مقاله معرفی نظام پیشنهادی apa

[Mohammad Aref 120,438]

مفهوم کاربری زمین به عنوان یک متغیر وابسته در سنجش نظام مکان - فضا (place-space)، مفهومی چندبعدی است؛ چرا که گستره این مفهوم منابع متعدد اطلاعات مربوط به مکان - فضا (محیط طبیعی، محیط انسان ساخت، حقوق زمین و ...) که موضوع برنامه ریزی شهری - منطقه ای است را در بر میگیرد. اما در نظام برنامه ریزی شهری - منطقه ای رسمی کشور (قراردادهای همسان 12، 19 و ...) ابعاد مفهوم کاربری زمین به روشنی تعریف نشده است و منابع متعدد اطلاعات را نیز گاه مورد فراموشی قرار می گیرد و طبقه بندی اطلاعات مربوط به سایر رشته های علمی مانند جغرافیا و ... به جای طبقه بندی اطلاعات متغیر سنجش نظام مکان فضا در برنامه ریزی معرفی می شود.

براساس آیین نامه، نحوه بررسی و تصویب طرح های توسعه و عمران محلی اطلاعات ناحیه ای، منطقه ای و ملی شهرسازی و معماری کشور، طرح های توسعه و عمران در کشور ما در سیزده نوع از طرح جامع سرزمین، طرح های کالبدی ملی و منطقه ای تا طرح شهرک های مسکونی و شهرک های غیرمسکونی طبقه بندی شده است. بدیهی است این نظام چند سطحی نیاز به یک نظام تعریف شده کاربری زمین داد که در هریک از ابعاد آن هر کاربری تعاریف و شاخص هایی داشته باشد و بتواند مکان فضا را به منظور برنامه ریزی در سطح مشخص مورد سنجش قرار دهد و خود مبنای برنامه ریزی قرار گیرد، ولی در نظام برنامه ریزی شهری - منطقه ای کشور ما نظام واحدی تعریف نشده است. به عنوان مثال در قرارداد همسان 12 مولفه تولید صنعتی یا فعالیت صنعتی، درمانی، فرهنگی، مذهبی و ... هریک در یک طبقه معرفی شده باشند، بدون آنکه شاخص های اندازه گیری آن برای سطوح مختلف (طرح جامع، طرح تفصیلی، طرح های بهسازی و ...) تعریف شود. پیگیری این موضوع در سطح طرح های ناحیه ای بر حسب تعریف وظیفه هدایت و کنترل توسعه و استقرار مطلوب مراکز فعالیت، .... توزیع متناسب خدمات برای ساکنان شهرها و روستاها.... را به عهده داد نیز ما را با مسئله پیش گفته مواجه می سازد.

 

نویسنده: حسین پیرزاده

 

دانلود مقاله