Himmler 22171 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 شهریور، ۱۳۹۰ تاثیر علف کش های مختلف بر کنترل علف های هرز نخود (.Cicer arietinum L) دانلود >>>>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام گیاه زراعی نخود (Cicer arietinum L.) از جمله حبوبات با سابقه كهن و رایج می باشد. به دلیل وجود علف های هرز در مزارع نخود بین عملكرد موجود و پتانسیل واقعی ارقام، فاصله زیادی وجود دارد. به منظور تعیین اثر علف كش های تربوترین، سیانازین، لینوران، کلرتال دی متیل، پاراكوآت، پایریدات و مخلوط علف کش پروپیزآمید با تربوترین و سیانازین و لینوران به صورت پیش رویشی بر روی علف های هرز نخود، این طرح اجرا گردید. در این پژوهش، 11 تیمار علف كش همراه با تیمار عدم کنترل علف هرز در قالب طرح آماری بلوك های کامل تصادفی با چهار تكرار مورد ارزیابی قرار گرفتند. مهم ترین علف های هرز خسارت زا در این مطالعه، تاج خروس وحشی در درجه اول و خردل وحشی و سلمه تره در درجه دوم بودند. این علف های هرز، ارتفاع، وزن خشک، شاخص برداشت و در نهایت، عملکرد دانه نخود را تحت تاثیر خود قرار دادند. با بررسی اثر علف کش های مختلف بر روی این علف های هرز مشخص گردید که مقادیر مختلف پاپیرات، بیشترین کاهش را در تعداد علف های هرز ایجاد نمود به طوری که پاپیرات 1 و پاپیرات 2 به ترتیب 100 درصد و 4/74 درصد نسبت به شاهد در تعداد علف های هرز تاج خروس کاهش ایجاد کرد. در نهایت با در نظر گرفتن هزینه بالای وجین دستی می توان اظهار داشت که در سطوح کشت محدود و در صورت وجود کارگران ارزان قیمت می توان از وجین دستی استفاده نمود كه از نظر اقتصادی مقرون به صرفه خواهد بود. در غیر این صورت، استفاده از تیمار پایریدات 2 لیتر در هکتار بعد از سبز شدن برای کنترل علف های هرز در شرایط منطقه گلستان، اقتصادی تر به نظر می رسد. منبع agri-iran.mihanblog.com 7 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 12 شهریور، ۱۳۹۰ مقایسه قدرت پرواز زنبور پارازیتویید (Trichogramma brassicae (Hym.:Trichogramatidae در نسل های مختلف آزمایشگاهی دانلود >>>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ارزیابی قدرت پرواز از معیارهای کنترل کیفی زنبورهای پارازیتوئید می باشد. در این تحقیق تاثیر نسل روی قدرت پرواز زنبورTrichogramma brassicae بررسی شد. برای این منظور زنبورهای پارازیتویید با نصب تله های تخم حاوی بید غلات،Sitotroga cerealella در مزارع برنج و جمع آوری تخم های كرم سبز برگخوار برنج Naranga aenescens جمع آوری و هشت نسل متوالی در شرایط آزمایشگاهی روی تخم های بید غلات پرورش داده شدند. آزمایش تعیین قدرت پرواز در نسل های دوم، چهارم، ششم و هشتم با استفاده لوله های پولیکای مشکی استوانه ای شکل انجام گرفت. پس از تلف شدن زنبور ها در آون، درصد زنبور های ماده بی تحرک، راه رونده و پرواز كننده به سمت نور در نسل های مختلف محاسبه گردید. نتایج مقایسه آماری نشان داد كه با افزایش تعداد نسل، قدرت پرواز و تحرک زنبورهای تریكوگراما كاهش یافت و درصد زنبور های فاقد قدرت پرواز افزایش یافت. در نسل دوم 88.2±9.41 درصد از زنبورها دارای قدرت پرواز، 65.2±7.36 درصد دارای توانایی راه رفتن و 45.2±4.21 درصد فاقد قدرت پرواز بودند. بیشترین درصد زنبورهای فاقد قدرت پرواز و تحرک (07.2±4.74 %) در نسل هشتم مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که قدرت پرواز و تحرک زنبور T. brassicae در شرایط پرورش مداوم آزمایشگاهی به تدریج کاهش می یابد. 7 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 12 شهریور، ۱۳۹۰ تاثیر حشره کش ایمیداکلوپراید روی درصد جوانه زنی كنیدیوم و رشد میسلیوم قارچ های Beauveria bassiana و Lecanicillium muscarium در شرایط آزمایشگاه دانلود >>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام حشره کش ها ممکن است تحت تاثیر ترکیبات شیمیایی، عوامل محیطی و آفت کش های زیستی روی قارچ های بیمارگر دارای تاثیرات مختلفی باشند. عدم توجه به این نکته می تواند مانعی برای توسعه قارچ ها در مزرعه و شیوع بیماری محسوب شود. در این بررسی سازگاری Beauveria bassiana و Lecanicillium muscariumبا غلظت های مختلف ایمیداکلوپراید بررسی شد. آزمایش اثر ایمیداکلوپراید در سه غلظت میانگین، نصف غلظت میانگین و دو برابر غلظت میانگین روی جوانه زنی كنیدیوم و رشد رویشی دو قارچ فوق در قالب طرح بلوك های كامل تصادفی با شش تكرار انجام شد. نتایج نشان داد ایمیداکلوپراید با L. muscarium سازگار نیست و در غلظت دو برابر میانگین سبب بازداری كامل از رشد آن شد. اما افزایش رشد روزانه میسلیوم در B. bassiana در شاهد تفاوت معنی داری با دو برابر غلظت میانگین نداشت، همچنین در غلظت دو برابر میانگین جوانه زنی کنیدیوم B. bassiana برعکس L. muscarium تحت تاثیر ایمیداکلوپراید قرار نگرفت 6 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 12 شهریور، ۱۳۹۰ بررسی نقش پایه ژنوتیپ هایی از درخت "به" (Cydonia oblonga) بر حساسیت به بیماری آتشک دانلود >>>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام بیماری آتشک یکی از مخرب ترین بیماری های درختان میوه دانه دار است و درخت "به"(Cydonia oblonga) نیز یکی از حساس ترین گونه های میزبان بیماری به حساب می آید. در بین روش های مبارزه، استفاده از ارقام مقاوم یا متحمل اقتصادی ترین روش می باشد. این تحقیق به منظور بررسی اثر پایه در تحمل به بیماری در ژنوتیپ های پیوندی درخت "به" انجام شد. سیزده ژنوتیپ "به" منطقه مرکزی کشور همراه با "به" رقم اصفهان روی دو پایه "به" و زالزالک پیوند و در بهار سال 1386 با تزریق مخلوطی از سه جدایه باکتری بیمارگر شامل Ea273،S1 و Z1 مورد ارزیابی مقاومت به بیماری قرار گرفتند. ارزیابی ها بر اساس دو شاخص سرعت پیشرفت نکروز و شاخص حساسیت رقم صورت پذیرفت. روی پایه "به"، رقم "به" اصفهان و ژنوتیپ SHA1 به ترتیب با 9/57 و 4/90 درصد و روی پایه زالزالک، ژنوتیپ های PH2 و NB3 به ترتیب با 5/71 و 100 درصد پیشرفت نهایی نکروز کمترین و بیشترین میزان علائم را نشان دادند. در مجموع بررسی ها نشان داد که پایه زالزالک موجب افزایش شدت خسارت در 11 ژنوتیپ و کاهش خسارت در سه ژنوتیپ در مقایسه با پایه "به" می شود. میزان تفاوت در مقاومت روی دو نوع پایه در ژنوتیپ های KVD3 و NB3 بیشترین و در ژنوتیپ های NB4 و PH2 کمترین مقدار بود. طبق نتایج در اغلب ژنوتیپ های "به" کاربرد پایه زالزالک نمی تواند عامل موثری در افزایش مقاومت به آتشک محسوب شود 7 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 12 شهریور، ۱۳۹۰ كنترل بیولوژیك بیماری مرگ گیاهچه ریزوکتونیایی كلزا با استفاده از باکتری Burkholderia cepacia لینک دانلود >>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام كنترل بیولوژیكی عوامل بیماریزای خاکزاد با استفاده از میكروارگانیسم های آنتاگونیست مورد توجه قرار گرفته اند. به خصوص جدایه های باکتری Burkholderia cepacia Burkholder شدیدا به عنوان عوامل بیولوژیک مورد تحقیق هستند. هدف این تحقیق شناسایی یک عامل موثر کنترل بیولوژیک علیه بیماری مرگ گیاهچه کلزا ناشی از قارچ Rhizoctonia solani Kuehn می باشد. مرگ گیاهچه ریزوکتونیایی یکی از بیماری های مهم این گیاه صنعتی می باشد. کلیه جدایه های انتخابی در آزمایشگاه با استفاده از روش کشت متقابل علیه قارچ عامل بیماری بررسی شدند. دو جدایه دارای خاصیت آنتاگونیستی در آزمون های گلخانه ای مورد بررسی های تکمیلی قرار گرفتند. بر اساس آزمون های مورفولوژیکی، بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی، جدایه Bu1به Burkholderia cepacia تعلق داشت. جدایه Bu1، B. cepacia بیشترین اثر آنتاگونیستی را علیه مرگ گیاهچه کلزا نشان داد. تیمار بذر و خاک با باکتری باعث کاهش مرگ گیاهچه به ترتیب با 56 و 62 درصد گردید. نتایج مطالعه بر روی مکانیسم های بیوکنترل جدایه ها نشان داد که جدایه Bu1تولید آنتی بیوتیک و متابولیت های فرار می کند. همچنین این جدایه قادر به تولید سیدروفور، آنزیم پروتئاز و سیانید هیدروژن می باشد. این جدایه یک کلونیزه کننده قوی ریشه کلزا بوده و باعث افزایش رشد گیاه کلزا به طور معنی داری در مقایسه با شاهد می گردد 7 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آبان، ۱۳۹۰ لینک دانلود >>>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مهندسی ژنتیک نخود (.Cicer arietinum L) برای افزایش مقاومت به آفت پیله خوار (Helicoverpa armigera) مشتاقی نسرین*,باقری عبدالرضا,هیگینز تی جی,جلالی جواران مختار,قره یاضی بهزاد * مشهد، میدان آزادی، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشكده كشاورزی، گروه بیوتكنولوژی و به نژادی گیاهی آفت پیله خوار، یکی از عوامل اصلی کاهش عملکرد نخود است که سالانه خسارت زیادی به محصول نخود وارد می کند. بنابراین، اصلاح این گیاه جهت افزایش مقاومت به این آفت، حایز اهمیت است. به همین منظور از ژن تغییر یافته پروتئین کریستالی cry1Ac از باسیلوس تورینجینسیس در پلاسمید pCry1Ac-nptII حاوی دو T-DNA مجزا به منظور تراریزش گیاه نخود استفاده شد. در نهایت پس از گزینش های متوالی، 38 گیاه حاوی ژن nptII به دست آمد که در بین آنها 36 گیاه حاوی ژن cry1Ac و دو گیاه به تنهایی ژن nptII را داشتند. از 36 گیاه حاوی ژن cry1Ac، 30 گیاه این ژن را بیان و سم Cry1Ac را تولید نمودند. درصد تراریزش در این بررسی 0.37 درصد برآورد شد. از این تعداد گیاه تراریخته، تنها هفت گیاه تولید بذر نموده و نسل T1 را ایجاد کردند. با انجام آزمون های وسترن بلاتینگ و PCR برای گیاهان نسل T0 و T1، گیاهان از نظر میزان تولید پروتئین Cry1Ac در گروه هایی با بیان بالا، متوسط و ضعیف قرار گرفتند. نتایج مقدماتی زیست سنجی بر روی لارو این آفت نشان داد که لاین های با بیان بالای پروتئین Cry1Ac باعث کشندگی 100 درصد لاروهای این آفت می شوند. 4 لینک به دیدگاه
Himmler 22171 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 آبان، ۱۳۹۰ لینک دانلود >>>>>>> برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام همسانه سازی و انتقال ژن لوسیفراز حشره شبتاب گونه ایرانی Lampyris turkestanicus به گیاه توتون لطیف بابك,جلالی جواران مختار*,رجبی معماری حمید,اژدری حامد * گروه اصلاح نباتات و بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس «كشاورزی مولكولی» به تولید پروتئین های دارویی و آنزیم های صنعتی توسط گیاهان از طریق مهندسی ژنتیک اطلاق می شود. آنزیم لوسیفراز حشره شبتاب یکی از مهم ترین آنزیم های صنعتی است که به طور وسیعی در زمینه های مختلف بیوتکنولوژی و بیولوژی سلولی و مولکولی بویژه در تشخیص میزان ATP به منظور تشخیص آلودگی های میکروبی، تهیه کیت های تشخیص سرطان، غربالگری داروها، زیست حسگرها، همچنین در بررسی روابط برهمکنشی و تاخوردگی پروتئین ها، سنجش های آنزیمی و توالی یابی DNA (Pyrosequencing) استفاده می شود. ژن لوسیفراز نیز به عنوان ژن گزارشگر ایده آل در مهندسی ژنتیک به منظور بهینه سازی سیستم انتقال ژن، کاربرد فراوان دارد. تحقیق حاضر جهت همسانه سازی، انتقال ژن لوسیفراز حشره شبتاب گونه ایرانی (Heyden) L. turkestanicus و تولید آن در گیاه توتون انجام گرفت. برای این منظور آغازگرهای مناسب با توجه به توالی های دو انتهای ژن لوسیفراز (luc)، محل های برشی مناسب و توالی افزایش دهنده بیان گیاهی (Kozak sequence) طراحی و ژن مورد نظر پس از جداسازی، در ناقل بیانی pCAMBIA1304 همسانه سازی شد. این ژن تحت کنترل پیشبرنده CaMV35S و خاتمه دهنده NOS قرار دارد. به منظور اطمینان از همسانه سازی، سازه تهیه شده با استفاده از بررسی های Colony PCR،PCR ، هضم آنزیمی، توالی یابی و همردیف سازی آن در بانک اطلاعاتی (GenBank)، مورد تایید قرار گرفت. سپس سازه تهیه شده به کمک باکتری آگروباکتریوم سویه LBA4404 به گیاهان توتون منتقل گردید و گیاهان تراریخت بر روی محیط های کشت انتخابی حاوی آنتی بیوتیک های هیگرومایسین و سفوتاکسیم باززایی شدند. بررسی مولكولی PCR با استفاده از آغازگرهای اختصاصی بر روی DNA ژنومی گیاهان تراریخت و شاهد، انتقال ژن لوسیفراز را به گیاهان باززایی شده تایید نمود 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده