بیا فاحشه باشیم!

[anvil 5,769]

جای تعجب نیست ، گاهی کسانی پیدا می شوند که فاحشه باشند و به آن معترف و گاه از آن احساسرضایت بکنند و این را افتخاری برای خود بدانند ، دقیقا بر خلاف جو حاکم بر اجتماع که فاحشه ها را عنصر فساد می خوانند...من از آن دسته ام که به فاحشگی افتخار می کنم،آری من یک فاحشه ام،اما تعریف فاحشه در جامعه ی ما چیست؟

 

کسی که در هر زمانی با کسی همبستر می شود؟کسی که برای تن خود ارزشی قائل نیست؟کسی که خود را به حراج می گذارد؟؟؟اری این یک تعریف است،اما تعریف من چیز دیگریست،من همه چیز را در فیزیک و اندام ها نمی بینم،من یک فاحشه ی فکری هستم،کسی که هر چند وقت یک بار با اندیشه ای همبستر می شود،اندیشه های نیک یا بد!کسی که خطی را برای خود انتخاب نکرده است و طالب امیزش با انواع اندیشه هاست.

 

باری،من یک فاحشه شده ام،فاحشه ای که با هر که از راه رسد همخوابه می شود و زندگی را از منظر دیگری می بیند،شاید گویند خودخواه و خودشیفته هستم،اما من به خود ایمان دارم و خود را جدا و فارغ از اجتماع می یابم،کسی که توسط هیچ کس شناخته نمی شود و دَرکی هم در کار نخواهد بود!می پرسید چرا؟اهل فن می دانند،کسی که با یک فاحشه رابطه دارد هرگز از خود در مورد چون و چرای زندگی ان فاحشه نمی پرسد،هرگز به او اهمیت نمی دهد و تنها با او امیزش می کند و به خود می اندیشد که چگونه بیشتر می تواند از وقت و پولی که می دهد لذت بیشتری برد،من نیز این گونه ام،هر اندیشه ای را که میابم با او همخوابه می شوم و زندگی گذشته ی خود را برای ساعاتی به دست فراموشی می سپارم و سعی می کنم کنون که در حال خودفروشی به عقیده ای هستم از وجود ان استفاده کنم و زجر کمتری کشم!

 

زمانی با مصدق و هیتلر نازی همبستر شدم،گاه با عرفان صوفیان و گاه با ادیان،گاه با سقراط و افلاطون و گاه فاحشه ی مارکس و لنین شده ام،گاه تن خود را در ازای قیمت گزافی به احسان طبری فروخته ام و گاه در فکر همخوابگی با سرهنگ سیامک و روزبه بوده ام،همخوابگی قدیمی که در من اثر فراوان داشت همخوابگی با رفیق روزبه بود که به من اموخت که من در میان خلق پابرهنه زندگی می کنم و زندگی من به انها مرتبط است و باید تا پای جان به خلق خدمت کنم،برای همخوابگی با مارکس مبلغی دریافت کردم و ان جمله ای بود که به من می گفت« در یک جامعه طبقاتی ثروت در سویی انباشته می‌شود و فقر و گرسنگی و فلاکت در سویی دیگر در حالی که مولد ثروت طبقه محروم است.»و هزاران مبلغ دیگر که از افکاری دریافت کردم که هنوز با انها زندگی می کنم و باعث محبوبیت یک روسپی به نام چهارُم شَخص ِ مَجهول شده است،و اما تنها با خدا نتوانستم همبستر شوم چرا که همیشه از من دوری می کرد(!)

 

اما که گفته است که فاحشه تنها به فکر خود است؟من مبالغی را که در یافت کرده ام را در میان جامعه به کار بردم و انها را خرج کرده ام و خود را با یک کارگر و زارع برابر کرده ام،من تفاوتی با انها ندارم چرا که یک فاحشه ی صنعتی هستم،اما همیشه با افراد بزرگ همخوابگی نداشته ام،گاه برای در اوردن تکه ای نان برای اندیشه ام با نوجوانی 13 ساله همخوابه شدم و به او دلباختم و چیزهای فراوانی اموختم،گاه با پیرمردی بی سواد همخوابه شدم و از او زندگانی را اموختم،گاه با پیرزنی بوده ام که دردهای فراوانی کشیده بود،گاه بازنی جوان بوده ام که زندگی را از دریچه ای بهشتی می دید و گاه با خود همخوابه بوده ام و

در تاریکی دنیای اطرافم گم شده ام

 

با توصیفات ایا فاحشه بودن مایه ی خجالت است؟من این گونه فکر نمی کنم!همه ی ما فقیرانی هستیم که برای نان شب اجبار به خودفروشی داریم،چرا که در این دنیا هیچ راه دیگری نیست و در دنیای امروز ما خدا مرده است!ما فقیرانی هستیم که با هر که از راه رسید بایستی همبستر شویم تا بتوانیم اینده ای را برای خود رقم بزنیم،تمام بزرگانی که می شناسیم نیز زمانی فاحشه ای فکری و صنعتی بوده اند،و بعد ها توانسته اند با قیمتی گزاف خود را به فروش برسانند و در اینده ای نچندان دور فرزندانی را بیافرینند که نام ان ها را نه به عنوان یک فاحشه،بلکه به عنوان سرمایه دار حقیقی به ثبت برسانند

 

دوست من،بیا ما نیز فاحشه شویم.............

 

من یک فاحشه ام....