دختری از شمال 1020 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 مهر، ۱۳۸۸ آب نارگیل می تواند به عنوان یک محلول نگهدارنده مناسبی برای گلها باشد و جایگزین مناسبی برای مواد شیمیایی از قبیل تیو سولفات نقره است که امروزه به طور گسترده مصرف می شود . در یک آزمایش تحقیقاتی در هندوستان ، گلهای شاخه بریده گلایول ,ژربرا و رز بعد از برداشت به مدت 5/0 الی یک ساعت در سرما قرار داده و سپس آنها را داخل آب به محیطی گرم منتقل کردند و هر کدام را داخل مقادیر متفاوتی آب نارگیل قرار دادند . اسپاتهای گلایول در 100% آب نارگیل 4/9 روز طول عمر خود را حفظ نمود در حالیکه در آب خالص 08/5 روز این مدت به طول انجامید . ژربرا در مخلوطی از 50% آب نارگیل و 50% آب خالص 14 روز طول عمر خود را حفظ نمود و این مدت ماندگاری با قرار گرفتن در 100% آب نارگیل به 64 % افزایش یافت . علت افزایش طول عمر به گلوکز آب نارگیل نسبت داده می شود که پس از برداشت جایگزین انرژی مصرف شده در متابولیت گیاهی شده و توانایی مکانیکی گلهای شاخه بریده را افزایش می دهد . گلوکز جانشین شده در بافتهای گیاهی فشاراسمندی را افزایش داده و توانایی گیاه را در جزب هر چه بیشتر آب افزای ش می دهد . وجود کلسیم موجود در این محلول هم به شکل کلرید کلسیم به افزایش تورژسانس سلولی کمک می کند . مواد موجود در آب نارگیل به اندازه گردو :mg 7/3 – 2/2 اسید اسکوربیک – ویتامین B در هر 100 میلی لیتر آب نارگیل mg 105 سدیم - mg 312 پتاسیم - mg 04/0 مس - mg 24 سولفوز – mg 183 مکرین - DH در حدود 3/5 – 7/4 و گلوکز 9/6 – 2 % 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده