mani24 29665 ارسال شده در 1 اسفند، 2012 طيف وسيعي از اختلال هاي مولكولي كه منجر به ايجاد آسيب هاي فيزيولوژيك در گياهان تحت تنش مي شوند را مي توان ناشي از توليد راديكالهاي فعال و مخرب اكسيژن دانست . اين راديكالها واكنشهايي را هدايت مي كنند كه پر اكسيداسيون چربيها، تخريب پروتئين هاي غشايي و ماكرو مولكول هاي سلول از جمله رنگيزه ،dna سبب نابودي كلروفيل و آنزيم ها مي شوند[ 1و 4و 10 ]. يكسري مكانيزم هاي آنزيمي و غير آنزيمي در سلول هاي زنده وظيفه جمع آوري وكاهش اثرات تخريبي راديكال هاي فعال اكسيژن را بر عهده دارند[ 11 ].فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدانت در سلول هاي گياهي غالبا در مواجه گياه با تنش هاي محيطي افزايش يافته و از اين طريق گياهان قادرند از خسارت و گلوتاتيون (cat) كاتالاز ،(sod) راديكالهاي آزاد اكسيژن ايجادشده بكاهند[ 6و 7و 9 ]. سوپراكسيد ديسموتاز از جمله آنزيمهاي آنتي اكسيدانت هستند كه نقش اساسي در متابوليزه كردن تركيبات فعال (gpx) پراكسيداز و جلوگيري از خسارات ناشي از تنش اكسيداتيو به عهده دارند . يون هاي فلزي همچون آهن، روي، (ros) اكسيژن مس، منگنز و منيزيم به عنوان كوفاكتور در ساختمان بسياري از آنزيم هاي آنتي اكسيدانت مشاركت داشته و نتايج مطالعات كاكمك[ 7]حاكي از آن است كه تحت شرايط كمبود عناصر ريزمغذي فعاليت آنزيم هاي آنتي اكسيدانت كاهش يافته و لذا حساسيت گياهان به تنش هاي محيطي افزايش مي يابد. كاكمك و مارشنر[ 8]گزارش نمودند كه خسارت تنش اكسيداتيو بر روي بخش هاي مختلف سلول در شرايط كمبود روي در خاك شدت مي يابد . نتايج مطالعات بسياري حاكي از آن است كه مصرف كودهاي ريز مغذي مي تواند مقاومت گياهان به تنشهاي محيطي همچون خشكي وشوري را افزايش مي دهد[ 2و 3]. اين آزمايش نيز با هدف بررسي اثر عناصر كم مصرف بر فعاليت آنزيمهاي آنتي اكسيدانت آفتابگردان در شرايط تنش خشكي اجرا گرديد. 4
ارسال های توصیه شده