Mina Yousefi 24161 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 آبان، ۱۳۹۲ آسایشگاه میوتاچیم در زیکرن یاکف، یک مجموعه شاهکار بروتالیست در زمین‌های شیب دار کوه کارمل مشرف به دریای مدیترانه می‌‌باشد. طرح مجتمع سادۀ سازۀ مدولار مارپیچ، باعث می‌‌شود تا به عنوان قلّه کوه به نظر برسد. این ساختمان توسط معمار جاکوب رچتر در سال ۱۹۶۸ طراحی شده بود و فورا شناختی جهانی بدست آورد و در بسیاری از مجلات بین‌المللی دیده شد و جایزۀ معتبر معماری را در سال ۱۹۷۳ به دست آورد. در میان سایر آیکون‌های بروتالیست، آسایشگاه میوتاچیم سازه‌ای آرمانی و خیالی بود در حالی که ایده‌های سوسیالیست رایج در ۱۹۶۰ را خلاصه می‌‌کند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام سازۀ ۷۷۵۰ متر مربعی این ساختمان از بتن نمایان ساخته شده و شامل دو بخش اصلی می‌‌باشد: اتاق‌های مهمان در جلو که چشم اندازی پانورامیک از دریای مدیترانه را به اشتراک می‌‌گذارد و سالن خدماتی و ورودی در عقب که درجهت شهرک زیکرن یاکف قرار دارد. اتاق‌های یکسان مهمان به عنوان واحد‌های مدولار ساده به صورتی موج مانند شکل می‌‌گیرد که از منحنی‌های کوه پیروی می‌‌کند. با بالا رفتن واحدها روی پیلوتی‌های بزرگ در عوارض کوه‌های صخره ای، رچتر قادر بود تا به تأثیری شناور دست یابد. منظری که توسط داوران جایزۀ معماری کشورش ستایش شده است: "این ساختمان نمونه‌ای نادر از یک معماری است که آسمان و زمین را ترکیب می‌‌کند." برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام جاکوب رچتر پسر زوو رچتر، یکی از پدران پایه گذار در معماری کشورش می‌‌باشد. به مانند بسیاری از نسل دوم مردم، جاکوب رچتر، پذیرای سبک اساسی قالب در معماری معاصر آن زمان، از گچ اندود سفید از سبک بین‌المللی(جنبشی مربوط به یهودیان) تا بتن نمایان و خشن بروتالیسم بود. کاربرد این روش ساخت ارزان نه تنها رچتر را در ردیف روحیه و طرز فکر بین‌المللی قرار می‌‌دهد بلکه طعمی محلی از کشورش را بیان می‌‌کند. به عنوان معمار "ذوی افراط" از رواج کاربرد بتن در کشور بیان می‌‌کند: "این نظریه مطمئناً محلی نمی‌‌باشد بلکه در هر گرایشی، صحیح و قابل اعتماد می‌‌باشد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام آسایشگاه میوتاچیم، با مالکیت وجوه سرمایه گذاری از حقوق بازنشستگان میوتاچیم، بهترین اتحادیۀ کارکنان بود و به منظور میزبانی پناهندگان دوره‌ای جایی که مهمانان استراحت می‌‌کنند، جشن گرفته و انرژی خود را مجددا به دست می‌‌آورند. با نزول از حزب کارگر و اتاق‌های کوچک آسایشگاه که از مساعدت‌ها فرونشست، این مرکز در سال ۲۰۰۴ بسته شد. در سال ۲۰۰۵، خیرخواهی به نام لیلی الستین اموال را خریداری کرد و شروع به تبدیل آن به هتلی مجلل کرد که ۵ طبقه به آن اضافه شد و بخش‌های اساسی سازۀ اصلی را خراب کرد. بازسازی نه تنها با ظاهر فروتن و مدرنیستی ساختمان بلکه با آرمان‌های اجتماعی ذاتی طرح پراکندۀ اصلی، تناقض داشت. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام خوشبختانه، مذاکره‌ای طولانی و عمومی باعث شد تا الستین نظرش عوض شود و در ۲۰۱۰ پلان با نوسازی معتدل و فروتن جدید توسط آمنون رچتر پسر، جاکوب رچتر، به همراه معمار رنی زیس، جایگزین شد. پلان جدید برای یک هتل-بوتیک کوچک شامل ۱۸۰ اتاق، دو سالن کنسرت بازسازی شده و یک گالری هنر می‌‌باشد. با سرپرستی رچتر جوان، طراحی خارجی حفظ شد و تمام کارهای چوبی اصلی بازسازی شد. به علاوه، هر ۱۲ اتاق به یک اتاق تبدیل شد تا اتاق‌های مجلل بزرگتری ایجاد شود. آمنون رچتر ادعا می‌‌کند: "ما همه چیز را بر طبق پلان‌های اصلی درست کردیم. به محض تکمیل، بازدیدکنندگان بنا آن را به مانند زمانی که پدرم ساختمان را به اتمام رساند، می‌‌بینند. معماران: جاکوب رچتر محل سایت: هاپیس گاا زیکرن یاکف مساحت: ۷۷۵۰ متر مربع سال ساخت: ۱۹۹۸ عکاس: معمار آمنون رچتر برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام منبع: سایت خبری معماری نیوز - ترجمه: نوید کدخدا قمصری 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده