Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 اردیبهشت، ۱۳۹۰ در چند دهه گذشته شهرسازی گسترش بی سابقه ای یافته و انتظار می رود که تأثیرات عمیق آن بر محیط، جوامع و رفاه مردم ادامه داشته باشند. پنجاه سال قبل، کمتر از 20% جمعیت دنیا در شهرها زندگی می کردند، اما در حال حاضر بر اساس برآورد طرح های جمعیتی سازمان ملل نیمی از جمعیت دنیا شهرنشین هستند و پیش بینی می شود این نسبت تا سال 2025 بع 61% برسد. این افزایش در آفریقا و آسیا بیشتر خواهد بود و برآورد می شود در دو دهه آینده 80% جمعیت های شهری در کشورهای در حال توسعه رخ دهد. در سال 1975 دنیا فقط 5پنج کلانشهر یعنی شهرهای با جمعیت ده میلیون نفری داشت. این تعداد تا 2015 به 23 کلانشهر می رسد که چهار شهر آن در کشورهای در حال توسعه خواهند بود. همچنین پیش می شود تا سال 2015، بیشتر از 564 شهر با جمعیت یک میلیون نفر و یا بیشتر وجود داشته باشد، که از این تعداد حدود 425 شهر (75%) در کشورهای در حال توسعه خواهند بود. در حالی که رشد شهرنشینی، محیط زیست و رفاه مردم را تهدید می کند، تأثیر محیطی - اجتماعی توسعه لجام گسیخته بر زیرساخت هایی که با سلامت مردم سر و کار دارد باعث شده که مسئله بهداشت شهری در اولویت قرار گرفته و در برنامه ریزی ها بر آن تأکید شود. در قاره آسیا، توکیو یکی از بزگترین کلانشهرهای دنیا با جمعیت 28 میلیون نفر است که به خاطر دسترسی آسان به امکانات، به عنوان شهری که به خوبی اداره می شود، شهرت دارد، همچنین کارشناسان، این شهر را به عنوان یک نمونه تحقیقاتی موفق در برنامه ریزی و تنظیم عوامل سلامت شهری می شناسند. دانلود مقاله 6 لینک به دیدگاه
Mohammad Aref 120452 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 9 آذر، ۱۳۹۰ لینکای زیر رو بریز تو قسمت فونتای ویندوز: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده