rezanassimi 9036 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 دی، ۱۳۸۹ واژه ليزر از سر كلمه*هاي انگليسی در عبارت Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation به معنی «تقويت نور به روش گسيل القايي تابش» است. اين ماده پرتو نور را كه به وسيله يك منبع انرزی بيرونی (از نوع الكتريسيته يا نور) به وجود آمده، تقويت می*كند. مبانی نظری ليزر را آلبرت ايشتين در سال 1916 ميلادي طی مقاله*ای مطرح كرد ولی سال*های نسبتاً زيادی طول كشيد تا صنعث و فناوری امكان ساخت اولين ليزر را فراهم كند. در سال 1953 چارلز تاونز ميزر (تقويت*كننده موج ميكروويو) را اختراع كرد و مي*خواست آزمايشات خود زا حول جايگزيني نور مرئی به جاي مادون قرمز ادامه دهد و هم*زمان اين امر بين آزمايشگاه*های مختلف در سراسر جهان به عنوان رقابتی جدی در نظر گرفته شد كه عبارت ليزر در همان زمان در مقاله*ای از گوردون هولد، دانشجوي دكتراي دانشگاه كلمبيا، پيشنهاد شد و در سال 1960اولين ليزر (كه با موفقيت كار كرد) توسط تئودور ميمن (Theodore H. Maiman) ساخته شد. و اولين ليزر گازی(با استفاده از هليوم و نئون) هم توسط علي جوان فيزيكدان ايراني در همان 1960 ساخته شد. نخستين بار طرح اوليه ليزر (ميزر) توسط انيشتن داده شد،كار ليزر به اين گونه*است كه با تابش يك فوترون به يك ذره (اتم يا مولكول يا يون)برانگيخته يك فوترون ديگر نيز آزاد مي*شود كه اين دو فوترون با هم همفركانس مي*باشند در صورت ادامه اين روند تعداد نوترونها افزايش مي*يابند كه مي*توانند باريكه*اي از فوتونها را به وجود بياورند. 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده