Besnoitia bennetti

[sokut.n 1,212]

Genus : Besnoitia Besnoitia besnoitiBesnoitia bennetti

میزبان اصلی بسنوئیتیا بسنوئیتی گربه است و میزبان های واسط آن گاو و بز می باشد و بطور تجربی گوسفند و خرگوش نیز مورد آلودگی قرار گرفته اند. و در مورد Besnoitia bennettiمیزبان اصلی گربه و میزبان واسط اسب است. تقسیمات جنسی و شیزوگونی در بدن گربه در روده انجام می گیرد که عوارض چندانی ندارد و اسهال های خفیف و زودگذری ایجاد می کند. اووسیست های دفع شده از گربه که ایزوسپورایی هستند هنگامی که توسط میزبان واسط خورده می شود تحت تاثیر شرایط روده(آنزیمهاو PH) باز شده و اسپوروزوایت ها از آن خارج می شوند و از طریق مویرگ های روده وارد جریان خون شده و درسلولهای اندوتلیال عروق سراسر بدن تکثیر شیزوگونی انجام می دهند سپس مروزوییتهای آزاد شده وارد فیبروبلاست ها شده و کیست انگل را درفیبروبلاستها در پوست و زیرپوست ایجاد می کنند. به علت ایجاد کیست در پوست و عوارض حاصل از آن به بیماری حاصله، پوست فیلی Elephant skin disease و یاTick skin disease نیزگفته می شود. همچنین در سلولهای مخاط ملتحمه چشم، مخاط بینی و مخاط حنجره نیز کیست های انگل مشاهده می شود. در این بافتها کیست هایی به اندازه600- 500 میکرون ایجاد می کند که به صورت نقاط سفید رنگ بوده وگاها با چشم غیر مسلح هم دیده می شوند. در ایران در بزهای منطقه جیرفت آلودگی دیده شده و به زبان محلی به آن بیماری موسو موسو گفته می شود.

 

بیماریزایی:

بیماری خاص مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیری است که میزان آلودگی زیاد ولی مرگ و میر آن کم است. در گاومعمولا بیماری به شکل سیستمیک بوده و به صورت تورم غدد لنفاوی، ادم زیر پوستی، اسهال، سقط در گاوهای ماده و ناباروری در گاوهای نر به دلیل اورکیت بروز می کند. معمولا ً بیماری بسنوئیتیا بسنوئیتی بعد ازیک دوره کمون 10– 6 روزه با تب آغازمی شود و تشکیل کیست در پوست 4 – 1 هفته بعد از تب صورت می گیرد. در بز به شکل پوستی بروز می یابد. در اسب نیز درماتیت گسترده و شدید ایجاد می کند.

علائم بالینی :

معملا روند بیماری شامل سه مرحله است:1- پس از دوره کمون به مدت 3-4 روز تب بروز می کند سپس ادم زیر پوستی˛ ترس از نور˛ افزایش تعداد تنفس˛ تورم عقده های لنفاوی و سختی حرکت (در بزو اسب) دیده می شود ممکن است دام در این مرحله تلف شود ولی اگر وارد مرحله دوم شود پوست ضخیم می شود به دلیل ادم ترک می خورد و ترشحات سروزی همراه با خونابه خارج می شود و دلمه می بندد. به دلیل همین جراحات دام زمین گیر می شود که عده ای از مبتلایان در این مرحله می میرند. ترکهای حاصله عوامل مستعد کننده برای سایر بیماری های باکتریا یی یا میاز نیزهستند . در مرحله سوم بیماری ضایعات پوسته پوسته و خشک می شوند موهای ناحیه درگیر می ریزند و بافتهای التیامی ظاهر می شود ومنظره ای شبیه آلودگی به جربها در پوست ایجاد می شود.نهایتا به دلیل اسکلرودرماتیت پوست کلفت و ضخیم می شود. تلفات در مبتلایان کم است ولی به علت اینکه حیوان ماه ها درگیر بیماری می شود فوق العاده لاغر و ضعیف می گردد.

تشخیصتوجه به علایم بالینی و به علت اینکه کیست های بسنوئیتیا بسنوئیتی در مخاطات هم مشاهده می شوند برداشت نمونه از این کیست ها و مشاهده برادی زوایت های انگل ارزش تشخیصی دارد.

درمان

تاکنون درمان رضایت بخشی گزارش نشدهودرمان اختصاصی ندارد اما استفاده از سولفانامید ها بیماری را کنترل می کند. داروی آنتی موان ٪ 1 به میزانmg/kg 6/0 استفاده می شود. سولفامتوکسازول قرص های 800 میلی گرمی که معمولا ً هر قرص برای 50 کیلو گرم وزن بدن به مدت 4 روز استفاده می شود.