آرتروز و نحوه برخورد با آن

[spow 44,195]

 

 

آرتروز یكی از بیماریهای مفصلی است كه افراد در میانسالی به آن دچار می شوند. این بیماری به صورت كند و آهسته پیشرفت می كند و انسان را دچار دردهای متناوبی می نماید. بسیاری از مبتلایان به آرتروز درد ندارند، ولی یك عكسبرداری تصادفی وجود آن را ثابت می كند.

اولین قسمتی كه در آرتروز آسیب می بیند، غضروف مفصل است كه ناهموار و فرسوده می شود. بعد از تخریب غضروف، استخوانهای مجاور دچار ضایعه می گردند؛ مثل سخت شدن استخوان، به وجود آمدن حفره های خالی در استخوان، تیزی نوك استخوان و در آخر سفت شدن مایع مفصلی و كپسول مفصل آرتروز در افراد بین ۲۰ تا ۳۰ ساله هم دیده می شود كه بیم آن می رود در نوزادان نیز رو به افزایش برود.

آرتروز در همه كشورها و با هرگونه آب و هوایی وجود دارد، فقط در نقاط آفتابی و غیرمرطوب شاید كمتر و در نواحی مرطوب و بدون آفتاب كمی بیشتر دیده می شود. بدون تردید كسانی كه شبكه خون رسانی مفاصل آنها بد كار می كند، در معرض ابتلا به آرتروز هستند؛ مثلاً خانمهایی كه مبتلا به واریس ساق پا می باشند در معرض ابتلا به آرتروز زانوها قرار دارند؛ به همین علت آرتروز زانو در خانمها بیشتر از مردهاست.

در مورد آفتاب باید گفت كه اثر مهمی در پیدایش آرتروز دارد؛ زیرا منبع اصلی ویتامین Dدر چربیهای پوست بدن قرار دارد كه با تابش آفتاب، تغییر شكل یافته و به ویتامین Dتبدیل می شود و همچنین ویتامین Dموجب جذب كلسیم و تثبیت آن در استخوانها می گردد.

برای این كه چربیهای پوست به وسیله نور آفتاب به ویتامین Dتبدیل بشوند باید نور آفتاب روی پوست بدن بتابد و برای اینكه ویتامین Dساخته شود باید روی پوست چربی وجود داشته باشد. بهداشت مدرن كه عمومیت یافته بچه ها را مجبور می كند همه روزه با صابون شستشو كنند و این عادت پسندیده را در سراسر عمر دنبال نمایند، در صورتی كه اگر این چربیهای گرانبها را از دست بدهیم مسلماً بدن خود را از منبع اصلی ویتامین Dمحروم كرده و به بروز التهاب استخوان و غضروف و در نهایت به آرتروز كمك نموده ایم. افرادی كه با احتیاط رفتار می كنند كمی پیاده راه می روند و كمتر عصبانی می شوند خیلی دیرتر به آرتروز مفصل مبتلا خواهند شد تا افرادی كه فعالیت كمتری دارند و همیشه یك جا ایستاده اند.

از آغاز ۴۰ تا ۵۰ سالگی سرعت ترمیم مفاصل شروع به كم شدن می كند و این آهستگی زیادتر شده و روز به روز سلولهای مفاصل با تحمل كار زیاد ناتوان تر می شوند و این آغاز بیماری آرتروز است. پس ما باید با انجام حركت درمانی، ماساژ ، آب درمانی، حمام با آب دریا، درمان با آفتاب، مصرف نمكهای معدنی از ابتلا به آرتروز جلوگیری نماییم.

● هدف از انجام حركات درمانی

۱) حفظ و نگهداری، نرمش و سهولت حركت مفاصل به طوری كه هر چه بیشتر آنها را به حركت طبیعی خود وادار كنیم.

۲) حفظ و نگهداری حالت عادی

۳) عادی ساختن جریان عمومی خون كه موجب تغذیه بهتر مفاصل می شود. این حركات باید بدون فشار و در مواقعی انجام شود كه درد وجود ندارد؛ چون حركات ناشیانه و با فشار وضع مفصل را بدتر می كند.

▪ ماساژ

اگر ماساژ بدرستی انجام شود موجب رفع گرفتگی عضلات شده و با سرعت بخشیدن به جریان خون، تغذیه مناطق آسیب دیده را آسان كرده و بتدریج حركات مفصلی را طبیعی می كند این عمل باید توسط افراد مجرب و ماهر انجام شود؛ زیرا ماساژ با فشار زیاد باعث خون مردگی و آسیب دیدن بافتها، وخیم تر كردن انقباضها و بالاخره التهاب بیشتر بیمار را فراهم می سازد. در آرتروز مفصل لگن و زانو، ماساژ ضروری نیست، ولی در تمام ستون فقرات، شانه، گردن و یا نقاطی كه اختلال جریان خون سیاهرگی وجود دارد، ماساژ نتایج مفیدی در بر دارد.

● درمان فیزیوتراپی و پیشگیریهای روزانه در آرتروز مفصل ران

▪ پیاده روی، سرپا ایستادن و ورزشهای سرخود زیان آور است.

▪ پیاده روی تا هنگامی مجاز است كه درد ظاهر نشده باشد.

▪ استفاده از عصا فشار بر روی مفاصل را كم می كند.

▪ پیاده روی نباید سریع و با قدمهای بلند انجام شود.

▪ خانمهای خانه دار برای حمل اشیا از زنبیلهای چرخ دار استفاده كنند.

▪ برای ظرفشویی، سبزی پاك كردن، صبحانه حتی تلفن از چهار پایه استفاده شود.

▪ حتی الامكان از توالت فرنگی یا صندلیهای مخصوص استفاده گردد.