felorans666 12046 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 مهر، ۱۳۹۰ شبکه ایران_ اصغر بالسینی_ آیا فضای عمومی کشور محل مناسبی برای عقده گشایی‌‌های شخصی یا گروهی است؟ و آیا این اقدامات تشویش اذهان عمومی به شمار نمی‌آید؟ مروری بر برخی اتهام‌‌زنی‌های ناجوانمردانه که در بعضی موارد حکایت از بی‌اطلاعی گوینده سخن دارد می‌تواند رویکرد تخریبی کنونی را به درستی مشخص کند. مثلاً یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس اخیراً ادعا کرده که دولت تخلف ۲۱۵ هزار میلیارد تومانی داشته و به جای این‌که نقدینگی کشور را از ۷۰ هزار میلیارد تومان به ۳۵ هزار میلیارد تومان برساند آن را به ۲۶۰ هزار میلیارد تومان رسانده است! البته رسانه‌های تخریبگر دولت که در ابتدا خبر را با تیتر «تخلف» انتشار داده بودند بلافاصله عنوان را به «اشتباه» تغییر دادند تا از زیر بار اتهام نقض قانون شانه خالی کرده باشند. کسی که از ابتدایی‌ترین اصول علم اقتصاد آگاهی داشته باشد می‌داند که اولاً: نقدینگی متغیری اقتصادی است که رشد آن ناشی از عوامل مختلفی است و ثانیاً: نقدینگی فی‌حد ذاته نه امر مطلوبی است و نه امر مذمومی، بلکه مانند جریان آبی است که اگر به درستی هدایت شود سرچشمه تحولات سازنده در اقتصاد ملی خواهد بود و اگر درست هدایت نشود می‌تواند اثرات نامطلوبی داشته باشد. در ادبیات اقتصادی این بحث وجود دارد که رشد نقدینگی متأثر از رشد پایه پولی و رشد پایه پولی نیز متأثر از رشد عواملی مانند خالص داراییهای خارجی بانک مرکزی، خالص مطالبات بانک مرکزی از بخش دولتی، مطالبات بانک مرکزی از بانک‌ها و خالص سایر اقلام بانک مرکزی است. در اقتصاد ایران بیشترین اثرگذاری بر رشد نقدینگی را نیز عامل «خالص داراییهای خارجی بانک مرکزی» برعهده دارد. این مسئله بدان معناست که با افزایش درآمد‌های ارزی در کشور که عمدتاً ناشی از فروش نفت می‌باشد منابع ارزی قابل ملاحظه‌‌های به دست می‌آید که پس از تبدیل این ارز به ریال جهت مصارف عمرانی و جاری، پایه پولی افزایش یافته و در نهایت نقدینگی افزایش می‌یابد. در این مرحله است که این بحث به وجود می‌آید که نقدینگی به وجود آمده در چه مصارفی به کار رود تا به نفع اقتصاد ملی باشد و اساساً نقدینگی در مسیر رشد اقتصادی به کار گرفته شود. در چنین شرایطی طرح این موضوع که چرا نقدینگی رشد کرده مانند طرح این سؤال است که چرا آب رودخانه‌ها افزایش یافته است؟! شاید مهمترین نگرانی از رشد نقدینگی ناشی از اثرات تورمی رشد نقدینگی باشد اما حال که دولت با برنامه‌ریزی دقیق توانسته نرخ تورم را کنترل کند و برای اولین بار در ۲۰ سال گذشته نرخ تورم در مقطعی از سال ۸۹ به کمتر از ۱۰ درصد برسد، طرح این مسائل کاملاً انحرافی است. این مسئله نشان می‌دهد که افراد با هدف تخریب دولت به هر وسیله‌ای تمسک می‌جویند و متأسفانه در بعضی مواقع بدون آگاهی و علم کافی و فقط به قصد تخریب دولت مسئله‌ای را مطرح می‌کنند. مثال دیگری که این روزها بشدت در مورد آن بزرگ‌نمایی و سیاه نمایی صورت می‌گیرد اعلام خبر رئیس دیوان محاسبات درخصوص گزارش تخلفات دولت در اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها است. به دنبال طرح این موضوع از طرف رئیس دیوان محاسبات جو سنگین رسانه‌ای علیه دولت به راه افتاد که دولت چه تخلف‌های سنگینی مرتکب شده و چه جفاها در حق اقتصاد ملی و مردم صورت گرفته است! نکته جالب این‌که این فضاسازی‌های سنگین از طرف کسانی صورت می‌گیرد که نه تنها جرأت عملیاتی کردن طرح عظیم هدفمندی یارانه‌ها را نداشتند بلکه با برخی تصمیم‌گیری‌های غیرکارشناسی و سیاسی خود خصوصاً الزام دولت به طرح تثبیت قیمت‌ها چنان جفایی در حق اقتصاد روا داشتند که سال‌ها فرصت لازم است تا اقتصاد ملی از زیربار این تصمیم سیاسی کمر راست کند. در این بین اگرچه سخنگوی ستاد هدفمندی توضیحات لازم را درخصوص اتهام مطرح شده ارائه داد اما باز هم جوسازی‌ها ادامه یافت. در این‌که طرح عظیم هدفمندی یارانه‌ها در مقام اجرا با برخی نقاط ضعف جزئی مواجه شده مورد تأیید است اما قطعاً این نقاط ضعف در مقایسه با بزرگی و عظمت اجرای طرح اصلاً قابل طرح نیست. خشنودی مقام معظم رهبری از اجرای این طرح و بیانات معظم له در مورد این‌که اجرای این طرح برآورنده یکی از آمال و آرزوهای معظم له است نشان می‌دهد که دولت مسیر کاملاً درستی را برگزیده و همانگونه که ریاست محترم جمهوری نیز گفته‌اند چون این طرح طرحی درراستای عدالت است لذا طبیعی است که با مخالفت و سنگ‌اندازی مواجه شده و از تریبون‌های گوناگون علیه این طرح تخریب صورت پذیرد. خوشبختانه با جسارت و برنامه‌ریزی بی‌بدیل دولت و همراهی مردم عزیز، اقتصاد ملی از برکات هدفمندی یارانه‌ها بهره‌مند شده و اصلاح ساختاری عظیمی در اقتصاد صورت پذیرفته اما معلوم نیست که برخی منتقدان نشانه‌دار، سایت‌های زنجیره‌ای وابسته به آنها و منتقدان دیگری که خواسته یا ناخواسته در مسیر اغراض سیاسی این منتقدان نشانه‌دار قرار می‌گیرند چرا نمی‌خواهند در کنار خیل عظیم مردم قرار گرفته و نظام اسلامی را در اجرای موفقیت‌آمیز این طرح کمک کنند؟ البته ممکن است این مسئله را مطرح کنند که انتقادات آنها از سر دلسوزی و با هدف کمک به اجرای طرح است اما آیا واقعاً ابزارهای طرح مباحث انتقادی این منتقدان نشانه‌دار ما را به این مسئله رهنمون می‌سازد؟ قطعاً خیر. طرح ادعاهای واهی علیه دولت، بی‌انصافی در طرح مباحث انتقادی، غفلت از ابعاد عظیم مثبت طرح و مخالفت همیشگی با سیاست‌های دولت، نشانه‌هایی هستند که بشدت اهداف خیرخواهانه این گروه را زیر سؤال می‌برد. انتقادسازنده و منطقی الزاماتی دارد که این گروه نشانه‌دار کاملاً بی‌توجه به آن اقدام به طرح مباحث خود می‌کنند و طبیعی است نتوان مهر «سازنده» را بر انتقادات آنان زد. نکته پایانی این‌که این روزها ادعاهای واهی زیادی علیه دولت صورت می‌گیرد که قطعاً برخی از این ادعاها را می‌توان ذیل عنوان تشویش اذهان عمومی مورد پیگرد قضایی و قانونی قرار داد. دستگاه قضایی برای کمک به آرامش ذهنی جامعه و فعالان اقتصادی و فراهم کردن بسترهای توسعه اقتصادی مبتنی بر قانون مداری باید وظایف قانونی خود را در برخورد با برهم‌زنندگان آرامش اقتصاد انجام دهد چرا که برهم زدن آرامش اقتصادی جامعه آن هم در زمان حساس اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها گناهی نابخشودنی است که مردم و فعالین اقتصادی در این خصوص قضاوت خواهند کرد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده