معیارهای انتخاب گونه گیاهی مناسب

[masi eng 47044]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

بن سای به علت رشد در یک محیط محدود، از نظر تبادلات غذایی، اندکی با گیاهی که در باغچه یا جنگل رشد می کند متفاوت است. یک درخت ریشه‌ی خود را برای جذب مواد غذایی در خاک گسترش می‌دهد و شاخساره‌ی آن با توجه به میزان مواد غذایی و نور و ... که از محیط می‌رسد، رشد می‌کند. درخت تا جایی که ریشه توانایی ارسال مواد غذایی به بالا را دارد، قد می‌کشد. بعد از آن درخت کم کم رو به پیری رفته و سرانجام خواهد مرد.

 

 

اما در بن سای این‌طور نیست. میزان تبادلات ریشه و اندام هوایی در بن سای، به پرورش دهنده آن بستگی دارد. این میزان هرچه بیشتر باشد، بن سای بلندتر می‌شود و بر عکس.

 

نکته‌ی مهم در بن سای تعادل میان اندام‌ها (زمینی و هوایی) است. زمانی که این تعادل در محیط یک گلدان ایجاد شود، می‌توان گفت که گیاه به بن سای تبدیل شده است.

 

تفاوت دیگر بن سای با گیاه معمولی عمر بیشتر آن است. چون ریشه و شاخساره‌ی بن سای دائم در حال هرس شدن هستند، همواره تولید اندام‌های جوان می‌کنند. ریشه هم به علت کوتاه بودن قد درخت برای ارسال مواد غذایی زیاد دچار مشکل نمی‌شود.

 

 

 

 

 

برای انتخاب گونه‌ی مناسب باید علاوه بر زیبایی گیاه، موارد دیگری را هم در نظر گرفت. میزان تابش مسقیم آفتاب، شدت نور و دمای محل نگهداری در انتخاب گونه تعیین کننده هستند.

 

بسته به اینکه محل نگهداری فضای بسته (اتاق) است یا فضای آزاد، گونه‌ی گیاه باید تفاوت داشته باشد. البته در فضای بسته هم در صورت وجود تابش مستقیم یا استفاده از لامپ‌های فلورسنت، می‌توان از گونه‌های فضای آزاد با رعایت برخی شرایط استفاده نمود.

 

گیاهان سایه پسند مثل فیکوس‌ها برای اتاق‌های کم نور و درختانی مثل نارون، انار و زیتون برای اتاق‌هایی که روزانه چند ساعتی از تابش خورشید بهره‌مند می‌شوند، مناسب هستند.

 

درختان زیبایی چون انواع افرا، بلوط، آزاد، ممرز و انواع سوزنی برگ‌ها برای بن سای فضای آزاد بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند.