معرفی «سپر ضدخورشيدي سياركها»، ايده جالب دانشمندان براي مقابله با پديده گرمايش

[YAGHOT SEFID 29,302]

[h=1] «سپر ضدخورشيدي سياركها»، ايده جالب دانشمندان براي مقابله با پديده گرمايش

[/h]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 91071006562

دوشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۱ - ۱۲:۰۶

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

دانشمندان اسكاتلندي يك ايده جالب و جديد را براي مقابله با پديده گرمايش جهاني مطرح كرده‌اند كه طبق آن سطح سياركها براي ايجاد ابرهاي بزرگ از غبار به عنوان يك سپر ضد خورشيدي در برابر زمين منفجر مي‌شود.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محققان دانشگاه استرثكلايد بر اين باورند كه يك سيارك با اندازه مناسب مي‌تواند به يك موقعيت نزديك به زمين منتقل شده و ابر بزرگي از غبار را با انفجار سطح آن ايجاد كرد.

از آنجايي كه سياركها كشش گرانشي توليد مي‌كنند، غبار بجاي پراكنده شدن در فضا، در جايي كه هستند باقي مي‌ماند.

اين ايده جزء جديدترين پروژه‌هاي بلندپروازانه موسوم به مهندسي زمين بوده كه قصد دارند آب و هواي زمين را با بازتاب، انحراف يا جذب تابشهاي خورشيدي تغيير دهند.

تحقيقات انجام شده توسط هيات ميان‌دولتي سازمان ملل براي تغييرات آب و هوايي نشان داده كه دماي جهاني تا اواخر اين سده بين 1.1 و 6.4 درجه سانتيگراد افزايش خواهد يافت.

به گفته محققان اسكاتلندي، اگرچه ابر غبار يك راه‌حل دائمي نبوده، اما مي‌تواند تاثيرات تغييرات آب و هوايي را براي يك زمان مشخص متعادل كرده و مسير را براي اجراي سنجشهاي كاهش دهنده دما مانند جذب کربن همرا كند.

يك طرح ديگر براي ايجاد يك سايه ميان زمين و خورشيد شامل استقرار آينه‌هاي بزرگ در فضا بوده كه به دليل هزينه‌هاي بسيار زياد ساخت آينه‌هاي غول‌پيكر و پرتاب آنها به مدار يا ساخت آنها در فضاي خارجي كاملا غيرعملي است.

يك ايده ديگر شامل استفاده از پتوهايي از غبار براي محو تاثير خورشيد شبيه به عملكرد ابرها بود. اگرچه اين شيوه بسيار ارزانتر از ارسال آينه به مدار است اما غبار به دليل كشش گرانشي خورشيد، ماه و ديگر سيارات در فضا پراكنده خواهد شد.

از اين رو محققان اسكاتلندي ايده انفجار سطح سيارك و استفاده از غبار آن را ارائه كردند كه كه در جا باقي مانده و پراكنده نمي‌شود.

اين سيارك در نقطه لاگرانژ L1 قرار خواهد گرفت كه در آن كشش گرانشي خورشيد و زمين متعادل است. اين نقطعه حدودا چهار برابر مسافت ميان زمين و ماه است.

اين سيارك را مي‌توان با يك منجنیق الکترومغناطیسی كنترل كرد كه علاوه بر هدايت سيارك به موقعيت مورد نظر مي‌تواند انفجار مدنظر را بر روي سطح آن اجرا كند.

اين محققان سيارك 1036 را به عنوان بزرگترين سيارك نزديك به زمين كه براي اين ايده مناسب است، انتخاب كرده‌اند.

به گفته آنها اين سيارك قادر به ايجاد يك ابر غبار بزرگ بوده كه مي‌تواند از رسيدن 6.58 درصد از تابش خورشيد به زمين جلوگيري كند كه براي مقابله با گرم شدن جهاني بسيار عالي خواهد بود.

اين ابر غبار از جرم پنج كوادريليوم كيلوگرم و وسعت 2574 كيلومتر برخوردار خواهد بود.

سياركهاي نزديك به زمين يك تهديد احتمالي براي سياره محسوب مي‌شوند، از اين رو اجراي اين سناريو به مراقبت و بررسي بسيار زياد نياز خواهد داشت.

يكي از بزرگترين چالشهاي دانشمندان در اين شيوه، شناسايي راهي براي حركت دادن چنين سيارك بزرگي به موقعيت مورد نظر است كه سياركهاي كوچكتر مي‌توانند چاره‌اي براي آن باشند.