معرفی میکروفون های بی سیم vhf یا uhf

[mohsen 88 10,106]

طی سالهای اخیر، روند رشد ارتباطات بدون سیم با ظهور تلفن های سلولی جهش بزرگی نمود. این درحالیست که در سال 2003 ارتباطات بی سیم یکصدمین سالگرد تولد خو را جشن گرفت. صد سال پیش و در تاریخ 19 ژوئن 1093 نخستین پیام تلگراف بدون سیم برفراز آتلانتیک تا انگلستان توسط رئیس جمهور روزوولت مخابره شد و این نقطه آغاز ارتباطات بی سیم و تولد آن به شمار می رود، بطوریکه امروزه ارتباطات بی سیم به گونه ای در ابعاد زندگی ما نفوذ کرده است. میکروفون های بی سیم نیز از این موضوع مستثنی نیستند و هم اکنون بیش از 200 نوع مختلف از این میکروفون ها توسط سازندگان در سرتاسر دنیا تولید و عرضه می شوند.

یک سیستم میکروفون بی سیم، معمولاً متشکل از سه بخش اصلی شامل: میکروون، فرستنده و گیرنده است. اما آنچه که قابلیت حذف سیم را نسبت به سیستم های میکروفون معمولی به این تجهیزات می بخشد، قطعاً اجزاء فرستنده و گیرنده آن می باشند. بخش فرستنده این تجهیزات معمولاً در قالب یک مجموعه و به همراه بخش میکروفون و فاقد سیم، ادقام و عرضه می شوند.

در یستم های جدید میکروفون بدون سیم، دو آنتن مختلف، یکی بر روی بخش فرستنده و دیگری بر روی قسمت گیرنده وجود دارد. هنگامیکه فاصله فرستنده از آنتن گیرنده بیش از حد مجاز افزایش می یابد، در این حالت صدا و سیگنال های رادیویی دچار تحریف و نویز می شوند. به علاوه استفاده از امواج بالای فرکانسی باند (UHF) که دارای طول موج کوتاه تری نسبت به (VHF) می باشند، باعث کاهش بازتابش سیگنالها در محیط مورد استفاده می شود.

[mohsen 88 10,106]

ارسال و دریافت

تمامی سیستم های میکروفون بی سیم، همانند دیگر لوازم بدون سیم، بر مبنای کار با امواج رادیویی، الزاماً بر روی یک دسته از باندها و فرکانس ها عمل می کنند. سیستم های اولیه میکروفون بی سیم معمولاً به طریقه (fm) و در محدوده کانال های 2 تا 6 تلویزیونی از باند (vhf) عمل می کردند. این فرکانس ها به علت وجود تداخل با منابع قدرتمند انتشار همگانی( دکل ها پخش برنامه های تلویزیونی) و عدم وجود پهنای باند لازم، نمی توانستند کیفیت بالای صوت را تضمین نمایند. در دهه1970، کمیته فدرال ارتباطات آمریکا، محدوده کانال های 7 تا 13 تلویزیونی از باند بالای (vhf) را برای سیستم میکروفون بی سیم اختصاص داد. کشورهای دیگر به غیر از آمریکا نیز باندهایی را در محدوده مشابه، به این سیستم ها اختصاص دادند. امروزه نیز باند (وی اچ اف) میکروفون بی سیم همچون باند (uhf) کاربرد وسیعی دارند. اما باند (uhf) مزایای بیشتری را در بر دارد، از جمله اینکه این باند فرکانسی تراکم کمتری نسبت به باند (vhf) از نظر کانال های تلویزیونی دارد. اما مهمترین مزیت این باند بالاتر بودن فرکانس آن نسبت به (vhf) است. بطوریکه بالا بودن این فرکانس به معنای کوتاه بودن طول موج آن است و کوتاهی طول موج نیز باعث افزایش کیفیت و کاهش نویز صدا می گردد. علاوه بر این مدار الکترونیکی فرستنده (uhf) ظریف تر و کوچکتر از فرستنده (vhf) است.

کارخانه جات سازنده بطور معمول فرکانس های میان 614 تا 806 مگاهرتز از باند (uhf) را برای تولیدات خود در نظر می گیرند. این باند که برابر کانال های 38 تا 70 تلویزیونی است، در تلویزیونهای جدید دیجیتالی دغدغه های گذشته را از نظر تداخل و تاثیرات منفی در بر ندارد. گذشته از این کیمته فدرال ارتباطات آمریکا، باز هم جهت کاهش نگرانی ها، باند 2.4 گیگا هرتز را نیز به میکروفون های بی سیم اختصاص داده است. همچنین این باند، نخستین باند استاندارد جهانی برای میکروفون های بی سیم نیز شناخته شده است.

با وجود آنکه باند مذکور مزایای زیادی همچون کاهش تداخل، افزایش وضوح و شفافیت صوت، افزایش برد رادیویی را به ارمغان می آورد، اما معایبی را نیز در بر دارد، از جمله آنکه تلفن های بی سیم و اجاق های مایکرویوو قادر به ایجاد تداخل بر روی این باند می باشند و در مرحله بعد باند 5.8 گیگا هرتزی تلفن های بی سیم است که به تازگی تخصیص یافته. از آنجایی که میکروفون های بی سیم، تنها تولید کننده گان و منابع انتشار امواج رادیویی نیستند، بدیهی است که تجهیزاتی همچون رایانه ها، رادیوهای دوطرفه و دستگاه های پخش صوت و تصویر، همگی می توانند منبعی برای ایجاد تداخل های احتمالی باشند.

[mohsen 88 10,106]

VHF یا UHF

 

معمولا یکی از سوالاتی که برای مصرف کنندگان این وسایل پیش می آید، این است که: میکروفون بی سیم خود را در باند (UHF) تهیه کنیم و یا (VHF) ؟

 

کمیته ارتباطات باند (VHF) را به دو قسمت پایین از 49 تا 108 مگاهرتز و قسمت بالا 169 تا 216 مگاهرتز تقسیم بندی نموده است. که قسمت پایین آن اغلب به لوازمی مانند تلفن های بی سیم خانگی، رادیو های دوطرفه اسباب بازی، کانال های تلویزیونی و تجهیزات رادیو کنترلی اختصاص یافته است. اماتکه باند دیگری از (VHF) برابر 88 الی 108 مگاهرتز نیز وجود دارد که آن هم جهت پخش یا انتشار همگانی رادیویی با مدولاسیون FM اختصاص یافته و باند مناسبی برای کار سیستم های میکروفون بی سیم نخواهد بود. این در حالیست که از باند بالای (VHF) استفاده های حرفه ای وسیعی انجام می گیرد، برای مثال کمیته ملی ارتباطات در آمریکا، باند بالای (VHF) را به دو قسمت مجزا برای میکروفون های بی سیم تخصیص نموده است. یکی در محدوده 169 تا 172 مگاهرتز با هشت کانال مجزا و دیگری 216 تا 174 مگاهرتز، برابر کانال های با اولویت 7 تا 13 تلویزیونی. گفتنی است این باند برای کار میکروفون های بی سیم تداخل هایی با دیگر کاربران دارد اما میزان آن بسیار کمتر از باند پایین (VHF) است.

 

در مقابل، باند (UHF) نیز برای سیستم های میکروفون بی سیم شامل چندین تکه باند مختلف است. نخستین مشخصه بارز امواج در باند (UHF) طول موج کوتاه آنها است و اولین مزیت آن، کوتاه بودن آنتن لازم برای ارسال و دریافت امواج آن است. اما در عوض این خصوصیات موجب کاهش برد در یک سیستم (UHF) در مقابل (VHF) می گردد. اما از دیگر مزایایی که این خصوصیات را تا حدودی جبران می نماید، توان خروجی دستگاه ها تا حد 250 میلی وات و پهنای باند بیشتر برای هر کانال است، بطوریکه فضای فرکانسی فراهم برای فعالیت میکروفون های بی سیم در باند (UHF) هشت برابر بیشتر از باند بالای (VHF) است. همه موارد فوق حاکی از آن است که در انتخاب یک سیستم میکروفون بی سیم، (UHF) بهتر از (VHF) است، اما نه لزوماً، بنابراین توصیه های زیر را نیز در نظر داشته باشید:

UHF انتخاب کنید اگر

 

با میکروفون بی سیم خود در چندین شهر مختلف کار خواهید کرد. استفاده از نواحی مختلف از نظر شرایط تداخل رادیویی

از چندین سیستم بدون سیم مختلف علاوه بر میکروفون بی سیم، به صورت همزمان استفاده می کنید

مایلید هزینه بیشتری برای خرید یک میکروفون بی سیم بپردازید

VHF انتخاب کنید اگر

 

از تعداد سیستم های بی سیم کمتری در یک زمان استفاده می کنید

 

در محیطی عاری و یا کم تراکم از امواج رادیویی و تداخلات از دستگاه خود اسفاده می کنید

 

نیاز به استفاده از میکروفون خود در شرایطی خارج از دید مستقیم میان فرستنده و گیرنده آن خواهید داشت

 

و در نهایت، هنگامی که بودجه شما محدود است