گیشا

[Astraea 25351]

طبق تعریف ویکی پدیا:گِیشا (به ژاپنی: 芸者) که به آن گیگی (芸妓) هم گفته می‌شود در ژاپن به زنانی اطلاق می‌شد که در بخش سرگرمی و هنر اشتغال دارند و هنرهای آنها شامل هنرهای مختلف ژاپنی می‌شود، مانند رقص و موسیقی کلاسیک. بر خلاف باور رایج آمریکایی گیشاها روسپی نیستند.حالا منم میخوام طبق اونچه در کتاب جنس ضعیف نوشته اوریانا فالاچی خوندم یه کم در مورد گیشا توضیح بدم...برای من که جالب بود!!!!

[Astraea 25351]

گیشا از دو بخش تشکیل شده:گی به معنای انسان و شا یعنی فرهنگ....گیشا باید علاوه بر زیبایی ،فرهنگ و خرد بالایی داشته باشه.

شهر کیوتو ژاپن مرکز گیشاهاست.

گیشاها از 12سالگی در مراکزی میرن تا آموزش حرفه ای گیشاگری ببینند.

 

 

 

 

[Astraea 25351]

طبق کتاب خانم فالاچی که البته در سال 62م. نوشته شده عشق در ژاپن تبدیل به یه قرارداد اجتماعی شده و یه چیز حسی نیست.اونا به جمله(دخالت نکردن در زندگی بیرون از خانه شوهر) احترام میزارن و براشون مهم نیست شوهرشون با کی میگرده!!!!!برا همین گیشا به وجود اومده.زنای ژاپنی اعتقاد دارن زن خوب در خونه میمونه و مثل رقاصا خودشو نمایش نمیده!!!!!!برای همین دنبال شوهراشون راه نمیفتن برند بیرون و این کارو گیشاها میکنند!!!!!!!!!مثلا سفر کاری،رفتن به رستوران،رازداری مرد و رفتن به چای خونه از وظایف گیشاست و زنای اون مردا از این قضیه خوشحال هم هستند!!!!!

[Astraea 25351]

زندگی گیشاها مانند زنان تارک دنیاست و پر از نظم و قانون های خشک و دست و پاگیر هستش.اغلب اونا چون همیشه تحت نظر بوده اند احساس و عاطفه رو از دست داده اند و خیلی کمتر ازدواج میکنن.خیلی کم پیش میاد یه گیشا تن به رابطه جنسی بده.اونا همه چیز دارند.زندگی مرفه،عزت و احترام و مردانی که دورشون میچرخن.اما اگه ازدواج کنند این چیزهارو از دست میدند.

[Astraea 25351]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[Astraea 25351]

در ژاپن به زنانی که تحت تعالیم طولانی مدت و دشوار با هنرهای مختلف آشنا می شوند تا مردم را سرگرم کنند گیشا گفته می شود، آن ها معمولا از کودکی تحت تعالیم سخت قرار می گیرند و هزینه های زیادی را برای تبدیل شدن به یک گیشای کامل متقبل می شوند.

در بین کشورهای آسیای شرقی ژاپن دارای رسم و رسوم های خاصی است. البته این رسم و رسوم خاص را می توان در بین بقیه چشم بادامی های دنیا هم یافت اما ژاپن به عنوان کشور توسعه یافته ای که همچنان به گذشته خود پایبند است توانسته توجه خیلی از هنردوستان را به خود جلب کند. در میان هنرمندان ژاپنی گیشاها یعنی گروهی از هنرمندان زن ژاپنی نام آشنا ترند.

گیشا در لغت به ‌معنای شخص هنرمند است، اما واژه ی گیشا در ژاپن فقط برای زنان استفاده می‌شود و به معنای «زن آراسته به هنرها» ست. گیشاها زنانی هستند كه موسیقی، آواز، رقص و شعر، سخنوری و داستان سرایی بلدند و با تعالیم درازمدت در مؤسسه‌ها و آموزشكده‌های خاصی، با قدرت كلام، آواز، هنر شعر و موسیقی و صدای خود، دیگران را سرگرم می‌كنند و به شكل انفرادی مجموعه‌ای از هنرها را به نمایش می‌گذارند. گیشاها در بداهه‌گویی و بیانِ افسانه‌های حماسی، عاشقانه و تاریخی مهارت خاصی دارند و بنابراین لازم است خلاقیت و بهره‌ هوشی بالایی داشته باشند.

گیشا به نوعی واسطه ی هنرهای ظریف و سنتی ژاپن با هنرهای روز است و برای رسیدن به این منظور، تعالیم دشوار و فشرده‌ای را زیر نظر مربیان كارآزموده می‌گذراند كه این دوره آموزشی بین پنج الی ده سال طول می‌كشد. گیشا باید با تمركز و جدیت به یادگیری بپردازد و فروتنی و اخلاق گیشاگری را تجربه كند.

طبق سنت، گیشاها تعلیمات خود را از سنین بسیار پایین آغاز می کردند. هرچند برخی از این دختران جهت تعلیم به اوکیا (گیشا خانه) فروخته می شدند، ولی معمولاً این دختران با میل شخصی و با صرف هزینه های بسیار آموزش می دیدند. معمولاً گیشاها ها این حرفه را از مادر خود به ارث می بردند. گیشاهای مقیم اوکیا معمولاً به عنوان "atotori" یا جانشین در گیشا زندگی می کردند و یا به عنوان فرزند خوانده اوکیا "musume-bun" پذیرفته می شدند.

گیشا هایی که ساکن اوکیا هستند و به صورت مستقل زندگی نمی کنند بخش اعظم درآمد خود را در اختیار صاحب اوکیا قرار می دهند. گیشاهایی که به عنوان فرزند خوانده اوکیا پذیرفته می شوند کل درآمد خود را در اختیار صاحب اوکیا قرار می دهند در عوض پس از مرگ صاحب اوکیا، آنان مالک بعدی اوکیا خواهند بود. همچنین فرزند خوانده اوکیا این اختیار را دارد که صاحب فعلی اوکیا را به معبدی دور فرستاده و زودتر از موعد خود را از شر دخالت های او آزاد کند.

 

 

مراحل آموزش

مرحله اول تعلیمات شیکومی "shikomi" نام دارد. زمانی که دختران خردسال به اوکیا وارد می شوند در بدو امر به عنوان خدمتکار به کار گماشته می شوند تا شخصیت قبلی خود را فراموش کرده و شخصیتی متناسب با شخصیت یک گیشا پیدا کنند. در رسوم گیشایی، کوچکترین شیکومی اوکیا آخرین نفری بوده که به رختخواب می رفته است. او وظیفه داشته که در انتظار گیشاهای ارشد اوکیا تا پاسی از شب و حتی گاهی تا صبح بیدار مانده تا در را به روی آنان باز کرده و آنان را در آماده شدن برای خواب کمک کند. در طول دوره تعلیم کارآموزان به مدرسه آموزشی گیشاهای هاناماچی می رفتند. امروزه، این مرحله همچنان وجود دارد و کارآموزان در این مرحله با لهجه، سنن و لباس کاریوکای ""karyūkai آشنا می شوند.

بعد از اینکه کارآموز آموزش های اولیه خود را پشت سر گذاشت امتحان مشکلی از رقص آئینی در پیش رو دارد. در صورت قبولی در این امتحان کارآموز وارد مرحله دوم کارآموزی یا "Minarai" می شود. قبل از ورود به این مرحله گیشای کارآموز باید توسط یک گیشای پیشرفته به خواهر خواندگی پذیرفته شود. گیشای تعلیم دهنده "onee-san" یا خواهر بزرگ نامیده می شود و معمولاً نقش بسیار مهمی در آینده حرفه ای کارآموز ایفا می کند. به هر میزان که خواهر بزرگتر از مقبولیت بیشتری برخوردار باشد امکان موفقیت گیشای کارآموز نیز بالاتر می رود.

در مرحله Minarai" کارآموزان از انجام کارهای شاق اوکیا معاف می شوند. کیمونوی کارآموزان در این مرحله پر نقش و نگارتر از کیمونوی آنان در دوره شیکومی است. کارآموزان در این مرحله این امکان را دارند که به کار گرفته شوند ولی معمولاً این اتفاق نمی افتد و آنان به همراه خواهر بزرگتر خود در محافلی که خواهر بزرگتر حضور دارد حضور یافته و از این طریق آموخته های خود را تکمیل می کنند. تکنیک هایی همچون همصحبتی و بازی های سرگرم کننده از جمله مهارت هایی هستند که گیشای کارآموز در این مرحله از خواهر بزرگتر خویش فرا می گیرد. این مرحله معمولاً بیش از یک ماه نخواهد بود.

بعد از زمانی کوتاه، سومین و معروفترین مرحله تعلیمات کارآموزان به نام میکو "maiko" آغاز می شود. این مرحله ممکن است سال ها به درازا بکشد. میکوها از مربی خود تعلیم گرفته و در کلیه محافلی که خواهر بزرگتر آنها حضور دارد حضور می یابند. روابط خواهر بزرگتر نقش بسیار مهمی در آینده میکو دارد. خواهر بزرگتر به میکو نحوه ی سرو چای، نواختن شامیسن به همراه رقص و اصول مکالمات دلنشین و سرگرم کننده را می آموزد.تک تک این مهارت ها نقشی به سزا در شهرت میکو و میزان دعوت از او برای حضور در چایخانه ها و محافل خواهد داشت. خواهر بزرگتر حتی اسم جدیدی برای میکو انتخاب کرده و به این ترتیب ورود او به دنیای گیشاها را اعلام می نماید. برای نشان دادن بستگی میان مربی و کار آموز، معمولاً این اسم بخشی از نام خواهر بزرگتر را در خود دارد.

مدت زمان مرحله میکو در شهرهای مختلف ژاپن متفاوت است. به طور مثال طول این دوره در توکیو 6 ماه و در کیوتو 5 سال می باشد. بعد از پشت سر گذاشتن این مرحله کارآموز به عنوان گیشای تازه کار رسماً کار خود را آغاز کرده و دستمزد کاملی بابت کار خود دریافت می کند.

گیشاهای مدرن

گیشاهای مدرن همچنان در اوکیاها در مناطقی به نام هاناماچی (شهر گل ها) زندگی می کنند. بسیاری از گیشاهای مجربی که از مقبولیت بالایی برخوردارند به صورت مستقل زندگی می کنند.

امروزه بسیاری از دختران جوانی که به حرفه گیشایی تمایل دارند بعد از اتمام دوره دبیرستان و یا حتی دانشگاه تعلیمات خود را آغاز می کنند. در حال حاضر تعلیمات گیشاها نسبت به گذشته تغییر چندانی نکرده و همچون گذشته شامل نواختن سازهای سنتی ژاپن از قبیل شامیسن، شاکوهاچی و طبل، خواندن آوازهای سنتی، رقص سنتی ژاپنی، و اجرای مراسم چای می شود.

شهر توکیو هنوز بسیاری از سنت و اصول گیشایی را حفظ کرده و هاناماچی های بسیاری در این شهر به چشم می خورند. 

[Astraea 25351]

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[ENG.SAHAND 31645]

یاد ایکی یو سان افتادم

عجب دوران طولانی رو باید طی کنن این فقط به درد ژاپنی ها میخوره نه جاهای دیگه به خاطر همینه ژاپنی ها خیلی خطریند برای سایر مملکتها چون طوری اموزش میبینن که انگار ماشینند و هروقت بهشون احتیاج داشت دولت ازشون استفاده میکنه حتی به قیمت جونشون

عجب مردمی عجب پشتکاری

[ENG.SAHAND 31645]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

این دیده نمی شه

[Astraea 25351]

این دیده نمی شه

آره چون قدیمیه!!!

 

یادمم نیست چی بود که دوباره بزارم...

 

ببخشیددیگه...بقیه رو ببینید....