استان خوزستان

[Nicoltntpcd 532]

شهر شوش

 

شوش در 118 كیلومتری شمال اهواز قرار دارد. محوطه باستانی شوش بخش بزرگی به وسعت تقریبی 400 هكتار را در بر می گیردكه در میان دو رود كرخه و دز واقع شده است. این محوطه از اوایل هزاره چهارم پیش از میلاد تا اوایل دوره اسلامی به صورت یكی از مهم‌ترین شهرهای تاریخ بشر درآمده است. این شهر یكی از مراكز مهم منطقه جنوب باختری و جنوب ایران بود كه تا دوران عیلامی شهر شوش به عنوان پایتخت زمستانی هخامنشیان، پیش از احداث تخت جمشید محسوب می شد كه بعد از سقوط آنان به تدریج از رونق افتاد و به شهر كوچكی در كنار بارگاه دانیال نبی تبدیل شد. شهر شوش با حمله مغول ها رو به ویرانی نهاد. آكروپل، شهر شاهی، آپادانا، شهر پیشه وران، قلعه دمورگان، آرامگاه دانیال نبی، كاخ شائور و شهر باستانی چغازنبیل از مهم ترین دیدنی های تاریخی و باستانی شهرستان شوش به شمار می‌روند. محوطه باستانی هفت تپه حدود 15 كیلومتری جنوب خاوری شهر شوش واقع شده و همان‌طور كه از نام آن پیداست از تپه های متعددی تشكیل شده است. در تاریخ آمده بین شوش و چغازنبیل مكان مقدسی وجودداشته كه احتمالا هفت تپه امروز است.

 

 

مشخصات جغرافیایی

 

شوش یكی از شهرستان‌های استان خوزستان است كه از شمال به شهرستان‌های دهلران، خرم آباد و اندیمشك از خاور به دزفول از جنوب خاوری به شوشتر، از جنوب به اهواز و از جنوب باختری و باختر به دشت آزادگان محدود است. شهر شوش مركز شهرستان شوش در َ15 ْ48 طول جغرافیائی و َ12 ْ32 عرض جغرافیایی و ارتفاع 71 متری از سطح دریا واقع شده است. در سرشماری سراسری سال 1375 جمعیت شهرستان شوش 173232 نفر برآورد شده است. این شهرستان در جلگه خوزستان قرار گرفته و هیچ گونه ناهمواری در آن مشاهده نمی شود به طور كلی این شهرستان دشتی و هموار است. شهر شوش در مسیر راه درجه یك اصلی اهواز- دزفول در110 كیلومتری جنوب خاوری اهواز و 40 كیلومتری شمال خاوری دزفول قرار دارد. هم‌چنین راه‌های فرعی شوش به موسیان به درازای 90 كیلومتر و شوش چنانه به درازای 80 كیلومتر است.

[Nicoltntpcd 532]

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

 

نام باستانی شوش یا دشت سوسیانا «سوس» بود كه بعد تبدیل به شوش شد. برخی شوش را به معنای خوب و خوش دانسته اند. نام شهرشوش به یونانی «سوسای» بوده و در تورات و قاموس كتاب مقدس آمده است که شوش یا شوشیان در عبری به معنای زنبق است. در شهر شوش که در 114 كیلومتری شمال اهواز واقع شده تپه هایی به چشم می خورد كه نشانه وجود 5000 سال تمدن بشری در این ناحیه می باشد. تپه های باستانی مساحتی نزدیک به 400 هكتار را در بر گرفته كه مجموعا 4 نقطه مهم «آكروپل»، «آپادانا»، شهر «شاهی»، شهر «صنعت گران»( پیشه وران ) را تشكیل می دهند. آورده اند كه: « سوس از اقلیم سوم و شهری وسط و گرمسیراست و این اولین شهری است كه در خوزستان بنا كردند و هوشنگ برآن عمارت افزود و آن جا قلعه ای محكم ساخت و بر آن قلعه ای دیگر ساخت كه در غایت استحكام بود. شاپور ذوالاكتاف تجدید عمارت آن شهر كرد و شاپور خوره خواند و شكلش بر مثال باز نهاده بود. گور دانیال نبی بر جانب باختری شهر است در میان آب و در آنجا ماهیان انسی اند و از مردم نگریزند و كس ایشان را نرنجاند».

[Nicoltntpcd 532]

مکان های دیدنی و تاریخی

 

آكروپل، شهر شاهی، آپادانا، شهر پیشه وران، قلعه دمورگان، آرامگاه دانیال نبی، كاخ شائور و شهر باستانی چغازنبیل از مهم ترین دیدنی های تاریخی و باستانی شهرستان شوش به شمار می روند. محوطه باستانی هفت تپه حدود 15 كیلومتری جنوب خاوری شهر شوش واقع شده و همان‌طور كه از نام آن پیداست از تپه های متعددی تشكیل شده است. در تاریخ آمده بین شوش و چغازنبیل مكان مقدسی وجودداشته كه احتمالا هفت تپه امروز است.

 

 

صنایع و معادن

 

از صنایع و معادن شهرستان شوش اطلاعات مستندی در دست نیست. , ,

 

 

 

کشاورزی و دام داری

 

شغل بیش ترمردم شهرستان شوش كشاورزی است. محصول عمده این شهرستان گندم، جو، كنجد و حبوبات می باشد. نهرهای متعددی كه از رود شاهو جدا می شوند به مصرف كشاورزی می رسند. دامداری پس از كشاورزی اصلی ترین شغل مردم ناحیه بوده و انواع فرآورده های دامی و لبنی از تولیدات این بخش محسوب می گردد.

[Nicoltntpcd 532]

شهر شادگان

 

نام پیشین و فارسی شهرستان شادگان «دراك» بوده كه اعراب آن را معرب كرده و «دورق» نامیدند. که ظاهرا مركزآن روستای كنونی مدینه بوده است. دورق یکی از شهرهای قدیم ایران، سابقه تاریخی طولانی داشته که به تدریج ویران شد و از میان رفت. شادگان در دوره ای نیز به نام «فلاحیه» نامیده شده است.در شادگان عبابافی‌و جاجیم بافی رواج دارد. صنایع دستی شادگان هم مانند سایر نقاط این ناحیه از بافت حصیر، بوریا، سبد و امثال آن تشكیل شده و برای تهیه آن از برگ درخت خرما و یا نی های تالا‌ب‌ها استفاده می شود.

 

 

مشخصات جغرافیایی

 

شهرستان شادگان با 3197 كیلومتر مربع مساحت در جنوب باختری استان خوزستان واقع شده و مركز آن شهرشادگان است. این شهرستان از شمال به شهرستان اهواز، از خاور به شهرستان بندر ماه‌شهر، از باختر به شهرستان خرم‌شهر و از جنوب به شهرستان آبادان محدود می‌شود. شهر شادگان مركز این شهرستان با 9/5 كیلومتر مربع مساحت در 108 كیلومتری جنوب اهواز از نظر جغرافیایی بین 30 درجه و 39 دقیقه ی پهنای شمالی و 48 درجه و 40 دقیقه ی درازای خاوری نسبت به نصف النهار گرینویچ قرار دارد. بلندی این شهر از سطح دریا 5 متر و آب و هوای آن گرم و مرطوب است. دو راه ازشهرستان شادگان به اطراف كشیده شده است:

1- به سوی شمال باختری به درازای 28 كیلومتر تا دارخوین ( مسیر راه اهواز- آبادان)

2- به سوی جنوب خاوری به درازای 14 كیلومتر تا خور دورق ( مسیر راه بندر ماهشهر- آبادان). فاصله هوایی این شهرستان تا تهران 613 كیلومتر است.

[Nicoltntpcd 532]

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

 

نام پیشین و فارسی شهرستان شادگان «دراك» بوده كه اعراب آن را معرب كرده و «دورق» نامیدند. که ظاهرا مركزآن روستای كنونی مدینه بوده است. دورق یکی از شهرهای قدیم ایران، سابقه تاریخی طولانی داشته که به تدریج ویران شد و از میان رفت. شادگان در دوره ای نیز به نام «فلاحیه» نامیده شده است. دلایل انتساب این شهر به این نام متفاوت ذکر شده است. برخی این واژه را متشکل از دو بخش «فلا» به معنی دشت و «حیه» به معنی مار دانسته و علت آن را وجود مارهای بزرگ در این منطقه در گذشته می دانند. برخی نیز بر این باورند كه نام فلاحیه از کلمه« فلاح» به معنی كشاورز گرفته شده و چون زمین این منطقه آبرفتی بوده و استعداد كشاورزی آن زیاد است آن را فلاحیه می گویند. از آن جا که ناحیه دورق (شادگان) به صورت جزیره ای است كه دور‌تا دور آن را باتلاق، نهرهای بسیار، نخلستان، پوشش گیاهی، جنگل و نی زار فرا گرفته از راهزنان و غارت گران مصون مانده و به محل امنی تبدیل شده است. «دورق»، «سورگ» یا «سرق» نام های قدیمی این منطقه هستند ولی نام باستانی و اولیه شهر، «شادكان» یا «شادگان» بوده که با تصویب فرهنگستان وقت، این شهرستان به نام باستانی خود یعنی «شادگان» نامیده شد.

[Nicoltntpcd 532]

مکان های دیدنی و تاریخی

 

درباره مكان های تاریخی شهرستان شادگان اطلاعات مستندی در دست نیست. اما یکی از مکانهای دیدنی این شهر تالاب بین المللی شادگان است

 

 

صنایع و معادن

 

درباره صنایع و معادن شهرستان شادگان اطلاعات مستندی در دست نیست. , ,

 

 

 

کشاورزی و دام داری

 

آب و هوای گرم و مرطوب شهرستان شادگان سبب رواج محصولات گرمسیری در این ناحیه شده است. گندم، خرما و برنج از عمده ترین محصولات كشاورزی منطقه به شمار می روند. دامداری نیز در این شهرستان رواج داشته و انواع فرآورده های لبنی و تولیدات دامی مانند لبنیات، پشم و پوست از محصولات دامی این شهرستان می باشد.

[Nicoltntpcd 532]

شهر رامهرمز

 

رامهرمز ‌در 95 كیلومتری خاور اهواز قرار‌ گرفته و منسوب‌به‌هرمز ساسانی است. بررسی های باستان‌شناسی استقرار انسان در دشت رامهرمز را حد اقل تا هزاره ششم پیش از میلاد مشخص نمود.علاوه بر كشف آثاری مربوط به دوره عیلامی شواهد مربوط به شكوفایی منطقه در دوره ساسانی و اسلامی نیز یافت شده است. شهرستان رامهرمز در سال های اخیر مجددا اهمیت گذشته خود را به دست آورده و رو به توسعه و ترقی نهاده و امروزه از شهرستان‌های مهم استان خوزستان به شمار می‌رود. در بعضی از روستاهای این شهرستان قالی بافی، جاجیم بافی، خورجین بافی و سیاه چادر به صورت محدود بافته می شود كه صرفاً جنبه خود مصرفی دارد. از آثار منطقه رامهرمز می توان تل گستر، تل برمی، قلعه داو دختر، قلعه عظیم یزدگرد و مختارك، سد تاریخی جره(سارو)، بقعه علمدار و قدمگاه امام رضا(ع)، باغ صمیمی، خانه امیر مجاهد و بقعه سید حسین زاهدون را نام برد.

 

 

مشخصات جغرافیایی

 

شهرستان رامهرمز با 4257 كیلومتر مربع مساحت در خاور استان خوزستان واقع شده که از شمال به شهرستان های ایذه و مسجد سلیمان، ‌از خاور به استان كهكیلویه و بویراحمدی، از باختر به شهرستان اهواز و از جنوب به شهرستان بندر ماهشهر محدود است. مركز آن شهر رامهرمز است كه با 3/7 كیلومتر مربع مساحت در 100 كیلومتری خاور اهواز بین 31 درجه و 16 دقیقه ی پهنای شمالی و 49 درجه و 37 دقیقه ی درازای خاوری نسبت به نصف‌النهار گرینویچ قرار دارد و بلندی آن از سطح دریا 160 متراست. آب و هوای رامهرمز گرم بوده و رودخانه جراحی از خاور رامهرمز می گذرد. رامهرمز بر سر چهارراهی قرار گرفته است.

راه آسفالته به سوی جنوب خاوری به درازای 90 كیلومتر تا بهبهان

راه آسفالته به سوی شمال خاوری به درازای 57 كیلومتر تا باغملك (جانكی)

راه آسفالته اصلی به سوی جنوب باختر تا راه اصلی آسفالته اهواز – بندر ماهشهر به درازای 39 كیلومتر

راه اصلی به سوی شمال باختری به درازای 15 كیلومتر

فاصله هوایی شهرستان رامهرمز تا تهران 552 كیلومتر است.

[Nicoltntpcd 532]

وجه تسمیه و پیشینه تاریخی

 

رامهرمز نام شهری از بناهای هرمز پادشاه ساسانی در حوالی شوشتر است که در قدیم به آن «سمنگان» می‌گفته‌اند که آن را ساده كرده، «رامز» و منسوب به آن جا را «رامزی» و «رامی» می‌گویند. یاقوت حموی می گوید كه رامهرمز متشكل از دو كلمه رام (به پارسی یعنی مقصود) و هرمز (نام یكی از خسروان ساسانی) بوده است. برخی می گویند رامهرمز نامی كوتاه شده از رامهرمزاردشیر بوده و این شهری است نام دار در خوزستان و عامه مردم خوزستان این شهر را رامزی گویند. برخی نیز گفته اند به دلیل بنا شدن شهر رامهرمز در دوره هرمز ساسانی نام این شهر رامهرمز شده است. در جغرافیای تاریخی قدمت خوزستان را بیش از 6000 سال می دانند و پیدایش قدیمی ترین تمدن بشری در شوش مشخص گردیده و در دوران هخامنشیان و اشكانیان و ساسانیان نه تنها بر عظمت منطقه افزوده گشت بلكه شهرهایی نیز در آن دوران ایجاد شده كه بدون شك رامهرمز یكی از آن شهرهابوده است. ویرانه های «اسك» بین راه رامهرمز و ارجان در راه بهبهان و ویرانه های «طاق نصرت» به جای مانده از دوره ساسانی در شهر رامهرمز، گذشته پرشكوه تاریخی آن را نشان می دهد. در قرن 4 هـ . ق رامهرمز به سبب كرم ابریشمی كه در آن به عمل می آمد و به دیگر نقاط صادر می شد شهرت جهانی داشت. شهرستان رامهرمز در سال های اخیر مجددا اهمیت گذشته خود را به دست آورده و رو به توسعه و ترقی نهاده و امروزه از شهرستان های مهم استان خوزستان به شمار می رود.

[Nicoltntpcd 532]

مکان های دیدنی و تاریخی

 

از مكان‌های‌دیدینی و تاریخی شهرستان رامهرمز می توان تل گستر، تل برمی، قلعه داو دختر، قلعه عظیم یزدگرد و مختارك، سدتاریخی جره(سارو)، بقعه‌علمدار و قدمگاه‌امام رضا(ع)، باغ صمیمی، خانه امیر مجاهد و بقعه سید حسین زاهدون را نام برد.

 

 

 

 

صنایع و معادن

 

در مركز شهرستان رامهرمز كارخانه‌های تولید قیر سازی، آجر و آهك پزی و تولید گچ وجود دارد كه به صورت بخش خصوصی دایر شده است. معادن گچ در شمال رامهرمز در ابتدای راه رامهرمز به ایذه قراردارد كه به طریقه مكانیكی مورد بهره برداری قرار می گیرد.

 

 

 

کشاورزی و دام داری

 

اقتصاد رامهرمز براساس زراعت، دام‌داری، باغ‌داری و كارگری بنا نهاده شده است. كشاورزی در این شهرستان به صورت سنتی انجام می گیرد و كشاورزی مدرن و مكانیزه در هیچ جای این شهرستان مشهود نیست. نوع كشت بیش تر آبی بوده و كشت دیم فقط به گندم و جو اختصاص یافته است. منابع آب كشاورزی، رودخانه و چشمه و در بعضی از روستاها چاه‌های عمیق و نیمه عمیق‌هستند. ازعمده تولیدات كشاورزی این شهرستان می توان گندم، جو، یونجه، خرما و تره باررا نام برد. دام‌داری نیز در این شهرستان به صورت سنتی در كنار كار و كشاورزی انجام می‌گیرد. مناطق شمالی، خاوری و جنوب خاوری این شهرستان مناسب ترین مراتع برای چرای دام های این شهرستان هستند. از جمله چراگاه «چهل پلكانی» در شمال رامهرمز كه ایلات و عشایر كوچ رو در فصل پاییز و زمستان به این منطقه وارد می شوند قابل ذكر است. فراورده های دامی و گوشت رامهرمز از جمله صادرات این شهرستان به منطقه به شمار می رود.

[Nicoltntpcd 532]

شهر دزفول

 

دزفول‌ در ‌142 كیلومتری‌شمال اهواز قرار دارد. نام این‌منطقه از واژه «دژپل»یعنی قلعه پل گرفته شده است. از قدیمی‌ترین آثار تاریخی شهر می توان به محوطه های پیش از تاریخ، شهر قدیمی جندی شاپور(اولین مركز دانشگاهی ایران)، پل ساسانی(با 14 دهانه اصلی و 12 دهانه فرعی)، بافت زیبای معماری سنتی و بناهای قدیمی اشاره نمود. آسیاب های دزفول، مسجدجامع،‌بقعه سبز قبا، بازار قدیم شهر، مسجد لب خندق، بقعه شاه ابوالقاسم،مجموعه تاریخی شاه ركن‌الدین، بقعه محمد‌بن‌جعفر‌طیار، بقعه‌رودبند و خانه تیز نو(اداره میراث فرهنگی دزفول) از جمله مناطق دیدنی و تاریخی این شهرستان به شمار می‌آیند. فرآورده های چوبی، نمدمالی، گیوه دوزی، سبدبافی، خراطی، نازك كاری چوب از قبیل قلیان، زیرقلیان، شمعدان، چوب لباسی، نمكدان و زیرسیگاری از جمله صنایع دستی مردم شهرستان دزفول به شمار می‌آید.ازدیگر صنایع این‌منطقه می توان ورشوسازی را نام برد.در شهرستان دزفول كارگاه‌های ورشوسازی نیز دایر است و در آن‌ها‌ وسایل‌چای خوری و سینی و منقل تهیه می شود. قلم‌زنی روی طلا و نقره و زرگری‌ نیز در این شهرستان رواج دارد.

 

 

مشخصات جغرافیایی

 

شهرستان دزفول یكی از شهرستان های استان خوزستان است كه از شمال به شهرستان های اندیمشك و الیگودرز(استان لرستان) از خاور به بخش های لالی ( شهرستان مسجد سلیمان) وگتوند (شهرستان شوشتر) و از جنوب و باختر به شهرستان شوش محدود می گردد. شهرستان دزفول از 2 بخش مركزی و سردشت تشكیل شده است. در این شهرستان تنها منطقه شهری دزفول به عنوان مركز شهرستان محسوب می شود. شهر دزفول مركز شهرستان دزفول از نظر جغرافیایی در 48 درجه و 24 دقیقه ی درازای خاوری و 32 درجه و 22 دقیقه ی پهنای شمالی و در ارتفاع 140 متری از سطح دریا واقع شده است. آب و هوای شهرستان دزفول گرم و خشك است و مهم ترین رودخانه آن دز است. شهرستان دزفول دارای یك فرودگاه بوده و خط آهن سراسری كشور نیز از ,نزدیکی این ,شهر (اندیمشک) عبور می كند وراه های زمینی دزفول عبارتند از:

بزرگ‌راه دزفول – اندیمشك به درازای 10 كیلومتر

راه‌ آسفالته اصلی دزفول – شوشتر به درازای 67 كیلومتر

مسیر آسفالته دزفول – لالی به درازای 85 كیلومتر

[Nicoltntpcd 532]

تسمیه و پیشینه تاریخی

 

«دزپل» یا «دژپل» را در اصطلاح محلی دزفیل و دژپیل گویند و معرب آن دسفول است. دزفول در زمان ساسانیان همزمان با ساختن پلی در كنار آن بر روی دز به منظور برقراری ارتباط بین پایتخت جدید یعنی جندی شاپور و شوشتر بنا شده است. دز به معنی قلعه می باشد و احتمالا نام دزفول یا دزیل از نام همان پل مشتق شده است. دزفول در اصل «اندامیش» نام داشت و تا اوایل قرن سیزدهم نیز به همین نام بوده است. شهر دزفول در روی تپه‌ای به ارتفاع 210 متر از رودخانه بنا شده و سرداب های عمیق دارد. دزفول مانند شوشتر مدت‌ها تحت الشعاع جندی شاپور بود و پس از ویران شدن آن رونق یافت. سپس به سبب عدم توجه به تعمیر شبكه آبیاری درعهد ساسانی آسیب دید. دزفول از هجوم مغول محفوظ ماند اما بعدها تحت فرمان ایلخانان درآمد و در مقابل امیر تیمور مقاومتی نشان نداد. نادر شاه چند بار به دزفول آمد و برای حفظ آن در مقابل لران، قلعه «دز شاه» را در چند كیلومتری شمال خاوری شهر بنا نمود. در طول تاریخ بعد از اسلام دزفول گاهی آباد و گاهی ویران گردید اما پیشرفت واقعی آن پس از ایجاد سد دز در 30 سال اخیر به وجود آمد. این شهرستان در طول جنگ آسیب های زیادی دید و پس از جنگ بازسازی شده و اكنون به زیبایی و آبادی یك شهرستان معمولی است

[Nicoltntpcd 532]

مکان های دیدنی و تاریخی

 

از قدیمی‌ترین آثار تاریخی شهر می توان به محوطه های پیش از تاریخ، شهر قدیمی جندی شاپور(اولین مركز دانشگاهی ایران)، پل ساسانی(با 14 دهانه اصلی و 12 دهانه فرعی)، بافت‌زیبای‌معماری سنتی و بناهای قدیمی اشاره نمود. آسیاب های دزفول، مسجدجامع،‌بقعه سبز قبا، بازار قدیم شهر، مسجد لب خندق، بقعه شاه ابوالقاسم،مجموعه تاریخی شاه ركن‌الدین، بقعه محمد‌بن‌جعفر‌طیار، بقعه‌رودبند و خانه تیز نو(اداره میراث فرهنگی دزفول) از جمله مناطق دیدنی و تاریخی این شهرستان به شمار می‌آیند.

 

 

 

صنایع و معادن

 

صنایع كارخانه‌ای دزفول بسیار زیاد و متنوع است. كارخانه‌های گچ پاكتی، موزاییك سازی، آجر سفال، آجرهوفمن، لوازم ساختمانی، قیر سازی، بافندگی، تولید پوشاك، تولید مواد غذایی، یخچال و فریزر سازی، تولید تیرچه و بلوك ساختمانی، تهیه و تولید منبع های فلزی، اطاق سازی كامیون و وانت، ساخت ادوات كشاورزی، ‌سنگبری آهك پزی و انواع كارخانه های صنایع غذایی از قبیل كمپوت سازی، ‌تولید ماكاورنی، تولید شكر و … در این شهرستان فعالیت دارند. معادن شن و ماسه كه تحت نظارت دولت است‌در 3 مسیر زیر قرار دارد.

1-معدن مسیر رودخانه دز واقع در جنوب شهر دزفول

2-معدن گلال كهنگ واقع در 21 كیلومتری جنوب خاوری دزفول

3-معدن مسیر رود كرخه واقع در 22 كیلومتری باختر دزفول

هم‌چنین می توان به معادن سنگ كچ نمك روستای ایسپره ( واقع در 5 كیلومتری سردشت ) و معدن متروك سنگ سیلیس دار ( واقع در خاور پل كهنك ) 22 كیلومتری جنوب خاوری دزفول اشاره کرد.

 

کشاورزی و دام داری

 

كشاورزی در این شهرستان در رده بالایی از تولید قرار گرفته و شغل اصلی اهالی دزفول به شمار می رود. دشت حاصل خیز دزفول و وجود رودخانه های مهمی از قبیل دز و کرخه باعث شده که انواع تولیدات کشاورزی و باغ‌داری از قبیل گندم، جو، برنج، بنشن، نباتات علوفه ای، پنبه، تره بار، چغندر قند، نیشكرو مركبات مختلف به خصوص پرتقال در این ناحیه به دست آید. نوع كشت غالبا آبی است و روش كشت به دو صورت مكانیزه و نیمه مكانیزه انجام می شود. علاوه بر این دو مركز كشت و صنعت مدرن و بزرگ در حوالی دزفول و دو مركز تحقیقات كشاورزی در سطح این شهرستان مشغول فعالیت هستند.دام‌داری نیز در شهرستان دزفول بسیار فعال بوده و شامل پرورش گوسفند، بز، گاو، گاومیش، شتر و انواع طیور بومی می شود. هم‌چنین دام‌داری های صنعتی به تعداد بیش از ده واحد در نقاط مختلف این شهرستان دایر شده كه شامل شش واحد گاوداری های شیری و چهار واحد پروار بندی می شود. این دام‌داری ها به صورت مدرن و با امكانات خوب اداره می شوند.