حقه هاي بصري با رنگ

[zahra22 19501]

هنگامي كه خانه اي را براي سكونت بر مي گزينيم، حداكثر سعي و تلاشمان را جهت انتخاب مناسب ترين مكان، آن هم با توجه به شرايط موجود زندگي مان صورت مي دهيم؛ اگرچه در اين ميان ممكن است پاره اي از نيازهاي ضروري مان در انتخاب موجود بي پاسخ مانده باشند ولي براي برآورده نمودن برخي از آنها نيز راه هاي مختلفي وجود دارد.

 

 

 

 

[zahra22 19501]

ازسازي و انجام تغيير و تحولات ساختاري در يك ساختمان، يكي از آن راه هاست. البته در مرحله بازسازي يك فضا، ممكن است با شرايط گوناگوني مواجه شويم: برخي از فضاها به گونه اي هستند كه امكان انجام تغيير و تحولات اساسي در آنها وجود داشته و پروژه هاي كلي مانند برداشتن ديوار بين دو فضا، تغيير محل پنجره، ايجاد سقف هاي كاذب و غيره در آن مكان ها عملي است. به اين طريق دست براي برآورده نمودن نيازهاي مربوطه افراد ساكن در آن مكان باز است ولي در صورتيكه به دلايل مختلف از قبيل موقعيت مكاني و خصوصيات معماري و نقشه كشي آن، شرايط مالي صاحب مكان براي انجام پروژه بازسازي، امكان انجام تغيير و تحولات اساسي را نمي دهد، بايد به دنبال راهكار ديگري بود. در چنين شرايطي رنگ و حقه هاي بصري با رنگ به ياري ما مي آيند.

رنگ ها نه تنها در حس روحي و رواني ما موثرند، بر دريافت حس فيزيكي ما از محيط نيز نقش بسزايي دارند. آنها حتي قالب فيزيكي و معماري فضا را به لحاظ ظاهري بر هم ريخته و محيط را به گونه اي ديگر به ببيننده القا مي كنند. تاكنون نحوه نگرش همه ما به رنگ با در نظر گرفتن معيارهاي ظاهري بوده است. اغلب ما رنگي را براي فضاي اتاقمان بر مي گزينيم كه تنها با لوازم دكوراسيوني موجود و همچنين نظر و سليقه مان متناسب باشد ولي به نقش اصلي آن در معماري ساختمان و پيامدهايي كه كاربرد آن رنگ مي تواند در محيط داشته باشد، كمتر فكر مي كنيم. حال آنكه هر رنگ، گذشته از ظاهري كه از آن نمايان است، داراي خصوصيات مختلفي بوده و در همين راستا، تاثيرات گوناگوني نيز بر فضاي اطراف و لوازم موجود در آن مي گذارد كه با توجه به اين مشخصات و نتايج حاصل از كاربرد آنها، انتخاب رنگي براي يك محيط با شرايط و موقعيت خاص خودش، نمي تواند تنها از روي احساسات و با معيارهاي زيبايي ظاهري صورت گيرد، بلكه ابتدا بايد مقاصدي را كه از كاربرد آن در محيط مد نظر است، مشخص كرد، سپس در راه دستيابي به هدف مورد نظر، به انتخاب نوع رنگ و روش به كارگيري آن پرداخته شود. در واقع در مبحث كاربردي رنگ دو موضوع اصلي مورد توجه قرار مي گيرد: ۱) نوع رنگ ۲) روش استفاده از آن در محيط. همه ما مي دانيم كه رنگ هاي روشن حتي از خانواده رنگ هاي گرم، فضا را روشن تر و بزرگتر جلوه مي دهند و درست برعكس رنگ هاي تيره اگرچه از ميان رنگ هاي سرد انتخاب شوند، فضا را كوچكتر مي نمايانند و با جذب درصدي از نور آن محيط، از روشنايي موجود نيز مي كاهند. گذشته از آن، نحوه به كارگيري هر يك از اين رنگ ها با توجه به خواصي كه دارند و تاثيراتي كه بر محيط مي گذارند نيز از جايگاه ويژه اي برخوردار است. از آنجا كه در يك اتاق بيشترين حضور رنگ و در واقع پس زمينه ديگر لوازم با رنگ ها و بافت هاي گوناگون، سطوح ثابت يك فضا هستند، ابتدا بايد كليه تدابيرمان را حول اين موضوع متمركز سازيم. منظور از سطوح ثابت در يك فضا، سقف، كف و ديوارها هستند و با توجه به اينكه اين سطوح و شرايط ظاهري آنها در هر زماني كه اراده كنيم قابل تغيير نيستند، بايد اهداف معماري- دكوراسيوني مان را در راستاي انتخاب و نوع رنگ و روش به كارگيري آنها در نظر گيريم. در تصاوير زير و توضيحات هر يك از آنها، شما با اين موضوعات به طور ملموس تري مواجه مي شويد:

[zahra22 19501]

 

تصوير ۱: در اين تصوير كليه سطوح ياد شده به طور يكسان با رنگ هاي روشن، آن هم با يك تناليته رنگ آميزي شده اند. استفاده از يك تناليته رنگي براي كليه سطوح يك فضا، تناسب رنگي آن اتاق را حفظ مي كند ولي در صورتيكه فضاي شما از وسعت كمي برخوردار باشد، كاربرد رنگ هاي تيره در چنين وسعتي آن را كوچكتر جلوه مي دهد حال آنكه استفاده از رنگ هاي روشن با اين الگو، بر وسعت فضا به لحاظ ديداري مي افزايد و درست به همين دليل است كه انتخاب يك رنگ روشن براي همه قسمت هاي فضا، مطمئن ترين و بي خطرترين روش رنگ آميزي يك محيط است، حال آنكه زيباترين و بهترين نخواهد بود زيرا هنگامي كه انتخاب پالت رنگي با تدبير و با حفظ تنوع رنگي صورت مي گيرد، فضايي زيبا، جذاب و دوست داشتني حاصل خواهد شد، در ضمن نقش اصلي و مهم آن در تغيير ابعاد فيزيكي محيط را نيز نبايد ناديده شمرد كه در تصاوير ديگر شاهد آن هستيد.

تصوير ۲: رنگ آميزي يكي از ديوارها به رنگ تيره، آن ديوار را بزرگتر جلوه مي دهد. اين تاثير مي تواند از طريق به كارگيري رنگ هاي تيره بر روي ديوارهاي انتهايي يك فضا دريافت شود؛ به اين ترتيب از طول ظاهري فضا كاسته شده و به عرض آن افزوده مي شود. اين روش رنگ آميزي براي فضاهاي كم عرض و راهروها بسيار حايز اهميت است.

نكته: البته به هنگام استفاده از رنگ هاي تيره براي چنين مكان هايي با هدف فوق، به ميزان بهره مندي آن از نور طبيعي و حتي نحوه نورپردازي مصنوعي توجه لازم داشته باشيد.

تصوير ۳ : در اين اتاق رنگ آميزي با روش برعكس تصوير قبلي اتفاق افتاده است. همان طور كه ملاحظه مي كنيد، كليه ديوارها و همچنين كف و سقف با رنگ تيره پوشيده شده اند، به اين صورت ديوار روشن تحت فشار رنگ هاي تيره اطرافش كوچكتر جلوه مي كند. از اين خاصيت براي فضاهاي مكعبي شكل و جلوگيري از ايجاد احساس جعبه از محيط، بسيار مناسب است.

تصوير ۴: در اين اتاق كليه سطوح به جز كف به رنگ روشن رنگ آميزي شده است ولي همين تيرگي كف سبب كوچكتر شدن ظاهري فضا مي گردد. پس با وجود اتاقي كم وسعت، انتخاب كفپوشي تيره رنگ اگر چه ديوارها و كف به رنگ روشن باشند، ناصحيح است.

تصوير ۵: اتاق هاي اغلب ساختمان هاي قديمي از سقف هاي بلندي برخوردار بودند ولي امروزه با سيستم آپارتماني خانه ها، ارتفاع سقف ها از حداكثر ۲۹۰ سانتي متر تجاوز نمي كند. حال در صورتيكه اتاق شما نيز داراي چنين شرايطي است و مي خواهيد سقف آن را كمتر جلوه دهيد، آن را به رنگي تيره تر از رنگ هاي به كار رفته در سطوح ديگر به خصوص ديوارها رنگ آميزي كنيد. اين روش براي سه بعدي كردن اتاق بسيار مفيد است.

[zahra22 19501]

تصوير ۶: اگر سقف فضاي اتاقتان به اندازه اي بلند است كه با تيره كردن تنها همان محدوده، هدف مورد نظر حاصل نمي شود مي توانيد مقداري از رنگ تيره سقف ر ا به ديوارهاي آن محيط انتقال دهيد. كاربرد يك رنگ روشن در زير اين نوار تيره اي كه در بالاي ديوار از ادامه رنگ سقف ايجاد شده است، اتاق را به نظر وسيع تر مي رساند.

تصوير ۷: در فضايي كه ديوارها و سقف با رنگ تيره پوشيده شده اند، انتخاب يك كفپوش به رنگ روشن، از ايجاد احساس فشار در اتاق جلوگيري به عمل مي آورد. به اين ترتيب با وجود تيرگي سطوح ديگر، رنگ كف اتاق تا اندازه اي اعتدال رنگي محيط را برقرار مي سازد.

تصوير ۸: براي آنكه ديوارهاي اتاقتان و در نهايت سقف بلندتر جلوه كند، ديوارها را به رنگي تيره تر از سقف رنگ آميزي كنيد. انتخاب رنگ تيره براي ديوارها، آنها را به هم نزديك تر كرده و رنگ روشن سقف به آن عمق بيشتري مي بخشد.

اين راهكار رنگ آميزي براي فضاهايي با سقف كوتاه مانند زيرزمين هاي مسكوني كه ممكن است حتي از وسعت كافي نيز برخوردار باشند ولي سقف كوتاه فشاري را از جانب بالا وارد مي آورد، ايده آل است.

تصوير ۹: اگر مشكل كوتاهي سقف با پيشنهاد ارايه شده در تصوير قبلي به طور كامل قابل حل نبود، درست برعكس تصوير ۶ كليه سطوح به جز سقف را با رنگ تيره بپوشانيد با توجه به اينكه مقداري از رنگ روشن سقف را به رنگ تيره ديوارها نفوذ دهيد. اين خطاهاي بصري، افزايش ظاهري سقف را تشديد مي كند.