faezeh mzk 19231 اشتراک گذاری ارسال شده در 4 آذر، ۱۳۹۱ اولین نوع معماری است که به معماری سه تایی نیز مشهور بوده و شامل دو ستون و یک تخته سنگ بعنوان سقف بوده است «مانند شکل فوق» کروملیجها ساختمانهایی دایره وار بودند که برای نیایش-عبادت - قربانگاه و همچنین پیش بینی های نجومی مورد استفاده قرار میگرفتند و معروفترین آنها در جنوب انگلستان با مساحتی برابر با ۱۱۳۰۴۰۰ متر مربع بوده است. در منتها الیه غربی اروپا – برتانی،ایرلند، و انگلستان – ساختمانها یا یادمانهایی از سنگهای عظیم نیمه تراشیده بر جای مانده اند که صدها سال مایه حیرت و شیفتگی آدمیان بوده اند . ابعاد این سنگها، که در پاره ای موارد به بیش از بیست متر می رسد و چندین تن وزن دارند، تاریخ دانان را بدین فکر انداخته است که آنها را درشت سنگها ( به انگلیسی : مگالیتس ) و فرهنگ پدید آورنده آنها را فرهنگ درست سنگی بنامند . ساختمانهای درشت سنگ، تقریبا" در 3000 سال پیش از میلاد در اروپای غربی به ظهور می رسند . نخستین نمونه های این ساختمانها در کنار نخستین دهکده های اسکان یافته و استحکامات بندی شده جنوب اسپانیا و پرتغال یافت شده اند . این دهکده ها احتمالا" سکونتگاههای کوچ نشینان یا نتیجه گسترش امپراتوری یا اقتصاد از سرزمینهای خاور نزدیک بوده باشند، و یگانه فرهنگ دارای تمدن شهر نشینی در دنیای غرب آن روزی به شمار می رفتند . بدین ترتیب، درشت سنگها، مظاهری از آغاز نفوذ فرهنگی یا مذهبی بیگانه به نظر می رسند که ساکنان بومی اسپانیا و پرتغال آن را پذیرفتند . این فرهنگ از سرزمینهای یاد شده در امتداد ساحل اقیانوس اطلس به سوی شمال گسترش یافت و تقریبا" در سال 2000 پیش از میلاد به میان ساکنان جزایر بریتانیا راه یافت استونهنج , حدود 1650 ق.م. قطر محیط 30 متر . دشت سالزبری , ولایت ویلتشر, انگلستان.ساختمانهای درشت سنگ، چندین نوع دارند . دولمن یا ساختمان تخته سنگی، از چند سنگ بزرگ عمودی با یک تخته سنگ به جای سقف تشکیل شده است . دولمنها احتمالا" بقایای گورهایی دالانی هستند که کپه خاک رویشان را آب باران شسته و برده است . گورهای دالانی، یعنی نوع غالب گور درشت سنگ – اکنون هزاران گور از این دست در فرانسه و انگلستان وجود دارد – دالانی دارد که تخته سنگهای بزرگ منتهی به محفظه ای مدور و غالبا" دارای طاقی پیش آمده در حکم دیوارهایش هستند و در آن هریک از چند حلقه سنگی از پشت ردیف زیرین به درون کشیده می شود تا آنکه حلقه ها از بالا مسدود می شوند . این گورها را غالبا" در شیب تپه ها می ساختند یا با چند کپه خاک می پوشاندند، و احتمالا" با گورها « لانه زنبوری » میسنی که به خوبی نگه داری شده اند ( تصویر 119 و مطالب زیر ) ارتباط دارند . در کارناک واقع در برتانی، تک سنگهای بزرگی به نام منهیر به طور قائم و در ردیفهای موازی کارگذارده شده اند، که برخی از آنها تا چندین کیلومتر امتداد می یابند و از چندین هزار تکه سنگ تشکیل می شوند . سازندگان این یادمانها ظاهرا" هدفی مذهبی داشته اند و شاید آنها را برای پرستش مردگان یا خورشید بر پا می داشته اند . گاهی این سنگهای بزرگ را دایره وار بر پا می داشتند و نام کروملک بر آنها می نهادند ؛ از جمله شگفت انگیزترین کروملها می توان به دو کروملک در ایوبری و استونهنج ( تصویرهای 27 و 28 ) انگلستان اشاره کرد . ساختمان واقع در ایو بری درون حلقه ای سنگی قرار دارد که قطرش به بیش از 1200 متر می رسد . بقایای استونهنج، مجموعه ای از سنگهای بزرگ رسوبی و « سنگهای کبود » شنی کوچکتر هستند . حلقه بیرونی از تک سنگهای حمال گذاشته شده است 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده