معرفی جنگنده حلوان-300

[FARHUD 3,117]

 

 

حلوان 300 یک جنگنده ی مافوق صوت بود که در دهه ی 60 در مصر توسعه یافت. این جنگنده توسط مهندس معروف آلمانی ویلی مستراشمیت که پس از جنگ جهانی دوم دیگر حق طراحی هواپیما برای آلمان را نداشت طراحی شد. مصر در این زمینه از هند و اسپانیا نیز کمک گرفت.

 

بعد از جنگ جهانی دوم، ویلی مستراشمیت دیگر حق شرکت در هیچ گونه پروژه ای که به نیروی نظامی آلمان مربوط باشد را نداشت. برای همین او در سال 1951 به اسپانیا رفت و با ایجاد یک شرکت هواپیما سازی شروع به طراحی یک جت جنگنده ی سبک کرد. این پروژه با مشکلات بسیاری همراه بود. از جمله این که توسعه ی آن بسیار طول کشید و نتیجه ی نهایی یک گلایدر بال مثلثی بدون دم شد که ناپایدار بود. بنابر این اسپانیا پروژه را در سال 1960 لغو کرد.

 

مصری ها طرح را خریدند و گروهی از مهندسان به سرپرستی مستراشمیت را بر روی آن گماشتند. چون این گروه در شهر حلوان نزدیک قاهره ساکن شدند، این هواپیما حلوان-300 نام گرفت. برای ساخت موتور آن نیز فردیناند براندنر اتریشی که قبلا در شوروی چند موتور طراحی کرده بود استخدام شد تا یک موتور توربوجت برای جنگنده طراحی کند. قرار بود این هواپیما در نیروی هوایی مصر به عنوان یک رهگیر سبک تک نفره ی مافوق صوت خدمت کند.

 

روند توسعه در کارخانه ی شماره ی 36 حلوان آغاز شد. در ابتدا آن طوری طراحی کردند که از یک موتور توربوجت Orpheus BOR 12 استفاده کند. ولی بعدا آن را کمی تغییر دادند تا از موتور E-300 که براندنر طراحی کرده بود استفاده کند. هند نیز قسمتی از هزینه ی موتور را قبول کرد تا از آن در جنگنده ی ماروت خود استفاده کند. E-300 در سال 1963 آماده شد.

 

اولین نمونه ی آزمایشی حلوان که از موتور Orpheus استفاده می کرد در سال 1964 اولین پرواز خود را انجام داد و به سرعت 1.13 ماخ رسید. کمب بعد دو نمونه ی دیگر نیز ساخته شدند که دومی از موتور E-300 استفاده می کرد. دومین نمونه که از موتوری با قدرت دو برابر Orpheus استفاده میکرد قرار بود به سرعت دو ماخ برسد. ولی هیچ وقت تست پروازی خود را انجام نداد و فقط تست تاکسینگ (حرکت روی باند با سرعت بالا) را انجام داد.

 

پس از جنگ شش روزه ی اعراب و اسرائیل مصر که تقریبا نیروی هوایی خود را از دست داده بود مجبور شد برای حفظ بودجه که باید صرف خرید جنگنده های ازرانقیمت روسی میشد پروژه را لغو کرد. طرح موتور E-300 نیز به هند فروخته شد که بر روی جنگنده ی ماروت نیز مورد استفاده قرار نگرفت.

 

منبع: ویکی

 

خدمه:یک نفر

طول:12/4 متر

دهنه بال:3/15 متر

مساحت بال:16/7 مترمربع

وزن خالی:2100 کیلوگرم

پیشرانه:یک دستگاه توربوجت بریستول703 یا براندر e-300 به قدرت 21/6 کیلونیوتن

بیشینه سرعت:1/7ماخ

برد عملیاتی:1400 کیلومتر

سقف پرواز خدمتی:1200متر

میزان اوجگیری:203 متر بر ثانیه

جنگ افزار:2 قبضه توپ 30م.م هیساپو یا چهار قبضه توپ 22م.م نودلمن ریختر+4 موشک هوا به هوای گرما یاب