معرفی دفع آلودگی نفتی دریا توسط مواد جاذب

[YAGHOT SEFID 29,302]

[h=2]

[/h]

یكی از روش‌های مقابله با آلودگی دریا و جلوگیری از آلوده شدن محیط زیست دریایی ، استفاده از مواد جاذب برای جمع‌آوری‬ ‫و جلوگیری از گسترش مواد نفتی روی آب است. مواد جاذب، معمولاً در آلودگی‌های نفتی کوچك و در مواقعی که برای جمع‌آوری‬ ‫آلودگی‌های نفتی به وسیله‌ی اسكیمر از روی سطح آب، محدودیت وجود داشته باشد ، مورد استفاده قرار می‌‌گیرند. از مواد جاذب ،‬ ‫برای جذب آلودگی‌های نفتی در نقــاط با میـــزان عمق کم و با میزان دسترسی محدود، بوم‌های جاذب و محیط‌هایی که امكان جمع‌آوری‬ ‫مواد نفتی از روی سطح آب، به آسانی فراهم نیست، استفاده می‌‌شود.‬

دسته‌بندی انواع مواد جاذب‬

 

جاذب‌ها از نظر جنس، به چهار گروه جاذب‌های‬ ‫طبیعی، جاذب‌های طبیعی فرآوری شده،‬ ‫جاذب‌های معدنی و جاذب‌های سنتزی، دسته‌بندی می‌‌شوند.

 

جاذب‌های طبیعی

‫جاذب‌های طبیعی، شامل مواد آلی و معدنی‬ ‫هستند. از جاذب‌های آلی، می‌‌توان كاه،چوب‬ ‫ذرت، پوسته‌ی بادام زمینی،فیبر چوب و تورب‬ ‫ساخته شده از خزه‌ی پوسیده را نام برد. مواد‬ ‫طبیعی، نسبتاً ارزان و به فراوانی در دسترس‬ ‫هستند و از شدت جذب قابل قبولی برخوردارند.‬ ‫چوب و تركیبات لیگنوسلولزی، قابلیت زیادی‬ ‫در جذب آلودگی‌های نفتی دارند. به علت جذب ‫فیزیکی بالا،استفاده از این مواد برای جلوگیری‬ ‫از گسترش سریع آلودگی موثر خواهد بود.‬ ‫در حادثه‌ی آلودگی توری كانیون فرانسه، در‬ ‫حدود 20 هزار تن از تکه‌های چوب، روی‬ ‫لکه‌های نفتی پخش و سپس آنها را از كناره‌ی‬ ‫ساحل، جمع‌آوری كردند. ارزان و در دسترس‬ ‫بودن ، تجدید‌پذیر بودن و متناسب بودن این‬ ‫جاذب‌ها با محیط زیست، باعث می‌شود كه‬ ‫تمایل بیشتری به سمت جاذب‌های زیستی و‬ ‫طبیعی وجود داشته باشد. در بین پسماندهای‬ ‫كشاورزی، «باگاس نیشکر»، از جمله پر‬ ‫كاربردترین است. مطابق با تعریف انجمن بین‬ ‫المللی متخصصان نیشکر، به باقیمانده‌ی نیشکر‬ ‫پس از خرد شدن آن در یك یا چند آسیاب‬ ‫متوالی، «باگاس» گفته می‌شود. باگاس حاصل ‫از این آسیاب‌ها حاوی 45 تا 50 درصد رطوبت‬ ‫بوده و نیز، دارای مواد نا محلولی، مثل: سلولز،‬ ‫فیبرهای متراكم شده و مواد محلولی، مانند‬ ‫قند است. از نظر تجزیه‌ی عنصری، به طور‬ ‫متوسط، می‌توان تركیب مواد را به صورت كربن‬ ‫47 درصد، هیدروژن 6/5 درصد، اكسیژن 44‬ ‫درصد،خاكستر 2/5 درصد در نظر گرفت. این‬ ‫ماده، بیشتر در كشورهای دارای آب و هوای‬ ‫گرم و مرطوب پراكنده است. در ایران، نیشکر در‬ ‫مقادیر زیاد تولید می‌شود و با توجه به متمركز‬ ‫بودن كشت نیشکر و باگاس حاصل از واحدهای‬ ‫استحصال شکر و مقدار تولید سالیانه‌ی آن‬ ‫در كشور، استفاده از آن به عنوان یك منبع‬ ‬ ‫تجدیدپذیر، کاملاً اقتصادی و مقرون به صرفه‬ ‫است.‬

 

استفاده از مواد آلی طبیعی، نظیر: كاه، چوب‬ ‫ذرت، پوست برنج، پرها، خرده های چوب‬ ‫و پشم، بنا به دلایلی، مانند: زیست تخریب‬ ‫پذیری، تجدید پذیری، هزینه‌ی پایین و اثر‬ ‫كمتر بر محیط زیست دریایی، در صورتی‬ ‫كه در حین عملیات پاکسازی آلودگی نفتی‬ ‫رها شوند یا از دست بروند، رواج دارد. البته،‬ ‫موارد یادشده، معایبی نیز دارند كه عبارتند:‬ ‫از احتمال آتش گیری در حین ذخیره،جذب‬ ‫حشرات به محصولاتی مانند چوب كه به‬ ‫عنوان جاذب استفاده می‌شوند ، ایجاد گرد‬ ‫و غبار و پراكندگی مواد بدون بسته بندی،‬ ‫راندمان جذب كمتری نسبت به جاذب‌هایی‬ ‫از جنس پلی پروپیلن. جاذب‌های معدنی‬ ‫(بیشتر رس ها) و جاذب های سنتزی (بیشتر‬ ‫پلی پروپیلن) جاذب های انتخابی در بیشتر‬ ‫موارد محسوب می‌شوند.‬

 

‫

جاذب‌های طبیعی فرآوری شده‬

جاذب‌های طبیعی، نسبتا ارزان و در دسترس‬ ‫هستند و شدت جذب قابل قبولی دارند.‬ ‫بسیاری از جاذب‌های طبیعی عمل آوری‬ ‫می‌ شوند.این عمل آوری، باعث افزایش كارایی‬ ‫برای جذب نفت می‌ شود،اما قیمت جاذب را نیز‬ ‫افزایش می‌‌دهد. یکی از روشها، استیله كردن‬ ‫گروه هیدروكسیل آزاد موجود در جاذب‌های‬ ‫مختلف، مانند: كاه،كلش برنج و باگاس به‬ ‫وسیله‌ی انیدرید استیك است. با افزایش دما و‬ ‫میزان كاتالیست مورد استفاده، ظرفیت جذب‬ ‫و قدرت جذب بالا خواهد رفت و از مزایای آن،‬ ‫می‌ توان به قیمت پایین و ظرفیت جذب بالا‬ ‫و جذب آسان اشاره كرد. به دلیل این كه كاه‬ ‫استیله شده به طور مشخص دارای خاصیت‬ ‫آبگریزی است و جذب آب پایینی دارد، بازیابی‬ ‫نفت از كاه، برای چندین مرتبه امکانپذیر‬ ‫است. در نتیجه، استیله كردن كاه برنج و‬ ‫دیگر موادی كه قابلیت زیست تخریب پذیری‬ ‫دارند، مانند: باگاس و ضایعات چوب، یکی‬ ‫از روش‌های مناسب و اقتصادی برای حذف‬ ‫آلودگی‌های نفتی موجود در آب است.‬

 

جاذب‌های معدنی

1- آئروژل‬

‫این مواد، اكسید فلزات جامد هستند كه حالت‬ ‫اسفنجی باز دارند. این ساختار، به آنها اجازه‌ی‬ ‫نفوذ تركیبات مختلف به ساختار جامد را‬ ‫می‌دهد. اولین بار، سیلیکا آئروژل، توسط محلول‬ ‫غلیظ سیلیکات سدیم و پتاسیم به دست آمد.‬ ‫پیشرفت‌های چشمگیری در تهیه‌ی آئروژل‌ها‬ ‫به وجود آمده است. به عنوان مثال، استفاده‬ ‫از آلکوكسید، باعث حذف مرحله‌ی شستشو و‬ ‫مراحل تعویض حلال و در نتیجه، موجب شتاب‬ ‫دادن به واكنش می‌شود. به رغم ویژگی‌های‬ ‫سیلیکا آئروژل، باید به برخی دشواری‌ها، قبل‬ ‫از تجاری شدن آن‌ها توجه كرد. یکی از این‬ ‫مشکلات و موانع همراه با آن‌ها، خراب شدن‬ ‫ساختار آنها به دلیل جذب آب است؛ به دلیل‬ ‫این كه، دی اكسید كربن از لحاظ اقتصادی‬ ‫باصرفه‌تر، ایمن‌تر و دارای قابلیت آتش گیری و‬ ‫انفجار و از لحاظ شیمیایی، خنثی و دارای دمای‬ ‫بحرانی پایینی است.‬

 

 

‫

2- زئولیت

‬

‫در چند دهه‌ی گذشته، اغلب تحقیقات‬ ‫روی سیلیکا، بر خاصیت آبگریزی متمركز‬ ‫شده است. زئولیت‌ها به عنوان جایگزین، به‬ ‫منظور جذب آلودگی‌های نفتی كاربرد دارند.‬ ‫زئولیت‌ها از نظر گرمایی، بسیار پایدار هستند‬ ‫(تا ‪ 30 C‬پایدار هستند) و مانند دیگر تركیبات‬ ‫آلومینوسیلیکات، دارای منافذ مشخصی در‬ ‫حدود ‪ 0.2-0.9nm‬ هستند كه مربوط به سطح‬ ‫ویژه آنها است. ژئولیت‌های آبگریز، نسبت به‬ ‫كربن فعال از مزیت‌های زیر برخوردارند:‬

‫ -نیازمند تجهیزات ایمنی كمتر هستند،به‬‫‌دلیل آن كه آتشگیر نیستند.‬

-‫ جذب رطوبت كمتری نسبت به كربن فعال‬‫ دارند. كربن فعال، در حدود 70 درصد جذب‬ ‫رطوبت دارد و زئولیت، از حدود 50 درصد‬ ‫جذب رطوبت دارد.‬

 

 

‫یکی از معایب زئولیتهای آبگریز، ظرفیت‬ ‫جذب كمتر آنها نسبت به كربن فعال است.‬ ‫اصلاح سطحی زئولیت‌ها به وسیله‌ی حذف‬ ‫آلومین، صورت می‌گیرد.‬ ‫از خاكستر آتشفشانی نیز، می‌توان به عنوان‬ ‫تصفیه‌ی آب‌های فاضلاب و آب‌های آلوده به‬ ‫مواد نفتی استفاده كرد.

 

 

 

‫3- خاك‌های معدنی‬

خاک‌های معدنی كه از ذرات كوچك كریستالی‬ ‫دارای ورق‌های چهاروجهی سیلیکا تشکیل شده‬ ‫اند. (یون‌های سیلیکون كه به صورت چهاروجهی‬ ‫با اتم‌های اكسیژن پیوند تشکیل داده‌اند و‬ ‫ورق‌های هشت وجهی یون‌های آلومینیوم و‬ ‫منیزیم، به صورت هشت وجهی، با شش مولکول‬ ‫اكسیژن و هیدروكسیل پیوند دارند. خاک‌های‬ ‫معدنی، با جایگزینی یون‌های سیلیکون، به جای‬ ‫یون‌های آلومینیوم در شبکه‌ی چهار وجهی و‬ ‫جایگزینی به وسیله یون‌های منیزیم و دیگر‬ ‫كاتیونهایی كه از لحاظ اندازه برابر هستند، در‬ لایه‌ی هشت وجهی، به بار خنثی می‌رسند. از‬ ‫این راه، به دلیل خنثی بودن سطحی این مواد،‬ ‫یونهای سدیم و پتاسیم و كلسیم، به عنوان‬ ‫كاتیونهای جایگزین، می‌توانند به سطح این‬ ‫مواد معدنی جذب شوند. این كاتیونها قابل‬ ‫تعویض با كاتیونهای دیگر موجود در خاکهای‬ ‫معدنی، مثل مواد معدنی و كاتیونهای فلزی‬ ‫هستند.‬

 

‫

4- پرلیت‬

‫از دیگر مواد معدنی، می‌توان به كاربرد گرافیت‬ ورقه‌ای و پرلیت و كربن فعال در حذف‬ ‫آلودگی‌های نفتی اشاره كرد. پرلیت، یکی از‬ ‫جاذب‌های صنعتی است كه به فراوانی در‬ ‫معادن یافت می‌شود. از خصوصیات بارز پرلیت،‬ ‫می‌توان دانسیته‌ی كم (‪(40-200kg/m3‬‬ ‫(فضای تخلخل زیاد بیش از 90 درصد)، ساختار‬ لایه لایه‌ای آن، پخش شدن سریع پرلیت روی‬ ‫نفت، نفوذپذیری بالا و جمع‌آوری آسان آن‬ ‫را مورد توجه قرار داد. پرلیت، بلافاصله بعد‬ ‫از جذب نفت به صورت لخته روی سطح آب،‬ ‫شناور می‌ماند كه جمع‌آوری آن از روی سطح‬ ‫آب، به آسانی امکان‌پذیر می‌شود. فرایند جذب‬ ‫لکه‌ی نفتی توسط پرلیت، از نوع جذب سطحی‬ ‫است كه به شدت بستگی به نوع ماده جاذب،‬ ‫سطح تماس، ساختار آن، مقدار و تركیب ماده‬ ‫آلی دارد. در فرایند جذب سطحی، جذب عمدتاً‬ ‫از نوع جذب فیزیکی است. خاصیت آبگریزی‬ ‫پرلیت، باعث برتری این جاذب برای كاربرد آن‬ ‫در محیط‌های آبی می‌شود.

 

‬

‫5- کربن فعال

‬

‫كربن فعال، به طور گسترده برای جذب‬ تركیبات آلی و مخصوصاً برای جداسازی‬ ‫تركیبات فرار آلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.‬ ‫از مزایای كربن فعال، می‌توان به قابل دسترس‬ ‫بودن و تهیه‌ی آن از بسیاری از كارخانه‌ها و‬ ‫قدرت جذب نسبتاً بالای آن اشاره كرد. با توجه‬ ‫به مزایای كربن فعال، از معایب این جاذب،‬ ‫می‌توان خطر آتش‌گیری، بسته شدن منافذ‬ ‫به دلیل پلیمریزاسیون كاتالیست‌ها به وسیله‌ی‬ ‫خاكسترهای موجود روی سطح كربن فعال را‬ ‫مورد توجه قرار داد؛ ولی با استفاده از تركیب‬ ‫دو ماده‌ی خاک‌های آلی و كربن فعال، ظرفیت‬ ‫جذب نفت را بالا می‌برند. بنابراین، مخلوط‬ ‫كربن فعال و دیگر مواد متخلخل، مانند: سیلیکا‬ ‫آئروژل، زئولیت و ژئوپلیمرها می‌توانند به عنوان‬ ‫جاذب آلودگی نفتی مورد استفاده قرار بگیرند؛‬ ‫همچنین، این مواد، از قدرت جذب نفت نیز‬ ‫برخوردار هستند.

 

‬

‫جاذب‌های سنتزی

‬پلی پروپیلن و پلی یورتان، متداول‌ترین مواد‬ ‫سنتزی آلی در حذف آلودگی‌های نفتی به شمار‬ ‫می‌روند. دلیل این پدیده، خاصیت نفت دوستی‬ و آبگریزی آنها و همین طور، وزن سبك این‬ ‫تركیبات است. فرم شبکه‌ای باز پلی یورتان،‬ ‫این فوم‌ها را قادر می‌سازد تا چند برابر وزنشان‬ ‫نفت را از محلول آب و نفت جذب كنند، كه این‬ ‫موضوع مستلزم اصلاحات سطحی است كه باید‬ ‫در روی شبکه‌ی فوم پلی یورتان انجام شود. پلی‬ ‫پروپیلن، یك جاذب سنتزی با راندمان بالاست‬ ‫و نسبت به جاذب‌های معدنی، ضایعات كمتری‬ ‫را ایجاد می‌كند. مزیت دیگر پلی پروپیلن،‬ ‫قیمت بالای آن، عدم زیست تخریب پذیری و‬ ‫سطح بالاتر آموزش مورد نیاز برای كاركنان در‬ ‫خصوص كاربرد آن، برای حذف لکه نفتی است.‬ ‫مواد جاذب، ممکن است با تركیبات آب گریز و‬ ‫نفت دوست، به منظور بهبود عملکرد جاذب‌ها‬ ‫عمل آوری شوند. تركیبات نفت دوست، تمایل‬ ‫به جذب نفت دارند. در حالی كه تركیبات آب‬ ‫گریز، آب را دفع می‌كنند. این نوع عمل آوری‌ها،‬ ‫از آن جا كه به شناوری جاذب‌ها بر روی آب‬ ‫نیز، كمك می‌كنند، مفید محسوب می‌شوند.‬ ‫از دیگر مواد سنتزی كه در سالهای اخیر،‬ ‫در حذف لکه‌های نفتی مورد توجه قرار گرفته‬ ‫است، ضایعات لاستیك و آمیزه‌های لاستیکی‬ ‫است كه با توجه به خاصیت ذاتی پودر لاستیك‬ ‫در جذب هیدروكربن‌های مایع و گاز، استفاده‬ ‫از تركیبات لاستیکی در جذب لکه‌های نفتی‬ ‫می‌تواند یکی از راه حل‌های مناسب و یکی از‬ ‫ارزانترین روشهای بازیافت این ماده در صنعت‬ ‫باشد.‬

 

 

 

 

‫روش‌های استفاده از مواد جاذب‬

 

‫جمع‌آوری آلودگی‌های نفتی از روی سطح آب‬ ‫به وسیله‌ی مواد جاذب، به روش‌های زیر صورت‬ ‫می‌گیرد:‬

‫

1- استفاده از مواد جاذب به صورت توده ای

‫مواد جاذب به صورت توده ای، دسته ای از‬ ‫مواد جاذب هستند كه شکل خاصی ندارند و‬ ‫از مولکول‌هایی ساخته شده اند كه هیــچ گونه‬ ‫اتصالی با یکدیگر ندارند . این مواد می‌توانــند‬ ‫به صورت رشته‌های كــوتاه و یا مـــواد معدنی‬ ‫(پرلیت،ورمکولیت) ، مواد با منشا گیاهی‬ ‫(كاه،زغال سنگ نارس) و یا مواد مصنوعی مثل‬ مواد پلیمری (پلی اورتان، پلی پروپیلن و پلی‬ ‫استایرن) باشند. این مواد، بر روی آب، به صورت‬ ‫گسترده پخش می‌شوند و به صورت مستقیم، با‬ ‫آلودگی تماس پیدا می‌كنند و می‌توانند در بین‬ لایه‌های آلودگی در صورتی كه به شکل نازک‬ ‫درآمده باشند، نفوذ پیدا كنند.

‫

2- استفاده از مواد جاذب به شکل ورق و یا‬ ‫رول‬

ورق‌های جاذب، معمولاً به صورت مربعی شکل‬ ‫و با ابعاد 50×50 سانتیمتر و یا به شکل نواری‬ ‫هستند.‬ ‫ضخامت ورق‌های جاذب، كمتر و یا برابر 3‬ ‫میلی متر است. از انواع این ورق‌ها، می‌توان به‬ ‫ورق‌های جاذب پلی پروپیلن اشاره كرد.‬ ‫رول‌ها، معمولاً از جنس منسوج غیر بافته‬ ‫هستند و در داخل آن‌ها رشته‌هایی وجود دارد‬ ‫كه آنها را تقویت می‌كند. در هنگام استفاده از‬ ‫مواد جاذب به صورت ورق جاذب و یا رول، باید‬ ‫موارد زیر در نظر گرفته شود:

‫

1-2-

این نوع از مواد جاذب، برای میزان‬ ‫اثرگذاری بیشتر، باید مدت زمان بیشتری‬ ‫روی آب باقی بمانند، اما این مسئله نیز، باید‬ ‫مورد توجه قرار بگیرد كه این مواد، باید حتماً از‬ ‫روی آب جمع‌آوری شوند.پراكندگی ورق‌های‬ ‫جاذب توسط جریان آب و یا باد، جمع‌آوری این‬ ‫مواد را از روی سطح آب، دشوار خواهد ساخت.

‬‫

2-2-

در مناطق با وسعت كم، به منظور افزایش‬ ‫میزان جذب، می‌توان با استفاده از حركت دادن‬ ‫ورق‌های جاذب و رول‌ها روی سطح آب، میزان‬ ‫جذب را افزایش داد. همچنین، می‌توان از‬ ‫بوم‌های شناور برای محصور كردن آلودگی و‬ ‫استفاده، بهتر، از مواد جاذب استفاده كرد. با‬ ‫كمك این روش، جمع‌آوری ورق‌های جاذب و‬ ‫رول‌ها از روی سطح آب، آسانتر خواهد بود. در‬ ‫این مناطق، برای جمع‌آوری مواد جاذب از روی‬ ‫سطح آب، از شن كش و چنگك‌های مخصوص‬ ‫استفاده می‌شود.‬

‫

3-2-

در عملیات جمع‌آوری مواد نفتی، در‬ ‫صورتی كه شرایط استفاده از بوم‌های مهار در‬ ‫منطقه وجود نداشته باشد، باید از رولهای‬ ‫جاذب استفاده شود. جریانها و امواج دریایی،‬ باعث پراكندگی و حركت رولهای جاذب روی‬ ‫آب خواهند شد. در هنگام استفاده از رولهای‬ ‫جاذب، باید از طناب‌هایی به منظور جلوگیری از‬ ‫پراكندگی رول‌ها در منطقه‌ی عملیات استفاده‬ ‫شود.‬

‫

3- استفاده از مواد جاذب، به صورت بوم‬ ‫(‪ (Sorbent Boom‬و بالشتكهای جاذب‬

 

‫(‪ (Sorbent Pillow‬بالشتك‌های جاذب، نوعی‬ ‫از مواد جاذب هستند كه در داخل پوشش‌های‬ ‫نفوذپذیر از جنس سیمی‌،پلاستیکی یا سایر‬ ‫مواد قرار دارند و برای جذب مواد نفتی مورد‬ ‫استفاده قرار می‌گیرند. معمولاً میزان طول این‬ ‫بالشتك‌ها، كمتر از یك متر است.‬ ‫برای افزایش میزان جذب و جلوگیری از خروج‬ ‫آلودگی، باید بومها از انتها به یکدیگر متصل‬ ‫شوند.

-استفاده از مواد جاذب به صورت الیافهای‬ ‫رشته ای بلند

‬

‫الیاف‌های جاذب، به صورت رشته‌های طنابی‬ ‫بلند و معمولاً از جنس الیاف پلی پروپیلن‬ ‫هستند كه به یکدیگر بافته شده‌اند و به‬ ‫وسیله‌ی سیم، به یکدیگر متصل می‌شوند. این‬ ‫الیاف‌ها می‌توانند به صورت تکی و یا به صورت‬ ‫چند تایی مورد استفاده قرار بگیرند. این گونه‬ ‫جاذب‌ها، برای جذب مقادیر كم مواد نفتی با‬ ‫میزان ویسکوزیته‌ی متوسط تا بالا و همچنین،‬ ‫برای جذب سریع آلودگی‌های نفتی كه در آب‬ ‫به صورت امولسیون در آمده‌اند، مورد استفاده‬ ‫قرار می‌گیرند.‬ ‫

5- استفاده از مواد جاذب، با توجه به موقعیت‬ ‫منطقه

‬

‫گاهی اوقات، برای مقابله با آلودگی، از مواد‬ ‫جاذب با توجه به موقعیت محیطی و فراوانی‬ ‫مواد جاذب در آن نقطه استفاده می‌شود . از موارد‬ ‫استفاده از مواد جاذب به صورت موقتی ، می‌‬ ‫توان به استفاده از كاه، نی، علف جارو، سرخس‬ ‫خشك شده، باگاس (ضایعات نیشکر) و سایر‬ ‫مواد قابل دسترس و فراوان در منطقه اشاره‬ ‫كرد. در عملیات مقابله با آلودگی‌های نفتی،‬ ‫شناسایی و استفاده از گیاهان بومی‌ منطقه، با‬ ‫توجه به اثرات كمتر این مواد بر محیط زیست‬ دریایی نسبت به مواد جاذب صنعتی، از اولویت‬ ‫بیشتری برخوردار است.‬

 

 

 

‫نگهداری مواد جاذب‬

 

‫مواد جاذب، اصولاً مواد پایداری هستند و تاریخ‬ ‫انقضاء ندارند. در مورد نگهداری از این گونه‬ ‫مواد، باید موارد زیر در نظر گرفته شود:

‫1- این مواد، باید در جای خشك و دور از تماس‬ ‫مستقیم با آب نگهداری شوند. مواد جاذب، در‬ ‫صورت تماس با آب و رطوبت، میزان اثرپذیری‬ ‫خود را بر اثر جذب آب، از دست خواهند داد.

‫2- در انباری كه برای نگهداری مواد جاذب‬ ‫در نظر گرفته می‌ شود، باید به موارد زیر توجه‬ ‫كرد:‬

‫1-2- باید نوع ماده جاذب، جنس آن، وزن‬ بسته بندی و بهترین روش برای از بین بردن‬ ‫آن، پس از جذب مواد نفتی، مشخص شود.

‬‫2-2- مواد جاذب، باید بر اساس نوع و میزان‬ ‫جذب، به منظور پاسخگویی به حوادث نفتی،‬ ‫مشخص شده باشند.‬

3-2- مواد جاذب، باید بر اساس میزان، نحوه‌ی‬ ‫بسته بندی و موقعیت قرارگیری آنها در انبار‬ ‫مشخص شوند.

‬‫4-2- انبارهای نگهداری مواد جاذب، باید‬ ‫از حمله‌ی جانوران موذی و جونده، حفظ و‬ ‫نگهداری شوند.‬