تصفيه آب با استفاده از نانولوله‌ها

[azarafrooz 14,221]

فناوري‌نانو مي‌تواند راه‌حلي براي تأمين ايمن آب شرب در مناطقي از جهان كه دچار خشكسالي ‌هاي دوره‌اي بوده يا آلودگي آب در آنجا شايع است، پيدا كند. پژوهشگران در هند توضيح داده‌اند كه چگونه مي‌توان نانولوله‌هاي كربني را جايگزين مواد رايج در سيستم‌هاي تصفيه آب كرد.

مشكل كمبود آب و عدم دسترسي به آب شرب ايمن، به عنوان مسئله‌اي مهم در حال افزايش است. در حال حاضر يك سوم جمعيت جهان در كشورهايي زندگي مي‌كنند كه از نظر آب در مضيقه هستند و پيش‌بيني مي‌شود اين جمعيت در سال 2025 به دو سوم افزايش يابد.

پژوهشگران مركز تحقيقات اتمي بهابها (barc) واقع در مومباي هند، تشريح كرده‌اند كه چگونه بررسي‌ها در مورد فناروي‌هاي جديد تصفيه آب به‌طور ثابت در حال انجام است، ولي اين فناوري‌ها بايد از نظر نصب، كاربرد و نگهداري، نسبتاً ساده و ارزان باشد تا بتواند در كشورهاي در حال توسعه دوام داشته باشد.

خواص شيميايي منحصر به فرد نانولوله‌هاي كربني باعث مي‌شود كه تنها مولكول‌هاي بسيار كوچك مانند مولكول ‌هاي آب بتوانند از درون آن عبور كنند در حالي كه ويروس‌ها، باكتري‌ها، يون‌هاي فلزي سمي و مولكول‌هاي آلي خطرناك اين قابليت را نداشته باشند.

اين گروه گزارش كرده ‌است كه آب به آساني از درون نانولوله‌هاي كربني عبور مي‌كند و در نتيجه *****ي كه بر اساس اين فناوري ساخته شده است، بسيار كارآمد خواهد بود و عبور شدت جريان زيادي از آب را بدون رسوب گرفتن ***** امكانپذير مي‌كند. خصوصاً نيروي محركه لازم براي عبور دادن آب از درون اين ***** در مقايسه با فناوري غشايي رايج كمتر خواهد بود.

به هر حال براي اينكه اين سيستم براي تصفيه آب آلوده مناسب باشد، بايد كارهاي مهندسي براي مرتب‌سازي اين ساختارهاي نانومتري به صورتي كاملاً تعريف شده انجام پذيرد تا آلودگي‌زدايي از آب به طور مؤثري امكانپذير شود. اين گروه در حال حاضر در حال بررسي قابليت تشكيل سيستم تصفيه آبي بر مبناي نانولوله‌هاي كربني است كه توانايي جداسازي آرسنيك، فلورايد، فلزات سنگين و مواد شيميايي آلي خطرناك را داشته باشد. اين پژوهشگران مي‌گويند نانولوله‌هاي كربني داراي اعتبار مؤثري براي تصفيه آب هستند.