Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 بهمن، ۱۳۹۰ مقدمه استرپتوکوکوس گروه ب . (Group B Streptococcus = GBS) باکتری گرم مثبتی است که در واژن و یا روده بزرگ 40-15% زنان سالم یافت می شود. زنان بارداری که حاوی این باکتری در واژن خود هستند (به اصطلاع باکتری در واژن آنها کولونیزه شده است) با خطر انتقال باکتری به نوزاد (در هنگام زایمان) مواجه هستند. بر اساس آمارها در انگلستان از هر 2000 نوزاد یکی دچار عفونت با GBS شده که در 10% موارد منجر به فوت نوزاد می شود. البته تمام نوزادانی که مادر آنها از نظر وجود GBS مثبت می باشد دچار بیماری نمی شوند (از هر 200-100 نوزادی که مادرشان حامل GBS هستند یکی دچار علائم بیماری GBS می شود). به این علت CDC غربالگری روتین تمام زنان باردار از نظر کلونیزاسیون GBS در واژن و رکتوم را توصیه کرده است. بهترین زمان برای انجام این غربالگری هفته های 35 تا 37 حاملگی است. گزارشات معدودی از انتقال GBS از طریق شیر مادر به نوزاد شده است. این موارد اکثراً نوزادان نارسی می باشند که دچار عفونت دیرهنگام با GBS شده اند (GBS از 4-2% نمونه های شیر جدا شده است). عفونت GBS شایعترین عامل عفونت شدید بویژه در هفته اول عمر محسوب می شود. این عفونت می تواند به دو صورت زودهنگام و دیر هنگام رخ دهد. عفونت زود هنگام در هفته اول تولد و در 90% موارد در 12 ساعت اولیه عمر ظاهر می شود. نوزاد دارای علائمی نظیر مشکلات تنفسی، ناپایداری فشار خون و ضربان قلب، مشکلات گوارشی و کلیوی، Sepsis، پنومونی و مننژیت می باشد. در عفونت دیرهنگام مننژیت و سپتی سمی ظرف یک هفته تا چند ماه بعد از تولد رخ می دهد. 1 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 بهمن، ۱۳۹۰ ریسک فاکتورها: ریسک فاکتورهای ایجاد عفونت gbs در نوزاد عبارتند از: - شروع زایمان قبل از هفته 37 بارداری (با یا بدون پارگی کیسه آب) - پارگی کیسه آب حداقل 18 ساعت قبل از زایمان - وجود تب بیشتر ازc º 38 بدون علت در هنگام زایمان - سابقه بیماری تهاجمی ناشی از gbs در نوزاد قبلی - سابقه عفونت ادراری ناشی از gbs در بارداری فعلی 1 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 بهمن، ۱۳۹۰ روش ارسال نمونه سوآب حاصل از ترشحات واژینال (نه سرویکس) و رکتوم در محیط Todd Hewith broth حاوی جنتا مایسین و نالیدیکسیک اسید قرار داده و حداکثر تا 24 ساعت به آزمایشگاه ارسال نمائید. پس از انجام کشت درمحیط های مناسب و انجام آزمایشات تشخیصی ، نتیجه نهایی طی 48 ساعت گزارش خواهد شد . خواهشمند است در صورت نیاز به انجام تست حساسیت دارویی، آزمایشگاه را مطلع فرمائید. درمان در صورتی که خانم باردار در گروه پر خطر قرار داشته باشد (وجود ریسک فاکتورهای ذکر شده در بالا)، باید در هنگام زایمان (حداقل 2 ساعت قبل از آن) به صورت وریدی آنتی بیوتیک مناسب تجویز شود. بر طبق مطالعات مختلف تجویز آنتی بیوتیک در دوران بارداری کارساز نیست، زیرا در 65% موارد باکتری فرصت کافی برای رشد مجدد خواهد داشت. لذا درمان پیشگیرانه باید در هنگام زایمان یا در موقع پارگی زودهنگام کیسه آب انجام شود. بر طبق گزارشات CDC، اگر تست GBS برای مادری مثبت شود ولی وی در گروه پرخطر قرار نداشته باشد احتمال بدنیا آوردن نوزاد مبتلا به عفونت GBS، در صورت عدم دریافت آنتی بیوتیک 1 به 200 و در صورت دریافت آنتی بیوتیک 1 به 4000 خواهد بود. پنی سیلین G به صورت IV داروی انتخابی نخست بیماری است و آمپی سیلین درمان آلترناتیو آن محسوب می شود. در بیماران حساس به پنی سیلین یا مبتلا به آسم می توان از کلیندامایسین و اریترومایسین استفاده نمود (به شرط آنکه مقاومت دارویی وجود نداشته باشد). لذا در مادران حساس به پنی سیلین حتماً تست حساسیت دارویی (آنتی بیوگرام) درخواست شود. در صورت مقاومت دارویی به این دو آنتی بیوتیک می توان از وانکومایسین بهره جست. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده