جایگاه اخلاق در مدیریت

[غایب 4,790]

مدیران ارشد در افعال و انجام وظائف در جامعه در کجا قرار دارند؟

آیا مدیرانی که در مرحله ادعا , اخلاق را غایت افعال خود میدانند , در مرحله عمل نیز چنین مسئولیتی را دنبال میکنند و یا اینکه در رفتار های سازمانی خود بنوعی امیال نفسانی و غیر الهی را نیز چاشنی فعالیت هایشان مینمایند.؟

اگر مدیری همه برنامه های کاری خودش را در زمان خودش انجام ندهد و مدیریت زمان را فراموش کند, باز هم میتوان ادعا کرد که چنین مدیری جایگاه اخلاق در مدیریت را ارج مینهد؟

اگر مدیر ارشد یک سیستمی حقیقتآ تمایل جدی به انجام وظیفه بر محور فضائل اخلاقی را داشته باشد , باید چگونه عملکردی داشته باشد؟

مدیرانی که میخواهند در مسیر خیر اخلاقی و مدیریت فضیلت محور حرکت کنند باید چگونه مدیرانی باشند.

مدیرانی که در انجام رسالت خود نسبت به رواج علم و اخلاق بی اعتناء و کم اعتناء باشند , یقینآ در مسیر خیر اخلاقی حرکت نمینمایند و این گفته من برای اهل خرد میتواند تامل بر انگیز باشد. مدیران با فضیلت و دارای اخلاق خیر مدار زیادی را سراغ دارم که همه زندگی خود را وقف انسانهاکرده اند و میکنند. و مدیرانی را هم دیده ام و میبینم که با ترفند های خاصی , مسیر خاکستری خیر و شر را میپیمایند ولی با چنان ترفند هایی رل افراد مثبت را بازی میکنند و خیال میکنند که کمتر کسی پی به اهداف آنها میبرد. روش تشخیص من به این صورت است که , رفتار های کاری و فکری و عقلانیت آنها را تحلیل و آسیب شناسی میکنم و هر زمان به این نتیجه رسیدم که آنان فروع را مقدم بر اصول میگیرند و امور مهم را کوچک شمرده و امور کوچک و ناچیز را مهم جلوه میدهند, پی به ظلمت حاکم بر اخلاق آنها میبرم.

تا ورقی دیگر در این باب , خدا نگهدارتان باد.