مقاله حل ناسازواره مشارکت و تخصص

[Mohammad Aref 120,438]

هوشمندی، ماهیت انسان و تمایز وی را از حیوان و ماشین حسابگر (رایانه) تعریف می کند. به همین دلیل است که هر سازماندهی اجتماعی که بهره گیری از این ذات یا مشارکت اعضایش را به حداکثر رساند و آن را بپروراند، توسعه و تکامل انسان را به صورت گسترده تر و شتابان تری تحقق خواهد داد. از سوی دیگر تقسیم کار و تخصصی شدن فرآیندی ناچار در توسعه است که ضد مشارکت همگان در همه امور عمل می کند، زیرا کار را باید به دست کاردان سپرد. اما سپردن یکسره کار به دست کاردانان یا نخبگان به معنای ایجاد انحصار مادی و معنوی، کاهش رقابت و تعامل اقتصادی، فرهنگی و علمی است که مردم بر هزینه های معاملاتی در اقتصاد و هزینه های اطاعت در سیاست می افزاید، سرچشمه های خلاقیت را می خشکاند و در نهایت باعث سقوط تمدن ها می گردد. حل ناسازواره (پارادوکس) تخصص و مشارکت، شرط توسعه پایدار است، و فن آوری امروزه راه آن را هموار کرده است.

 

نویسنده: کمال اطهاری

 

دانلود مقاله