معرفی درخت راش

[Mohammad Aref 120,438]

درخت راش ( آلش‌، راج، مرس)؛ تیره بلوط با نام علمی Fagus sylvatica Fagaceae

 

راش درختی است بلند قامت که ارتفاع آن تا 35متر می رسد.

 

این درخت در ارتفاع 600 تا 2200 متر از سطح دریا در جنگلهای شمال ایران از آستارا تا گرگان رویش دارد. بومی آسیای میانه (ایران و قفقاز) و دارای تنه ای صاف وسیلندریک بوده و چوب آن صنعتی که در صنایع چوبی مصرف بسیار دارد.

 

گیاهی است یک پایه و دارای گلهای نر و ماده و میوه آن فندقه هرمی مثلث القاعده است.

 

زادآوری آن طبیعی و با بذر افشانی خود درخت انجام می گیرد. نهالها پس از استقرار در زیر سایه و پناه درختان مادری به مرور زمان رشد و نمو می نمایند. پس از اینکه نهال راش به ارتفاع مورد نظر رسید و دیگر نیازی به نور نداشته باشد بایستی پایه های مادری که از نور دهی به نهالها جلوگیری می نمایند،حذف گردد.

 

این درخت هر پنج سال یکبار بذر فراوان تولید می کند . مصارف چوبی درخت راش علاوه بر مصارف عمومی و تجاری دارای مصارف روستایی بسیار است. در صنایع چوبی از تنه های خوب و سیلندریک آن جهت تولید روکش چوبی استفاده می گردد و در روستاها از چوب آن برای ساختن در و پنجره و تیر و ستون و چهارپایه های محلی وکفشهای چوبی (کتل) و گهواره و پاوره های محلی در قدیم استفاده می نمودند.

 

در فرهنگ حاشیه نشینان دریای کاسپیان درخت راش خزری یا هیرکانی بنامهای محلی مرس،راهاج ، رهاج ، راج ،آلاش ، قزل گز ،‌قزل آقاج معروف می باشد.

 

این درخت دارای گونه های مختلفی است که در جنگلهای شمال کشور ایران گونه هیرکانی یا کاسپیانی آن رویش داشته ونام لاتین آن ORIENTALIS و FAGUS ( فاگوس، اوریانتالیس ) می باشد.

 

به دلیل حمایت از بقاء و تداوم حیات درختان راش به طور کلی راشستانهای جنگلهای گیلان مورد حفاظت دقیق قرار می گیرد و بهره برداری از این درخت عزیز بصورت تک گزینی و با شیوه های علمی و کاملاً نوین جهان طوری صورت می گیرد که صد در صد متضمن استقرار و بقاء و تداوم حیات آن می باشد