خبر استفاده از ویروسها برای درمان سرطان

[YAGHOT SEFID 29302]

استفاده از ویروسها برای درمان سرطان گروهی از دانشمندان کانادایی با هدف یافتن راهی برای درمان موثر سرطان دریافتند که بعضی از ویروسهای سرطانی به جای حمله به سلولهای سالم به سلولهای بیمار حمله می کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، پژوهشگران دانشگاه اوتاوا در این تحقیق که نتایج آن در تازه ترین شماره مجله نیچر منتشر شده است روشی را شناسایی کردند که با کمک آن می توان تومورها را نابود کرد.

این تحقیقات نشان می دهد این ویروسها که با عنوان ویروسهای سرطانی شناخته می شوند بدون اینکه بافتهای سالم را آلوده کنند می تواند سلولهای سرطانی را از بین ببرند.

ایده استفاده از این ویروسها برای مبارزه با سرطان، جدید نیست. در حقیقت از سالها قبل دانشمندان به این مسئله که برای تحریک سیستم ایمنی و حمله به سلولهای سرطانی می توان از این ویروسها استفاده کرد فکر کرده بودند.

دانشمندان پیش از این بر روی دستکاری ویروسها به روشی که بتوانند مستقیماً به تومور برسند کار کرده بودند. برای مثال، ویروس دستکاری شده OncoVex که از ویروس تبخال لب گرفته شده بود زمانی که به داخل بافت سرطانی تزریق شد توانست در درمان ملانوما (سرطان پوست) به نتایج موثری دست یابد.

این درحالی است که اکنون پژوهشگران کانادایی در این تحقیق جدید با هدف رسیدن به تومورهای گسترده در اندامهای مختلف ویروسها را از راه وریدی تزریق کردند.

در این بررسی بر روی 23 بیمار مبتلا به اشکال پیشرفته و وخیم سرطان که به درمانهای رایج جواب نمی دادند آزمایش شد.

برای این بیماران یک ترزیق وریدی ویروسی با عنوان JX-594 در پنج دوز متفاوت تجویز شد. هدف از این تحقیق، بررسی امنیت و به موازات آن ارزیابی میزان اثربخشی درمان بود.

این دانشمندان مشاهده کردند که این ویروسها تنها در بافتهای سرطانی و نه در بافتهای سالم تکثیر شدند و در بیمارانی که دوز بالاتری را دریافت کرده بودند کاهش و یا تثبیت حجم تومورها مشاهده شد.

این درمان عوارض جانبی بسیار محدود و مشابه علائم بیماری آنفلوآنزا از خود برجای گذاشت که در کمتر از یک روز این عوارض نیز محو شد.

این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "این اولین بار در تاریخ پزشکی است که ویروسهایی که از راه وریدی تزریق شده اند به روشی انتخابی و آگاهانه تنها در بافتهای سرطانی تکثیر شدند. ویروسهای سرطانی منحصربفرد هستند چراکه می توانند با عوارض جانبی بسیار کمی به تومور حمله کنند و در مقایسه با سایر درمانها می توانند با انواع مختلف سرطانها به روشی سازگار و شخصی شده عمل کنند."

ویروس JX-594 از یک نمونه ویروس واکسن که برای واکسیناسیون ضد آبله استفاده می شود گرفته شده است. این ویروس در تکثیر شدن در سلولهای سرطانی یک توانایی طبیعی دارد و بنابراین می توان آن را به روشی دستکاری ژنتیکی کرد که خواص ضد سرطانی در این ویروس افزایش یابد.