رفتن به مطلب

ميزان و كيفيت خشکه دار در جنگل هايي با سابقه مديريتي متفاوت


Ghasem Zare

ارسال های توصیه شده

[TABLE=width: 760]

[TR]

[TD]ميزان و كيفيت خشکه دار در جنگل هايي با سابقه مديريتي متفاوت[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]محققان:[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]كيومرث سفيدي , محمدرض امروي مهاجر[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]چکیده:[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD] اين پژوهش با هدف بررسي كيفيت، ميزان و تركيب خشكه دارها در جنگل هاي تحت مديريت در شمال كشور و در سطحي معادل 100 هكتار در رويشگاه هايي با سابقه مديريتي متفاوت و مقايسه تركيب توده سرپاي زنده با تركيب خشكه دارها (درختان پوسيده) در پارسل هاي 112 و 214 ازجنگل خيرودکنار نوشهر صورت گرفت. ازخشکه دارها آماربرداري صدرصد صورت گرفت و پيرامون خشکه دارهاي قطور (قطر برابرسينه بيش از 50 سانتي متر) قطعه هاي نمونه 10 آري پياده ودرختان زنده اندازه گيري شد. توده سرپاي زنده در پارسل 112 و در قطعه هاي نمونه (در پيرامون خشکه دارها)، 328، حجم خشكه دارها در كل پارسل 3.22 مترمكعب و تعداد 2.1 اصله در هكتار برآورد شد. در اين پارسل، 68.03 درصد ازحجم خشكه دارها را خشكه دار افتاده و %31.97 از حجم خشكه دارها را خشكه دار سرپا تشكيل مي دهند. بيشترين حجم توده زنده و بيشترين خشکه دار به ترتيب متعلق به گونه راش با %44.2 و گونه ممرز با %57.17 بود. در پارسل 214 حجم سرپاي توده زنده در قطعه هاي نمونه و در پيرامون خشکه دارها 517.8 مترمكعب در هكتار و همچنين تعداد خشكه دار در هكتار 2.5 اصله و %63.9 از حجم كل خشكه دارها را خشكه دار افتاده و %36.71 از آن را خشكه دارهاي سرپا به خود اختصاص مي دهند. بيشترين حجم توده زنده متعلق به راش با %49.4 بود، ممرز با %58.76 بيشترين خشکه دار را به خود اختصاص داده بود. بررسي كيفيت خشكه دارها نشان داد كه بيشترين ديده در بين خشکه دارها به لحاظ کيفيت به ترتيب خشکه دارهاي داراي پوسيدگي نرم، خشک و توخالي مي باشد، که در بين خشکه دارهاي داراي پوسيدگي نرم خشکه دارهاي داراي پوسيدگي درجه 3 بيشترين تعداد را در پارسل هاي مورد بررسي در پاتم به خود اختصاص داده اند. پارسل هاي مورد بررسي در نم خانه نيز بيشترين ديده متعلق به خشکه دارهاي داراي درجه پوسيدگي 2 مي باشد. در بين گونه هاي مختلف خشکه دارها ممرز در مراحل پيشرفته تري به لحاظ پوسيدگي قرار دارد. با توجه به نتايج پژوهش، تركيب وكيفيت گونه هاي خشكه دارها با درختان سرپاي زنده متفاوت مي باشد. ميزان خشکه دار در جنگل هايي که ميزان دستخوردگي بيشتري را نشان مي دهند، کمتراست. نتايج بدست آمده از اين پژوهش در مقايسه با ديگر بررسي ها، نشان مي دهد، ميزان وجود خشکه دار در جنگل هايي با سابقه مديريتي و دستخوردگي مختلف، متفاوت مي باشد.[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=align: right]كليد واژه ها: خشکه دار، جنگل شناسي همگام با طبيعت، جنگل دست خورده، راش و ممرز[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=align: right]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=align: right][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...