانروي بستگي دارد که در مورد آب ميوه ها حدود 40-50% می باشد. اسمز معکوس، عبارتست از عبور دادن اب ميوه ( با فشار) از ميان سوراخ هاي بسيار ريز يک غشاء انتخاب کننده. مقدار فشار مورد استفاده بايد از مقدار فشار اسموتيک سيستم بيشتر باشد. غشاء، آب و مقدارکمي از ترکيبات داراي مولکول هاي کوچک را مي تواند از خود عبور دهد. با توجه به رابطه نفوذپذيري غشاء و فشار، مي توان با استفاده از اين سيستم مقدار ماده خشک آب ميوه را به صورت اقتصادي حداکثر تا ٢٥ % رساند. تغليظ حرارتي در دستگاهي به نام اواپراتور انجام گرفته و آب بوسيله عمل تبخير جدا مي گردد. براي تغليظ کردن ، انواع متعددي اواپراتور( لوله اي ، صفحه اي ، فيلم تراش و سانتريفيوژي) مورد استفاده قرار مي گيرد. مقدار ماده خشک آب ميوه در اين روش تا 70-72 % مي رسد. 13 - انبار کردن درجه حرارت کنسانتره هنگام خروج از اواپراتور ( بسته ب شرايط تبخير) متغير بوده و عموما بين٦٠ -٤0درجه سانتيگراد مي باشدکه بايد خنک گردد. اگر مقدار ماده خشک محلول ( بريکس) بين ٦٨ -72% باشد، در تانک هاي استيل ضد زنگ و يا در بشکه هاي مناسب در ٤ درجه سانتيگراد انبار مي گردد. اگر ماده خشک کمتر باشد، بايد از روش هاي مناسبي مانند منجمد کردن ، پرکني داغ، پرکني استريل و غيره استفاده گردد. شکل شماره ١- مراحل مختلف توليد کنسانتره آب ميوه تهيه آب ميوه از کنسانتره 1- مخلوط کردن با توجه به نوع نوشابه ( آب ميوه ، نکتارميوه، شربت مميوه) مورد تهيه ، کنسانتره بايد با مقداري آب ، آروما، شکر و اسيد مخلوط گردد. براي آماده سازي آب ميوه ، کنسانتره يا بريکس اوليه آن را با آب عاري از مواد معدني و با آب قابل شرب رقيق مي کنند. به آب آلبالو که داراي اسيديته بالاتري است، مقداري شکر نيز اضافه مي گردد. بدين منظور بهتر است از آب عاري از مواد معدني استفاده شود. ولي آبي که ترکيب طبيعي آب ميوه را تغيير ندهد نيز مي تواند مورد استفاده قرار گيرد. برا ي جلوگيري از تشکيل رسوب و تغييرات نامطلوب، آب بايد داراي ويژگيهاي مخصوصي باشد. در هنگام تهيه آب ميوه از کنسانتره، بايد آروما به نسبتي که هنگام تغليظ کردن آب ميوه گرفته مي شود ( ١:٢٥٠ و ١:١٥٠ ) مخلوط گردد. در تهيه نکتار ميوه، نسبت آب ميوه در سيب و انگور حداقل ٥٠ % ، در گلابي و به ٣٥ % ، در آلبالو و انار ٣٠ % مي باشد. مقدار کنسانتره بايد با در نظر گرفتن اين مقادير محاسبه گردد. بايد ميزان شکر افزوده شده آنقدر باشد که مقدار ماده خشک نهايي در نکتار ١٣ % شود. اگر اسيديته کنسانتره از حد لازم کمتر باشد، بايد مقداري اسيد( سيتريک، ماليک و با تارتاريک) به مخلوط اضافه گردد. بعلاوه، آروما بايد با در نظر گرفتن مقدار آب ميوه طبيعي اضافه شود. شکر بصورت مستقيم و يا محلول با غلظت ٦٥ % اضافه مي گردد. شربت با آب گرم يا سرد تهيه مي شود. شکر مورد استفاده بايد داراي ويژگيهاي خاصي باشد. بويژه ساپونين به دليل ايجاد کدورت ثانويه اهميت زيادي دارد. در نوشابه هاي از نوع شربت، نسبت ميوه طبيعي در سيب و انگور اکثرا حداقل ٣٠ % ، در مرکبات ٦ % و در مورد ميوه هاي ديگر ١٠ % است. ميزان ماده خشک محلول در آب در نوشابه هاي گازدار10-13%و در نوشابه هاي بدون گاز حداقل ١٣ % پيشنهاد شده است. براي تهيه اين نوع نوشابه ها ، آب ، آروما و اسيد نيز افزوده مي شود. مواد ذکر شده در بالا ، در يک تانک داراي همزن به صورت يکنواخت حل مي گردند. 2- فيلتراسيون به منظور جداسازي موادجامد معلق حاصل از آب و شکر ، آب ميوه تهيه شده در نهايت از فيلترعبور داده مي شود. 3- هواگيري هنگام بهم زدن، مقداري هوا نيز در آب ميوه حل مي شود. به منظور جلوگيري از تغييرات اکسيداتيو، آب ميوه از دستگاه هواگير عبور داده مي شود تا هواي داخل آن تا حد زيادي خارج شود. در اين سيستم، آب ميوه به صورت يک لايه نازک فيلم از سطح استوانه عبور داده شده و هواي داخل آن تحت خلاء ( 30-25 ميلي متر جيوه ) خارج مي گردد. 4-پرکني اگر عمل پاستوريزاسيون بعد از عمل پرکني انجام گيرد، آب ميوه بايد به صورت ولرم ( تقريبا٦٠ درجه سانتيگراد) پر شود. ولي اگر بعد از پرکني عمل پاستوريزاسيون انجام نگيرد، آب ميوه در مبدل حرارت صفحه اي در دماي ٩٠-٩٢ درجه سانتيگراد به مدت ١ دقيقه پاستوريزه گرديده و سپس با دماي حداقل ٨٥ درجه سانتيگراد داخل بسته بندي مربوطه پر مي گردد. براي پرکني از سيستم اي خلاء که بر اساس تعادل فشار به صورت اتوماتيک عمل مي کنند استفاده مي شود. 5- سرد کردن بعد از پرکني داغ و يا عمل پاستوريزاسيون ، دماي آب ميوه سريعا تا 35-30 درجه سانتيگراد کاهش داده مي شود. اين امر، هم از نظر پايداري ميکروبيولوژيکي و هم از نظر حفظ کيفيت چشايي حائز اهميت مي باشد. اگر به منظور سرد کردن ، بطري ها به حال خود رها گردند، مدت مديدي طول خواهد کشيد که اين امر سبب تغييرات نامطولب در طعم و رنگ آبميوه خواهد شد. همينطور مقدار هيدروکسي متيل فورفورال توليدي در روش سرد کردن سريع نسبت به سرد کردن کند، کمتر مي بتشد. 6- انبار کردن بعد از اتيکت زني و بسته بندي به صورت کارتني بهتر است آب ميوه ها به مدت ٥ روز در انبار قرنطينه نگهداري شوند. با اين کار سرعت اينورسيون افزايش يافته و تعادل در طعم آب ميوه بوجودمي آيد منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام دستگاه پوست گير ميوه جات و سبزي ريشه اي مناسب پوستگيري انواع ميوه جات و سبزيجات ريشه اي مثل هويج ، سيب زميني ، شلغم ، انواع چغندر و... پوليش و پوستگيري ميوه جاتي مثل هلو ، آلو ، انواع مرکبات و... قابل برنامه ريزي داراي پروسسور و اينورتر براي محصولات مختلف طرح : RP-18 سيستم عملکرد : سايشي ظرفيت : تا 2000 کيلو در ساعت وزن دستگاه : 0 کاربرد : هويج ، سيب زميني ،شلغم ،چغندر و ساير سبزيجات ريشه اي براي دريافت کاتالوگ و يا ديدن ويدئو دستگاه لطفا از لينک دستگاه پوست گير ميوه جات و سبزي ريشه اي مناسب پوستگيري انواع ميوه جات و سبزيجات ريشه اي مثل هويج ، سيب زميني ، شلغم ، انواع چغندر و... پوليش و پوستگيري ميوه جاتي مثل هلو ، آلو ، انواع مرکبات و... قابل برنامه ريزي داراي پروسسور و اينورتر براي محصولات مختلف طرح : RP-18 سيستم عملکرد : سايشي ظرفيت : تا 2000 کيلو در ساعت وزن دستگاه : 0 کاربرد : هويج ، سيب زميني ،شلغم ،چغندر و ساير سبزيجات ريشه اي برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 7 اردیبهشت، ۱۳۹۳ برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مخصوص سزیجات برگی و سالاد از جنس تمام استیل و کاملا“قابل شستشو سهولت نگهداری و شستشوی دستگاه سیستم تغذیه مستمر و آنلاین در اندازه های مخلف 4 ، 6 ، 8 و 12 نفره دارای 2 تا 3 ردیف نوار نقاله آلمانی مخصوص سبزیجات ظرفیت تولید : 300 تا 2000 کیلو در ساعت برق مصرفی : 8/1 کیلو وات در ساعت ابعاد : طول 418 سانت ، عرض 235 و ارتفاع 130 سانت کاربــــــرد: قبل از شروع مراحل شستشو ، باید بعضی از قطعات ناخواسته سبزیجات چون ریشه ، ساقه و یا قطعات معیـــوب از محصول جـــــدا گردند. سبزیجات بوسیله نوار اول در دسترس کارگران قرار میگیرند ، پس از پاک شدن ، ضایعات با نوار دوم به ابتدای خط جهت تخلیه برمی گردند . نوار سوم (اختیاری ) مخصوص تغذیه آنلاین دستگاه بعدی برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده