سیندخت 18786 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 اسفند، ۱۳۹۰ محققان موسسه مهندسي زيستي دانشگاه هاروارد و بيمارستان کودکان بوستون يک نانوعامل درماني هوشمند و قابل تزريق ساخته‌اند که مي‌تواند دارو را به‌طور مستقيم به سلول‌هاي پانکراس برساند. با وجودي که قبل از استفاده از اين فناوري در کاربردهاي باليني بايد آزمايش‌هاي بيشتري صورت پذيرد، اما اين عامل قابليت بهبود درمان ديابت نوع اول را از طريق افزايش کارايي عامل درماني و کاهش اثرات جانبي آن داراست. آزمايش‌هاي برون‌تني نشان داد که کارايي داروي رهاشده با استفاده از اين روش تا 200 برابر افزايش مي‌يابد که اين امر به‌دليل محافظت از دارو در برابر تجزيه شدن و افزايش غلظت آن در نقاط هدف است که به‌عنوان مثال مي‌تواند سلول‌هاي توليدکننده انسولين در پانکراس باشد. اين افزايش قابل توجه در اثربخشي دارو به‌معني امکان استفاده از مقادير پايين‌تر دارو در فرايند درماني است که اثرات جانبي استفاده از دارو را کاهش داده و هزينه درمان را نيز کم مي‌کند. ديابت نوع اول که به‌طور معمول افراد جوان را مبتلا مي‌سازد، يک بيماري ضعيف‌کننده است که در آن، سامانه ايمني بدن سلول‌هاي توليد کننده انسولين در پانکراس را مورد حمله قرار داده و از بين مي‌برد. تداخل‌هاي درماني براي افرادي که ريسک بالاي ابتلا به اين بيماري را دارند، با محدوديت مواجه است، زيرا بسياري از داروهاي مورد استفاده در درمان اين بيماري در دُزهاي بالا داراي اثرات جانبي بسيار شديدي هستند. استفاده از نانوذراتي که مي‌توانند داروها يا سلول‌هاي بنيادي درماني را به نقاط مبتلا به بيماري برسانند، يک جايگزين عالي براي درمان‌هاي سيتماتيک محسوب مي‌شود، زيرا با استفاده از داروي کمتر پاسخ درماني بهتري دريافت شده و اثرات جانبي استفاده از دارو نيز کاهش مي‌يابد. تاکنون از عوامل درماني نانومقياس بيشتر در درمان سرطان استفاده شده است، زيرا اين عوامل مي‌توانند از طريق رگ‌هاي خوني نشتي تومورها روي سلول‌هاي سرطاني تجمع نمايند. مشکل اصلي، استفاده از اين عوامل رسانشي در درمان بيماري‌هاي ديگري است که هدف قرار دادن آنها به اين سادگي صورت نمي‌پذيرد. اين محققان مشکل را از طريق استفاده از يک مولکول پپتيد که مي‌تواند رگ‌هاي خوني موئين در جزاير پانکراس را يافته و به آنها متصل شود، حل کرده‌اند؛ اين رگ‌هاي خوني سلول‌هاي توليدکننده انسولين را که هنگام آغاز بيماري در معرض ريسک بالايي قرار دارند، تغذيه مي‌کنند. جزئيات اين تحقيق در مجله Nano Letters منتشر شده است 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده