برقراری ارتباط از طریق نگاه

[afa 18504]

ما اغلب از طریق کلام وارد یک رابطه می‌شویم. اما می‌توانیم از برخورد (دست دادن، گذاشتن دست روی بازوی فرد مقابل، در آغوش گرفتن و...) و چهره (رفتارهای فیزیکی که ما متناسب با مخاطب مان از خود نشان می‌دهیم) هم بهره می‌بریم. آنچه که در کلام جاری نمی‌شود «ارتباط غیرکلامی» است. و این ارتباط غیرکلامی اهمیتی بیش از آنچه که به نظر می‌رسد، دارد. ما بر روی یکی از وجوه آن، یعنی تبادل نگاهی توقف می‌کنیم.

 

زل زدن در چشم ها...

نگاه کردن مستقیم در چشمان کسی، حالتی را به دنبال دارد که آن را فعال شدن می‌گویند. این شخص سطح برانگیختگی عاطفی را افزایش خواهد داد. این شرایط مؤثر تر خواهد بود اگر سئوالی هم بپرسد یا خواهشی هم داشته باشد. به همین علت است که زمانی که می‌خواهید مبادله تان شخص دیگری به بهترین نحو صورت بگیرد، نگاه کردن در چشمان او مناسب ترین شیوه است.

 

از سوی دیگر، افرادی که یکدیگر را دوست دارند و با هم راحت هستند، خیلی زیاد در چشمان هم نگاه می‌کنند. چرا؟ زیرا نگاه کردن در چشمان یکدیگر معنا دار است: «من آماده ام هر چه که تو می‌خواهی بپذیرم.» و زمانی که افرادی یکدیگر را دوست دارند، آماده اند با کمال میل خواسته یکدیگر را برآورده کنند. زمانی که دو نفر کمتر به هم نزدیک اند، این نگاه صمیمی تر می‌تواند جالب باشد. اگر شما از کسی می‌خواهید کاری را انجام دهد، این کار به طور مستقیم و سریع، زمانی که در حال نگاه کردن در چشمان او هستید، انجام دهید.

 

این کار شانس قبول شدن خواسته تان را افزایش می‌‌دهد. اما برعکس، افراد کم رویی که جرأت نگاه کردن به چشمان دیگران را ندارند، شانس کمتری در پذیرفته شدن درخواست های شان دارند. یک نکتۀ مهم وجود دارد و آن این است که اگر در بیان خواسته تان تعلل کنید و طی این مدت در چشمان فرد مقابل خیره شوید، ممکن است این رفتار او را ناراحت کند. ممکن است مخاطب تان اذیت شود و از شما بپرسد: «دنبال چه می‌گردی؟»، «چیزی می‌‌خواهی؟». این و ضعیت مبهم باعث ایجاد تنشی ناخوشایند خواهد شد.

نگاه، نشانه ای از اعتماد به نفس

افرادی که اغلب در چشمان دیگران نگاه می‌کنند، اطرافیان آنها را افرادی قوی و مفید محسوب می‌کنند. مدت زیادی است که این موضوع مورد مطالعه قرار گرفته است. اما بالعکس، کسانی که هرگز در چشمان دیگران نگاه نمی‌کنند، افرادی بی اعتماد به نفس، عصبی و ناراحت ارزیابی می‌شوند. زمانی که هیچ خواسته ای برای به زبان آوردن ندارید، نگاه کردن در چشمان دیگران باعث نزدیکی و قرابت می‌شود که تمایل شما به آن فرد را نشان می‌دهد. در این مورد، برای آزار ندادن فرد مقابل، با مکث به چشمان فرد مقابل نگاه کنید، فقط برای اینکه توجه تان را نشان دهید و او را اذیت نکنید.

یک توصیه برای افراد کم رو: نگاه کردن در چشمان دیگران نیازمند اطمینان و اعتماد است. اگر شما احساس می‌کنید که نمی‌توانید این کار را انجام دهید، به بخش های دیگر چهرۀ فرد مقابل غیر از چشمان او نگاه کنید، به پیشانی، به سر ، به بینی و... . تفاوتی ندارد، نگاه شما همان تأثیر را خواهد داشت. جزئیات جالب دیگر: زمانی که شما تمایل دارید این تبادل نگاه ها تمام شود، کافیست از نگاه کردن به چشم های فرد مقابل خودداری کنید. این حرکت به این معناست که شما آزرده هستید و می‌‌خواهید موضوع را عوض کنید، همه چیز بدون اذیت شدن فرد مقابل پیش خواهد رفت زیرا شما به شیوه ای غیر مستقیم ارتباط چشمی را خاتمه داده اید.

[pari daryayi 22938]

همیشه هم نمیشه به چشم همه زل زد!

بعضی از زل زدن ها باعث درد سرهای زیادی می شن!