اختلال شخصیت نمایشی

[چکامه. 665]

اختلال شخصیت نمایشی(هیستریک)

افراد مبتلا به این اختلال در ظاهر جذاب، صمیمی، و معاشرتی هستند، اما معمولا دیگران آنها را ریاكار و سطحی می‌انگارند. به نظر می‌رسد كه آنها با نمایش دادن برای تماشاچیان ناشناس به دنبال تحسین خود هستند. زمانی كه روابط برقرار می‌كنند، پرتوقع و بی‌ملاحظه، خودمحور و در خود فرورفته می‌شوند. بین اختلال شخصیت نمایشی و سایر اختلالات همپوشی قابل ملاحظه‌ای وجود دارد

علائم

 

1. در موقعیت‌هایی که مرکز توجه نیست، ناراحت است.
   
2. تعامل با دیگران اغلب با رفتار نامناسب تحریک کننده یا اغوا کننده‌ی جنسی مشخص می‌شود.
   
3. بیان هیجان‌ها سطحی و به سرعت متغیر است.
   
4. به طور پیوسته از ظاهر جسمانی خود برای جلب توجه دیگران استفاده می‌کند.
   
5. سبک گفتاری فرد به شدت تاثیر گذار و فاقد جزئیات است.
   
6. خودنمایی، تظاهر و اغراق در بیان هیجانی را نشان می‌دهد.
   
7. تلقین‌پذیر است یعنی به سادگی تحت تاثیر دیگران یا شرایط قرار می‌گیرد.
   
8. روابط را صمیمانه‌تر از آنچه واقعاً هست تلقی می‌کند.
   

ویژگی‌های تشخیصی

ویژگی اصلی اختلا شخصیت نمایشی، رفتار توجه‌طلبانه و هیجان‌پذیری مفرط وفراگیر است. این الگو در اوایل بزرگسالی آغاز و در زمینه‌های گوناگون ظاهر می‌شود.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی، هرگاه مرکز توجه دیگران نباشد احساس ناراحتی یا عدم قدردانی می‌کنند. آن‌ها اغلب با شور و نشاط زیاد و چشمگیر مایلند توجه دیگران را به خود جلب کنند و ممکن است با اشتیاق، گشاده‌رویی ظاهری یا عشوه‌گری، آشنایان جدیدی را شیفته‌ی خود سازند. اگرچه، وقتی این افراد پیوسته‌خواهان توجه باشند، این ویژگی‌های وضوح کمتری می‌یابند. آن‌ها در میهمانی‌ها به هر قیمتی که شده نقش ((گل سرسبد مجلس)) را بازی می‌کنند. هر گاه مورد توجه قرار نگیرند، ممکن است برای جلب توجه دیگران، کار برجسته‌ای انجام دهند.

قیافه ظاهری و رفتار افراد مبتلا به این اختلال، اغلب از لحاظ خنسی به طور نامناسبی تحریک‌آمیز یا اغوا‌کننده است. این رتفار نه تنها معطوف افرادی است که او به آن‌ها علاقه‌ی جنسی یا عاشقانه دارد، بلکه در طیف گسترده‌ای از روابط اجتماعی، شغلی و حرفه‌ای نیز به گونه‌آی رخ می‌دهد که فراسوی رفتار مناسب برای بافت اجتماعی است. بیان هیجانی آنان ممکن است سطحی باشد و به سرعت تغییر کند. افراد مبتلا به این اختلال همواره از ظاهر جسمانی خود برای جلب توجه دیگران استفاده می‌کنند.

سبک گفتاری این افراد به شدت تاثیرگذار و فاقد جزئیات است. عقاید تند یا افراطی با فراست شگرفی بیان می‌شوند ولی دلایل زیربنایی معمولاً مبهم و گنگ هستند و حقایق و نکات تاییدکننده وجود ندارند. افراد مبتلا به این اختلال با خودنمایی، تظاهر و بیان افراطی هیجان مشخص می‌شوند.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بسیار تلقین‌پذیرند. عقاید و احساس‌های آن‌ها به سادگی تحت‌تاثیرپذیر دیگران و هوس‌های گذرای خودشان قرار می‌گیرد. آن‌ها به ویژه از نظر اعتماد کردن به افراد صاحب قدرت، ممکن است بسیار زودباور یا ساده لوح باشند و عقیده داشته باشند که این افراد به صورت معجزه‌آسایی قادرند مشکلات آن‌ها را حل کنند. این افراد میل دارند تا به دیگران شک کنند و به سرعت مجاب شوند. افراد مبتلا به این اختلال، اغلب روابط را صمیمانه‌تر از آنچه واقعاً هست در نظر می‌گیرند و تقریباً هر آشنایی را با ((عزیزم)) یا ((دوست عزیزم)) خطاب می‌کنند.

