معرفی انواع ماهیان زینتی

[mani24 29665]

معرفی خانواده گوشتخواران=اسکار پنگوسی

پنگوسی((PANGASIUS))

وطن اصلیش آسیای جنوب شرقی واندونزی ا ست این ماهی خانواده ی مستقلی راتشکیل می دهد به نام (کوسه لجن خوارها) که انواع مختلفی از آن دردسترس می باشد در بازار اکثر مواقع آنها را تنها به دونوع گوشتخواروگیاهخوار تقسیم می کننداین درست نیست زیرا گیاهخوارهااز چندین مدل تشکیل شده اند که البته دربچگی شبیه به هم هستند اما بعضی تنها به 20سانتیمتر می رسندوبعضی تازه در2متری به بلوغ ،اما هیچکدام در آکواریم به اندازه واقعی خود نمی رسد در خرید پنگوسی گیاهخوار بهتر است پنگوسی را خریداری کنید که در وسط آکواریم وموزون شنا کندو همچنین چاق وتپل بودن هم درپنگوسی ها صفت خوبی است . رنگ واندازه را باسلیقه وتناسب ماهی به اندازه ی آکواریم خود انتخاب کنید پنگوسی ها دید خوبی ندارند ودر گیاهخواران بینایی به بیش از10درصد ***** نمی کندو راهنمای اصلیش برای یافتن غذا ریشهایش می باشد.این ماهی بسیار پرخور است وهمه نوع غذایی را که در کف آکواریم می یابد می خورد بهتر است روزی دو بار به ان غذا دهید واز لوفاگ متناسب با دهانش بیشتر استفاده کنید .

پنگوسی گوشتخوار در بازاررامی توان به سه دسته تقسیم کرد که زیبا ترین وگرانترین آنها پنگوسی باله بلند می باشد . اگر خواهان پنگوسی گوشتخوارهستید تنها پنگوسی باله بلند را بخرید علاوه بر زیباوبا ارزش بودن رشدش وخوراکش نیز از همه ی پنگوسی ها بسیار بیشتر ا ست می توان روزانه چند وعده خوراک گوشتی(دل گوساله)به آن داد البته این ماهی شکار چی بدی نیست وماهی های ریز را به راحتی می بلعد البته اصلآ ماهی خشنی نیست . وبیناییش نسبت به بقیه پنگوسی ها بیشتر است.((در حدود30درصد))

دمای مورد نیازش22تا28 درجه است واین ماهی نسبت به بسیاری از بیماری ها مصون است اما دمای پایین گاهی اوقات موجب بیماری سفیدک در این ماهی می شود ودرآب نیمه سنگین سر حال است.از این ماهی به صورت تکی نخرید زیرا ماهی تا مدت زیادی اعتصاب می کندوغذا نمی خورد.

تا به حال ازپنگوسی ها در آکواریم نتوا نستند بچه گیری کنند.

[mani24 29665]

اسکار((astronorus Ocellatus))

اسکار

((

ASTRONORUS OCELLATUS

))

زیبایی خاصش به همراه تعدد نقش ها ورنگ های مختلف و واقعآ زیبای این ماهی آن را به یکی از پرطرفدارترین ماهیان آکواریمی تبدیل کرده است تا حدی که این ماهی از نظرزیبایی با ماهیان آب شور رقابت می کند. وطنش آمازون،پاراگوئه و ونزوئلا می باشد. این ماهی هر چه بزرگتر می شود از زیبا ییش کاسته می شود ورنگش معمولی تر می گردد به این ماهی در برخی مناطق بومی طاووس ماهی می گویند که البته یک نوع اصلی اسکار پر طاووسی نام دارد که لکه ای چشم مانند بر روی دمش جلب توجه می کند که هنوز در بسیاری ازانواع مختلف اسکار این لکه دیده می شود.

این ماهی ازگروه سیشلیدها می باشد وجزء ماهیان خشن است و ماهیان کوچکترخود را تا حدی آزارمی دهد ودر حدود60 سال پیش به بازعرضه شده ودمای مورد نیازش بین23تا28است البته دمای 25درجه ایده آل است وبیشتر از آن اسکار تخمریزی نمی کند وزیر دمای18 درجه به سرعت باعث بیماری سفیدک در این ماهی می شود این ماهی در آکواریم در حدود30سانتیمتر می شود وعمرش در حدود15سال است این ماهی بسیارپر هیبت،باهوش،دستاموزوکنجکاو است وغذا دهنده ی

خودرا می شناسد

.

ا سکارماهی پر اشتهایی می باشد وبا دهان نسبتآ بزرگش می تواند لقمه های بزرگتر از دهانش را بگیرد وآرام ببلعد. بهتر است عمده غذایش را لوفاگ مرغوب ومتناسب با دهانش را تشکیل دهد البته دل گاو،گوشت،میگوو...را بسیار دوست دارد. همچنین شکارچی بسیار ماهری است اگر خواستار این هستید که اسکار شما بسیارپرجلاترو رنگش در هر اندازه ای بسیار زیباباشد روزانه2الی3(یا بیشتر)ماهی رودخانه ای به آن بدهید که بهترین غذای هورمونی برای ماهی به حساب می آید .

برای خرید اسکار دقت زیاد فرمایید بهتر است از انواع سلطنتی خارجی یا باله بلند خارجی خرید اری کنید. .واز رنگ های

مسی

وتایگر زردوسیاه

باشد تا درآینده اسکاری زیباو با ارزش اشته باشید

 

طرز تشخیص جنسیت اسکار

 

ماهی نر:

1- نوک لوله اسپرم نر شبیه به نوک قلم نی و زوکی شکل اس.

2- قوز روی سر ستبر و بلندتر است.

3- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده دارد و کمی دهانش بزرگتر است.

 

ماهی ماده:

1- نوک لوله تخمدان درست شبیه تخم و لبه آن گرد است.

2- قوز روی سر کوتاه تر است.

3- لبهای ماده باریکتر و نازکتر و دهان تر است

 

[mani24 29665]

معرفی ماهیان (سیکلیده ها)=انواع سیکلیده ها - آنجل - دیسکاس و ...

آنجل((اسکالار)):

وطن آنجل مرکز آمازون ورودخانه های منشعب از آن است.این ماهی درمنطقه ی وسیعی پخش بوده وبه همین علت فرمها ورنگهای متنوعی از آن موجودمیباشد.این ماهی بیشتردرنیزارها ی آمازون زندگی می کندودر چنین محیطی با استتار مناسب خود رااز گزند دشمنان محفوظ نگه می دارد.آنجل ماهی بی آزار،آرام،باهوش وخودسری است که معمولا عرضشان بلندترازطولشان است که به بلندی26سانتیمتروطول15سانتیم ترمیر سند و بافرم بلندبالهای خود زیبایی خاصی دارندودرضمن یکی از محبوب ترین ماهیان آکواریمی می باشد.همچنین جزءماهیان حساس آکواریمی محسوب می شوند دمای مورد نیازآنجل نسبتا زیاد است.دمای26تا30درجه دمای مطمئنی است تا آنجل ها دچاربیماری سفیدک(ایک)نشوند؛زیرا دمای پایین به خصوص زیر20درجه موجب میشودکه آنجل ها به سرعت دچار این بیماری شوند.این بیماری معمولا به سادگی قابل معالجه است.بالابردن دمابه اندازه32الی34 درجه وپمپاژقوی علاج کار است. درجابه جایی آنجل باید بخوبی جانب احتیاط را راعایت کنید زیرا ضمن حمل ونقل احتمال زخمی شدن آنجل ها بسیارزیاد است.

خوراک آنجل:

آنجل ماهی تنوع طلبی است بهتراست قسمت اعظم خوراک آنجل را لوفاگ وپولکی مرغوب تشکیل دهدودرهفته چند وعده از غذاهای: پودرآرتیمیا،کرم خونی و...،هراز گاهی آرتیمیای زنده وغذاهای تازه بد نیست.

نحوه تشخیص جنسیت آنجل:

ماهی نر:

1- نوک لوله اسپرم نر زوکی شکل شبیه به نوک قلم نی است.

2- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده اش دارد و کمی دهانش بزرگتر است.

3- قوز روی سر نر دارای بر آمدگی بیشتری نسبت به نوع ماده اش دارد.

4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه باز ایجاد می کند.

 

ماهی ماده:

1- نوک لوله تخمدان درست شبیه به تخم و لبه آن گرد است.

2- لبهای نازکتر و باریکتری دارد و کمی دهانش کوچکتر است.

3- قوز روی سر ماده دارای برآمدگی کمتری نسبت به نوع نرش است.

4- باله زیرین بلندش در محل تلاقی با بدن زاویه قائمه ایجاد می کند.

((به علت گستردگی، پیچیدگی ومشکل بودن جفتگیری بعضی از ماهیها واینکه احتیاج به فضا،امکانات وزحمت زیادی دارد خیلی وارد بحث تولیدو تکثیر ماهی ها نشده ایم البته اگر سوالی داشتید پا سخ شما را حتمآ خواهیم داد .))

[mani24 29665]

پیرانا ((piranha))

پیرانا ((PIRANHA))

پیراناها از جمله ماهیان گروهی آمریکای جنوبی وبومی رود خانه امازون می باشند که از جمله خطرناک ترین ماهیان دنیا محسوب می شوند طوری که آن را 5 برابر کوسه سفید خطرناکتر می دانند البته پیرانااز خانواده بسیار بزرگی است حتی خود پیراناها هم از انواع متنوعی تشکیل شدند از جمله پیرانا ی ناتری ،پیرانای خالدار، پیرانای شکم قرمزو000 که البته همگی خطرناک نیستند مثلا پیراناها شکم قرمز تنها به جانداران زخمی ومرده هجوم می آورند،اما پیرانای ناتری به هر جانداری حمله می کند و باداشتن فک های بسیار قوی و پر از دندانش می تواند هر نوع گوشتی رابدرد وببلعد؛ که یکی از مشکلات دامداران آن منطقه را همین پیراناها به وجود آورده اند به طوری که در فصل کوچ یا عبور دسته جمعی گله از رودخانه مشکل آفرینی می کنند. برای حل این مشکل گله داران در سال گاوی را که از همه ضعیف تر است در نزدیکی گله رها می کنند تا برای خود بچرد و زحمتی را متحمل دامداران نکند و هنگام عبور از رود خانه گاو ضعیف ولاغر را در پایین رودخانه رهامی کنند ودر زمانی که پیراناها مشغول خوردن گاو هستند گله رااز بالای رودخانه عبور می دهند .

[mani24 29665]

ماهی گورامی دارف

ماهی گورامی دارف

نام علمی:Colisa lalia

سایر نامها: گورامی آبی پودری، گورامی قرمز ( در ایران: گورامی دارف )

خانواده:Belontiidae

خاستگاه:گنگ، جومنا و براهماپوترا

طول ماهی بالغ:2 اینچ ( 5 سانتیمتر)

رفتار اجتماعی :صلح جو

طول عمر:4 سال

سطح شنا:سطوح بالایی و میانی

حداقل اندازه مخزن:5 گالن ( تقریبا 19 لیتر )

وضعیت تغذیه:همه چیزخوار، جلبک و خزه می خورد

تولید مثل:تخم ریزی در لانه هایی از حباب

سختی نگهداری: متوسط

PH: 6 تا 7.5

سختی آب: 4 تا 10 dGH

دمای آب: 72 تا 82 درجه فارنهایت ( 22 تا 28 درجه سانتیگراد )

 

توضیحات : نام رایح این ماهی نامی است کاملا مناسب، چرا که این ماهی بیش از دو اینچ ( پنج سانتیمتر ) رشد نمی کند. ماهی نر اندکی بزرگتر از ماهی ماده است و به علاوه رنگ ماهی نر، نارنجی-قرمز درخشان با راه راههای آبی فیروزه ای است که تا باله ها ادامه می یابند. باله پشتی ماهی نر تیزتر از باله پشتی ماهی ماده می باشد. رنگ ماهی ماده آبی-خاکستری نقره ای کدر باقی می ماند و هرگز به شفافیت رنگ ماهیهای نر نمی رسد. رنگهای ترکیبی زیادی هم در این نوع از ماهیها دیده می شود. مثلا : آبی/ آبی پودری، نئون، رنگین کمان و سرخ. در ماهیهای آبی پودری، آبی رنگ غالب می باشد که البته روی بدن این ماهیها کمی رنگ قرمز هم دیده می شود. در ماهیهای به رنگ نئون، رنگ آبی نسبت به حالت معمول شفافتر است. ماهیهای رنگین کمانی، رنگ نارنجی-قرمز درخشان به همراه نوارهای آبی رنگی دارند که با برق سبز-طلایی فلزی همراه می باشند. ماهیهای قرمز اغلب قرمز یکپارچه با باله های آبی رنگ می باشند .

شرایط زیست و نحوه مراقبت: گورامی کوتوله در زادگاه اصلیش هند، بنگال غربی، آسام و بنگلادش در آبهایی با پوشش گیاهی متراکم یافت می شود. این ماهیها اکثرا با سایر انواع ماهیهای کولیسا یافت می شوند. در جلگه های رودخانه های شمالی هند این ماهیها یکی از فراوانترین انواع ماهیها هستند و در بسیاری از فروشگاهها به صورت خشک شده و یا به عنوان یک وعده غذایی سرو می شوند. گورامیهای کوتوله به خاطر طبیعت صلح جویشان بسیار مناسب آکواریومهای کوچک می باشند همانطور که برای آکواریومهای اجتماعی هم مناسب هستند. این ماهیها نباید با ماهیهای خیلی بزرگ و یا ماهیهای خشن نگهداری شوند. باید مقدار زیادی گیاه برایشان فراهم شود که مقداری از آنها باید گیاهان شناوری باشند که بخشی از سطح آکواریوم را بپوشانند. مقدار بهینه PHبرای این ماهیها محدوده خنثی می باشد و سختی آب باید 4 تا 10 dGH باشد. بهترین دمای آب هم 77 درجه فارنهایت ( 25 درجه سانتیگراد ) است. گورامیهای کوتوله ممکن است چنانچه در برابر شلوغی و سر و صدا قرار بگیرند بترسند و باید در یک جای ساکت نگهداری شوند.

تغذیه: در طبیعت گورامیها حشرات کوچک و لاروهای سطح آب را می خورند و از جلبکهایی که بر روی سایر گیاهان می رویند تغذیه می کنند ولی در اسارت این ماهیها غذاهای پولکی، غذاهای خشک منجمد، غذاهای منجمد و قرصهای سبزی می خورند. برای فراهم کردن سلامتی مناسب، این ماهیها باید به صورت دوره ای، از غذاهای زنده نظیر کرمها هم تغذیه شوند. همچنین برای زوجهای در حال تولید مثل هم باید از غذاهای زنده استفاده شود.

تولید مثل: پایین آوردن سطح آب تا 6 الی 8 اینچ ( 15 الی 20 سانتیمتر ) و بالا بردن دمای آب تا 20 الی 30 درجه سانتیگراد زمینه ساز تولید مثل خواهد شد. پوشش گیاهی واجب است چرا که ماهیهای نر برای ساخت لانه از مصالح گیاهی استفاده می کنند که آنها را با استفاده از حبابها به هم می چسبانند. این لانه ها با جزئیات خیلی زیاد و بسیار محکم ساخته می شوند که عرضشان به چندین اینچ ( یا سانتیمتر ) و عمقشان به یک اینچ ( دو و نیم سانتیمتر ) می رسد. Limnophila aquatica،Riccia fluitans ، Ceratopteris thalictroideو Vesicularia dubyanaانتخابهای مناسبی برای مخزن زایشگاه می باشند. الیاف زغال هم می تواند به عنوان مصالح ساختمانی به کار رود.

به محض آماده شدن لانه ماهی نر شروع به خواستگاری از ماهی ماده می نماید که این موضوع اغلب در بعد از ظهر یا غروب اتفاق می افتد. ماهی نر قصد خود را با شنا کردن در اطراف ماهی ماده در حالیکه باله هایش را کاملا گشوده است، می رساند و تلاش میکند که ماهی ماده را به لانه اش بکشاند و خواستگاریش را در آنجا ادامه دهد. چنانچه ماهی ماده این خواستگاری را بپذیرد شروع می کند به شنای دایره وار در زیر لانه حبابی. هنگامی که ماده آماده تولید مثل می شود پشت یا دم ماهی نر را با دهانش لمس می کند. با این علامت ماهی نر ماهی ماده را بغل کرده، ابتدا به پهلو و سپس به پشت می چرخاند. در این لحظه ماهی ماده تقریبا شصت تخم رها می کند که به سرعت توسط ماهی نر بارور می شوند بیشتر تخمها به سمت بالا داخل لانه حبابی شناور می شوند. تخمهای سرگردان توسط ماهی نر جمع آوری می شوند و به لانه حمل می شوند. وقتی که تمام تخمها در لانه جمع آوری شدند، این زوج دوباره شروع به جفت گیری می کنند. چنانچه بیش از یک ماهی ماده در مخزن زایشگاه باشد، ماهی نر می تواند با همه این ماهیها جفت گیری کند. این تولید مثل بین دو تا چهار ساعت طول می کشد و بین 300 تا 800 تخم تولید می شود. با تمام شدن تخم ریزی ماهی نر برای اطمینان از اینکه تخمها در لانه باقی می مانند، یک لایه نازک از حباب در ریر تخمها ایجاد می کند. در چنین زمانی، ماهی ماده باید از مخزن خارج شود.

از این به بعد ماهی نر به تنهایی مسوولیت تخمها را بر عهده می گیرد و به شدت از لانه و محدوده اطرافش محافظت می کند. بعد از دوازده تا بیست و چهار ساعت نوزادان از تخم خارج می شوند، ولی همچنان در حفاظ حبابها به رشدشان ادامه می دهند. پس از سه روز بچه ها به حدی از رشد می رسند که بتوانند آزادانه شنا کنند. وقتی ماهیهای کوچک از لانه حبابی خارج می شوند ماهی نر باید از مخزن خارج شود چرا که در غیر اینصورت ماهی نر آنها را خواهد خورد. ماهیهای کوچک باید در هفته اول با غذاهای خیلی ریز نظیر infusoria، rotifer، یا غذاهای تجارتی که ویژه بچه ماهیها تولید می شوند، تغذیه شوند. پس از آن می توان آنها را با میگوی پخته و غذای خشک پودر شده تغذیه نمود.

 

 

[mani24 29665]

رفتارهای عمومی دیسکاس

رفتارهاي عمومي دیسکاس :ماهياني همچون سيچلايد و دسته سيمفيسادنsymphysodon)) از خانواده Discus از ديد بسياري از پرورش دهندگان ماهياني هستند كه شديدا به آب تازه و در نتيجه تعويض آب نياز دارند. به اين ترتيب Discus كه به عنوان شاه ماهي آكواريم شناخته ميشود ظاهري زيبا و جذاب و رفتاري فوق‌العاده دارد.

وقتي از پرورش دهنده هاي باتجربه در مورد Discus بپرسيد از سختي نگه داري آن و از سختي فراهم آوردن شرايط توليد مثل آن و از نيازهاي زياده از حدش ميگويد در نهايت بيان خواهند كرد كه Discus ارزش نگه داري را ندارد. با اينكه اطلاعات پرورش دهندگان در مورد اين ماهي بايد بيشتر از اين باشد برخي حتي از آن ها به خاطر اينكه سيچلايد هستند ايراد مي‌گيرند. به خاطر همين غرض ورزي و پيش داوري هاست كه اگر كسي قصد نگهداري Discus را دارد بايد در ابتدا شكيبايي و حاظر جوابي لازم را داشته باشد. وقتي شما از قصدتان براي نگهداري Discus صحبت ميكنيد احتمالا افراد زيادي به شما خواهند خنديد ! آنها شما را به خاطر حماقتتان سرزنش ميكنند و به شما برچسب خودآزار ميزنند! از شما با وقاحت تمام در مورد در آمدتان ميپرسند و اينكه آيا پولتان را از سر راه آورده‌ايد كه براي اين ماهي هزينه مي كنيد. با اين وجود وقتي اين افراد ميبينند كه شما در كار خود موفق شده ايد براي تمسخر خواهند گفت كه ماهي بسيار لذيذي براي خوردن است چراكه Discus بالغ شما به اندازه وشكل يك ماهي تابه است! متاسفانه عكسهاي تاريخي وجود دارد كه نشان ميدهد قبايلي وحشي در جنگاهاي آمازون در حال به دندان كشيدن Discus هاي آبي هستند. اما رنگ اين ماهي بقدري درخشان و زيباست كه امكان ندارد پخته شده باشد در نتيجه ما تنها ميتوانيم اينطور تصور كنيم كه عكسها عممدا براي ايجاد شگفتي در بيننده و با برنامه ريزي قبلي برداشته شده اند. البته ممكن است تصور ما غلط باشد و اين صحنه و خورده شدن Discus كاملا تصافي بوده و سوژه عكس بردار تنها آن قبايل وحشي بوده باشد. پس براي آرامش ذهني خودتان هم كه شده زياد به اين موضوع فكر نكنيد.

 

به كساني كه شما را به تمسخر ميگيرند توجه نكنيد. اينان افرادي تنگ نظر و حسود هستند و گرفتار عقده هاي روحي خود هستند. شما ميتوانيد با اعتماد بنفس كامل به پرورش و توليد مثل Discus بپردازيد بدون اينك سختيها و مشلات زيادي را متحمل شويد. با كمي فراست و توجه به نيازهاي اساسي و اصلي ماهي ميتوانيد در كار خود موفق شويد.

 

من قصد اين را ندارم با گفتن آزماشها و خطاهاي خود در مورد Discus شما را خسته كنم. چون من آدم سرسخت و لجوجي هستم و معمولا به راهنماييها و كتابها رجوع نميكنم زيرا تصور ميكنم كاري كه انجام ميدهم درست است با اينحال نتايج كارهايم هميشه مطلوب است. اما با گذشت زمان و اضافه شدن سنم و از بين رفتن غرور جواني ام حس ميكنم كه هميشه ايده خوبي است اگر قبل از انجام هر كاري با مراجعه واستفاده از تجربيات ديگران در آن زمينه نگاهي بيندازم حتي اگر ميدانم كه كارم درست است. ممكن است مهمل به نظر بيايد اما وقتي ما به مطالعه زياد در مورد يك موضوع ميپردازيم اين نشان ميدهد كه تجربه لازم را در اين زمينه كسب كرده ايم و ديگر يك تازه كار نيستيم و ميتوانيم اميدوار باشيم كه با درايت و عقل سليم خود و با كمي شانس ميتوانيم موفق شويم. بطور كلي نگهداري Discus با پرورش هر ماهي آمريكايي جنوبي مانند اسكار ، كوري ها يا Angel ماهي فرق چنداني ندارد بنابراين اگر تجربه كافي در نگهداري هر يك از اين ماهي ها داريد با افزودن چند نكته به تجربياتتان براي پرورش Discus با مشكل خاصي روبرو نخواهيد شد.

 

براي قوت قلب دادن به شما خيلي حرف زدم ، حالا ميپردازيم به اصول و مباني نگهداري Discus.

 

Discus ذاتا ماهي آبهاي حاره ايي است چراكه در گرمترين آبهاي رودخانه هاي استوايي زندگي ميكند بنابراين آب آكواريم آن نيز بايد گرم باشد. برخي سعي كرده اند كه Discus را در آبي با دماي 26 درجه سانتيگراد نگهداري كنند كه شايد بخاطر گياهان و يا ماهي هاي ديگر درون آكواريم بوده كه تنها در كوتاه مدت موفقيت آميز بوده است. اين به اين خاطر است كه آب با دماي پايين استرس زاست و بمرور زمان باعث از بين رفتن Discus ميشود و بخصوص باعث آسيب پذير شدن نسبت به تاژكهاي(Flagellate ) رودوي يا هگزاميتا ميشود. بهترين دما براي اين ماهي بين 30ـ28 درجه سانتيگراد است و دماهاي بالاتر تا 32 درجه سانتيگراد براي زماني كه ماهي به خانه جديد خود منتقل ميشود.دماي بالا نيروزاست و ازاين رو تا ماهي‌ها به محيط جديد عادت كنند برايشان مفيد است. دماي بالاي آب براي زماني كه ماهي تحت درمان است نيز مفيد است چراكه سرعت سوخت و ساز بدن ماهي را افزايش ميدهد و موجب تاثير گذاري سريعتر داروها نيز ميگردد. من براي 110 ليتر آب از بخاري‌هاي 150 وات داخل آب و از انواع 100 وات براي 75 ليتر آب استفاده ميكنم.

 

شما بايد قبل از آوردن Discus خود به خانه تانك آب آماده و *****هاي رشد كرده داشته باشيد. اين كار احمقانه ايي است اگر تصميم داريد ابتدا ماهي را خريده و سپس تانك آن را آماده كنيد چراكه اين روش قبلا امتحان شده و در اكثر موارد نتايج نام مطلوبي بدست آمده.

اگر شما بدفعات يا بصورت مداوم آب را عوض نميكنيد فرقي نميكند كه شما چه *****ي استفاده ميكنيد(تا زماني كه فشار زيادي نداشته باشد ). بسياري از پرورش دهندگان Discus كه از اسفنجهاي بزرگ تصفيه كننده آب در تانكرهايي با حداكثر 110 ليتر آب (كه زياد شلوغ نيستند) استفاده ميكنند از آن راضي هستند. براي تانكرهاي بزرگ با تعداد بيشتر ماهي بايد از سيستم تصفيه قويتري استفاده كرد. اگر شما در ابتداي كار هستيد و از ماهي هاي كوچك نگهداري ميكنيد از نوع اسفنجي كه باكتري‌هاي ***** زيستي در آن رشد كرده ميتوانيد براحتي استفاده كنيد و اگر نميتوانيد صبر كنيد تا باكتري‌ها بطور طبيعي رشد كنند ميتوانيد از باكتريهاي مخصوص تسريع رشد آن استفاده كنيد. با اين كار امكان انتقال بيماري با يك اسفنج كهنه و پير را نيز كاهش ميدهيد. براي 6 Discus جوان (5 تا 5.7 سانتيمتري) تانكري با 75 ليتر ظرفيت مناسب است و براي اينكه بتوانيد از آن براي بلند مدت استفاده كنيد تانكري 110 ليتري مناسب تر خواهد بود.

معمولا بهتر است كه ما كار خود را با 6 ماهي شروع كنيم و حداقل اين رقم 3 ماهي خواهد بود زيرا امكان دعوا بين دو Discus وجود دارد و ماهي سوم در واقع ميتواند نقش ميانجي و خنثي كننده حس پرخاش جويانه دو ماهي ديگر را داشته باشد. با وجود اين ، در دعواهاي بين Discus هاي كوچك امكان كشته شدن يكي از آنها وجود ندارد و اين صحنه نه ديدني است و نه اينكه سودي براي هيچيك از دو ماهي دارد. نهايتا بهترين راه اينست كه در ابتدا 3 جفت ماهي را در يك آكواريم قرار دهيم و بمرور زمان ماهيهاي ضعيفتر را از اين جمع خارج كنيم. در نهايت كار به جايي ميكشد كه تنها 2 ماهي در آكواريم خواهند ماند و اين دو ماهي جفتي بسيار ارزشمند خواهند بود كه احتمالا بزودي شروع به تخم ريزي خواهند كرد.

 

خيلي وقتها شنيده ايم كه بهتر است براي كف آكواريم Discus از هيچگونه پوششي استفاده نكنيم. من شخصا Discus را در انواع آكواريمها منجمله آكواريمهاي تزييني كه پر از گياهان آبي و جانوران ديگر هستند و يا آكواريمهاي كاملا خالي كه معمولا توسط ديگر پرورش دهنده ها توصيه ميشوند نگه داشته‌ام. اما من براي ماهي هاي خودم چه جوان باشند و چه آماده توليد مثل ، از يك لايه نازك ماسه بسيار ريز در كف استفاده ميكنم و بدين ترتيب تخليه آب نيز آسان تر ميشود چراكه ماسه ها فضولات ماهي ها را در زير خود پنهان ميكند و ماهي نيز از بازي با شن لذت ميبرد و براي پيدا كردن غذا در ماسه ها ميدمد. ولي معمولا با نگه داشتن Discus در آكواريم بدون كف پوش دچار مشكل نميشويد اما اگر تصميم به اين كار گرفتيد فراموش نكنيد كه حتما جداره خارجي كف آكواريم را رنگ بزنيد و يا به نحوي بپوشانيد تا ماهي خارج آكواريم را نبيند در غير اينصورت در روحيه آنها تاثير گذاشته و باعث ترسو و خجالتي شدن آنها ميشود.

 

به غير از لايه ماسه كه در كف آكواريم ريخته ميشود من دوست دارم كه از تكه چوبهايي كه از خزه پوشيده شده اند و از گياهان معلق در آب همچون باقلاي آبي و از كوزه هاي گلي كه از ماسه و گياهان ديگر پر شده اند استفاده كنم. يك لامپ فلوروسنت با يك حباب گرم و يك حباب سرد نياز گياهان را به نور تامين ميكنند. ولي به ياد داشته باشيد كه روشن شدن ناگهاني آكواريم Discus باعث عكس العمل ناگهاني و جهش آن ميشود كه با استفاده از گياهان غوطه ور در آب – كه جلو رسيدن ناگهاني نور به Discus را ميگيرند - براحتي ميتوان از اين مسئله جلوگيري كرد.

 

با تمام اين تفاسير من براي تانكر بيمارستان Discus يا تانكر قرنطينه از ماسه يا هيچ تجهيزات ديگري استفاده نميكنم. اگر اولين باري است كه از Discus نگهداري ميكنيد مسلما تانكر اوليه شما محل قرنطينه نيز خواهد بود. در اين صورت تانكر آب بايد به غير از ***** و هيتر و چراغها خالي از هرگونه تجهيزات اضافي باشد. دليل اين بي تجملي اينست كه شما بتوانيد ماهي خود را بدقت زير نظر بگيريد و از صحت و سلامت آن اطمينان حاصل كنيد چراكه خيلي وقتها ماهي سعي در پنهان كردن خود در پشت گياهان ، از چشم شما ميكند.و اگر قصد مداواي ماهي را داريد وجود گياهان و ماسه و ديگر تزيينات بي فايده و مزاحم خواهد بود. بعد از مداوا و اطمينان از سلامت ماهي ميتوانيد ديگر تجهيزات و تزيينات را اضافه كنيد. اين دوره قرنطيه نبايد كوتاهتر از 30 روز باشد. اگر ميخواهيد به آكواريم Discus خود ماهي ديگري اضافه كنيد ابتدا آنرا در تانكري حدااقل 38 ليتري نگه داري كنيد تا زماني كه كاملا از مبتلا و آلوده نبودن آنها مطمئن شويد.

 

آيا شما از كيفيت آب لوله كشي منزلتان اطلاع داريد؟ البته اكثر آبهاي لوله كشي منازل با تغيير اندكي براي Discus مناسب خواهند بود. اگر شما از آب شير منزلتان براي نوشيدن استفاده ميكنيد اين آب قطعا ماهي شما را نخواهد كشت (البته در بعضي كشورها از آب شير براي نوشيدن استفاده نميشود). اگر ماهيان شما در سن و در حال توليد مثل هستند بايد كلر(cholorine) و كلرين (choloramine) را از آب جدا كنيد و pH آنرا تغيير دهيد ولي سختي آب مشكل حادي ايجاد نمي‌كند. بهترين آب براي Discus آب با سختي پايين كه كمي اسيدي باشد ، است. با اينحال بسياري از پرورش دهندگان Discus هاي جوان خود را در آب شير معمولي ديكلره شده ( منظور از ديكلره ، جداسازي كلر از آب است) و با pH كمتر نگهداري ميكنند.

اين مسئله خيلي اهميت دارد كه قبل از درست كردن آكواريم ، كيفت آبي را كه ماهي شما قبلا در آن بوده را آزمايش كنيد يا بپرسيد. اگر ماهي مورد نظر شما در آب با pH خنثي نگهداري ميشده شما نيز بايد در ابتدا آبي با همان كيفيات در آكواريم خانه خود فراهم كنيد به جاي اينكه از pH هاي معمول 6 و 6.5 استفاده كنيد و هميشه سعي كنيد كه تغييرات اعمال شده در آب همواره به تدريج صورت گيرد.

من بسياري از Discus هايم را در آب با pH بسيار پايين 4.5 نگه داري ميكنم البته آنهايي را كه در شرايط توليد مثل هستند و بصورت وحشي از زيستگاهشان گرفته شده اند نه ماهي هاي جواني را كه در آكواريم بدنيا آمده اند. ماهي هايي كه در حال رشد هستند معمولا در pH 6.5 نگه داري ميشوند چون امكان اينكه در آبي با pH كاملا متفاوت قرار بگيرند بسيار كم است.

روشهاي زيادي براي تغيير pH آب وجود دارد كه از جمله آنها عبارتند از مواد از پيش آماده شده و يا كودهاي تصفيه كننده. بنابراين انتخاب هر يك از اين روشها به سليقه شخصي خودتان بستگي دارد.

يكي از وسايلي كه براي من بسيار اهميت دارد pH سنج است. شما بايد همواره از اندازه pH بطور دقيق مطلع باشيد ولي بسياري از اين وسايل اندازه گيري دقت لازمه كار پرورش دهندگان Discus را ندارند.

آب با pH در برخي موارد راحت تبخير ميشود و از آب آكواريم شما كاسته ميشود بنابراين pH آب بايد دائما اندازه گيري شود.

 

همچنين در مورد قضاي ماهي خود از فروشنده آن سوال كنيد كه تابحال چه با آن ميداده است. اگر غذايي است كه Discus شما با ميل حاضر به خوردن است مقداري از آن را تهييه كنيد. همه Discus هاي من روزي حداقل يكبار تكه اي از گوشت قلب گاو را با اشتها ميخورند.

اخيرا تحقيقاتي در مورد غذاي Discus در دانشگاه سنگاپور انجام شده كه نشان ميدهد كه وقتي به Discus گوشت تميز و ريز شده قلب گاو داده ميشود به حداكثر ميزان رشد خود ميرسد بدون اينكه هيچ ماده ديگري به غذاي آن اضافه شود.

برخي افراد عادت دارند كه به ماهي هاي خود غذاهايي همچون ميگو يا حبوبات بدهند كه سود چنداني براي ماهيها ندارد. يكي از موادي كه باعث ايجاد تفاوت محسوسي در رنگ Discus ميشود زانتان (روناس) است كه ماده اي طبيعي است و بسيار مؤثرتر از پاپريكا(ميوه رسيده فلفل قرمز ) ميباشد. زانتان در گلبرگ‌هاي گل جعفري است و در بسياري از غذاهاي آماده نيز مي‌باشد).

گوشت قلب گاو براي اينكه به Discus داده شود بسيار آلوده است و باعث چاق شدن ماهي ميشود. اگر شما جيره گوشت قلب گاو را طوري طبق برنامه زماني به ماهي بدهيد كه دقيقا قبل از تعويض آب آكواريم باشد بدين ترتيب آب آكواريمتان آلوده نخواهد شد. به غير از قلب گاو و فليكس Discus هاي سالم اشتهاي زيادي براي خوردن بسياري از غذاهاي ديگر دارند. اما مطلقا نبايد به آنها از انواع كرم هاي تيوبيفكس(Tubifex) يا كرمهاي سياه و يا انواع موجودات زنده آبي داده شود. البته اين نوع غذاها مورد علاقه بيشتر ماهي ها هستند اما خطر انگل هايي كه ممكن است در آنها وجود داشته باشد ريسك اين كار را بسيار بالا ميبرد. ازديگر غذاهايي كه مورد علاقه Discus و در عين حال بسيار آلوده است كرمهاي يخ زده هستند كه فكر اين انگلها مرا از دادن آنها به Discus هايم باز ميدارد. من تنها زماني از اين كرمها و موجودات آبي زنده به ماهيهايم ميدهم كه در حال مرگ باشند و احتياج مبرمي به غذاي انرژي زا كه مورد علاقه شان نيز ميباشد ، داشته باشند. در صورتي كه خواستيد از اين نوع غذاها استفاده كنيد ، بهتر است از ميگوي آب شور شسته شده استفاده كنيد كه از غذاهاي مورد علاقه Discus نيز هست.

 

Discus ها معمولا با متانت و آرامش غذا ميخورند مگر اينكه اندوهگين يا پريشان باشند. سعي كنيد كه بيش از حد به ماهي هاي خود غذا ندهيد و يا آنها را گرسنه نگاه نداريد. بسيار خوب است كه باقي مانده غذاي ماهي ها را يك تا دو ساعت بعد از هر وعده از غذايشان از تانكر خارج كنيد. ماهي هاي در حال رشد بايد دو يا سه وعده در روز غذا داده شوند. آنها را زير نظر بگيريد و بيشتر از مقداري كه در يك ساعت ميتوانند بخورند به آنها ندهيد. Discus معمولا غذا را با اشتهاي زيادي در دقايق اول ميخورد ولي بعد از آن تنها به آن نوك ميزنند بنابراين اصلا در خارج كردن پس مانده ها عجله نكنيد.

 

انتخاب جفت يا گروه كوچكي از Discus كه قرار است با هم زندگي كنند كار بسيار طاقت فرساييست. اصولا در اين رويه سلامت ماهي ها خيلي بيشتر از نژاد و رنگ آنها اهميت دارد. دنبال ماهي باشيد كه شكل ظريف و گردي دارد و اثر زخم يا نقصي بر روي آن ديد نميشود ، تعداد باله هايش درست باشد و اندازه چشمهاشي با اندازه ماهي تناسب داشته باشد. Discus ي كه چشمهاي بزرگ و جسه كوچكي دارد نشان دهنده اينست كه بشدت ترسانده شده و حداكثر رشد خود را نخواهد كرد. بدنبال Discus ي باشيد كه چشمهاي قرمز و يا كهربايي و يا رنگي روشن داشته باشد. رنگ سياه يا رنگهاي كدر نشان دهنده بيمار بودن ماهي است. حركت همزمان آبشش هاي ماهي نيز بسيار مهم است. به عنوان مثال اگر ماهي با يك آبشش خود به سختي نفس ميكشد و آبشش ديگر بسته مانده احتمالا آن ماهي به فلوك آبششي مبتلا شده. البته فلوك آبششي و بسياري ديگر از بيماريهاي Discus بسادگي با كمي تجربه و مراقبت درمان ميشوند اما اگر اين تجربه اول شما در زمينه نگهداري Discus است ، بهتر آنست كه شما براي بار اول با اين گونه مشكلات روبرو نشويد. شما همچنين بايد فضولات ماهي را نيز بنگريد. اگر ضايعات تيره اي در ته تانكر ديديد دليل خوبي براي اثبات سلامت ماهي و عدم ابتلاي آن به انگلهاي رودوي ميباشد. فضولات سفيد چه در ته آكواريم و چه متصل به بدن ماهي نشان دهنده انگلهايي چون كاپيلاريا ، هگزاميتا و ... ميباشد. باز گفتن اين نكته ضرورت دارد كه همه اين بيماريها قابل درمان هستند اما اين كار براي مبتديها كار خسته كننده و پر زحمتي خواهد بود. اگر شما ماهي خود را از يك فروشگاه خريداري ميكنيد خالي از فايده نيست كه ماهي را هنگام غذا خوردن نيز نگاه كنيد. اگر ديديد كه با اشتها غذا ميخورند ميتوانيد مطمئن باشيد كه در وضعيت خوبي هستند و در خانه شما نيز به اين صورت خواهند ماند.

 

هنگامي كه ماهي را به خانه منقل ميكنيد به خاطر داشته باشيد كه آب آنرا كم كم با آب آكواريمتان همسان كنيد . به اين صورت كه از آب آكواريم در سطلي كه ماهي و آب آكواريم قبلي در آن هستند بريزيد. و وقتي كه آب ظرف پس از مدتي با اين كار دوبرابر شد ميتوانيد با يك تور يا دست خودتان ماهي را به آكواريم جديد منتقل كنيد ولي آب ماهي را هرگز در آكواريم خودتان نريزيد. چراغها را در روز اول يا حداقل تا زماني كه ماهي با آرامش شنا كند خاموش يا كم نور نگاه داريد. اين غير طبيعي نيست كه Discus بعد از انتقال به محل جديد براي چند ساعت در كف آكواريم بخوابند يا بي‌حركت بمانند. همچنين غير طبيعي نيست اگر در ده دقيقه‌ي اول هم شروع به حركت كنند و با آمدن به طرف شما درخواست غذا كنند. در هر صورت اگر در مراحل جابه جايي و رساندن ماهي ها به منزل شوك شديدي به آنها وارد نشده باشد همگي بعد از يك يا دو روز براي اولين وعده غذاي خود آماده خواهند بود.

 

بعد از سكني گرفتن ماهي ها در خانه جديدشان شما باشد حتي الامكان از نزديك شدن و دست زدن به ماهي ها خودداري كنيد مگر اينكه واقعا نياز باشد. آنها به مرور زمان شما را خواهند شناخت وتعجب نكنيد اگر به هنگام نزديك شدن شما به سرعت فرار كرده و خود را مخفي كنند. پس عجله نكنيد. كنجكاوي زاتي آنها بالاخره باعث ميشود كه به شما خو بگيرند و پس از مدتي براي جلب توجه شما در جلوي آكواريم به خود نمايي بپردازند. موفق باشيد و از آكواريم خود لذت ببريد!

[mani24 29665]

خانواده ماهیهای سیچلاید

خانواده ماهیهای سیچلاید

 

روشهای تکثیر و پرورش ماهی های سیچلاید

 

سیچلاید ها ماهی هایی وحشی، جنگجو که بسیار عصبانی عمل می کنند و تغییرات داخل آکواریم آنها را شدیداً ناراحت و مضطرب می کند.

انواع سیچلاید هایی که تا کنون در ایران قابل تکثیر و پرورش بوده اند عبارتند از :

دیسکاس، آنجل، اسکار، سیچلاید گوره خری، سیچلاید زرد و سیچلاید جولی و سیچلاید جک دمپسی هستند. که در واقع برای تکثیر و پرورش هر کدام از آنها باید یک جفت را در یک آکواریم قرار داد و شرایط سختی آب برای سیچلاید ها بین 5 تا 8 درجه Dh می باشد. بهترین درجه حرارت برای تخم ریزی 27 درجه سانتی گراد است. سیچلایدها با میل و علاقه خودشان تخم ریزی می کنند و هیچ گونه تغییراتی را از طرف شما نمی پذیرند، بلکه ممکن است بر عکس جواب دهند و آنها را عصبانی کند که در مواقع عصبانیت معمولاً بین جفت نزاع و درگیری بوجود می آید که آنها همدیگر را مقصر قلمداد می کنند. دیده شده است که گاهی این نزاع ها که بین نر و ماده اتفاق افتاده است آنقدر زیاد و شدید بوده است که حتی منجر به تلف شدن یکی از آنها شده است. بنابراین سعی کنید همیشه با آنها بآرامی رفتار کنید. برای تکثیر از سیچلاید ها بهتر است یک گله 10 تایی از آنهایی که بخوبی تغذیه شده اند و رشد کافی داشته اند را در یک آکواریم بزرگ نگه داری کنید. شرایط نگهداری و تغذیه آنها باید کاملاً اصولی و تمام شرایط لازم مهیا و آماده باشد. ماهی های انتخاب شده باید جوان، سالم ، بدون نقص عضو، سرحال ، شاداب ، خوش رنگ، چابک و قبراق باشند. معمولاً چند روز که بگذرد، سیچلاید ها خودشان به انتخاب جفت می پردازند. بطوریکه هر سیچلاید نر در یک قسمت آکواریم حکومت تشکیل و هر کس که به قلمرو او نزدیک شود مورد حمله قرار می دهد. ماهی ماده به قلمرو نر مورد علاقه می رود و در آنجا ساکت می ایستد و باحرکات خاصی اعلام قبول ازدواج با نر انتخاب شده را می دهد. دیده شده است که در اکثر مواقع ماده قویترین و بهترین نر را انتخاب کرده است و هیچ ماهی دیگری حق ورود به منطقه جفت را نخواهد داشت، اگر بر اثر لجاجت ماهی دیگری وارد قلمرو جفت شود بر اثر ضربات زیاد آنها از بین خواهد رفت. بنابراین باید وضعیت ماهیها را کنترل کنید، هرگاه در بین آنها جفتی یکدیگر را واقعاً انتخاب کردند بهتر است آن جفت را بآرامی به آکواریمی که از قبل آماده کردید انتقال دهید و در واقع شروع کار تکثیر و پرورش سیچلایدهای شما با موفقیت انجام شده است.

[mani24 29665]

چاقو ماهی

چاقو ماهي ها يا Knife fish چند گونه متنوع دارد.

 

آنها متعلق به خانواده NOTOPTERIDAE و فراوان ترين گونه

 

Homopterous chital چاقو ماهي دلقک مي باشد که امروزه در اکثر

 

فروشگاه هاي آکواريوم ديده مي شوند. ماهي بسيار مقاوم و گوشتخواري

 

مي باشد. آنها غالبا از ماهي زنده و غذاهاي گوشتي تغذيه مي کنند. اين

 

ماهيان بومي جنوب شرقي آسيا مي باشد و گونه هاي متنوعي از آنها در

 

آفريقا نيز زندگي مي کنند

.

در آکواريومها با ماهيهاي بزرگ نگهداري مي شوند. به ماهيهاي کوچک

 

حمله مي کنند. آنها را در آکواريومهاي بزرگ نگهداري مي نمايند. اندازه

 

آنها تا 75 سانتيمتر نيز مي رسد. اين ماهي بسيار مقاوم بوده و در

 

صورت مهيا بودن شرايط آب به سختي بيمار مي شود. دماي مورد نياز

 

آب 28- 24 درجه سانتيگراد با ph 8/7- 3/7.

 

 

 

 

 

[mani24 29665]

ماهی روح سیاه

ماهی روح سیاه

نام:بلاک گوست

خانواده :Apteronotus albifrons

محل زندگی:Amazon Basin

این ماهی که از خانواده ی Apteronotus albifrons میباشد که از گونه های آن میتوان به نایف اشاره کرد ماهیاین بسیار حساس ترسو و با مقاومتی نسبی در برابر نا مناسبی آب میباشند

از نظر زیبایی این ماهیان در شاخه ی متوسط قرار میگیرد ولی از نظر قیمیت ماهی نسبتا گرانی محسوب میشود دارای بینایی کم و علاقه مند به پنهان شدن در زیر سنگ ها و کلیه ی وسائل داخل آکواریوم میباشد. این ماهی در ایران به نامهای زیادی شهرت دارد از جمله : روح سیاه . کله بزی . دم قیتانی که تماما بر گرفته از شکل ظاهری این ماهی میباشد.

رشد این ماهی در آکواریوم تا 20 سانتی متر هم گزارش شده است ولی در محیط آزاد تا 30 سانت نیز مشاهده شده.

این ماهی را میتوان با ماهیان غیر مهاجم و گیاه خوار در آکوازیوم نگه داری نمود.

[mani24 29665]

کمی در باره ماهی اسکات

اسکات SCATOPHAGUS-ARGUS

 

معرفی :

اين ماهی در آبهای شور و تلخ زندگی می کنند اما در آب شور و شيرينهم زنده میماند و بهترين شرايط برای زندگي این ماهی ،يک قاشق سوپخوری نمک دريايی در هر 20 ليتر آب استاین ماهی ها بسیار پر جنب و جوش هستند و بسیار قوی و زیرک .البته تا اندازه ای ماهی های دیگر را اذیت میکنند ولی در کل میتوان با دیگر ماهی ها نگه داری کرد.

این ماهی ها علاقه ی زیادی به پنهان شدن در بین گیاهان و تخته سنگ ها دارند بنابراین بهترین آکواریوم برای آنها آکواریومهای مردابی و سخره ای میباشد.

آنها بیشتر در آبهای شور تخم ریزی میکنند اما در آب شیرین نیز در سنین ببالا تخم ریزی میکنند که البته به سختی و با حفظ شرایط سخت تخم ها به لارو تبدیل میشوند.این ماهی ها در آبهای نسبتا شور بیشترین رنگ آمیزی را در بدن خود دارند .

 

آناتومی :

این ماهی از نمونه ی دیسک ماهی ها میباشد که از پهلو پهن میباشد و باله ی بالائی آن سرتاسری است و از دیگر خصوصیات آنانتومی این ماهی میتوان به سر نا مشخص و باله های کوتاه ولی پر تحرک این ماهی اشاره کرد . تغییر مسیر در هنگام شنا در این ماهی توسط انتهای باله های بالائی و پائینی انجام میشود و اندکی توسط دم ماهی .

 

رژیم غذائی:

این ماهی ها از دسته ی همه چیز خوار میباشند ولی عده ای آنها را در دسته ی گیاه خوران قرار میدهن که شامل گیاهانی مانند کاهو اسفناج و حتی بعضی از گیاهان آکواریومی مانند آلودئا را هم به خوبی میخورند ( البته این از بدیهای آنها است ) از دیگر غذاهای مورد پسند آنها میتوان به جلبک دريايی خشک شده،کاهو،تخم ميگوی آب شور و غذای خشک اشاره کرد

 

نگهداری :

روش نگهداری آنها بسیار ساده و راحتمیباشد و چون همه چیز خوار هستند میتوان از اناع غذاهایی که در بالا گفتم استفاده کرد . یکی از مشکلاتی که در مورد این ماهی وجود دارد این است که به دلیل پر خور بودن باید *****اسیون آکواریوم قوی باشد و هر چند وقت یکبار آب کف را سیفون کرد و حتی با تعویض کامل آب هم مشکلی ندارد و میتواند تا درجات بالای نیترات را تحمل کند .

 

رنگ :

رنگ این ماهی با توجه به غذایی که میخورد تغییر میکند . در کل ببدن این ماهی از چند رنگ شامل سبز ، بنفش ، سیاه ،زرد ، قهوه ای ،و در ناحیه ی شکمی سفید میباشد

اگر در رژیم غذایی این ماهی گوشت زیاد باشد رنگ بنفش و قهوه ای این ماهی نمای بیشتری پیدا میکنند و اگر رژیم سبزیجات باشد رنگ سبز و زرد نمای بیشتر پیدا میکنند.

 

تشخیص جنسیت:

این ماهی ها دارای شکمی سفید هستند که در ماده ها این لکه سفید فقط در زیر باله ها ی پائینی میباشد و لی در نرها از زیر آبششها شروع شده و تا مخرج تناسلی ادامه میابد

 

 

عکس هایی ا این ماهی

 

 

 

 

 

 

[mani24 29665]

ماهی دیسکاس

دیسکویس از خانواده سیچلایدها بوده و بومی آمریکای جنوبی می باشد. این ماهی ها تا حدود 18 – 15 سانتیمتر رشد می کنند.

 

درجه حرارت مناسب برای دیسکوس حدود 30 – 25 درجه بوده و آب آنها نیز باید تا حدودی اسیدی باشد. اگرچه دیسکوس ها ماهیان صلح جویی هستند ولی نگه داری آنها بصورت جداگانه در تانک توصیه می شود زیرا دمایی که آنها نیارمند آن هستند از دمای قابل تحمل بسیاری از گونه ها بالا تر است. با وجود این بهتر است به ماهیان صلح جو و گرما دوست چون تترایل کاردنیال، لوچ دلقک و … نگه داری شوند. دیسکوس ها نباید با آنجل هایی که از بیماری انگلی رنج می برند نگهداری شوند. دیسکوس ها باید در تانکهای بزرگ و دراز با کف پوش نرم و لایه ای از گیاهان شناور به منظور کنترل و کمتر کردن نور نگهداری شوند. سنگ و یا صخره ها نباید به قدری بزرگ باشند که فضای شنا کردن را از آنها بگیرد. توجه ویژه ای نیز باید به کیفیت آب نمود. تعویض مرتب قسمتی ازآب یکی از نیاز های اساسی این ماهی هاست. غذای مناسب این ماهی شامل کرم خونی زنده، لاروپشه، کرم خاکی، کرم سفید، گوشت میگو و (پودر)اسپیرولینا (برای افزایش رنگ آنها)می باشد . دل گاو و یا غذا های شیمیایی می توانند از جمله گزینه های ذخیره و تفریحی باشند. غذا های گیاهی همچون اسفناج نیز می توانند مورد استفاده قرار گیرند ولی باید توجه داشت که نباید محتوای اصلی غذای آنها را تشکیل دهد. به دلیل این که تشخیص جنسیت آنها تا حدی مشکل است، بهترین راه داشتن 6 – 4 ماهی کوچک برای انتخاب جفت می باشد.

 

اگر آنها در شرایت مطلوب نگهداری شوند( آب نرم و کمی اسیدی با تعویض هفتگی مقداری از آب ) دیسکوس ها راحت تر در آکواریوم تکثیر خواهند شد ولی باز هم تکثیر آنها امری مشکل است. بچه ها در هفته اول با ماده ی لزجی که از بدن والدین ترشح می شود تغذیه می شود.

 

روشهایی برای انتخاب دیسکوس سالم و مناسب:

 

- اولین گام نگاه کردن به دیسکوس ها در ماهی فروشی است. آیا ماهی ها فعال هستند و در گوشه ای پنهان نمی شوند؟ دیسکوس هایی که مریض هستند و یا شوک بدانها وارد شده تیره تر و کمرنگتر می شوند.

 

- چک کنید و ببینید آیا ماهی مریض و یا مرده در تانک آنها وجود دارد. اگر چنین بود از انتخاب ماهی از آن تانک خودداری کنید.

 

- نشانه هایی از دارو در آب آکواریوم بدین معنی است که دیسکوس ها مریض هستند یا تازه از یک مریضی باز گشته اند.

 

- آیا زخم ها و یا جراهاتی روی بدن ماهی وجود دارد؟

 

- آیا آبشش ها کوتاه و یا نافرم نیستند؟ ( رویه های آبشش باید بطور کامل آبشش را بپوشانند.) همچنین تنفس سنگین را نیز چک کنید.

 

- چشم ها باید ساف و شفاف باشند. باید از دیسکوس هایی با چشمان کثیف – کدر و تار دوری کنید.

 

- از ماهی هایی با اسکلت بندی کج و نافرم اجتناب نمایید.

 

- نگاهی دقیق به ماهی ها کنید و از عدم وجود هر گونه انگل خارجی بر روی بدن ماهی ها اطمینان حاصل کنید.

 

- همچنین اگر ممکن باشد از فروشنده بخواهید که به آنها غذا بدهد و مشاهده کنید که آیا اشتهای کافی و مناسب دارند.

 

- از خرید ماهی هایی که باله های نازک و لاغر دارند خودداری کنید. این مورد می تواند از وجود انگل های خارجی ناشی شود.

 

- دیسکوس سالم باید دارای پیشانی عریض و بزرگ باشد.

 

- از ماهی هایی که پولک های کامل و مرتب ندارند دوری کنید.

 

- اطمینان حاصل کنید که اندازه چشم ها در مقایسه با بدن بزرگ نیست. این حالت نشان دهنده عدم رشد کامل ماهی می باشد. ( سن ماهی نسبت به اندازه آن بیشتر است.)

 

- دیسکوس باید اندامی گرد داشته باشد.

 

- از خرید ماهی هایی که باله هایشانم را جمع می کنند خود داری کنید.

 

نکاتی برای بعد از خریداری دیسکوس:

 

- سعی کنید ماهی جدید را قرنطینه کنید.

 

برای جلوگیری از انتقال بیماری از مخلوط کردن ماهی هایی که از منابع مختلف خریداری کرده اید خود دار کنید.

 

- دیسکوس های جوان باید چندین بار در روز تغذیه شوند تا رشد صحیحی داشته باشند.

 

- تعویض منظم آب در داشتن ماهیان سالم کمک شایانی می کند.

 

-از تغذیه دیسکوس با کرم توبی فکس جدا خودداری کنید.

 

[mani24 29665]

معرفی خانواده گربه ماهیان=کوریدوراس - وارانه - شیشه ای - مکنده و ...

کوریدوراس ها از دسته ماهیان کت فیش هستند . به طور کل آنها بسیار ریز و صلح طلب هستند . برای نگهداری هرچه بهتر از آنها باید به طور گروهی و دسته ای نگهداری شوند . کوریدوراس ها دسته جمعی هستند و خیلی دوست دارن به دسته ای شناور از نوع خودشان بپیوندند . پیشنهاد میشود به هیچ وجه ممکن کمتر از ۳ از آنها را نگهداری نکنید . گاهی شما که برای مدتی کوتاه است این ماهی را خریداری کردید ، دیده اید که چند تا از آنها در یک خندق مانند و گودال جمع شده اند و هیچ حرکتی نمی کنند . در بعضی از این شرایط شخص گمان میکند که ماهی مریض شده و یا دچار ضربه خوردگی شده است و از داروهای موجود استفاده میکند . خیر . کوریدوراس ها بعد از جستو جویی که در آکواریوم و لا به لای سنگها میکنند ، خسته می شوند و برای مدتی استراحت میکنند . آنها در کف آکواریوم و روی سنگها هستند و از مفساد غذاها و باقی غذای خورده نشده ی ماهیان استفاده می کنند . انها نظافت چیان رایگان هستند که در اکواریوم شما فعالیت میکنند و تا حد بسیار زیادی می توانند از آلوده شدن آب و خود آکواریوم جلوگیری کنند . ولی به این منظور نیست که آنها تا ابد آکواریوم را نظافت می کنند .

تولید مثل کوریدوراس ها چندا کار سختی نیست . فقط برای تولی مثل آنها باید آب آکواریوم مناسب و تمیز و دارای استادارد باشد . برای تولید مثل کوریدوراس ها چند عدد برای جنس نر برای چندین جنس ماده کافی است . در هنگام جفت گیری ماهی نر در کنار ماهی ماده حرکت می کند و آن را برای تخم ریزی تشویق می کند . نحوه ی تخم ریزی بدین شکل است که ماهی ماده محلی گود را برای تخم ریزی انتخاب میکند و تخم ها را رها مکند و هر تخمی که توسط ماهی نر بارور می شود به سطح آب می آید . تعداد تخم های کوریدوراس ها متفاوت است و آنها به نوزادان خود عشق می ورزند .

در میان گونه های متفاوت این ماهی ، کوریدورای برنزه ای از همه محبوب تر است . کوریدوراس پاندا از انواع دیگر هم بزرگتر و هم وحشی تر است . کوریدوراس خشن ، کوریدوراس راهزن و کوریدوراس فلفلی هم میتوانند از جمله ماهیان قابل نگهداری شوند . نگهداری از کوریدوراس ها بسیار آسان است و آنها خود را با هر شرایطی وقف میدهند .

 

 

اما : این ماهی از خانواده ی Callich thydae است و قابل نگهداری با تمامی ماهیان آکواریومی و بغیر از ماهیان گشتخوار قابل نگهداری هستش . PH مناسب برای این ماهی تاثیر چندانی در کار و فعالیت او ندارد ولی بهتر است در محدوده ی ۶.۵ الی ۷ باشد . دمای مناسب برای این ماهی ۲۷ درجه است ولی قادر اند دمای ۱۸ درجه و ۳۲ درجه را برای مدتی تحمل کنند . در ایرن این ماهی به کفخوار معروف است و قیمت معمولی آن از ۵۰۰ تومان تا ۸۰۰ تومان هم میرسد . ولی بهترین نوع کوریدوراس های پرورش یافته در ایران کوریدوراس جولی است که قیمتی بالغ بر ۱۵۰۰ الی ۲۰۰ تومان دارد .

[mani24 29665]

ماهی سیلور اروانا

آروانای نقره ای(Silver Arowana)

آرواناها ماهیان بزرگ ، شاهانه و با ابهت ، با پولک های بزرگ و مرواریدوار هستند . این خانواده ( خانواده ی Osteoglossidae ) در دوره ی ژوراسیک ( Jurassik ) پدیدار شده اند و به نظر می رسد که در 150 میلیون سال اخیر تغییرات اندکی داشته اند . آنها گروهی منحصربه فرد و برجسته از ماهی ها هستند و اغلب در تجارت ماهیان زینتی بیشتر مطالبه شده و مشتریان فراوانی دارندذ . تا این ، تنها 3 مورد تخم ریزی در اسارت این ماهی سندیت پیدا کرده است .

آرواناها یکی از با ارزش ترین ماهیان تزئینی هستند که قیمت به صد و یا هزاران دلار می رسد . اسم چینی این ماهی Dragon fish = هیولا ماهی God fish باعث ایجاد شبهاتی در مورد اسرار و رموز با این ماهی ها میگردد .

آروانای نقری ( Osteoglessum bicirrhosum ) که بومی آمریکای جنوبی است مشهورترین عضو این خانواده قدیمی یعنی آروانا است . از این خانواده تنها گونه های نقره ای و سیاه می توانند با مجوزهای سخت گیرانه و مشکل حمل و نقل و صادر شوند . گونه های قرمز و طلایی آرواناها در خطر انقراض می باشند و تنها در بازار سیاه است که میتوان آنها را بدست آورد . با این وجود تنها جائی که میتوان این ماهی ها را راحتتر بدست آورد جنوب شرقی آسیاست و آن بدین دلیل است که سود سرشار آن جریمه های مالی این کار را جبران می کند . یک عدد آروانای طلایی در بازار سیاه اندونزی قیمتی بالغ بر $1400 دلار دارد .

در سال 1991 ما به تانکی که 240 سانتیمتر بود 12 بچه آروانا که حتی در بعضی از آنها کیسه ی زرده مشاهده می شد افزودیم . تانک دارای سیستم تصفیه آب و همچنین سرپوش توری بود . داشتن سرپوش یکی از مهمترین نیازها است زیرا این ماهی ها صرفنظراز اندازه و سن انها از تانکشان بیرون خواهند پرید . بنابراین تانکشان " همیشه " باید پوشیده باشد . ماهیان پشه خور و مولی ها نیز به عنوان غذا به تانک افزوده می شوند . تنها 5 عدد از 12 آروانا توانستند این دوره ی 3 ساله را طی کرده و به بلوغ جنسی برسند .

5 ماهی زنده مانده و هم اکنون در حدود 120 سانتیمتر هستند که به نظر می رسد max سایز آنها باشد . با این وجود در این ماهی ها متناقض و ناجور است . البته سایزهای آکواریمی آن تا حدود 60-70 سانتیمتر رشد می کنند .

آرواناها در مورد شرایط آب خود بسیار نکته بین و حساس نیستند برخلاف سایر ماهیهای حوزه آمازون آرواناها به آب سبک و اسیدی برای پرورش موفق نیاز ندارند .ما تغییرات مفصلی را در خصوص دمای این ماهی منظور نکردیم و اغلب دمای آن ثابت و حدود 60 درجه فارنهایت بود . PH و سختی آب نیز زیاد مودر توجه دقیق قرار نگرفت ولی سختی اب نیز تقریباً در حدود 60 میلیمتر در لیتر میزان شده بود . PH نیز اغلب ما بین 8-7 بود . با این وجود تأکید ما بر تمیزی آکواریم بخصوص در دوران بلوغ و تخم ریزی بود . اعتقاد ما بر استفاده از غذاهای زنده یا تمیز کردن آکواریم پیوند خورده بود .

به محض اینکه این ماهی نشانه هایی مبنی بر نزدیک شدن دوران بلوغ را عرضه داشتند ، آنها از مرکز تحقیق و پرورش Mariculture به انستیتویی در هاوایی منتقل شدند . ابتدا این ماهی ها از 60 به حدود 75 سانتیمتر رشد کردند .

در طول تابستان نشانه هایی آشکار از تکامل یافتن تخم دان در 2 تا از آرواناها بروز یافت . و نیز نشانه های رفتاری مبنی بر جفت یابی مشهود گشت .

این ماهی ها پرورش دهندگان بچه های خود می باشند ، به خصوص نرها کم تخم ها و یا بچه ها را حداقل برای مدت 2 ماه در دهانش نگاه پی دارد . قطرتخم ها 5-4 میلیمتر است . بچه ها نیز 7-5 سانتیمتر می باشند و حدود 30-12 عدد می باشند . والدین باید سریعاً از بچه ها جدا شوند . این عمل میتواند با بازکردن و جستجوی دهان پدر صورت پذیرد . البته اگر والدین از بچه ها نگهداری می کنند نیازی به جداسازی نمی باشد ، حتی جداسازی می تواند باعث وارد شدن لطمات روحی به والدین گردد . ولی اگر نشانه هایی مبنی بر خورده شده تخم ها و یا نوزادان توسط والدین مشاهده گردد سریعاً باید از هم جدا گردند . برخی از پرورش دهندگان مزیت هایی را در جداسازی والدین و تخم ها ذکر می کنند که شاید مهم ترین انها تسریع زمان تخم ریزی بعدی است .

با غذاهایی چون آرتمیا و نوزادان ماهیان و نوزادان ماهیان زنده زا بچه آرواناها به سرعت رشد می کنند . نگهداری تعداد زیادی آروانا در یک مکان ممکن است منجر به زدوخورد بین آنها و در نهایت کاهش تعداد آنها گردد ، بنابراین بچه ماهی ها باید فضای کافی برای رشدشان در اختیار داشته باشند . روش معمول نگهداری 12 بچه آروانا در تانکی به درازی 240 سانتیمتر است . آنها باید در تانک های بزرگ و یا حوضچه ها پرورش یابند و در آن مکان نیز باید بزرگترین ماهی باشند . در صورت نگهداری چندین آروانا مشکلی که ممکن است پدیدار گردد ، درگیری آنها می باشد . برای جلوگیری از امر فوق میتوان از ماهی دیگری بعنوان هدف استفاده کرد . برای مثال از یک گلدفیش 15 سانتیمتری بعنوان هدف استفاده می شوند و با قرار دادن آن در تانک حاوی آروانا دیگر آرواناها توجهشان با همنوعانشان قطع و یا کم می شود.

 

[mani24 29665]

معرفی ماهیان شبیه شربت=انواع بارب - دانیو - تایگر - لوچ - شارک ها - مار ماهی پلنگی -

نام علمی ماهی : Botia macracantha

نام عمومی ماهی : لوچ دلقک

خانواده : Cobitidae

خاستگاه : سامارتا , بارنیو و Indonesia

PH : 7 ( تقریبا خنثی )

دما : 26-30 درجه سانتیگراد

غذا : همه چیز خوار : غذای زنده, دل گاو, غذای فریزی و خزه دریایی

اندازه تانک مورد نیاز : 80 گالن

سطح شنا : معمولا در کف آب

رفتار و نوع تولید مثل :

این ماهی بسیار خجالتی است و جزو ماهیان شب زیست است .تخته سنگها و غارها و لوله های پلاستیکی محیط بسیار خوبی برای مخفی شده لوچ است . اما سرانجام لوچ شما یاد می گیرد که از مخفیگاه خود بیرون بیاید .

این ماهی بندرت در اسارت تکثیر شده است . ماهی ماده نسبت به نر لاغر تر است و همینطور ماهی نر باله انتهایش بزرگتر است .

در زير هر دو چشم زائده اي تيغ مانند موجود است كه هنگام در گيري از آن استفاده مي كند . و جزو ماهياني است كه به پهلو مي شود و اين رفتار را نبايد ناشي از بيماري دانست . داراي لبهاي ضخيم و 3 تا 6 سبيلك حسي . اندازه در طبيعت تا 30 سانتي متر هم مي رسد اما در آكواريوم به اين اندازه رشد نمي كند .

از خانواده اين گونه مي توان از لوچ نيم نوار ، لوچ راه راه ، لوچ هوا شناس ، و لوچ خار دار را نام برد .

[mani24 29665]

جک دمپسی

جک دمپسی – Jack Dempsey :

 

 

 

این ماهی از لحاظ سیستماتیک در راسته سوف ماهیان و خانواده سیکلیدها و جنس سیکلاسوما قرار میگیره . نام علمی این ماهی Cichlasoma octofasciatum ست . واژه octofasciatum به معنی هشت خط هست و اشاره به 8 نوار تیره عرضی داره که روی بدن ماهی کشیده شده . این ماهی در بازار ایران اسامی گوناگونی داره مثل سیکلید کله قویی !

برای دیدن عکس در اندازه اصلی اینجا کلیک کنید . اندازه اصلی 639x520 پیکسل میباشد

 

 

 

 

 

 

ماهی جک دمپسی یک ماهی رنگارنگ زیبا ست . هر چند که استرس می تونه رنگ این ماهی رو تحت تاثیر قرار بده و به خاکستری یا سیاه دگرگون کنه ؛ اما اگر در شرایط خوبی نگهداری بشه واقعن زیباست و رنگی دیدنی داره ؛ زمینه ای تیره با نقاط بسیار زیبا و درخشان مثل جواهر ! بعضی از انواع این ماهی هم کمیاب هستن و همین کمیاب بودن باعث افزایش قیمت جهانی اونها شده .

 

این ماهی در اصل بومی آمریکای مرکزیه . دمای 22 تا 30 درجه سانتی گراد رو تحمل کرده ولی 25 تا 28 درجه برای زیستش مناسب تره .p.H خنثی و در محدوده 7 تا 8 مناسبه . طول عمر این ماهی بیش از 10 سال گزارش شده . طول ماهی تا 20 سانتی متر هم میرسه و در این اندازه آماده تولید مثل میشه . ماهی جک دمپسی در زیستگاه طبیعی از کرم ها ، سخت پوستان ، حشرات و ماهیان کوچک تغذیه می کنه . ولی در آکواریوم میشه با غذاهای مختلف تغذیه ش کرد و از این لحاظ ماهی سخت گیری نیست . در زمان نوزادی باید اونها رو با آرتمیاهای زنده درشت و کرم خاکی زنده تغذیه کرد . از غذا های خشک و فریز شده از کرم توبیفکس ( مکعب های کوچک ) استفاده میکنن . همینطور کرم خونی منجمد . بهتره که از غذاهای شرکت تترا که بصورت پولکی یا Flake و گرانول برای این نوع ماهی ها بنام تترا سیکلید تهیه شده استفاده کرد !

 

 

 

- تفاوت ماده و نر و شیوه تولید مثل سیکلید جک دمپسی :

 

سن بلوغ جنسی این ماهی در شرایط نرمال در حدود یک سالگی و به طور کلی زیر 15 ماهگی پس از تولد رخ میده و پس از بلوغ می تونه چند بار در سال تخم ریزی کنه . این ماهی بین 500 تا 800 تخم میریزه . رفتار تولید مثلی ماهی جک دمپسی مانند رفتار کلاسیک بیشتر سیکلید هاست .این ماهی یکی از ساده ترین ماهیان برای تکثیر شناخته میشه . در موقع تکثیر بهترین دما سیکلید ۲۶ درجه سانتی گراد هست . نر ها معمولا بزرگ تر ، رنگین تر و دارای باله دمی و مخرجی دراز تری هستن . همچنین در نرهای مسن تجمع بافت چربی بیشتری رو میشه در ناحیه سر مشاهده کرد و به همین جهت در ایران به این ماهی گاه کله قویی هم گفته میشه !

 

 

 

- رفتار شناسی ماهی جک دمپسی :

 

ماهی جک دمپسی ماهی شرور و ستیزه جوو نا آرومیه و معمولن تند خوییش رو با جوئل فیش یا جواهر ماهی مقایسه میکنن . البته گاهی خجالتی به نظر میآد و اگر در دکور آکواریوم غارهایی برای مخفی شدن این ماهی درست کنید ، بیشتر ترجیح میده که در این پناهگاه ها استراحت کنه . نگهداری ماهیان نر این گونه با هم در یک مخزن مشکل سازه ( مگر اینکه مخزن خیلی بزرگ باشه ) در ضمن معرفی ماهی ماده غیر بالغ یا غیر آماده به مخزن حاوی نر بالغ در زمان تولید مثل ممکنه باعث مرگ ماهی ماده به وسیله ماهی نر بشه ؛ از طرفی ، وقتی یک نر و ماده آماده با هم جفت شدن ، آکواریوم محیط نا امنی برای سایر ماهیها ( چه از این گونه و چه سایر گونه ها ) بوجود میاد چون با نزدیک شدن ماهی های دیگه به محل تخم ریزی دمپسی ها ، سرنوشتشون مرگ یا آسیب های جدی خواهد بود . برای تخم ریزی ، ابتدا سنگ صاف و صیقلی ای مثل یک تکه سرامیک رو در داخل آکواریوم اونها قرار میدیم . والدین اقدام به پاک نمودن سطح اون می کنن . سپس تخم ریزی و لقاح انجام می شه . طول دوره انکوباسیون ( یعنی زمانی که طول می کشه تا نوزادان از تخم خارج بشن ) سه روز بوده و پس از اون والدین نوزادان رو در گودالی که از قبل در کف ماسه های آکواریوم حفر کردن میبرن و در اونجا ازشون مراقبت میکنن !

 

 

 

معمولا ماهی ها هر روز یا یک روز در میون گودال جدیدی ساخته و بچه ماهیان رو به اونجا منتقل می کنن و این کار تا روز دهم تولد یعنی تا زمانی که شنای آزاد بچه ماهیان شروع می شه ادامه پیدا میکنه ! نکته مهم در پرورش این ماهی ها اینه که دمپسی ها از تخم ها و نوزادان به شکل بسیار مطلوبی مراقبت میکنن و مراقبت از نوزادان بین ماهی نر و ماده تقسیم می شه . رفتار این ماهیها با فرزندان به حدی دوستانه ست که پرورش دهنده ها یک جفت از این ماهی ها رو در آکوآریوم بسیار بزرگی قرار میدن تا وقتی بچه ها بزرگ شدن جای کافی برای همه ماهی ها وجود داشته باشه و بینشون نزاع در نگیره ! پدر و مادر بچه ها رو بصورت گروهی اداره میکنن و از پراکنده شدن اونها جلوگیری می کنن تا با این کار بتونن مراقبت بهتری ازشون بعمل بیارن . بچه ماهیها تا زمانیکه به سن بلوغ نرسیدن می تونن با پدر و مادر در یک مخزن به خوبی زندگی کنن .

 

در مورد دکوراسیون دلخواه این ماهی باید گفت که جک دمپسی و بسیاری از سیکلید ها با کندن زمین و خارج نمودن گیاهان از بستر باعث تخریب اونها میشن . بهترین محل برای اونها آکواریومی صخره ای با تکه های کنده درخت و نوز ضعیف هست . همچنین ریشه های زیر آبی و تکه های چوب در زیستگاه طبیعی اونها فراوونه و میشه با اضافه کردن چنین اجسامی به آکوآریوم در طبیعی تر کردن محل زندگی اونها اقدام کرد . از کوزه های سفالی هم لذت میبرن ولی باید اندازه کوزه رو بزرگ بگیرین چون این ماهی ها به سرعت بزرگ میشن ! استفاده از گیاهان طبیعی فایده ای نداره چون عادت کند و کاو سیکلیدها در نهایت به نابودی گیاهان ختم میشه ! بهتره از گیاه پلاستیکی استفاده بشه تا طبیعی ! ماهی هایی که در صورت اجبار میتونید با دمپسی ها نگهداری کنید شامل انواع سیکلید ها ، گربه ماهیان ( لجن خوار یا کت فیش ) ، شارک ها ، نایف و ماهیانی از این قبیل استفاده کرد ولی نباید فراموش کرد که هم مخزنی های ماهی جک دمپسی باید هم اندازه و یا بزرگ تر از خودشون باشن . هر چند جک دمپسی معمولن ماهی شروریه و سازگاريش با ماهيان ديگه تصادفیه . معمولن بعد از معرفی جک دمپسی به آکواریوم عمومی ، بايد يک هفته تا ده روز به دقت رفتار اين ماهی رو تحت نظر قرار داد تا اتفاق ناگواری رخ نده . همینطور از اونجایی که جک دمپسی در کف آکواریوم گودال ایجاد می کنه ، آب کدر شده و به همین دلیل نیاز به وجود ***** های مناسب در مخزن هست .

[Hamid Ghobadi 12840]

مانی جان اگر سوالی داشتیم از خودت بپرسیم؟!

[mani24 29665]

اسکار –

Oscar

:

 

یکی از محبوب ترین ماهی های آکواریوم در رده گوشتخوارها به حساب میاد که خیلی مورد توجه آکواریومیست های حرفه ای قرار میگیره . ماهی اسکار بومی آمازون , پاراگوئه و شرق ونزوئلا ست. این ماهی از خانواده

Chichlidae

و با نام علمی

Astronotus ocellatus

شناخته میشه

.

 

 

شاید در نگاه اول ظاهر خشن و پر هیبت و ترسناکش افرادی که دارای روح لطیفی هستن رو منصرف کنه از خرید چنین ماهی ای , اما دونستن اینکه این ماهی یکی از باهوش ترین و دست آموز ترین ماهی های آکواریوم به حساب میاد , باعث شده که جزو پر طرفدار ترین ماهی ها شمرده بشه . از خصوصیات ماهی اسکار اینه که کاملن دست آموز میشه و صاحب خودش رو از غریبه تشخیص میده . وقتی شما به ماهی خودتون غذا میدین , بعد از مدتی ماهی فقط وقتی که شما جلوی آکواریوم می ایستین به سمتتون میاد و هر کس دیگه ای که قصد غذا دادن به اونها رو داشته باشه , بهش توجهی نمیکنه حتا وقتی گرسته باشه ! وقتی که این ماهی ها بزرگ میشن میتونید سطح بدنشون رو نوازش کنین و از نوازش شدن لذت میبرن . از طرفی ماهی هایی هستن با هوش خیلی بالا . گاهی اوقات از سیستم پنهان سازی غذا استفاده میکنن و طعمه ها رو در جایی مخفی میکنن و سر فرصت اونها رو میخورن . شکارچی های خیلی ماهری هستن و به سادگی هر نوع ماهی کوچکی رو صید میکنن . از نوزادانشون مراقبت میکنن و خیلی دوست داشتنی هستن . از این نظر این ماهی ها پر طرفدار شدن . شرایط نگهداری اونها تقریبن ساده ست و ماهی های خیلی مقاومی هستن در مقابل بیماریها و در صورتیکه در شرایط خوبی نگهداری بشن و از نظر تغذیه و بهداشت رعایتشون رو بکنید , خیلی زود بزرگ میشن و بعد از یکی دو سال آماده برای تولید مثل . بهتره بصورت گروهی نگهداری بشن در دسته های 3 تا 4 تایی یا بیشتر تا خودشون جفتشونو انتخاب کنن . این ماهی ها از سن 2 سالگی بالغ میشن و آماده تخم گذاری . یعنی اندازه اونها باید تقریبن بین 15 تا 20 سانتیمتر برسه . دمای 24 تا 28 درجه رو میپسندن و در دمای 28 درجه تخم ریزی میکنن و کمتر از این دما رو نمیپسندن و عوض کردن قسمتی از آب آکواریوم با آب تازه محرک خوبی برای تولید مثل اونها به حساب میاد .

نکته بسیار جالب در این ماهی ها اینه که با دکوراسیون آکواریوم مشکل دارن و اگر از دکور آکواریوم خوششون نیاد و یا خیلی شلوغ باشه , اونو به هم میریزن و گاه دیده شده حتا قطعات پلاستیکی گیاهان رو از آکواریوم به بیرون می اندازن . نسبت به اکسیژن آب حساس هستن و اگر اکسیژن آب کم باشه سریع عکس العمل نشون میدن و به پهلو مایل میشن ! نسبت به شوک و استرس شدید هم حساس هستن و در این صورت دچار سکته میشن و لبهاشون کج میشه که ارزش اقتصادی خودشونو از دست میدن . پس باید خیلی مراقب باشید تا به این ماهیها شوک وارد نشه . همینطور , این ماهی ها وقتی که میترسن رنگشون عوض میشه و به پهلو روی ماسه ها دراز میکشن , این حالت در زمانی اتفاق می افته که قصد گرفتن اونا رو با تور دارین ! آکواریومی که مناسب برای اونها باشه , آکواریومی بزرگ با فضای باز برای شنای ماهی و تزئینات صخره ای و کنده های درخت و آبی کمی اسیدی با تهویه دائم آب هست . ریگ های نسبتن درشت و تکه سنگهای درشت و صیقلی .

pH

مورد نیاز این ماهی 6 – 7.5 و

dH

آب 5 – 15 هست . موقع تخم گذاری بهتره از یک تکه کاشی تمیز و براق یا یک تکه سنگ مرمر صاف استفاده بشه و در کف آکواریوم قرار بدید تا ماهی تخم ها رو روی اون بذاره . وگرنه ماهی ها خودشون اقدام به تمیز کردن سطح سنگها یا حفر گودال در ماسه میکنن و سپس شروع به تخم گذاری میکنن . در این شرایط هیچ ماهی ای نمیتونه به لانه اونها نزدیک بشه و پدر و مادر به شدت از تخم ها مراقبت میکنن .

باید بدونید که برای تحریک اسکارهای به تخم گذاری باید

pH

آب

7.5

و سختی آب

10

و دمای آب 28 درجه و آکواریومی با گنجابش 200 لیتر لازمه وگرنه تخم نمیگذارن . تخم ها بعد از 3 تا 4 روز شکفته میشن و نوزادان تا مدت 2 روز بی حرکت باقی میمونن و بعد از اون از کیسه زرده تغذیه میکنن . بعد از یک هفته لازمه روزانه 4 بار با آرتمیا و در هفته های بعد از دل چرخ شده گوسفند تغذیه بشن . این ماهی ها گوشتخوار و مهاجم هستن و بهتره فقط با ماهی های گوشتخوار نگهداری بشن . برای سلامتی اونها خوبه از ماهی های رودخانه ای ریز در هفته یک تا دو بار استفاده بشه . البته بهتره از قبل طعمه ها رو در ماده ضد عفونی کننده به مدت یک ساعت قرار بدید و بعد به آب ماهی ها بندازید تا اگر حامل بیماری باشن , از بیمار کردن اسکارها جلوگیری به عمل بیاد . گاهی اوقات غذاهای گیاهی مثل گلوله خمیر نان جو و اسفناج هم میخورن . اما غذای اصلی اونها قطعات درشت گوشت و دل گاو و میگو و حتا گوشت صدف هست . ماهی سیکلید گورخری میتونه در کنترل *****کاری اسکار نقش مهمی رو ایفا کنه و خوبه این دو ماهی در کنار هم نگهداری بشن تا از حالت تهاجمی و کنجکاوی اسکارها کم بشه . اسکارها رنگهای متفاوتی دارن . سفید و صورتی و زرد و ببری و قرمز و حتا باله پروانه ای و مسی رنگ . میتونید رنگهای مختلف اونها رو با هم نگهداری کنید . راههای تشخیص جنسیت اسکار کمی مشکل و در سن بلوغ فهمیده میشه :

ماهی نر :

- قوز روی سر بلندتر از ماده ست .

- دهان بزرگتر و لبها پهن تر از ماهی ماده ست .

- نوک لوله اسپرم در مخرج دوکی شکل و قلمو شکله .

[mani24 29665]

رامیرزی (Mikrogeophagus ramirezi) یا (Ram cichlid)

رامییزی ریزه میزه ramirezi

 

رامیزی یکی از زیباترین و در عین حال آرامترین سیچلایدهای در اندازه کوچک میباشه

 

دارای نام علمی Microgeophagus ramirezi هست

 

و در ایران به نامهای رامیزی-رامیزیا و در دیگر نقاط به همین نام رامیزی -بولو-گلد-جرمن رم و همچنین سیکلید پروانه ای شهره است

 

این ماهی میتونه به 7.5 سانتیمتر برسه

 

بومی آمریکای جنوبی همیشه سر سبز و ریو اوریوناکو و قسمتهای از کلمبیاست

 

1 جفت از آن حداقل به 50-60 لیتر آب احتیاج دارند

به آبی با کیفیت بالا سافت تا کمی اسیدی نیازمندند و شرایط فاکتورهای آبی آنها مانند دیسکاس ماهیان هست

 

نرها معمولا کمی درشتر و خوشرنگتر و همچنین در باله پشتی در شعاع 1-2 ((اوایل باله پشتی))دارای باله بلندتر و گسترده تری نسبت به ماده ها میباشند و ماده ها معمولا نسبت به نرها کمی کوچکتر و در هنگام زاد و ولد در قسمت زیرین آنها میتوان نقاط مایل به صورتی را مشاهده کرد

 

دارای رژیم غذایی گوشتخوار میباشند و من خودم بهشون کرم خونی و گاهی دل ریز شده میدم((به غذا های زنده ریز از جمله آرتمیا لارو پشه ها و... علاقه فراوانی نشان میدهند))

 

برای تخم گذاری آنها باید 1 سطح صاف مانند سنگ صاف یا چوب آماده و آنها را خوب تغذیه کنید گاهی ممکنه که رامیزیای ریزه میزتون 1 گودال تو شنها بکنند و تخمهاشون رو اونجا بزارند که بعدا خودشون روی 1 سطح صاف تخمهارو منتقل میکنند در این هنگام جفت والدیت از تخمها محافظت میکنند ولی ماهی نر نسبت به هر جسم متحرکی اطراف محل تخمگذاری بشدت واکنشی تا سر حد مرگ نشان میدهد

بزرگ کردن بچه ها کمی صبر و حوصله میخواهد.....

 

توجه کنید این رامیزیای زیبا رو با هر ماهی همخونه نکنید چرا که با سیچلیدهای دیگر اکثرا نمیتونه بسازه منجر به مرگ یا گوشه گیریش میشه و با دیسکاس ماهیم بعد از 1 مدت بخاطر خلق و خوی سیچلاید بودنش کمی قلمروطلب میشه((بخصوص در وقت تخمگذاری)) و دیسکاس شما نمینونه از عهدش بر بیاد

 

با رامیزی میتونید گیاه طبیعی رو بخوبی نگه دارید

 

در آخر اینکه سعی کنید آب رامیزیاتون کریستاله باشه و سیفون و تعویض منظم آب از یادتون نره و((نیتراته آب تانک را بین 25-50 و زیر 25 میلی نگهداريد)) تا رامیزیای زیبا داشته باشید

[mani24 29665]

سکار (معرفی تکمیلی)

ماهی اسکار سلطنتی

 

اسکار سلطنتی با ابهت ترین، جذاب ترین و پرطرفدار ترین ماهی آکواریم بحساب می آید. برای تکثیر و پرورش اسکار نکات مهم و فراوانی را باید همواره در نظر داشت .

اگر یک جفت اسکار جوان و سرحال که تازه همدیگر را انتخاب کرده اند و با هم جفت شده اند را با یکدیگر در یک آکواریم نگهداری کنید. خیلی زود شاهد تخم ریزی آنها خواهید بود. اسکار دوست دارد تخمهایش را در کف و روی سطحی صاف بریزد. تخمهای اسکار چسبندگی دارند و به شکل گرد و قهوه ای رنگ و هر عدد آن تقریباً اندازه یک عدد ماش است. در کف آکواریم بهتر است یک تخته سنگ صاف قرار دهید. ( بهتر است تخته سنگ از جنس مرمریت یا گرانیت باشد که تخمها را خراب نکند. سنگهای گچی یا آهکی تخمها را فاسد می کنند. ) آکواریم باید دارای ***** مناسب، اکسیژن کافی، نور کافی باشد. به مولدین باید غذای مناسب داده شود. بهترین غذا برای آنها غذاهای زنده مثل ماهی رودخانه، بچه قورباغه و آبزیان بزرگ هستند. روزانه یکبار کاملاً آنها را خوب سیر کنید و غذاهای اضافی را از آب خارج نمایید و مقداری از آب را تعویض کنید. ( بعضی اوقات اشخاص تعداد زیادی ماهی رودخانه را در آکواریم می ریزند و آنها تعدادی را می خورند و بقیه را می کشند و رها می کنند. چون سیر می شوند و بیشتر از آن میل به خوردن ندارند، از طرفی دوست دارند هیچ مزاحمی در آکواریمشان نباشد. بعد از چند ساعت ماهی های مرده رودخانه ای در آکواریم اوضاع خرابی را بوجود می آورند. بتدریج اکسیژن آب اشکال پیدا می کند و آلودگی آب باعث تلف شدن جفت اسکار شما خواهد شد) چنانچه غذای زنده در اختیار نداشتید می توانید دل گاو یا گوسفند را تمیز کنید و به اسکارها بدهید.

اسکارهای جفت شده که در یک آکواریوم تنها هستند. خیلی زود سنگ کف را بعنوان محل تخم ریزی انتخاب می نمایند و آنرا شروع به تمیز کردن می کنند. زمانیکه نر و ماده بر روی سنگ بروند و شروع به تمیز کردن آن بکنند، لحظات تخم ریزی نزدیک می شود. که ابتدا با بیرون آمدن لوله تخم ماهی ماده از زیر شکمش که تقریبا به اندازه 3 میلیمتر خارج می شود و شکل لبه آن گرد و چاق است شروع می شود. همزمان لوله اسپرم نرم هم تقریبا به اندازه 5/1 میلیمتر خارج می شود که شکل لبه آن زوکی شکل است.

نر و ماده هر دو چند ساعت قبل از تخم ریزی بر روی سنگ با لرزش و تمیز کردن و با حالات شدید و تغییر رنگ و پر رنگ شدن شروع به آماده و تمیز کردن محل تخم ریزی می کنند.

ماهی ماده با لرزشهای مخصوصی به سطح سنگ نزدیک می شود و تخم ریزی را شروع می کند و بصورت یک خط ردیفی از اول تا انتهای سنگ تخمها را بر روی آن می چیند و چون چسبنده هستند تخمها به سنگ چسبیده می شوند. پشت سر ماهی نر با حرکات و رقصهای شادی و لذت و با لرزشهای مخصوص روی تخمها اسپرم رها می کند. و به همدیگر اعلام رضایت می کنند. این ابزارهای علاقه همراه با بوسه زدن و یا نوازش با لب به همدیگر اعلام می شود.

حدود دو ساعت این حرکات زیبا و موزون همراه تخم ریزی ادامه خواهد داشت. شادی آنها لحظه به لحظه زیادتر می شود و ابراز علاقه آنها شدیدتر و خشن تر به ظاهر می رسد، بطوریکه آب آکواریوم به تلاتم می افتد. اگر آکواریوم در پوش نداشته باشد گاهی بیرون می پرند و صدمه خواهند خورد. بنابراین حتما روی آکواریوم را بپوشانید و هرگز برای آنها ایجاد مزاحمت نکنید.

بعد از اتمام تخم ریزی ماهیها شل و بی حال بصورت مورب و کج در کنار همدیگر آرام می گیرند، در اینحالت سطح آب کف زده است و رنگ آب بر اثر تجزیه اسپرم نرم ها شیری رنگ شده است که باید قسمتی از آب تعویض یا داخل آکواریوم را ***** بگذارید تا آب دوباره شفاف و زلال شود.

از اینجا به بعد به دو طریق می توانید از تخمها محافظت کنید.

1- ماهیهای مولد را به آرامی به آکواریومی که از قبل آماده کرده اید منتقل سازید.

2- سنگ تخمها را بآرامی به آکواریومی که شرایط مناسب دارد منتقل دهید.

 

1- حالت اول:

چنانچه از تخمها مقدار زیادی توسط حرکات ماهیها در نقاط دیگر آکواریوم پاشیده شده است و امکان جابجایی تخمها نیست، در اینصورت بهتر است ماهیهای مولد را از آنجا به آکواریوم آماده دیگری بآرامی انتقال دهید (آکواریوم باید از قبل کاملا آماده و مهیا شده باشد)

 

2- حالت دوم:

چنانچه تخمها بصورت مرتب و منظم بر روی تخته سنگ چیده و چسبیده شده اند. می توانید بآرامی سنگ تخمها را به آکواریومی با مشخصات آب تخمها که از قبل آماده کرده اید منتقل سازید. در هر دو حالت تفاوتی وجود ندارد و معمولا نتیجه یکسان حاصل خواهد شد. چیزی که مهم است باید حتما تخمها از دسترس ماهیها دور شوند و آنها را با شرایط و اصول صحیح نگهداری کنید. برای آکواریوم تخمها حتما باید اکسیژن کافی قرار دهید، چنانچه آب تخمها شیری رنگ است حداقل 3 روز ***** در آکواریوم کار بگذارید تا آب را کاملا شفاف و روشن کند. می توانید در صورت تشخیص و نیاز مقداری از آب را با آب مناسب و آماده تعویض نمائید.

 

سپس به آب تخمها داروی متیلن آبی بمقدار 1/0% اضافه می کنیم. هجوم و حمله قارچها به تخمها باعث فساد آنها می شود داروی متیلن آبی علاوه بر جلوگیری از هجوم و حمله قارچها رشد باکتریهای مضر را هم کنترل و بحالت ثابت و فیکسه نگه می دارد و آسیبی به تخمها وارد نمی شود. بعضی اوقات تخمها آنقدر نزدیک به هم و گاهی هم روی یکدیگر چیده شده اند که چنانچه یک تخم مورد هجوم قارچها قرار بگیرد خیلی سریع بقیه تخمها هم با لایه های ابری سفید رنگی پوشیده می شوند، که در واقع مورد هجوم و حمله قارچها قرار گرفته اند و بدین صورت باعث فساد تخمها خواهد شد. بصورت تجربی بدست آمده است که اگر هر روز مقداری از آب تعویض و مقداری داروی متیلن آبی تازه حل شده به آب تخمها اضافه شود. در مواقعی که شرایط آکواریوم تخمها وضعیت خوبی ندارد بسیار عمل مفیدی است که نتیجه باروری و باز شدن تخمها را بالا می برد.

از آنطرف دیگر ماهیهای مولد هستند که باید آنها را بآرامی انتقال دهید و آکواریوم آنها مرتب و منظم باشد. تغذیه در تخم ریزی برای مراحل بعدی آنها نقش مهم و سرنوشت سازی دارد. باید دقت کنید آنها را ضعیف یا بیمار نکنید که در اینصورت مدتی تخم نخواهند ریخت. آنهایی که به مولدین اسکار فقط ماهی رودخانه می دهند، باید نکات را مورد توجه قرار دهند.

1- ماهیهای رودخانه ایی ممکن است حامل امراض و بیماریهای باشد که با ورود آنها به آکواریوم مولدین، خیلی زود محیط آنها را آلوده و در آنجا تکثیر و منتشر می شوند. و سپس به اسکارها منتقل خواهند شد. بنابراین حتما باید از سلامت ماهیهای رودخانه ایی اطمینان حاصل کنید.

2- می توانید به ماهیهای رودخانه ایی غذاهای مقوی و انواع ویتامینها و املاح مورد نیاز را بدهید. سپس با در اختیار گذاشتن ماهیهای رودخانه ای برای اسکارها آن ویتامینها و املاح مفید را به ماهیهای اسکار مولد انتقال دهید. که باعث تقویت و رشد و سلامت آنها شود.

 

حالا باز می گردیم به آکواریوم تخمها

تخمها در آکواریومی قرار گرفته اند که اولا آب شفاف، زلال و تمیز است.

دوما سختی آب تخمها بین 5 تا 8 درجه

DH

است.

در اینصورت معمولا سه روز که بگذرد تخمها می ترکد و شروع به باز شدن می شود. از روز چهارم روی سنگ در حالیکه از سر چسبیده به تخته سنگ هستند دم تکان می دهند که تعداد تخمهای باز شده بر روی تخته سنگ مشخص می شود. کم کم از سنگ جدا می شوند و با یک شنای کوتاه دوباره به کف می افتند. بهتر است ارتفاع آب را حداکثر به 15 سانتیمتر برسانید و اکسیژن آب به اندازه کافی باشد و تغییرات سریع برای تخمها نداشته باشید. لارو اسکار در زیر شکمش دارای کیسه زرده مجهز و کاملی است که تا چهار روز غذایش را تأمین می کند. توجه کنید چنانچه آب بر اثر تجزیه تخمهای فاسد شده آلوده شده باشد لاروها بی حال و کسل می شوند و متابولیسم (جذب کیسه زرده) بخوبی انجام نمی گیرد و ممکن است لاروها تلف شوند. در اینصورت باید اقدام به تعویض آب لاروها کنید. (آب باید آماده و مهیا باشد)

در این مدت هیچ غذایی نباید به لاروها بدهید. چنانچه تعداد آنها زیاد است بهتر است آنها را در چندین آکواریوم پخش کنید و فضای کافی برای رشد و فعالیت آنها با توجه به تمام نکات ضروری واجب در مورد نگهداری آنها را انجام دهید.

می دانید بهترین غذا برای لاروهای تازه از تخم در آمده می تواند نوزادان میگو باشد که باید از قبل تدارک دیده باشید. مقدار نوزادان میگو را باید به حساب بریزید زیرا اگر اضافه تر وارد آکواریوم لاروها بریزید، بعد از چند ساعت نوزادان میگو در آب شیرین می میرند و در آب تجزیه می شوند و باعث آلودگی و فساد آب می شوند و در نتیجه این آلودگی ها به لاروها اثر می کند و باعث تلفات آنها خواهد شد.

بنابراین غذا دادن لاروهای اسکار باید با دقت و حوصله انجام شود. چنانچه اکسیژن محلول در آب لاروهای اسکار کم باشد. خیلی زود دچار عوارض و تلفات زیادی خواهند شد. که اگر کمبود اکسیژن در آکواریوم لاروها را سریعا تأمین نکنید. خیلی از لاروها تلف خواهند شد. در مواردی که تشخیص می دهید آب لاروها آلوده شده است. بهترین راه علاج جابجایی بچه ماهی ها به مکان جدید و با آب سالم و تمیز و آماده است یا حداقل مقداری از آب آنها را باید تعویض نمائید و مقداری هم داروی متیلن آبی به آب اضافه کنید.

هر چه سطح وسیعتری برای تعداد کمتری لارو اسکار در نظر بگیرید درصد خطاهای شما کمتر بروز حوادث دارد. و دیرتر باعث تلفات آنها خواهد شد. و در نتیجه تعداد بیشتری از آنها دوران لاروی خود را با موفقیت پشت سر می گذارند. بعد از 15 روز که دوران لاروی اسکارها تمام می شود مقاومت آنها بیشتر خواهد شد و به دوران بچه ماهی وارد می شوند در این مرحله مقاومت بیشتری دارند. ایجاد شوک و استرس و تغییرات سریع در خواص و شرایط آب و کمبود اکسیژن محلول در آب اگر باعث تلفات بچه ماهیها نشود احتمال کج شدن اندامهای بدن بخصوص دهان بچه ماهیها خواهد شد. که هر چه بچه ماهیها بزرگتر می شوند کج بودن دهانشان مشخص تر می شود که در حال حاضر این عارضه را بعنوان سکته کردن ماهی می دانند. در حالیکه اگر در اوایل زندگی لاروها و در دوران بچه ماهی کلیه نکات گفته شده را رعایت کنید قطعا چنین عوارضی برای ماهیها بوجود نخواهد آمد.

مسئله مهم دیگر که باید گفته شود سوء تغذیه بچه اسکارها است. تغذیه نامناسب و اشتباه باعث می شود اسکارهای گرسنه به همدیگر حمله کنند و در وحله اول چشم هم جنسان خودشان را می خورند. بنابراین بعد از مدتی اکثر بچه اسکارها چشم نخواهد داشت و کور شده اند. اگر تمام نکات و اصول تکثیر و پرورش اسکارها را بخوبی رعایت کنید. در آنصورت پرورش اسکار برایتان خیلی آسان خواهد بود. دقت کنید همیشه برای اسکارها باید فضای کافی در نظر بگیرید تا آنها با نشاط و سرحال باشند و خیلی سریع و زود رشد کنند. زنجیره کنترل و مراقبتهای ویژه را که شامل اکسیژن کافی، نور کافی، تغذیه مناسب و مقوی با غذاهای زنده، آب سالم و تمیز، ***** مناسب، جلوگیری از بروز حوادث مانند ایجاد شوک و استرس و تغییرات سریع

DH

آب،

PH

آب، درجه حرارت آب و کنترل و پیشگیری امراض و بیماریها که همه این عوامل را باید بدقت توسط شما رعایت و منظم باشد. در هر صورت چنانچه با هر حالت غیر عادی که منجر به تلفات بچه اسکارها مواجه شدید باید تشخیص صحیح بدهید که :

 

1- آیا آب آلوده شده است.

2- آیا غذا دادن اشکال دارد.

3- آیا درجه حرارت آب اشکال پیدا کرده است.

4- آیا

DH

آب تغییر کرده است.

5- آیا به ماهیها شوک وارد کرده اید.

6- آیا ماهیها در خطر ابتلاء به یک بیماری هستند.

 

بعد از تشخیص، سریعا اقدام به برطرف ساختن آن مشکل بپردازید و پیشگیری لازم برای جلوگیری از ادامه تلفات آنها را بعمل آورید.

کاری را که برای عموم اتفاقات رخ داده، باید سریعا انجام دهید. تعویض قسمت یا تمام آب بچه اسکارها خواهد بود. و با توجه به تشخیص گاهی لازم است بچه اسکارها را به محیط سالم و تمیز دیگری انتقال دهید. بقیه موارد تشخیص باید با نظر خودتان و طبق دستورالعمهای همان تشخیص انجام دهید. چنانچه کافی نبود در صورت نیاز می توانید به صاحب نظران و متخصصین پرورش ماهی مراجعه و از آنها راهنمایی و کمک بگیرید.

 

طرز تشخیص جنسیت اسکار

 

ماهی نر:

1- نوک لوله اسپرم نر شبیه به نوک قلم نی و زوکی شکل اس.

2- قوز روی سر ستبر و بلندتر است.

3- لبهای پهن و ضخیمتری نسبت به ماده دارد و کمی دهانش بزرگتر است.

 

ماهی ماده:

1- نوک لوله تخمدان درست شبیه تخم و لبه آن گرد است.

2- قوز روی سر کوتاه تر است.

3- لبهای ماده باریکتر و نازکتر و دهان آن کوچکتر است