spow 44197 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 بهمن، ۱۳۹۱ پس از استقلال هندوستان، محمد علی جناح که در مسیر انقلاب در کنار مهاتما گاندی و جواهر لعل نهرو قرار داشت پا دریک کفش کرد که مسلمانان هند باید سرزمین مستقلی داشته باشند هرچه گاندی تلاش کرد او را قانع کند که هند یک کشور متحد بماند ومسلمانان نیز در کنار سایر اقوام و مذاهب در مدیریت هند نقش داشته باشند محمد علی جناح نپذیرفت و بالاخره ایالت های مسلمان نشین هند تجزیه شدند و بنگلادش وپاکستان را به وجود آوردند قصه ی پاکستان اما، داستانی شنیدنی است. مسلمانان که هندوها را «نجس» می دانستند سرزمین مستقل خود را «پاکستان» نامیدند پاکستان اولین کشوری بود که حکومت آن «جمهوری اسلامی» نام گرفت . پس از پاکستان، به ترتیب نیجریه، ایران و افغانستان ( جمهوری اسلامی نام گرفتند ) هندوستان اما، با جمعیتی چند مذهبی (به ترتیب جمعیتی هندو، مسلمان، جین، بودایی مسیحی، سیک) صاحب حکومتی «سکولار» شد هندوستان «سکولار» امروز جزو نمونه های موفق دموکراسی در جهان است و سال گذشته ی میلادی در کنار برزیل بالاترین نمره ی رشد اقتصادی را به خود اختصاص داد از آن سو «جمهوری اسلامی پاکستان» نمونه ای از عدم تحمل و عدم مدار است , کودتا پشت کودتا و ترور پشت ترور، صحنه ی سیاست پاکستان را پر کرده است ضیاءالحق،ذوالفقارعلی بوتو را اعدام کرد حکومت نظامی ضیاءالحق با ترور شدن ضیاءالحق پایان گرفت پرویز مشرف با کودتای نظامی, نواز شریف را ساقط کرد و خودش با کودتایی دیگر به تبعید رفت. بی نظیر بوتو چند روز پیش از انتخابات ترور شد ودر صحنه ی اقتصادی نیز پاکستان وضعیت بهتری ندارد. در سیل اخیر پاکستان، اگر نهادهای بین المللی و دولت های خارجی به کمک پاکستان نمی شتافتند، دولت پاکستان توان مدیریت اوضاع را به هیچوجه نداشت پاکستان ، کشور پاک ها ، پیشتاز «تقلب صنعتی» است , در شهر صنعتی پاکستان اجناسی با مارک های معروف دنیا تولید می شود علاوه بر این پاکستان، پیشتاز«تقلب سیاسی» است , طالبان را تقویت می کند و از جامعه ی جهانی (از آمریکا گرفته تا ایران) کمک مالی میگیرد تا طالبان را سرکوب کند این سناریوی کشوری است که وجه تمایز خود را از سرزمین مادری اش، «مذهب» می داند لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده