پل بادی خورشیدی

[Amir R. Haddadi 9,164]

پل بادی خورشیدی

 

 

پل ها اغلب در معرض عتاصری مثل نور خورشید و جریان باد نسبتا قوی قرار دارند.

 

 

در این طرح که "پل بادی خورشیدی" (Solar Wind Bridge) نام دارد، برای تولید برق، از فناوری سلول های خورشیدی به صورت شبکه ای جاسازی شده در سطح جاده؛ و توربین های بادی به صورت یکپارچه بین ستون های پل، استفاده شده است.

 

این پل توسط سه طراح ایتالیایی به نام های فرانچسکو کلارسی، جیووانا ساراچینو و لوئیزا ساراچینو، به منظور شرکت در مسابقه پارک خورشیدی - بزرگراه خورشیدی، طراحی شده است. مسابقه ای که از شرکت کنندگان خواسته بود بخشی از بزرگراه فرسوده و مرتفع بین دو شهر بگنرا و سیلا در ایتلیا را بازسازی و مدرنیزه کنند.

 

 

آسفالت جاده ی این پل، با 20 کیلومتر از "جاده های خورشیدی" (شبکه متراکم از سلول های خورشیدی پوشش داده شده با پلاستیک شفاف و بادوام، برای تولید الکتریسیته از نور خورشید) جایگزین خواهد شد؛ که می تواند 11.2 میلیون کیلووات در هر سال انرژی الکتریکی تولید کند.

 

به گفته طراحان، این پل شامل 26 توربین بادی بوده که زیر عرشه پل به صورت یکپارچه قرار گرفته و توان تولید انرژی را به 36 میلیون کیلووات در سال افزایش می دهد؛ انرژی ای که برای مصرف سالانه ی 15000 خانواده، کافی است.

 

 

علاوه بر "جاده های خورشیدی"، در سطح بالایی پل، مسیری سبز، شامل گلخانه های خورشیدی در امتداد طول پل بوده احداث شده که برای پرورش و کشت محصولات محلی مورد استفاده قرار خواهد گرفت؛ همچنین رانندگان نیز، قادر خواهند بود در کنار مسیر توقف نموده و در حالی که از منظره پل و طبیعت اطراف آن لذت می برند، از میوه ها و سبزیجات تازه ی گلخانه ها خریداری کنند.

 

 

طرح این پل در مسابقه پارک خورشیدی - بزرگراه خورشیدی، مقام دوم را به خود اختصاص داد.

ادغام توربین های بادی در قسمت زیرین پل، در ارتفاعی بالا که در معرض بادهای مداوم و قوی قرار دارد، بطور کلی ایده خوبی به نظر می رسد؛ با توجه به اینکه از نقطه نظر مهندسی سازه، احداث این پل امکان پذیر خواهد بود.