کاهش اثرات جانبی دارو با نانوذرات

[Matin H-d 18145]

پژوهشگرانی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان بریگهام و زنان نشان داده‌اند که می‌توانند داروی سرطانی رابدون ‌خطر به سمت سلول‌های تومور هدفگیری کنند.

 

 

 

پژوهشگرانی از موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و بیمارستان بریگهام و زنان نشان داده‌اند که می‌توانند داروی سرطانی سیسپلاتین را با کپسوله کردن در داخل یک نانوذره به طور خیلی موثر و بی‌خطر به سمت سلول‌های تومور پروستات هدفگیری کنند.

 

 

 

با استفاده از این نانوذرات جدید، پژوهشگران مذکور توانستند تومورهای موش را به طور موفقیت‌آمیزی کاهش دهند. این کار با استفاده از فقط یک سوم مقدار سیسپلاتین مرسوم که برای همان مقدار کاهش مورد نیاز بود، انجام شد.

 

سیسپلاتین سلول‌های سرطانی را با تخریب DNA آن ها، که در نهایت منجر به مرگ سلول می‌شود، از بین می‌برد. یکی از مشکلات این دارو آن است که سیسپلاتین مرسوم تنها مدت کوتاهی در جریان خون باقی می‌ماند.

 

 

 

در حقیقت، فقط در حدود یک درصد داروی تزریق شده به بیمار به DNA سلول توموری می‌رسد، درعوض تقریباً نصف مقدار تزریق شده یک ساعت بعد از معالجه از بدن دفع می‌شود.

 

برای طولانی کردن زمان گردش، استفان لیپارد و امید فرخزاد و همکارانشان تصمیم گرفتند، تا یکی از مشتقات سیسپلاتین را در داخل یک نانوذره آب‌گریز ( دفع‌كننده آب) کپسوله کنند. ابتدا، این پژوهشگران داروی مورد نظر را که به‌طور طبیعی آب‌دوست (جذب‌كننده آب) است، با افزودن 2 واحد اسید هگزانوئیک - ترکیبات آلی که دافع آب هستند - تغییر دادند.

 

 

 

این اصلاح آن ها را قادر به کپسوله کردن پیش‌داروی بدست آمده - شکلی که تا قبل از ورود به سلول هدف غیر فعال است- در یک نانوذره می‌کرد.

 

با استفاده از این رهیافت، مقادیر بیشتری از دارو به تومور می‌رسد. این پژوهشگران دریافتند که طول گردش این نانوذرات در جریان خون حدود 24 ساعت است که حداقل 5 برابر سیسپلاتین کپسوله نشده است.

 

 

 

این پژوهشگران برای اینکه به این نانوذرات جهت رسیدن به هدف کمک کنند، آنها را با مولکول‌هایی که به پادژن غشایی ویژه پروستات (PSMA) - پروتئینی که در اکثر سلول‌های سرطانی پروستات یافت می‌شود - قابل اتصال هستند، روكش‌دهی كردند.

 

این پژوهشگران اثربخشی نانوذرات مذکور را با مداوای موش‌های مبتلا به تومور پروستات انسانی امتحان کردند. معلوم شد که این نانوذرات اندازه تومورها را بخوبی سیسپلاتین مرسوم در عرض 30 روز کاهش می‌دهند با این تفاوت که فقط 30 درصد مقدار مورد نیاز معمولی برای دریافت همان پاسخ درمانی لازم است.

 

جزئیات نتایج این تحقیق در مجله‌ Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.