ویژگی‌ها و اختلال‌های همراه

افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی ممکن است برای رسیدن به صمیمیت هیجانی در روابط عاشقانه یا جنسی خود مشکل داشته ابشند. آنها اغلب در روابط خود با دیگران، بدون اینکه آگاه باشند، نقش بازی می‌کنند. افراد مبتلا به این اختلال اغلب با دوستان همجنس خود روابط مختلی دارند، زیرا روش بین فردی آنان از نظر جنسی برانگیزاننده بوده وممکن است برای روابط دوستانه‌ی آن‌ها تهدید کننده به نظر برسد. همچنین ممکن است و به واسطه خواست‌های مربوط به توجه مداورم، باعث بیزاری دوستان خود شوند. هرگاه مرکز توجه نباشند، بیشتر آفسرده و پریشان می‌شوند. آن‌ها ممکن است خواهان تازگی، تحریک و هیجان باشند و از انجام کار‌های معمولی خود، کسل شوند. این افراد، اغلب در موقعیت‌هایی که موجب به تاخیر افتادن پاداش می‌شوند، احساس ناکامی کرده و یا قادر به تحمل آن‌ها نیستند و اغلب اعمالشان معطوف به کسب رضامندی فوری است.

خطر واقعی خودکشی این افراد مشخص نیست، ولی تجربه‌های بالینی نشان می‌دهند که افراد متبلا به این اختلا لبرای جلب توجه، در معرض خطر زیاد ژست‌ها ئ تهدید‌های خودکشی هستند. اختلال شخصیت نمایشی به میزان بیشتر با اختلال جسمانی کردن، اختلال تبدیلی و اختلال افسردگی عمده همراه است. معمولاً، اختلال شخصیت مرزی، خودشیفته، ضداجتماعی و وابسته همراه با این اختلال، ظاهر می‌‌شوند.

شیوع

داده‌های محدود به دست‌امده از جمعیت کلی، شیوع اختلال شخصیت نمایشی را تقریباًبرار با 30٪-20٪ گزارش کرده‌اند. در مواردی که از سنجش ساخت‌دار استفاده شده است، این میزان را در بیمارن سرپایی و بستری مراکز بهداشت روانی تقریباً 15٪-10٪ گزارش کرده‌اند.

[آرسو 42]

تو کتابمون نوشته این اختلال در مردان بیشتره اما جامعه چیز دیگه ای رو میگه

[چکامه. 665]

کتابا اشتباه خوندی . تو همه جا نوشته اختلال نمایشی تو زن ها بیش تره ، خود شیفتگی تو مردا .

[anvil 5769]

با اینکه مرکز توجه باشم کاملا مشکل دارم.این که اختلال به حساب نمیاد؟

[چکامه. 665]

می تونه اختلال اجتنابی یا هراس اجتماعی نوع تعمیم یافته باشه . که دلیل اصلی به وجود اومدنش اعتماد به نفس و عزت نفس کمه .

[anvil 5769]

می تونه اختلال اجتنابی یا هراس اجتماعی نوع تعمیم یافته باشه . که دلیل اصلی به وجود اومدنش اعتماد به نفس و عزت نفس کمه .

 

:icon_pf (34):

 

دیگه اینقدام شدید نیست بابا!هراس اجتماعی! منو که نابود کردی رسما

[چکامه. 665]

خوب به من چه .اصلا مگه من روان شناسم

[Dreamy Girl 6672]

اختلال شخصیت نمایشی ( histrionic )

 

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=class: abstractnews, width: 100%] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=class: mainbodytextnews, width: 100%] افراد مبتلا به اختلا ل شخصیت نمایشی یا هیستریونیک (Histrionic) سابقه طولا نی جلب توجه و رفتارهای نمایشی یا پرزرق و برق دارند و در ظاهر جذاب، گرم، صمیمی و معاشرتی هستند. واژه هیستریونیک از واژه یونانی هیستری (Hysteria) به معنی رحم گرفته شده است. هیستری که یکی از واژه های کهنه روانپزشکی است، برای بیماری هایی به کار برده می شود که در آن علل هیجانی و نشانه های عاطفی به یک نشانه جسمانی تبدیل می شوند. در بسیاری از موارد نشانه جسمانی بیانگر احساس بیمار به صورت نمادین یا سمبولیک تلقی می شود. در گذشته گرفتگی و تنگی گلو به معنی این پنداشته می شد که بیمار نمی تواند توهین و تحقیر را بلع و هضم کند، یا درد ناحیه قلب ممکن بود به معنی آن باشد که قلب بیمار به صورت تمثیلی شکسته و چاک چاک شده است.

● ویژگی های افراد مبتلا به اختلا ل شخصیت نمایشی

ویژگی برجسته و چشمگیر یک شخصیت نمایشی همانگونه که از نام آن برمی آید رفتارهای دراماتیک یا نمایشی، جلب توجه دیگران و خودنمایی است. نزد شخصیت های نمایشی «جلب توجه دیگران» خصوصا از اولویت خاصی برخوردار است و ممکن است شعار ناگفته آنها «همه دنیا صحنه نمایش است» باشد! رفتار اغواگرانه (Sebuctive) در این گونه بیماران، از هر جنسی که باشد شایع است: بیمار نمایشی زن در برابر مصاحبه گر مرد ممکن است تمایل به جلب توجه داشته باشد. همچنین بیمار نمایشی زن در مقابل مصاحبه گر زن ممکن است شروع به چشم و هم چشمی کرده یا به مجادلا ت لفظی دست بزند.

دیگران معمولا شخصیت های نمایشی را ریاکار و سطحی می دانند، چرا که آنها با نمایش گذاشتن خود برای تماشاچیان ناشناس به دنبال تحسین هستند. این افراد زمانی که روابط دوستانه با مردم برقرار می کنند، پرتوقع و بی ملا حظه، خودمحور و در خود فرو رفته می شوند اما به احساسات دیگران بی توجه اند. اگر در روابطی که برقرار می کنند کانون توجه واقع نشوند یا تحسین و تایید نگردند، تندخو می شوند، می زنند زیر گریه، دیگران را ملا مت می کنند و به آنها افتراهای ناروا می زنند.

در صحبت کردن آنها، تاکیدها و مکث های نمایشی شایع است، لغزش های زبانی در گفتار آنها زیاد است، به شیوه ای پرجوش و خروش صحبت می کنند و زبانی پرزرق و برق و پررنگ و لعاب دارند. اظهارنظرهای عاطفی و هیجانی در آنها زیاد است به گونه ای که تظاهرات چهره ای سرزنده، ژست های برجسته و صدای شدیدا زیر و بم دار در آنها هویداست. تغییر مداوم حالا ت عاطفی نشانه دنیای پرکشمکش درون این گونه شخصیت هاست که سعی دارند با سلطه گری در روابط بین فردی از بروز آن جلوگیری کنند.

همانگونه که در تئاتر مرسوم است بیمار به سبک نمایشگران ناگهان صدا و رفتار خود را کنترل می کند تا مخاطب خود را مطمئن سازد که زیاد از رفتارهای او نترسد زیرا خود او از چگونگی واکنش و رفتارش آگاه است.

پولیانا، شخصیتی داستانی بود که علی رغم همه قراین مخالف، با خوش بینی کورکورانه ای گمان می کرد که همه چیز رو به راه است. شخصیت های نمایشی نیز مانند پولیانا به جای حالا ت عاطفی ناخوشایند خود حالا ت عاطفی خوشایند را می نشانند; مکانیسمی دفاعی که به «تجزیه» موسوم است. رفتار این شخصیت ها یادآور ادا و اطوار نوجوانان مضطربی است که برای رفع اضطرابشان بی مهابا خطر می کنند. این گونه افراد را چنانچه افرادی صرفا پرشور و اغواگر بینگاریم، از ترس و اضطراب آنها غافل مانده ایم; میلون (۱۹۹۵) معتقد است که ترس زیربنایی چنین بیمارانی ترس از ترک و رهایی است.

تفکر شخصیت های نمایشی، عمق ندارد و بیشتر تحت تاثیر استنباطات سطحی قرار می گیرد. آنها محتوای آنچه را که ادراک کرده اند به تجزیه و تحلیل نمی کشانند، بلکه واکنشی احساسی به استنباط اولیه و سطحی خود می دهند، چنان که گویی به واقعیت محض دست یافته اند. بنابراین وقتی از این افراد خواسته می شود مساله ای را توصیف کنند عموما براساس برداشت های خود پاسخ می دهند تا براساس واقعیت ها. یکی از درمانگران گزارش می کرد که «بیمار به زحمت درک می کرد من چه می خواهم و چه سوالی پرسیده ام و حداکثر حرفی که می زد این بود که وی در حرف نمی گنجد و تافته ای جدا بافته است». پیامد این وضع تجارب سطحی ناپخته ای است از جهان و روابط که در هاله ای از احساسات رمانتیک افراطی محو می گردد. این شخصیت ها پندار از خویشتن را نیز به همین روال انجام می دهند، یعنی استنباط یا برداشتی رمانتیک و بسیار تراژیک از خود. این برداشت شخصی ازجهان، لا جرم آنها را به سوی واکنش های هیجانی نسبت به آن سوق می دهد. در برابر فشار، این طرز تفکر شخصی به تفکری بی نظم و دفاعی منجر گشته، هیجانات اوج گرفته و غالبا به عدم کنترل رفتار منجر می گردد، که به اصطلا ح عوامانه، شخص هیستریک می شود.

بنابراین ویژگی های افراد مبتلا به اختلا ل شخصیت نمایشی احساساتی بودن و توجه طلبی مفرط است که به طور خلا صه با برخی از علا یم زیر همراه است:

۱) در موقعیت هایی که مرکز توجه نیستند، ناراحتند و در رنج و مشقت به سر می برند.

۲) مشخصه تعامل آنها با دیگران رفتار نامتناسب است.

۳) ابراز احساسات به سرعت تغییر کرده و سطحی است.

۴) همواره در پی جلب توجه دیگران هستند.

۵) سبک تکلم به نحوی افراطی مبتنی بر حدس و گمان و فاقد جزئیات است.

۶) خودنما و نمایشی اند و در ابراز احساسات مبالغه می کنند.

۷) القاپذیرند، یعنی به راحتی تحت تاثیر افراد یا موقعیت ها قرار می گیرند.

۸) روابط را خودمانی تر از آنچه واقعا هستند، می پندارد.

خانم الف که در ابتدای بحث به او اشاره کردیم مبتلا به اختلا ل شخصیت نمایشی بود; هرچند که این اختلا ل تنها مربوط به زنان نیست.

● واقعیت هایی در مورد شخصیت های نمایشی

۱) این گونه افراد بیشتر به دنبال جلب توجه دیگران هستند.

۲) این نوع شخصیت در زنان بیشتر از مردان است، مضاف بر اینکه برخی از متخصصین معتقدند که نوع مردانه این نوع اختلا ل شخصیت با نوع زنانه آن اندکی متفاوت است.

۳) شخصیت نمایشی در میان افرادی که جدا شده اند یا طلا ق گرفته اند شیوع بیشتری دارد و غالبا با افسردگی و سلا مت جسمی ضعیف همراه است.

