mim-shimi 25686 اشتراک گذاری ارسال شده در 8 مرداد، ۱۳۸۹ چکیده : مدلهاي زمين شناسي که ورودي اوليه شبيهسازهاي مخازن نفتي ميباشند حاوي اطلاعات پرجزيياتي هستند که استفاده مستقيم آنها در شبيهسازها عملي نميباشد. شبيهسازهاي متداول کنوني قابليت کار تا حدود 510 بلوک را دارند درحالي که مدلهاي زمينشناسي که خواص فيزيکي سنگ را در بر ميگيرند تا 810 بلوک انباشت اطلاعات دارند. از طرف ديگر محدوديت زماني و اقتصادي براي اجراي شبيهسازي نيز مستلزم کاهش تعداد بلوکهاي شبکه ميباشد که درصورت شبيهسازي ترکيبي که تعداد معادلات براي هر بلوک تا 20 نيز ميرسد مسئله پررنگتر ميشود. لذا درشت کردن بلوکها و تخصيص خواص فيزيکي به اين بلوکهاي درشتشده امري اجتنابناپذير ميباشد که به ترتيب دو مقولهي تکنيکهاي پيشرفته شبکهبندي درشت و افزايش مقياس را مطرح ميسازد. در اين کار روشهاي عمده و مقبول در اين زمينهها به اختصار معرفي شده و قابليت هر يک در شرايط خاص مخزني بررسي ميشود. ارائه دهندگان : محمد عوضي ، )دانشجوي کارشناسي ارشد مهندسي مخازن(، سوين اشرفي، )دانشجوي کارشناسي مهندسي کامپيوتر( محل ارائه : دومین کنگره ملی مهندسی نفت ایران تاریخ انتشار : بهمن 86 تعداد صفحه : 10 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده