آزمايشات مشاهده اي سيلابزني با پليمر در سيستمهاي ناهمگن با استفاده از ميکرومدلهاي شيشه اي

[*mishi* 11,920]

در اين مطالعه براي بررسي عوامل موثر در سيلابزني با محلولهاي پليمري از ميکرومدلهاي شيشه اي استفاده شده است. مدلهاي استفاده شده در آزمايشات، دو لايه و با تراوايي هاي متفاوت در هر لايه، ساخته شده اند تا بتوان تفاوت اثر محلولهاي پليمري و آب را در حين تزريق، مشاهده و اندازه گيري کرد. پليمر مورد آزمايش پلي اکريلاميد هيدروليز شده است که در آزمايشگاه سنتز شده است. نتايج بدست آمده در جريان تستهاي سيلابزني با آب و محلولهاي پليمري روي اين مدلها نشان مي دهد که بازيافت نفت با افزايش ويسکوزيته سيال تزريقي افزايش مي يابد و اين افزايش در بعضي موارد تا %17 نفت در جاي اوليه مي باشد. نتايج همچنين نشان مي دهند که با در نظر گرفتن مسايل اقتصادي مي توان از سيلابزني با محلولهاي پليمري به تنهايي پس از سيلابزني با آب استفاده نمود. افزايش بازيافت از مخازن نفتي سيلابزني شده با آب، که توسط محلولهاي پليمري سيلابزني مي شوند در بعضي حالات به %11 نفت در جاي اوليه مي رسد. بررسي ميزان بازيافت در مدلهاي ناهمگن نشان مي دهد که تفاوت ميزان بازيافت بين سيلابزني با پليمر و سيلابزني با آب از %1 تا %17 نفت در جاي اوليه متغير است که اين مقدار به ويسکوزيته سيال تزريقي، دبي تزريق و همچنين ترتيب تزريق سيالات بستگي دارد.