۴) هرچند که نیازهای بسیار شدیدآنها به وابستگی موجب می شود که زود به هر کسی اعتماد کنند و به راحتی فریب دیگران را بخورند اما وابستگی آنها تفاوت زیادی با وابستگی «افراد بی کفایت» دارد; زیرا شخصیت های نمایشی به «توجه» دیگران نیاز دارند و نه «حمایت و راهنمایی» آنها.

دلا یل رفتارهای نمایشی و اغواگرایانه

هیجان پذیری و اغواگری بیماران نمایشی غالبا از اغواگری های والدین - به ویژه در رابطه پدر با دختر - نشات می گیرد.

در اینگونه خانواده ها، مسائل بین فردی اوان زندگی، متاسفانه با رفتارهای نمایشی معمولا حل می شود; به ویژه اینکه همانندسازی ها با والدین اغلب خدشه دار است.

نیاز شدید شخصیت های نمایشی به توجه دیگران نوعی دفاع در برابر عزت نفس شکننده و متزلزل زیربنایی آنهاست.

از آنجا که عزت نفس پایین است و مطمئن نیستند که نزد دیگران جاذبه دارند و چون احساس دوست داشتنی بودن نمی کنند، سعی دارند تا خود را مطمئن و آرام سازند.

برخی از محققان رفتار نمایشی را الگویی متعلق به افرادی می دانند که تصور نمی کنند قادر باشند در شرایط مساوی با دیگران رقابت کنند. دلیل چنین عزت نفس و خویشتن پنداره پایین ممکن است در احساس ناکامی عاطفی کودکی باشد که احساس بی ارزشی می کند; کودک در این گونه خانواده ها اگرچه کرارا تلا ش کرده توجه والدین را نسبت به خود - به عنوان یک انسان - جلب کند، اما این کوشش ها به شکست انجامیده است. در نتیجه کودک به منظور جلب توجه متوسل به انواع رفتارهای نمایشی می شود. هرچه والدین کمتر به کودک توجه می کنند، کودک بیشتر مجبور می شود فریاد کند یا به منظور کسب توجه نمایش بازی کند. افراد نمایشی این رفتارهای افراطی را به بزرگسالی منتقل می کنند، علت کلی توجه دیگران را شاید بتوان در فرهنگ جستجو کرد. بر اثر تعامل فرد با محیط و خصوصا در سایه ارزشیابی فرد از تعامل خود با دیگران، مفهوم «خود» تدریجا شکل می گیرد. به مرور که آگاهی از خود ظاهر می شود، در انسان نیازی شکل می گیرد که «نیاز به توجه مثبت و احترام» نامیده می شود. این نیاز در فرد و کلا در انسان یک نیاز عمومی و بسیار جدی و شایع است: یعنی نیاز فرد به احترام، همدردی، گرمی و عشق از جانب دیگران. اما فرهنگ اکثر جوامع به گونه ای است که این نیاز را به گونه ای «نامشروط» و رایگان راضی نمی کند; فرد باید به گونه دلخواه فرهنگ و جامعه رفتار کند تا مورد پذیرش و احترام قرار بگیرد.

به عبارت دیگر فرهنگ قبل از ارضای این نیاز برای آدمی «شرط» تعیین می کند. نتیجه این وضعیت آن خواهد بود که انسان به جای آنکه احترام مثبت را از خودش بگیرد، شدیدا آن را در جامعه، یعنی در جایی بیرون از خود جستجو می کند و تدریجا آزادی درونی خود را از دست می دهد. نقطه انتهایی این روند آن است که افراد آسیب پذیرتر نمایشی می شوند و به رفتارهایی که ذکر آن رفت روی می آورند.

نکته دیگر که از دل روان شناسی تکامل نگر حاصل شده این است که جنس مونث اساسا نمایشگر است. یعنی نمایشگری از رفتارهای ذاتی زن است. برخی صفات نیز هستند که ذاتی جنس مذکراند مثل خود شیفتگی (narcissism). اما از آنجا که زن و مرد با هم زندگی می کنند و رفتار آنها نه در خلا » که در سایه تمدن شکل می گیرد هر زنی تا حدی رفتارهای مردانه و هر مردی تا حدی رفتارهای زنانه دارد.

مردان نیز در حد طبیعی- مثل تمامی زنان طبیعی - نمایشگراند اما آنها نمایشگری خود را از سطح ظاهری به سطح ذهنی منتقل کرده اند: مردی که اطلا عات علمی خود را با آب و تاب بازگو می کند در حال انجام یک رفتار نمایشی، منتها در سطح ذهنی است.

بنابراین وقتی فرهنگ جامعه، حداقل های رفتارهای نمایشی زنان و مردان خود را که کاملا طبیعی و بهنجار هم هستند، تاب نمی آورد و شدیدا آنها را تخطئه می کند، عملا به رشد و پرورش رفتارهای نمایشی افراطی دامن می زند. باز هم نتیجه نهایی این فرهنگ مریض پرور آن خواهد بود که در حق زنان و مردان آسیب پذیرتر خود - نادانسته و نخواسته - ظلم می کند و آنها را مبتلا به مشکلی می کند که اختلا ل شخصیت نمایشی نامیده می شود.

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=width: 100%, colspan: 3] [TABLE=width: 50%]

[TR]

[TD=width: 50] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=class: abstractnews, width: 100%] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 10][/TD]

[TD=class: abstractnews, width: 100%]کارشناس ارشد روانشناسی بالینی[/TD]

[TD=width: 40][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 5][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: abstractnews, width: 100%] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 40][/TD]

[TD=width: 1][/TD]

[TD=width: 10][/TD]

[TD=class: abstractnews, width: 100%]روزنامه مردم سالاری[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[TD=width: 100][/TD]

[/TR]

[/TABLE]

.......................................................................................................

عواطف ايـن افـراد به صورت شديد و نمايشي و اغراق آميـز ابـراز مي شود ، اما از عمق بـرخوردار نيست . مي توان گفت اين افراد رفتارهاي کودکانه اي دارند . براي نمـونـه بسيار تلقيـن پـذير و به اصطلاح دهان بيـن هستند . شيفتـه مدهاي جديـد و تغييـرات پي در پي هستند ، بي آنکه واقعا نيـازي به اين تغيـيرات باشد . اصـولا به دست آوردن و سپس رها کردن ، يکي از ويـژگي هاي بارز آنان و نماينده عدم بلوغ عاطفي است. اقدام به خودکشي هاي نمايشي و حملات غش و ضعف در برابر ناکامي رسيدن به خواسته ها در زنان و مردان هيستريونيک فراوان است .

منظور افراد هيستريونيک از خودکشي معمولا ايجاد احساس گناه در اطرافيان يا رهايي از تنبيـه و يا جلب نظـر و در مجموع بـراي رسيـدن به خواستـه هاست و قصـد مـرگ در بيـن نيست . آنها در معرض اعتياد به مواد مخدر و الکل و رفتارهاي ناهنجار جنسي و درگيري با قانون قرار دارند . براي درمان اين بيماران ، روان درماني با رويکرد تحليلي احتمالا جنبه انتخابي دارد . برخي پژوهشگران شناخت درماني را براي بيمار توصيه مي کنند ، به اين مفهوم که او بياموزد ، بينديشد و به صورت ناگهاني و مهر نشدني رفتار نکند .

درمان دارويي نيز جهت رفع برخي نشانه هاي ويژه ، براي نمونه داروهاي ضدافسردگي براي رفع افسردگي و شکايات بدني ، داروهاي ضد اضطراب براي رفع اضطراب و داروهاي ضد روان پريشي بـراي رفـع حالات دگـرسان بيـنـي محيط و تحريـف هاي ادراکي که گاه ايـن بيـماران بـه آنها دچار مي شوند ، مي تواند کاربرد داشته باشد.

.............................................................................................................

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ معمولاً همکاری می‌کنند و مشتاق هستند که به آنها کمک شود. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ رفتار وابسته نشان می‌دهند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ ممکن است از نظر هیجانی ریاکار یا سطحی باشند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ صحبت کردن ممکن است نمایشی باشد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ معمولاً تلقین‌پذیر هستند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ به‌صورت سطحی دوست‌داشتنی و حتی خونگرم و معاشرتی هستند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body] ـ رفتار گرایش به رنگارنگ و پرهیجان، و پرزرق و برق بودن دارد و تمایل به جلب توجه و اغواگری دارند.

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=bgcolor: #fafafa]اپیدمیولوژی [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ شیوع اختلال شخصیتی نمایشی ۳-۲% است. گزارش شده، ۱۵-۱۰% بیمارانی که تحت درمان هستند واجد این اختلال می‌باشند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است، ولی احتمالاً این اختلال در مردان کمتر تشخیص داده می‌شود. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ این اختلال با اختلال جسمی‌سازی، اختلال خلقی و استفاده از الکل مرتبط است. [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=bgcolor: #fafafa]سبب‌شناسی [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ مشکلات اولیه بین‌فردی ممکن است با رفتار نمایشی رفع شده باشند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ پدری سختگیر یا سرد و ماری اغواگر ممکن است به‌صورت یک الگو در این بیماران باشد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 3][/TD]

[TD=bgcolor: #fafafa] روان‌پویشی [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ خیالبافی در 'نقش‌ بازی کردن' با روشی هیجانی و نمایشی، تیپیک است. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ دفاع‌های شایع شامل واپس‌زنی، پسرفت، همانندسازی، جسمی‌سازی، تبدیل، تجزیه، انکار و بیرون‌سازی است. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ همانندسازی غلط با والد همجنس و رابطه‌ای دوسوگرد و اغواگران با والد جنس مخالف معمولاً به چشم می‌خورد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ تثبیت در سطح ابتدائی تناسلی [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ صفات دهانی بارز [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ ترس از فعالیت جنسی، به‌رغم اغواگری آشکار [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 3][/TD]

[TD=bgcolor: #fafafa] تشخیص افتراقی [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ اختلال جسمی‌سازی: شکایات جسمی برجسته هستند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ اختلال تبدیلی: نقص‌های جسمی واضح هستند. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ اختلال شخصیت وابسته: سبک هیجانی وجود ندارد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ اختلال شخصیت مرزی: خصومت‌های ناامیدی ، خودکشی و ایجاد جراحت در خود در آن واضح‌تر است. ممکن است دو اختلال همزمان وجود داشته باشد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 3][/TD]

[TD=bgcolor: #fafafa] سیر و پیش‌آگهی

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ سیر بیماری متنوع است. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ عوارض احتمالی به‌صورت اختلال جسمی‌سازی، اختلال تبدیلی، اختلال تجزیه‌ای، اختلالات جنسی، اختلال خلقی و سوءمصرف مواد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD] [TABLE=width: 100%]

[TR]

[TD=width: 3][/TD]

[TD=bgcolor: #fafafa] درمان [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]بیمار معمولاً بسیار هیجانی است و ممکن است بیش از اندازه به دنبال جلب‌توجه باشد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ درمان معمولاً به‌صورت روان‌درمانی فردی، بینش‌گرا یا حمایتی، بسته به توانمندی ایگو است. تمرکز بر روی احساسات عمیق‌تر بیمار و استفاده از نمایش سطحی به‌عنوان دفاعی در مقابل آنها است. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ روان‌کاوی برای برخی بیماران مناسب است. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ گروه‌درمانی می‌تواند مفید باشد. [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD][/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: pico_body]ـ استفاده کمکی از داروها، معمولاً یک ضداضطراب (مثلاً ۱-۵/۰ میلی‌گرم کلونازپام روزانه) برای موقعیت‌های هیجانی گذرا می‌تواند مفید باشد.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[Dreamy Girl 6672]

زنان دارای شخصیت نمایشی به لباسهای جیغ،آرایش زیاد و انرژی درمانی علاقه دارند

 

 

یک روانشناس گفت: اختلال شخصیت نمایشی در زنان بیشتر است. هیجانات سطحی، بی‌ثباتی، تلقین پذیری و ساده لوحی ویژگی آنان است. این افراد معمولاً مشتریان پروپاقرص انرژی درمانگران هستند.

 

 

 

 

 

 

به گزارش ميگنا، عبدالله امیدی در گفت‌و‌گو با فارس اظهار داشت: مبتلایان به اختلال شخصیت نمایشی، افرادی هیجانی هستند و معمولاً هیجانات آنها سطحی است. ممکن است روزی عشق افراطی از آنها دیده شود اما روزی دیگر رفتارهایی توأم با نفرت نسبت به اطرافیان داشته باشند.

 

وی افزود: افرادی که به این اختلال مبتلا هستند در جلسه اول درمان از درمانگر تعریف اما در جلسه دیگر از درمانگر و شیوه درمانی او به شدت انتقاد می‌کنند. امیدی گفت: چنین به نظر می‌رسد که هیجانات این افراد دم دستشان است. عشق و نفرت مبتلایان در کمترین زمان رخ می نماید.

 

وی ادامه داد: اگر رفتار اطرافیان در مبتلایان ایجاد هیجان کند، آن وقت است که شخصی که تا دیروز نسبت به او عشق می‌ورزیدند به منفورترین انسان روی زمین تبدیل می‌شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی کاشان تصریح کرد: در اطراف ما کسانی هستند که ممکن است رفتارهایشان مورد قبول ما نباشد، اما صبوری می‌کنیم. اما مبتلایان به شخصیت نمایشی چنین ویژگی ندارند و خیلی سریع واکنش نشان می‌دهند. رفتار و هیجانات مبتلایان حد وسط ندارد.

 

وی ادامه داد: چون مواجهه‌سازی در مبتلایان اضطراب ایجاد می‌کند و از این منظر محرک محسوب می‌شود، مبتلایان از اینکه روان درمانگر آنها را با مشکلشان روبه‌رو کند، بیزارند. امیدی گفت: برداشت این افراد از اطرافیانشان به واکنش هیجانی منجر می‌شود و شیوع این اختلال در جنس مونث بیشتر است.

 

وی ادامه داد: مبتلایان به اختلال شخصیت نمایشی انسانهای تلقین پذیر و ساده لوحی هستند که به راحتی تحت تأثیر دیگران قرار می‌گیرند. آنها حتی گاهی مشتریان پروپاقرص انرژی درمانگران می‌شوند.

این متخصص بهداشت روانی تصریح کرد: این افراد انسانهای اغواگری هستند که سعی می‌کنند نظر جنس مخالف را به خود جلب کنند. آنها ظاهری نمایشی دارند و از آرایشهای زننده و لباسهای نامناسب استفاده می‌کنند. انتخاب رنگهای جیغ و رفتارهای بی‌بند و بارانه دیگر ویژگی مبتلایان است.

وی افزود: مبتلایان به شدت خواهان توجه هستند و وقتی این توجه از سوی اطرافیان ابراز نمی‌شود دچار خشم و اضطراب می‌شوند و اگر کسی به حرف آنها توجه نکند خشمگین می‌شوند.

این متخصص بهداشت روانی گفت: این افراد ترس پنهانی برای از دست دادن جایگاهشان دارند برای همین با احساسات همسرانشان بازی می‌کنند تا بتوانند نظر او را جلب کنند.

وی افزود: بروز این اختلال به عوامل سرشتی ارتباط دارد. برخی کودکان از همان دوره کودکی، رفتارهایی هیجانی از خود نشان می‌دهند. شرایط تربیتی و خانوادگی نیز در بروز این اختلال نقش دارد.

وی خاطر نشان کرد: نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که شخصیتهای نمایشی به دلیل هیجانات آنی تصمیمات سریعی می‌گیرند. بهتر است کودکانی که دچار این شخصیت هستند برای مبصری کلاس انتخاب شوند چرا که آنها به تشویق سریعتر از تنبیه جواب می‌دهند.

[Dreamy Girl 6672]

شخصیت های نمایشی چه ویژگی هایی دارند؟

 

 

 

 

جلب توجه، ستاره میهمانی ها و مجالس بودن و نیاز مبرم به تعریف و تمجید، جزء لاینفک زندگی شخصیت نمایشی است.

 

 

باشگاه خبرنگاران: شیوا بِهمنش آسیب شناس در خصوص ویژگی های شخصیت نمایشی، اظهار داشت: افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی رفتاری هیجانی، فعال و برونگرا دارند. اینگونه افراد همواره در تلاش اند کانون توجه باشند، به همین دلیل رفتاری پرشور و اغواگر دارند.

 

وی با بیان اینکه این افراد روابط اجتماعی گسترده ای داشته و همواره در صددند ستاره مجالس و محافل باشند، افزود: شخصیت های نمایشی ادبیات گفتاری فاخری دارند و از دایره لغات گسترده ای برخوردارند. در نشان دادن عواطفشان اغراق می کنند و اتفاقات را از آنچه که هست مهم تر جلوه می دهند و از آنجا که شخصیت توجه طلبانه ای دارند مشاغلی مثل هنرپیشگی، سیاستمداری و کارهای مربوط به رسانه های جمعی شدیداً مورد علاقه آنهاست.

 

این کارشناس با تأکید براینکه برقراری روابط عاطفی با چنین افرادی چالش های زیادی در پی خواهد داشت، گفت: اگر قرار است با چنین فردی زندگی کنید باید بپذیرید رفتار های ذکر شده از ویژگی های شخصیتی همسرتان است و آن را به عنوان نقطه ضعف تلقی نکنید.

 

بهمنش تصریح کرد: همسر چنین فردی باید بداند که وی شخصیتی وابسته دارد و شما باید همواره همسرتان را مورد تعریف و تمجید قرار دهید، کم توجهی از سوی شما برای او عذاب آور و نابخشودنی است. هرگز وی را به خاطر رفتارهای عجیب و غریبش مورد تمسخر قرار ندهید و در صدد تغییر وی بر نیایید زیرا چنین فردی طی سالیان گذشته الگوهای رفتاری خود را انتخاب کرده است و ایجاد تغییر در وی کاری سخت و ملال آور است.

 

این کارشناس در پایان گفت: داشتن روابط اجتماعی گسترده و معاشرت با دوستان زیاد، جزء لاینفک زندگی اینگونه افراد است، رفتار های پر زرق و برق و نمایشی آنها را دال بر سوء نیت شان فرض نکنید.

[masi eng 47044]

[h=1]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/h]

درباره افراد مبتلا به اختلال شخصیت صحبت نمی کنیم چون این افراد برای ازدواج گزینه های مناسبی نیستند و مثل دیگر مبتلایان به اختلال شخصیت، تمایلی به درمان ندارند و برای کاهش شدت بیماری شان همکاری نمی کنند.

شما برای ازدواج نیاز به فردی دارید که تا حد امکان شبیه شما بوده و علاوه بر آن روحیات و مشخصه های مهم شخصیتی اش برای شما قابل پذیرش باشد. هر کدام از ما ویژگی هایی داریم که نماینده بارز شخصیتمان به حساب می آید و به همین دلیل مهم است که با کسی ازدواج کنید که ویژگی بارز شخصیتش، متناسب با شما باشد. دقت کنید نمی گوییم مشابه، بلکه متناسب. یعنی برای شما بهترین گزینه ازدواج باشد.

 

اگر سر و کارتان با یک شخصیت نمایشی است، یا اگر خودتان یک شخصیت نمایشی دارید و تصمیم به ازدواج گرفته اید باید بگوییم کار سختی پیش روی شماست. شخصیت نمایشی می تواند روی زندگی همه اطرافیان خود اثر بگذارد. شخصیت های نمایشی در نگاه اول آدم های حساس، جذاب و احساساتی هستند که عواطف خود را ابراز می كنند. آنها گرم و پرمحبت هستند. زندگی را زنده و با روح می بینند، تصوراتی سرشار دارند، داستان های سرگرم كننده تعریف می كنند. عاشق تخیل و ماجراها و داستانه های عاشقانه خوش فرجام هستند. تا اینجای کار همه چیز عالی است و شما دوست دارید با چنین فردی سر و کار داشته باشید. اما ماجرا از وقتی سخت می شود که فردی با شخصیت نمایشی روی دیگر این روحیات لطیف و پرهیجان را نشان تان می دهد. آنها به آراستگی ارزش زیادی می دهند، طرفدار مد هستند، با دیگران گرم می گیرند و وارد هر جمعی می شوند تلاش می کنند نگاه ها را به خود جلب كنند. آنها به راحتی به دیگران اعتماد می كنند و با اشتیاق به دیدگاه ها و پیشنهادات دیگران توجه می كنند.

 

شخصیت های نمایشی دوست دارند كه دیده شوند، می خواهند جلب نظر كنند و مورد توجه قرار گیرند، آنها اغلب كانون توجهند. وقتی همه چشم ها را متوجه خود ببینند، احساس رضایت می کنند و اگر شما به اندازه کافی به آنها توجه نکنید کلافه می شوند و واکنش های عصبی نشان می دهند.

 

وقتی بیماری به میان می آید

 

نمایشی بودن به طور کلی بیماری نیست. یک ویژگی شخصیتی است. اما اگر شدت پیدا کند و زندگی فرد و روابط او را مختل نماید، به عنوان بیماری شناخته می شود که تشخیص آن به عهده روانشناس بالینی است. این بیماران در رفتارهای جلب توجه شان میل به اغراق، دراماتیک کردن و نمایش رفتار عشوه گری و اغواگری دارند. همه چیز را درباره خودشان زیادی بزرگ می کنند و شما را مجبور می کنند این عظمت و اغراق را درباره آنها باور کنید. بدتر از آن این که این بیماران اغلب تظاهر هیجانی متغیر و سطحی دارند. یعنی به یک باره هیجانات غلیظ نشان می دهند اما این هیجان ناگهانی و بزرگ بسیار سطحی است. بنابراین ثبات رفتاری را از آنها می گیرد.

 

آنها به طور مداوم از ظاهر جسمی شان برای جلب توجه دیگران استفاده می کنند، لباس های زننده می پوشند، زننده آرایش می کنند و گفتار و رفتار بی پروا و اغواگرانه ای دارند. آنها میل دارند روابط را صمیمانه تر از آنچه واقعاً هست، تلقی کنند. گفتارشان اغلب فاقد جزئیات است و در نهایت آنها تلقین پذیر هستند و به راحتی تحت تاثیر دیگران قرار می گیرند. بیماران مبتلاء به اختلال شخصیت نمایشی هنگامی که تحسین، توجه یا تایید کافی را دریافت نمی کنند، ممکن است بی نهایت عصبانی و یا غمگین شوند و کج خُلقی یا طغیان خُلقی را تا حد گریه کردن نشان دهند.

 

با چه کسی ازدواج کنند؟

 

درباره افراد مبتلا به اختلال شخصیت صحبت نمی کنیم چون این افراد برای ازدواج گزینه های مناسبی نیستند و مثل دیگر مبتلایان به اختلال شخصیت، تمایلی به درمان ندارند و برای کاهش شدت بیماری شان همکاری نمی کنند. در واقعا باید گفت که بیماران مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی درمان ناپذیرند پس ازدواج با آنها توصیه نمی شود. اما درباره شخصیت های نمایشی، باید بگوییم که این افراد تحت تأثیر گونه شخصیتی خود می توانند با انواع شخصیت ها به تفاهم برسند، اما ازدواج با یک فرد مسئولیت پذیر و وظیفه شناس که مرتب به آنها توجه نشان دهد، از آنها حمایت کند خوشبختی بیشتری برایشان در پی دارد.

 

شخصیت های با اعتماد به نفس هم همسران خوبی برای نمایشی ها هستند چون برخی خصوصیات مشابه دارند. این دو شخصیت، توجه دیگران را جلب می كنند و می توانند از توجه آنها برخوردار شوند.

 

با او مثل یک شاهزاده برخورد کنید. طوری که حس کند در مرکز زندگی شما است و هیچ کس دیگری بر او برتری ندارد. از او تعریف كنید. از طرز لباس پوشیدن و وضع ظاهرش، از موفقیت هایش، از زیبایی و توانایی و احساسات پرشورش تعریف كنید

به یاد داشته باشید...

 

در زندگی با یک شخصیت نمایشی این نکات را در نظر داشته باشید:

 

1-به او آزادی بدهید و پروبال او را نبندید، اجازه دهید رویابافی کند و احساساتش را بروز دهد.

 

2-همپای او باشید. با هم در برنامه های اجتماعی مشاركت كنید، به سفر بروید، میهمانی بدهید، در میهمانی ها شركت كنید.

 

3-با او مثل یک شاهزاده برخورد کنید. طوری که حس کند در مرکز زندگی شما است و هیچ کس دیگری بر او برتری ندارد. از او تعریف كنید. از طرز لباس پوشیدن و وضع ظاهرش، از موفقیت هایش، از زیبایی و توانایی و احساسات پرشورش تعریف كنید.

 

4- با او به صراحت و صداقت حرف بزنید. شخصیت نمایشی تمایل زیادی به تعریف شنیدن از شما دارد اما به هیچ وجه فرد ساده و ابلهی نیست که بتوانید او را فریب دهید یا تعاریف نامتناسب از او داشته باشید.

 

5-رمانتیك باشید، برایش گل، شیرینی و هدیه بخرید. غافلگیرش کنید و در مناسبت های مختلف برایش تدارک ببینید. بی مهری و بی توجهی او را دلگیر می كند.

 

6- شخصیت نمایشی انجام دادن بعضی از كارها را دوست ندارد. مثلا بهتر است مسئولیت های مالی را خودتان تقبل كنید. به جزئیات امور شخصاً رسیدگی كنید. او را به انجام بهتر كارها تشویق كنید؛ اما هرگز انتظار نداشته باشید كه بتواند در انجام دادن این قبیل كارها در سطح و حد شما ظاهر شود. او بیشترین تمرکزش را روی خودش، ظاهرش و محبوبیتش دارد. بنابراین باید به او کمک کنید تا به مسئولیت هایی مانند، تلفن كردن، شركت در جلسات و به خصوص جلسات مرتبط با فرزندان، عمل کند.

 

7- شخصیت نمایشی مسائل را به دل نمی گیرد. او احساسات منفی و مثبتش را نشان می دهد، ولی زود همه چیز را فراموش می كند. بنابراین شما هم در مقابل او کینه ای نباشید.

 

منبع: تبیان