تاثیر زندان در کاهش جرایم

[S a d e n a 11333]

با صداقت می توان گفت تعداد متحول شده ها و تواب ها در مقام مقایسه با جبهه مقابل، اعداد و ارقامی تاسف انگیز هستند، چرا؟ دلایل عدم تاثیر قطعی زندان بر بزهکاران را می توان به طور بسیار خلاصه چنین بیان کرد:

الف) به علت عدم اجرای طرح غربالگری مجرمان، طبقه بندی مشخص و قطعی در نگهداری آنها وجود ندارد یعنی کسی که به اشتباه مرتکب خطا شده یا به علل خارج از توان خود تخلفی کرده مثل تصادف یا ورشکستگی یا امثال اینها در کنار سابقه دارها و دیگر مجرمان جرایم مختلف قتل، کلاهبرداری و قاچاق و ارتشاء و جعل نگهداری می شوند.

ب) مبادله تجارب و آموزش های حین زندان، ناشی ترین فرد را در حد عالی صاحب تجربه کرده و تازه اینجاست که فرد بربی تجربگی خود نفرین می فرستد که چه ارزان گرفتار شده.

آفتابه دزد ها در زندان نیز جایگاه بسیار پایینی دارند و مجبورند مد ت های طولانی در دالان ها و جلوی درها بخوابند، چرا که طبقات خوب و راحت اتاق ها و تخت ها اختصاص به صاحبان القاب و سوابق دارند. ممد گرگ، اصغر فانتوم، رضا آلکاپون و... حاکمان بند ها و اتاق ها هستند و خود برای انجام کارهای شخصی کارگر دارند، البته در زندان هایی که بیگانگان دارای بخش جداگانه ای نیستند خدمات نظافتی و آشپزی در مقابل مزدی ناچیز به عهده آنهاست.

ج) عدم جامعه پذیری زندانیان ترخیص شده. یکی از عمده ترین دلایل بازگشت زندانیان به سوابق بزهکارانه خود عدم پذیرش آنها از سوی جامعه است.

سابقه دار، حبس کشیده و القابی نظیر اینها کافی است تا گروهی از افراد با دیده تردید و شک و ترس به آنها نگاه کنند.

همین رویه در کنار بیکاری و فقر خانوادگی، اصلی ترین انگیزه در ایجاد تردید مراجعت در زندانی سابق است.

در اینجا به طور مشخص پیشنهاد می شود زندانیان درجه ۳ یعنی مجرمان بدون قصد و برنامه و مرتکبان سهوی جرایم و به طور کلی افرادی که برای بار اول زندان محکوم شده اند باید در دوران زندان مورد بازپروری هویتی و به پروری شخصیتی قرار بگیرند و روانکاوی و تمرین های مربوط در مورد آنها اعمال شوند. به منظور نهادینه شدن رفتارهای مثبت و شناخت مشکلات روحی و شخصیتی، روانکاوی و به پروری هویتی تنها راهکار جامعه پذیر کردن بزهکاران پس از تحمل کیفر است.

گروهی از بزهکاران حرفه ای به گونه ای برنامه خود را تنظیم می کنند که پاییز و زمستان را در زندان به سر ببرند و اوایل بهار با شکوفه های بادام به جامعه می رسند.

آموزش های فنی و حرفه ای، تشکیل تعاونی های تولیدی و صنعتی، تشکیل تیم های نیروی انسانی برای ارائه خدمات به سازمان ها و نهادهای دولتی و خصوصی، بهره گیری از نیروهای نیمه ماهر و ساده در امور کشاورزی و فضای سبز اصلی ترین اهرم های حرفه ای در اصلاح رفتاری مجرمان و حفظ خانواده های آنها از دغدغه های مالی است.

تقویت نهادهای حمایت کننده از خانواده های زندانیان، پوشش های بیمه درمانی برای آنها و پشتیبانی های مادی و معنوی از فرزندان در حال تحصیل آنها در سطوح مختلف تا حدود بسیار زیادی از تخلفات و آسیب های رفتاری خانواده ها در بیرون و خود زندانیان در درون زندان ها خواهد کاست.

تا وقتی زندان ها هتل حبس و خانه امید نامیده شوند و خوردن و خوابیدن تنها کار آنها باشد هیچ امیدی به اصلاح مجرمان نباید داشت، در حالی که اگر زندانیان به کار و اشتغال وادار شوند و ضمن کسب درآمد از حرفه و سابقه فنی خود بهره جویند (کارهایی مثل کشاورزی، راه و ساختمان و امثال اینها) هم این همه نیروی راکد درجا نمی زنند، هم کمکی به خانواده های اغلب محروم و گرفتار آنها می شود.

[آرانوس 6500]

خدا میدونه چقد تو این زندانا هستن که واقعا جایگاهشون اونجا نیست .

ضمن اینکه از زندان به عنوان ندامتگاه یاد میشه ولی چقد این حقیقت داره ؟ مجرم رو به حبسای طولانی مدت محکوم میکنن و غافل از اینکه هر مجرمی با دیگری متفاوته و شاید خیلی زودتر از پایان حبسش نادم بشه و باید یه مدت زیاد از عمر باارزش خودشو در محیطی که اصلا حقش نیست زندگی کنه و عواقب دیگه ای که برای اون فرد ایجاد میشه .

[sadafv 6584]

اگر در سر یک ملت بذر دانش و اخلاق بکارید و آنها را آبیاری کنید حاصلخیز کنید، روشن کنید و تربیت کنید خواهید دید که دیگر نیاز به بریدن و به دار آویختن این سرهای نازنین نیست !

 

خاطرات یک محکوم - ویکتور هوگو

[آرانوس 6500]

اگر در سر یک ملت بذر دانش و اخلاق بکارید و آنها را آبیاری کنید حاصلخیز کنید، روشن کنید و تربیت کنید خواهید دید که دیگر نیاز به بریدن و به دار آویختن این سرهای نازنین نیست !

 

خاطرات یک محکوم - ویکتور هوگو

 

قدیما میگفتن بیگناه پای دار میره ولی بالای دار نه ...

اما واقعیت غیر اینه ....