YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 13 خرداد، ۱۳۹۱ [TABLE=class: cms_table] [TR] [TD=colspan: 2]راز انفجارهای یک میلیون ساله راه شیری/ توضیحی برای حبابهای کهکشان [/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2]دو پرتو نور غول آسا یک میلیون سال پیش مرکز راه شیری را منفجر کرد، پرتوهایی که انرژی آنها قدرتمندتر از انرژی یک حفره سیاه بوده و توانایی بلعیدن جرمی را دارد که 10 هزار برابر خورشید ما است.[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] به گزارش خبرگزاری مهر، "منگ سو" ستاره شناس مرکز فیزیک نجومی سمیتسونیان – هاروارد پس از آن که تلسکوپ فضایی فرمی از این انفجارها را دنبال کرده، گفت: جریانهای ضعیفی که امروز مشاهده می کنیم، پس دید چیزی است که یک میلیون سال پیش وجود داشته است. جریانهای ضعیفی که امروز مشاهده می کنیم پس دید چیزی است که یک میلیون سال پیش وجود داشته است این پرتوهای بزرگ می تواند به توضیح حبابهای اسرار آمیزی که مرکز کهکشان ما را احاطه کرده کمک کند. وی افزود: این پرتوها مسئله وجود یک هسته بسیار بزرگ فعال در کهکشان راه شیری را در گذشته تقویت می کند. دو پرتو نور یا جریان توسط تلسکوپ فضایی فرمی ناسا شناسایی شده است. این پرتوها از مرکز کهکشان تا فاصله 27 هزار سال نوری امتداد دارد. اینها نخستین جریانهای اشعه ای گاما هستند که تاکنون ایجاد شده و تنها جریانهایی که فاصله آن به حدی بوده که مورد شناسایی فرمی قرار گرفته است. فرمی تاکنون دقیقترین نقشه های جهان را در اختیار ستاره شناس ها قرار داده است جریانهای تازه کشف شده به حبابهای اسرار آمیزی مرتبط است که در سال 2010 توسط فرمی کشف شد. این حبابها نیز از مرکز راه شیری 27 هزار سال نوری فاصله دارند. این درحالی است که حبابها در سطح کهکشانی به طور عمودی قرار گرفته اند ، اما جریانهای اشعه گاما با زاویه 15 درجه ای از آن قرار دارد. این امر نشان دهنده نوسان "قرص برافزایشی" اطراف حفره سیاه بسیار بزرگ است. قرص برافزایشی (accretion disc) یک ساختار دیسک مانند از مواد است که به شکل حلقوی به دور یک جسم خاص می‌چرخند. این جسم می‌تواند یک ستاره جوان، یک کوتوله سفید، یک ستاره نوترونی یا یک سیاهچاله باشد. این چرخش باعث گرما و تابش می‌شود و دامنه این تابش برای ستارگان جوان مادون قرمز و برای بازماندگان ستاره‌ای پرتو ایکس است.[/TD] [/TR] [/TABLE] 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده