معرفی پشتيباني دانشمندان از نظريه منشأ فضايي حيات ميكروبي در زمين

[YAGHOT SEFID 29302]

[h=1] پشتيباني دانشمندان از نظريه منشأ فضايي حيات ميكروبي در زمين

[/h]» سرویس: علمي و فناوري - علمي

 

کد خبر: 91070503600

چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۱ - ۱۲:۳۷

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

دانشمندان آمريكايي در محاسبات جديد خود از نظريه قديمي ورود حيات به زمين توسط ميكروب‌هاي فضايي پشتيباني كرده‌اند.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين نظريه بر اساس محاسباتي است كه نشان‌دهنده احتمال بالایی از فرود قطعات سنگ از سیارات سیستم‌های ستاره‌ای دیگر بر روی زمین در مدتها پیش است.

به گفته كارشناسان دانشگاه پرينستون كه پژوهش آنها در مجله Astrobiology منتشر شده، ممكن است برخي از اين سنگها حامل ريزموجودات تعبيه شده در آنها بوده و اين موجودات را به زمين منتقل كرده باشند.

طبق اين پژوهش، اين ميكروبهاي نهفته براحتي توانسته‌اند سفر طولاني در فضا را با وجود سطوح بالاي تابش كيهاني تحمل كنند.

همچنين اين دانشمندان بر اين باورند كه حيات ساده به همين شكل ممكن است به سيارات ديگر در خارج از منظومه شمسي سفر كرده باشند. اين فرايند موسوم به «پان‌اسپرميا» مي‌تواند بدين معني باشد كه جهان سرشار از حيات زمين مانند است.

طبق اين فرايند، زندگی در جایی بوجود نمی‌آید بلکه همواره در جهان وجود داشته، بذرهای آن در همه جای جهان هستی پراکنده شده و پیوسته از نقطه‌ای به نقطه دیگر انتقال می‌یابد.

انفجارهاي آتش‌فشاني بزرگ، برخورد شهاب‌سنگها با ديگر اجسام آسماني مي‌تواند باعث پرت شدن قطعات سنگي سيارات در فضا شود.

به گفته دانشمندان، هنگامي كه منظومه شمسي جوان بوده و خورشيد فاصله بسيار نزديكتري با همسايگان خود داشت، برخي از اين ضايعات فضايي ممكن است ميان سيارات در ديگر منظومه‌هاي ستاره‌اي رد و بدل شده باشند.

به دليل سرعت سفر آرام، اين اجسام از فرصت خوبي براي افتادن در جريان گرانش سيارات برخوردار بودند.

محققان از برنامه‌هاي رايانه‌اي براي شبيه‌سازي خوشه‌ستاره‌اي محل تولد خورشيد استفاده كرده و دريافتند كه از تمام قطعات سنگي ارسال شده از منظومه شمسي ما و همسايگان نزديك آن بين پنج تا 12 مورد از 10 هزار سنگ ممكن است توسط ديگر سيارات جذب شده باشند.

در دوره بين 10 تا 90 ميليون سال قبل، هر چيزي بين 100 تريليون و 30 کوادریلیون جسم با وزن بيش از 10 كيلوگرم قابل انتقال بوده است.

هر موجود منتقل شده به زمين در زمان ورود با سياره‌اي پوشيده از آب و داراي شرايط مناسب حيات روبرو شده است.

خوشه محل تولد خورشيد در زماني كه سن منظومه شمسي 135 ميليون تا 535 ميليون بود، به آرامي تجزيه شد.

زمين پوشش آبي خود را در سن 288 ميليون سالگي منظومه شمسي بدست آورده و اين احتمال را بوجود مي‌آورد كه زمين در زمان ورود ميكروبهاي بيگانه كاملا آمادگي حيات را داشته است.

اين پژوهش در كنگره علوم سيارات 2012 اروپا در مادريد ارائه شده است.