حمل و نقل و توسعه پایدار

[spow 44,195]

حمل و نقل و توسعه پایدار

 

چکیده:

 

دربررسي عوامل مؤثر بر توسعه مشاهده شده كه گاهي در جوامع مختلف توسع رخ داده اما پايدار نبوده است. به عبارتي توسعه در ان جوامع عمر كوتاهي داشته است. توسعه پايدار نشات گرفته از يك نظم همه جانبه است كه تمامي جوانب آن بايد رعايت گردد.

حمل و نقل به عنوان يكي از بخشهاي مؤثر بر اقتصاد بايستي متوازن و همسو با ساير بخشهاي اقتصادي - اجتماعي رشد نمايد. زيرا بين كارايي آن با كارايي عمومي اقتصاد همبستگي نيرومندي وجود دارد. در شروع هزاره سوم ميلادي اين نكته آشكار گرديده كه بدون همكاري همگان دنيا براي هيچكس ايمن نخواهد بود. با تعمق در اين واقعيت انكار ناپذير نقش استراتژيك حمل و نقل بيش از گذشته حساس تر مي گردد. در اين راستا سوابق تاريخي نظام اجرايي آن لطمات زيادي به نسل حاضر و آينده خواهد زد. لذا اگر چه يكي از راههاي مهم دستيابي به توسعه پايدار سرمايه گذاري مادي مي باشد ليكن تنها راه نيست و به اعتقاد صاحب نظران «مشكل مديريتي» از مهمترين عوامل دستيابي به توسعه پايدار محسوب مي گردد. بنابراين ضمن توجه به عامل تكنولوژي حمل و نقل، شايسته است به اعتبار اصل سينرژي سازماني از طريق هماهنگي بين ساير شقوق حمل و نقل نسبت به افزايش بهره وري اين بخش اقدام گردد. در غير اينصورت منابع عظيم اين بخش كارآمد نخواهد بود و معضل بزرگي از اين جهت گريبانگير اقتصاد جامعه خواهد شد. شايان ذكر است كه به منظور يكسان سازي ظرف با مظروف به روش مهندسي مجدد، پيش بيني بايسته و شايسته اي در سند برنامه سوم توسعه اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي دولت جمهوري اسلامي ايران لحاظ شده است. البته نبايد فراموش كرد كه اين اقدام از ساده ترين و بديهي ترين امور مديريتي است و ضروري است تا ساير اصول مديريت به منظور شكوفايي اين بخش و به تبع آن ساير بخشهاي اقتصادي كشور به اجرا درآيد. انشاا...

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام