مقاله بازرسی قبل از جوشکاری

[Farhad.Jonobi 2,552]

بازرسی قبل از جوشکاری

 

 

 

 

بازرسی باید ازمیزان حساسیت سازه مورد نظر آگاه بوده ، مشخصات فنی و نقشه ها و استانداردهای مربوطه را مطالعه نماید . سپس روش جوشکاری ونتایج حاصله از ارزیابی روش را مطالعه ودرصورت تایید روش جوشکاری اجازه انجام عملیات جوشکاری را صادر نماید .موارد زیر قبل از انجام عملیات جوشکاری باید کنترل و بازرسی گردد :

 

 

ـ ارزیابی جوشکاری وتایید صلاحیت آن جهت جوشکاری مورد نظر

 

 

ـ نحوه مونتاژ قطعات و کنترل پارامترهای اتصال جوش

 

 

ـ بررسی تجهیزات مورداستفاده

 

ـ بررسی قطعات موردجوشکاری از نظر عیوب و انحرافات مجاز ، جنس ، ضخامت و...

 

 

 

ب : بازرسی موقع جوشکاری

 

 

 

 

ـ بازرسی ترتیب وتوالی پاسهای جوش و کنترل تمیزکاری بین پاس های مختلف .

 

 

ـ بررسی و کنترل پارامترهای جوشکاری ( آمپر ، ولتاژ ، قطبیت و... )

 

 

ـ بازرسی مواد مصرفی ( از قبیل نوع الکترود و شرایط بکارگیری آن ، گازخنثی ، فلاکس و...)

 

ـ کنترل درجه حرارت پیش گرم ، حفظ درجه حرارت بین پاسی در صورت لزوم

 

 

 

ج : بازرسی بعد از جوشکاری

 

 

 

 

ـ بازرسی چشمی وکنترل عیوب مرئی و قابل رویت شامل بریدگی کناره جوش ، بازرسی ابعادی و مقدار جوش ،پرنشدگی یا نفوذ اضافی ، ترکهای سطحی درجوش و فلز پایه ، گره قطع و وصل قوس وناهمواری های سطح جوش ، تقعر وتحدب سطح جوش و...

 

 

ـ کنترل تنش زدائی و عملیات پس گرم ( درصورت لزوم )

 

 

ـ کنترل پیچیدگی وتغییر شکل های حاصل از جوشکاری

 

 

ـ بازرسی های غیرمخرب

 

 

ضوابط پذیرش

 

 

پس از آشنایی با ضوابط ارزیابی و بازرسی جوش و همچنین آشنایی با عیوب جوشکاری این سوال پیش می آید که پس از بازرسی، تحت چه شرایطی می توان جوش را قابل قبول دانست. همان طور که در ساخت اعضای ساختمانی ضوابطی برای رواداری های هندسی وجود دارد، وجود هر عیبی در جوش به معنای مردود دانستن آن نیست و تحت رواداری هایی می توان عیوبی را در جوش پذیرفت. آیین نامه aws پذیرش جوش ها رادر دو مرحله تعیین کرده است.

 

 

1-بازرسی عینی

 

2- بازرسی با آزمایش های غیرمخرب نظیر پرتونگاری، فراصوتی، ذرات مغناطیسی و رنگ نافذ. ( جوشی تحت آزمایش های غیرمخرب قرار می گیرد که در بازرسی عینی مورد پذیرش قرار گرفته باشد. ) شرایط پذیرش aws به شرح زیراست:

 

 

بازرسی های عینی:

 

 

 

تمام جوش هاباید به صورت عینی بازرسی شوند و چنان چه شرایط زیر به دست آید، مورد پذیرش قرار میگیرند:

 

الف) جوش باید فاقدهرگونه ترک باشد.

 

ب) بین لایه های جوش مجاور و بین لایه ی جوش و فلز پایه، باید امتزاج کامل برقرارباشد.

 

 

ج) تمام چاله هایانتهایی نوار جوش باید به اندازه ی سطح مقطع کامل جوش پر شوند. این حوضچه ها میتوانند حاوی ترک های ستاره ای باشند.

 

 

ه) برای مصالحی با ضخامت 254 میلی متر و کمتر، میزان بریدگی لبه ی جوش باید کمتر از یک میلی متر باشد، لیکن در طولی معادل 50 میلی متر درهر 300 میلی متر طول نوار، می توان بریدگی 5/1 میلی متر راپذیرفت.

 

 

و) در جوش های گوشه مجموع قطر تخلخل های سوزنی با قطر 1 میلی متر و بزرگتر، نباید از 10 میلی متردر هر 25 میلی متر طول جوش و از 20 میلی متر در هر 300 میلی متر طول جوش بیشترباشد.

 

 

ز) مجموعا 10 درصداز طول کل نوار جوش می تواند دارای اندازه ای به مقدار 5/1 میلی متر کوچکتر ازاندازه نقشه باشد. در جوش گوشه ی متصل کننده ی بال و جان، در طولی معادل دو برابرعرض بال از انتهای تیر، هیچ گونه کمبود اندازه مجازنیست.

 

 

ح) در درزهای لب به لب با جوش شیاری تمام نفوذی که امتداد درز عمود بر امتداد تنش کششی است، نباید هیچگونه تخلخل سوزنی قابل ملاحظه ای باشد. در سایر موارد جوش های شیاری، مجموع قطرداخل تخلخل های سوزنی با قطر 1 میلی متر و بزرگتر، نباید از 10 میلی متر در هر 25میلی متر طول جوش و 20 میلی متر در هر 300 میلی متر طول جوش بیشترباشد.

 

ط) بازرسی عینی جوش هامی تواند به محض خنک شدن جوش تا دمای محیط آغاز شود. در فولادی های خیلی پرمقاومتبا تنش تسلیم بزرگتر از 6000 کیلوگرم بر سانتی متر مربع، بازرسی های عینی باید 48ساعت بعد از تکمیل جوش انجام شود.