omid21 60 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 بهمن، ۱۳۹۰ در مورد شخصی که «مفعول» واقع شده بدون توجه به جنسیت (زن و یا مرد): • در صورتی که پنیس وارد نشود و تنها با جداره خارجی مقعد تماس داشته باشد: خطر بالقوه: پوست سالم خود محافظ خوبی در برابر ورود انواع ویروس ها از جمله ویروس اچ. آی. وی. می باشد، بنابراین معمولاً در این شکل خطر زیادی متوجه شخص نمی شود، اما در صورتی که جداره مقعد دارای زخم خارجی تازه و باز باشد که منجر به ارتباط خونی مستقیم شود احتمال انتقال ویروس اچ. آی. وی. وجود دارد. خطر مستند: معمولاً به دلیل اینکه شکل های دیگری از آمیزش جنسی همزمان با این نوع نزدیکی صورت می گیرد، بنابراین نمی توان موارد مستدل و مستندی از انتقال ویروس اچ. آی. وی. به این شیوه ارایه داد. • درصورتی که پنیس وارد شود اما انزال صورت نگیرد: خطر بالقوه: در طول زمان آمیزش جنسی، آلت مردانه به ترشح مایعاتی می پردازد که مانند مایع منی قادر به انتقال اسپرم و دیگر مواد موجود در خون و از جمله ویروس اچ. آی. وی. می باشد. بنابراین خطر انتقال آن به صورت نظری وجود دارد. خطر مستند: هر چند در این مورد میزان خطر انتقال مانند ارتباط همراه با انزال بسیار بالا نمی باشد اما موارد ثبت شده ای از انتقال ویروس اچ. آی. وی. در این مورد گزارش شده است. • در صورتی که پنیس وارد شود و انزال صورت پذیرد: خطر بالقوه: مایع منی قادر به حمل ویروس اچ. آی. وی. به میزان قابل توجه ای می باشد. در صورتی که شخصی به صورت مفعول در آمیزش مقعدی شریک باشد، و مایع منی از طریق مقعد وارد بدن وی شود، در صورت آلوده بودن فاعل ، خطرزیاد انتقال ویروس اچ. آی. وی. به وی وجود دارد. خطر مستند: بر اساس آمار موجود، بیشترین موارد گزارش شده از انتقال ویروس اچ. آی. وی. از طریق تماس جنسی، مربوط به انتقال ویروس در آمیزش جنسی مقعدی می باشد. همجنسگرایان مرد به دلیل اینکه بیشترین رویکرد را به این نوع تماس دارند، آمار بالایی را به خود اختصاص می دهند. اما توجه داشته باشید، تنها همجنس خواهان مرد، گروه در معرض خطر آلودگی نمی باشند بلکه به دلایل شرح داده شده فوق، هر گروهی - چه زن و چه مرد - در صورت روی آوردن به این نوع نزدیکی جنسی و رعایت نکردن موارد مراقبتی بهداشتی که در بالا شرح داده شده است، در معرض دریافت ویروس اچ. آی. وی. و ابتلاء به دیگر بیماریهای آمیزشی سرایتی می باشد. لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده