YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 خرداد، ۱۳۹۰ درمان جديد سوختگي پوست جام جم آنلاين: افرادي كه دچار سوختگيهاي درجه 3 و آسيبهاي جراحتي هستند، بايد درد زياد، بدشكل شدن و زشتي پوست، جراحيهاي تهاجمي و انتظار طولاني مدت براي رشد مجدد پوست را تحمل كنند. بافتهاي پيوندي اصلاح شده كه توسط دانشمندان دانشگاه Cornell طراحي شده، رشد عروقي را بالا برده و روند بهبود را تسريع ميبخشد. اين بافتها پوست سالم را تشويق ميكند تا با حمله به نواحي جراحت ديده و سوخته نياز به جراحيها را كاهش دهد. اين بافتها كه اصطلاحا قالبهاي جلدي (پوستي) ناميده ميشوند، توسط پروفسور آبراهام استروك، متخصص مهندسي زيست ملكولي و شيمي و دكتر جيسون اسپكتور در آزمايشگاه دانشگاه Cornell طراحي و مهندسي شده است. اين زيست مواد تركيبي از بافتهاي آزمايشگاهي هستند كه به اندازه سكه يك سنتي بوده و استحكامشان به اندازه توفو (خمير سويا كه سفيد و پنير مانند است) ميباشد. بافتها از موادي به نام كلاژن نوع 1 ساخته شدهاند كه بخوبي زيست مواد را براي استفاده در جراحيها و ديگر كاربردهاي زيست ـ دارويي تنظيم (هماهنگ) ميكند. اين قالبهاي پوستي با ابزارهاي خاص مركز تجهيزات تكنولوژيك و علوم نانو دانشگاه Cornell ساخته شده و حاوي شبكههايي از ميكروكانالهاست كه رشد بافتهاي سالم به سمت محلهاي جراحتديده و سوخته را هدايت كرده و سرعت ميبخشد. يكي از مشكلات اين بود كه چگونه رشد عروقي را ارتقا داد و بافتهاي جديد را بعد از پيوند به فرد آسيب ديده زنده و سالم نگه داشت. با پيوند قالبهاي پوستي، رشد دروني سيستم عروقي گسترش يافت. شبكه رگهايي كه حامل خون بوده و مايعات را در بدن به گردش در ميآورند مواد لازم را به نواحي جراحتديده رسانده و باعث رشد بافتهاي اصلي پوست و بافتهاي پيوندي ميشوند. كلاژن نوع 1 به خودي خود فاقد هر گونه سلول زنده بوده و زيست تطبيقپذيرنده اين موضوع نگرانيها در مورد عكسالعمل سيستم ايمني و پسزدن (عدم پذيرش) قالبهاي پوستي را كاهش ميدهد. نكته مهم و كليدي در تحقيقات اين بود كه فرآيند بهبود پاسخ بسيار مناسبي نسبت به هندسه ميكروكانالهاي داخل كلاژن داشت و رشد بافتها و عروق سالم با حالتي سريع و سازمانيافته به سمت زخمها و جراحات هدايت ميشد. قالبهاي جلدي موضوع جديدي نيست و بوفور براي سوختگي و جراحات عميق استفاده ميشود اما در تشويق رشد بافتهاي سالم ناكارآمد است چون فاقد ميكروكانالهاي طراحيشده توسط محققان Cornell است. دكتر «اسپكتور» دستيار پروفسور استروك ميگويد: زماني كه وصلهاي از مواد را براي فردي كه جراحت غيرسلولي دارد استفاده ميكنيم، خطر آلودگي و عفونت بسيار بالا بوده و نياز به تعويض مكرر بانداژ است. در نهايت شايد تلاش محققان اين باشد تا پيوندهاي بافتي را با مشهاي پليمري تقويت كنند كه اين مشها ميتوانند نقش پوشش زخم را هم داشته باشند. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده