Mohammad Aref 120439 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 اردیبهشت، ۱۳۹۱ ارزیابی اثرات زیست محيطی (EIA) می تواند به عنوان ابزاری برای شناخت بررسی و مقایسه اثرات گزینه های مختلف توسعه شهری در خدمت برنامه ریزان و مدیران توسعه شهری باشد. روش ارزیابی اثرات مناسب این نوع توسعه كه خود شامل انواع فعاليت ها می باشد، ماتریس اثرات متقابل ایرانی شده لئوپولد است كه اثر هر نوع فعاليت را بر اجزای مختلف محيط طبيعی می سنجد و به آن عددی بين -5 (خيلی بد یا مخرب) تا 5+ (خيلی خوب یا مفيد) اختصاص می دهد. مهمترین اثرات منفی شهر جدید پردیس در مرحله ساخت، با توجه به موقعيت و ویژگی های محيط طبيعی آن تغيير شکل طبيعی زمين، تغيير مرفولوژی دره ها و بر هم زدن نظم طبيعی سيستم هيدرولوژی، تخریب پوشش گياهی و زیستگاه های جانوری و قطع مسيرهای مهاجرتی حيات وحش می باشد. در مرحله اسکان جمعيت نيز مهمترین اثرات، شامل افزایش تراز صوتی منطقه، توليد و دفع مواد زائد جامد، توليد و دفع فاضلاب، تأثير بر رژیم سيلابی منطقه، تغيير رفتارهای تغذی های و مهاجرتی حيات وحش می باشد. مهمترین راه حل ها در زمينه كاهش مشکلات اشاره شده در مرحله ساخت، تبعيت از شکل طبيعی زمين و حداقل تغيير در نيمرخ طول و عرضی دره ها، پرهيز از آماده سازی بيش از حد لازم اراضی قبل از رسيدن به حد تعيين شده تراكم در فازهای موجود و جلوگيری از طولانی شدن مراحل اجرای پروژه و در مرحله اسکان جمعيت مدیریت ترافيک، دفع صحيح مواد زائد جامد، توسعه شبکه جمع آوری و تصفيه فاضلاب، حفظ مسيرهای مهاجرتی حيات وحش به شکل طبيعی آن، ایجاد و توسعه فضای سبز شهری و ایجاد كمربند سبز جنگلی در اطراف شهر به منظور محدودكردن و مهار توسعه غيرمجاز می باشد. کلمات کلیدی: ارزیابی اثرات زیست محیطی, توسعه شهری, شهر جدید پردیس نویسندگان: علی جعفری، علی اصغر حبیب پور دانلود مقاله 3 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .