طبیب دوره‌گرد

[z.b 6,335]

 

 

علی میگفت: «رسول الله یک طبیب دوره گرد بود.»

دلش نمی آمد که خیلی با ابهت بنشیند آن بالا، مریض ها شرفیاب حضور بشوند.

لوازم معالجه اش را بر می داشت راه می‌افتاد دور شهر، پی مریض ها.

چی با خودش بر می داشت؟

یک دستش «مرهم» می گرفت یک دستش «وَسَم»؛

برای آنها که فقط زخم داشتند مرهم می گذاشت؛

ولی بعضی ها، دمل های چرکی داشتند، باید جراحی هم می کرد؛ «وسم» مال همین کار بود.

وسم یعنی داغ هایی که قدیم برای شکافتن استفاده می کردند؛ جراحی سرپایی.

علی می گفت: «مرهم هایش کاری بودند، اثر داشتند. وسم هایش هم حسابی بودند.»*

 

این هم توصیف خدا است از او؛

«یک رسولی آمده سراغتان که تحمل رنج شما برایش سخت است»

آخرش هم تقصیر همین دلش شد که در آن روایت گفت: «هیچ پیامبری به اندازه ی من سختی نکشید.»

 

اگرحواست به حرف خدا باشد که «رنج برای او گران تمام می شود، طاقتش را می برد.«

این طور اگر چرتکه بیندازی، راستی هم چقدر سختی کشیده!

اندازه ی نادانی و غل و زنجیرهایی که همه ی ما به خودمان بسته ایم اگر بخواهد رنج بکشد،

اگر حرص بزند که ما را به راه بیاورد، واقعاً هم چه کارش سخت است..

 

«لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ»

هر آینه پیامبری از خود شما برای شما مبعوث شد،

هر آنچه شما را رنج میدهد بر او گران می آید،

سخت به شما دلبسته است و با مومنان رئوف و مهربان است.

 

سوره توبه 128

* برگرفته از نهج البلاغه، خ 108؛ سایت نبض زمین