فرخ رو پارسا وزیر دوران پهلوی:برای زنده ماندن حاضر نیستم چادر به سر کنم.

[Astraea 25,351]

حتا یک قدم"من خود پزشک هستم و میدانم مرگ لحظه ای بیش نیست. با روی باز به استقبال مرگ میروم و حاصر نیستم برای چند صباحی دیگر زنده ماندن و زندگی چادر به سر کنم و پنجاه سال تلاش در راه آزادی و تساوی حقوق زن و مرد را با چند کلمه پشیمانم نقش بر آب سازم. من هرگز حاضر نیستم چادر به سر کنم و نه یک قدم به عقب برگردم..."

این بخشی از آخرین پیام یک بانوی فرهیخته ایرانی است به خانواده اش پیش از اعدام در اردیبهشت 1359.

دختری که در نوروز 1301 در یک خانواده خوش فکر تبعیدی چشم به جهان گشود. در شش سالگی مانند دیگر کودکان ایرانی به دبستان رفت تا اینکه خودش روزی آموزگار شد و در همان دوران آموزگاری دانشجوی رشته پزشکی. در دوران دانشجویی با سروان احمد شیرین سخن عروسی کرد. سال 1329 در دبیرستان ژاندارک آموزگار فرح دیبا بود و در اوقات فراغت به زندانها میرفت و به زنان زندانی درس می آموخت. سال 1341 وارد دنیای سیاست شد برای بدست آوردن حق رای زنان در رفراندوم انقلاب سفید. سال 1342 نخستین زن نماینده در پارلمان ایران بود و در 1347 نخستین خانم وزیر آموزش و پرورش ایرانیان. نامش فرخرو بود و پارسا نام خانوادگی او.

[Astraea 25,351]

در دوره ی وزارت

 

 

 

پس از پیروزی انقلاب در دادگاه: وی به حکم دادگاه انقلاب اعدام شد.

[lorena 10,304]

این کجا و مای امروز کجا....

 

 

با هزار تا راه دررو دل خودمونو خوش کردیم و بعدشم .............