Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 7 آذر، ۱۳۸۹ تماشای فیلم های خشن و علاقه به بازی های رایانه ای خشونت آمیز همراه با صحنه های تیر اندازی و كشتار از نشانه های " سندرم دنیای خبیث " است. افراد مبتلا به این ناهنجاری در مقابل دیدن خون یا خون ریزی، بی تفاوت هستند و حتی بعضی ها از مشاهده چنین صحنه هایی لذت می برند. برخی روان شناسان هشدار می دهند که این طاعون قرن 21 به بی تفاوتی انسانها نسبت به یکدیگر منجر خواهد شد. گفتگوی هفته نامه سلامت با دکتر افتخار حمیدی، روانشناس، درباره همین موضوع است. سندرم دنیای خبیث که این روزها زیاد از آن حرف می زنند، چه ویژگی هایی دارد؟علاقه به فیلم های خشن تلویزیونی، بازی های اینترنتی خشونت آمیز و موسیقی های خاص و خشن از نشانه های " سندرم دنیای خبیث " است. از دیگر علایم آن می توان به این موارد اشاره کرد: بروز تغییرات رفتاری در فرد، گوشه گیری، بزهکاری، خشونت، پرخاشگری، تنش های خانوادگی، بی احترامی به قوانین اجتماعی، بی احترامی به حقوق دیگران و به ویژه زنان، عقب ماندن از تحصیل و پایین آمدن سطح نمرات درسی، پوچ گرایی، از دست دادن تمرکز حواس و کاهش شعور اجتماعی و تمایل نداشتن به شرکت در هر گونه فعالیت مفید اجتماعی، علمی، هنری، ورزشی و حتی پرهیز از هر گونه دیدار و معاشرت با دوستان و افراد خانواده و... . این افراد در مقابل هر گونه پند واندرز، مقاومت می کنند و با هم ذات پنداری خود در وقایع خشن، احساس لذت می کنند. آیا این سندرم از مقتضیات دنیای ماشینی است یا در دوران باستان هم نشانه هایی از آن وجود داشته است؟ شواهد تاریخی نشان می دهد که در روم قدیم یکی از تفریح های عمومی مردم مشاهده رزم گلادیوتورها با هم یا با حیوانات درنده بوده است. پس این مساله صرفا یک بحث جدید نیست. اما امروزه گسترش سرگرمی های خشن به شیوه مدرن از طریق سینما، تلویزیون و بازی های ویدیویی که به خانه های مردم راه پیدا کرده، باعث رشد این مساله شده است. معمولا مبتلایان به این سندرم از چه راه هایی دچار آن می شوند؟ یکی از شایع ترین راه های ابتلا به آن، تقلید است؛ مثال معروف اش به آتش کشیده شدن خانه متحرکی در سال 1993 میلادی توسط پسر بچه 5 ساله ای است که به طور مکرر فیلم های خشونت بار تماشا می کرده است. بحث دیگر، بحث حساسیت زدایی است؛ به طوری که تماشای مکرر صحنه های خشونت بار، ما را از زندگی واقعی دور می کند و به این صحنه ها عادت می کنیم. اینجا است که می گوییم فرد قسیالقلب شده است. یعنی تماشای فیلم های خشن و نشستن پای بازی های رایانه ای خشن، آثار فیزیولوژیک خاصی دارد؟ بله؛ باعث کاهش فعالیت های مغزی و آسیب های جدی و گاهی برگشت ناپذیر در قسمت پیشین مغز می شود؛ بخشی که مربوط به احساسات و خلاقیت ما است. پرخاشگری باعث تحریک فرد شده و به دستگاه ایمنی آسیب می رساند و در نتیجه شخص دچار بیماری های مختلف می شود. موسیقی های خاص هم ممکن است منجر به بروز نشانه های این سندرم بشود؟ افلاطون می گفت: " نغمه و وزن موسیقی تاثیر فوق العادهای در روح انسان دارد. " اما متاسفانه تاثیر برخی موزیک های خشن امروزی کاملا برعکس است و می تواند نشانه های این مشکل را ایجاد و گاهی تشدید کند. در کشور خودمان نیز گاهی اوقات با جوانانی روبرو می شویم که چنین موزیک هایی گوش می دهند. برای این افراد چه اتفاقاتی می افتد؟کلا موسیقی ها و ترانه هایی که به گونه ای خشونت، جنایت، رفتار ضداجتماعی و فساد اخلاقی را تبلیغ می کنند، خطرناک هستند؛ مخصوصا اگر کلام آن ها برای فرد قابل فهم باشد. بالاخره ترانه های خارجی را بسیاری از افراد متوجه نمی شوند و فقط از حرکات و حالات خواننده تقلید می کنند ولی شما خودتان حساب کنید اگر این افراد معنی اشعار را بفهمند آن وقت چه فاجعه ای به بار می آید. چه کسانی فیلم ها و بازی های خشن را بیشتر دوست دارند؟ افرادی که دارای اعتماد به نفس پایین هستند؛ افرادی که خواهان همانند سازی با شخصیت های فیلم هستند؛ افرادی که به قدرت بدنی توجه ویژه ای دارند؛ افرادی که دچار حساسیت زدایی نسبت به صحنه های خشونت بار شده اند؛ افرادی که مایل به مقایسه دایمی خود با این و آن هستند و افرادی که همیشه اضطراب دارند. و اما درمان؟ درمان اختلالات روحی روانی این افراد هیچ تفاوتی با درمان ترک اعتیاد یا الکل ندارد. گاهی میزان مقاومت این افراد بیشتر از مقاومت معتادان به مواد مخدر و الکل است. برای درمان باید: * زمانی که احساس خشم می کنید دوش بگیرید. * در محیط زندگی از تصاویری که زیبایی طبیعت را جلوه گر می کند استفاده کنید. * از ریلکسیشن کمک بگیرید. * تصمیم به انجام کارهای معوقه بگیرید تا احساس آرامش بیشتری را حس کنید. * معاشرت های خانوادگی را بیشتر کنید. * از فیلم ها و موزیک هایی که مثبت بودن را القا می کنند، استفاده کنید. * در مورد این که فیلم ها و بازی های رایانه ای خشن دور از حقیقت بوده شناخت کسب کنید؛ توجه داشته باشید این گونه فیلم ها و موزیک ها اثر منفی بر مغز دارند. * روش کنترل خشم را بیاموزید. * با روان شناس یا روان پزشک مشاوره کنید. * با افرادی که همدلی را ترویج می نمایند ارتباط بیشتری داشته باشید. * رفتارهایی را که مغایر با رفتار پرخاشگرانه است، تقویت کنید. * اگر از طرف دیگران طرد شده اید اصلاح رفتاری انجام دهید. * فرصت تخلیه هیجانات را فراهم کنید. * بیشتر ورزش کنید و پیاده روی در محیط مطلوب را فراموش نکنید. * مباحث گروهی یا خانوادگی را که تأکید بر همکاری با دیگران دارد، به کار گیرید. * با همکاری و کمک به دیگران احساس مفید بودن را به وجود آورید. * الگوی مناسب رفتاری برای خود بیابید. * سرگرمی مناسبی بیابید. * صبر و متانت پیشه کنید و در موقع خشم از صحنه دور شوید تا تغییر خلق در شما ایجاد شود و بتوانید خشم خودتان را مدیریت کنید. مصاحبه کننده: دکتر علی برهانی 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده